ความคิดเห็นที่ 1 Chapter 19 กลับมานั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อย ห้องนอนที่บ้าน  แม้ว่าใกล้จะเช้าแล้ว ก็ยังหลับไม่ลง ไม่รู้เพราะอะไร นี่จบแล้วจริงๆเหรอ ... ไม่หรอก มันก็แค่กลับไปเป็นก่อนหน้านั้น ก่อนที่เราจะก้าวข้ามเส้นมาเจอกัน ....อืม หลับตาลง ข่มตาให้หลับ ทำไม.. ทำไม นึกถึงแต่เรื่องที่ผมอยู่กับซี เวลาที่เราอยู่ด้วยกัน แม้ว่ามันจะไม่นาน แต่ก็ทำให้ ผมเคยมีความสุข และแล้ว น้ำตาก็ไหลออกมา แปลกดีนะ น้ำตามาไหลตอนนี้ได้ไง ที่จริงมันน่าจะออกมาตั้งแต่ตอนที่คุยกันนะเนี่ย หึหึ ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองรู้สึกยังไงกันแน่ตอนนี้ ดีแล้วเหรอที่ให้จบลงแค่นี้ ... ไม่สิ แบบนี้ดีที่สุดแล้ว อย่าให้ใครมาหยุดอยู่ที่เราเลย แบบนี้แหละดีแล้ว นอนไม่หลับ ..คว้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา อยากโทรไปหาใครสักคน...ตี๋ โทรไปหาตี๋ตอนนี้ จะดีไหม ทำไมจู่ถึงรู้สึก "เหงา" ขึ้นมานะเรา ไม่ดีกว่า เวลาป่านนี้แล้ว โทรไปคงไม่ดี.... อืม ... bip* มีคนโทรเข้ามาพอดี .. ตี๋ เห..ทำไมถึงรู้ว่าอยากคุยละ ผมกดรับสาย ตี๋เป็นคนพูดเข้ามาก่อน " พี่เวย์ เป็นไงบ้าง " " อยู่ๆ ทำไมถามแบบนี้ละ " " ไม่มีอะไร " " แล้วนึกยังไงโทรมาตอนนี้ละเนี่ย " " คิดถึง " อ่ะนะ " คิดถึงตอนนี้เนี่ยนะ " " ก็คิดถึงไง " " เออ รู้แล้ว " " พี่เวย์... " " ผมคิดถึงพี่นะ " " บอกทำไมหลายรอบเนี่ย " " ก็แค่อยากบอก แล้วพี่ล่ะ " " หือ? พี่ทำไมเหรอ " " ก็ คิดถึงผมบ้างเปล่า " " ไม่รู้ ไปคิดเอง " " รีบนอนได้แล้วนะพี่ จะเช้าแล้ว พรุ่งนี้มีเรียนด้วยใช่ไหม " " อืม แล้วรู้ได้ไงว่ามีเรียน " " รู้ละกัน " " อืมๆ จะไม่ได้นอนก็เพราะ ตี๋นี่แหละ " " ทำไม คิดถึงผมจนนอนไม่ได้เลยเหรอ " " คนละเรื่องแล้ว ไปนอนได้แล้วเราอ่ะ " " คับ ถ้าพี่มีอะไร ก็โทรหาผมได้ตลอดนะพี่ ผมรอพี่เสมอแหละ นะคับ " " อืม งั้นแค่นี้นะ ไปนอนเถอะ " " คับ อย่าลืม ตื่นไปเรียนนะ " " เออ รู้แล้ว แค่นี้นะ " ...แล้วก็วางโทรศัพท์ไป อืม รู้ได้ไงเนี่ยว่าอยากคุยด้วย อย่างน้อยก็พอทำให้รู้สึกดีขึ้นมาบ้างแหละนะ บ่ายวันต่อมา คนเยอะเหมือนกันแหะวันนี้  มาอ่านหนังสือ กันใต้คณะเป็นส่วนมาก ก็คงแยกกันไปอ่านตามใต้หอ ใต้คณะ ไม่ก็ห้องสมุดอ่ะนะช่วงนี้ใกล้สอบแล้วนี่ ผมเดินขึ้นตึกจะไปเรียน สวนเข้ากับ ซีพอดี " พี่เวย์ หวัดดี " " อืม ว่าไงไปเรียนเหรอ " " ออ พอดีกำลังจะไปเรียน stat อ่ะพี่ " " อืม งั้นรีบไปเถอะ เดี๋ยวไม่ทัน " " ครับ แล้วเจอกันนะ " ถึงจะคุยกันแต่ก็ ไม่ได้มองตากันเหมือนเดิม.. ไม่กล้ามอง ทำไมผมต้องหลบตาด้วยเนี่ย ไม่เข้าใจตัวเอง " ออ พี่เวย์ " ผมหันกลับไปตามเสียงเรียก " เมื่อคืนหวังว่า คงมีใครบางคนทำให้พี่สบายใจขึ้นได้นะ " " อ่ะ ... อืม " ผมยิ้มตอบไปเล็กๆ แล้วซี ก็เดินจากไป สงสัยเมื่อคืน ซี โทรไปหาตี๋ด้วยแน่เลย มิน่าล่ะ ถึงโทรมาหาเรา ว่าแต่สองคนนั่น ไปคุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย อืม...เอาเหอะ - - - - - - - หลายวันต่อมา " กล่องสุดท้ายแล้วสิ... " ผมเก็บของลงกล่องที่จะขนไปที่หอ ก็พวกการ์ตูน นิตยสาร ของเล็กน้อยๆที่เหลืออยู่ไม่กี่อย่าง มองดูบ้านโล่งๆ ของอื่นๆที่บ้านก็มาขนไปหมดแล้ว เหลือแต่เฟอร์นิเจอร์เปล่าๆ ในบ้าน ตู้โชว์ที่ว่างเปล่า โต๊ะที่ดูสะอาดตา   ใจหายเหมือนกันนะ ที่จะเสียสิ่งที่ "คุ้นเคย"ไป ผมค่อยๆเดินดูในบ้าน ก้าวทีละก้าว ความทรงจำเกี่ยวกับบ้านหลังนี้ ค่อยๆ กลับคืนมาในสมอง ... .........ขณะที่กำลังเหม่ออยู่นั้น ตี๋ก็ส่งเสียงเรียก (พอดีให้มันมาช่วย) คุยกับผม จากคุณ : waven - [ 30 ส.ค. 51 16:15:36 ]

ความคิดเห็นที่ 2 " พี่เวย์ วันนี้จะย้ายไปนอนที่หอเลยไหม " " อืม .. ไม่อ่ะ วันนี้ขอนอนที่นี่ดีกว่า ยังทำใจไม่ได้น่ะ " " .... นะ ช้าเร็วยังไง ก็ต้องไปอยู่ดีนะ " " ก็รู้ " " คืนนี้ผมอยู่เป็นเพื่อนไหม " " ไม่เป็นไรหรอก พี่อยู่คนเดียวได้ " " เหรอ แต่ผมมาอยู่ด้วยดีกว่า หาที่อ่านหนังสือด้วย ใกล้สอบแล้ว " " -*- แล้วแต่ละกัน " จะถามทำไมเนี่ย " งั้นวันนี้เอาของไปไว้ที่หอพี่เนต (เจ้าของหอที่มาชวนมาก่อน) หาอะไรกินแล้วค่อยกลับมาละกันนะ " " อืม ก็ดีเหมือนกัน " " อย่าคิดมากเลย พี่ อะไรๆ มันก็จะดีขึ้นเองแหละ แค่ยอมรับมันให้ได้ แค่นั้นเอง " ผมเข้าใจนะ กับสิ่งที่ตี๋พูด แต่ว่า ไอ่ตอนที่เรายังยอมรับไม่ได้เนี่ยสิ จะทำยังไง - - - - - - - หลังจากเคลียร์ธุระเสร็จหมดแล้ว กลับมาที่บ้านอีกที ก็ไปนอนกันอยู่บนห้องเพราะ ทีวี อะไรอื่นๆ ไม่มีแล้ว " แล้วพี่สอบเสร็จเมื่อไหร่ " " ก็คงหลังตี๋แหละมั้ง ส่วนมากปีแก่ๆ จะสอบกันหลังสุดนะ " " เหรอ .. แล้วพี่จะทำอะไรระหว่างปิดเทอม " " ก็คงหางานทำมั้ง ไม่รู้สิ แต่ก็ดีที่งานตัวจบเหลือแต่เนื้อหา ล้วนๆ ผลทดลองก็ออกมาเกือบหมดแล้ว " " ทำงานอีกล่ะ ไม่หาเวลาพักผ่อน มั่งละคร้าบ " " ก็คนไม่ได้มีตังค์เหลือใช้นี่ ยังไม่มีเก็บแค่ใช้ไปวันๆ ก็ จะไม่พอแล้ว จะเอาส่วนไหนไปเที่ยวละเนี่ย " " แน่ใจนะว่าไม่ได้เอาไปทำอย่างอื่นนะ " " ก็ไม่นี่ " " เอาเหอะ แต่บอกว่าไม่มีตังค์ แต่มีเหลือไปชอปปิ้งเนี่ยนะ " " ไม่ใช่สักหน่อย อันนั้นไม่เกี่ยวกัน อันนั้เป็นส่วนช่วยระบายความเครียดไง ชอปปิ้งบำบัด รู้จักป่าว " " เออ นั่นแหละ ก็แสดงว่ามีใช่ไหมล่ะ ไปเที่ยวกันไหม " " ไปไหน ไม่เอา ไม่ไปเปลือง " " ไม่เปลืองหรอก นะ นะ ไปเที่ยวด้วยกันนะ " " แล้วจะไปเที่ยวมีตังค์เหรอ เราอ่ะ " " ถ้าไม่มี ก็ไม่ชวนหรอก ไปไหม นะ นะ " " แล้วจะไปไหน ไปกันแค่สองคนเนี่ยนะ " " ไม่หรอก ไปกันสองคน เดี๋ยวพี่ทำอะไรผม ไม่ดีๆ มีเพื่อนๆผมไปด้วย " " เอ้ย งั้นไม่ไปดีกว่า ตี๋ไปกับเพื่อนเหอะ พี่ไปด้วยเดี๋ยวไม่สนุกนะ " อันที่จริงก็กลัวตัวเองไม่สนุกนั่นแหละ แหะๆ " ไม่ๆ ถ้าไม่มีพี่ไปด้วยก็ไม่สนุกอ่ะ ไปนะ....นะ " " พี่ไปด้วยแล้ว เพื่อนเราไม่ว่าอะไรเหรอ จะหาว่าเอาใครไม่รู้ไป " " ไม่หรอก เพื่อนๆผม รู้จักพี่กันหมดแหละ " " แล้วมารู้จักพี่กันได้ไง " " หึหึ ไม่รู้สิแปลก " " เอ้ยๆ หมายความว่าไง บอกมาเลย บอกมา " " เหอะน่า เอาเป็นว่า รู้จักพี่ละกัน ไปเหอะ โอเคนะ ผมจะได้ไปนัดวันกับเพื่อนๆ " " อ่า..." " สรุปว่า โอเคนะ " " เออ ไปก็ไป ห่วงแต่เรื่องเที่ยว สอบจะรอดไหม อ่านไปถึงไหนแล้ว " " ก็... ไหวอยู่ " " สอบวันไหนน่ะ " " ก็ กลางเดือนหน้า มีของคณะ แล้วของตัวอื่นๆก็ทยอยสอบไปเรื่อยๆ " " นี่มันจะสิ้นเดือนแล้ว อ่านทันเหรอ ไม่เหมือนเรียน ม.ปลายนะ " " รู้น่า อย่าบ่นได้ป่ะ " " แล้วมีวิชาไหนเรียนไม่รู้เรื่องบ้าง " " ก็มี eng แล้วก็ chem มั้ง ... cal ด้วย " " โห แต่ละตัว ยากๆทั้งนั้นเลย " " พี่ติวให้ผมหน่อยดิ ได้ป่ะ " " ติวให้ได้ตัวเดียวนะ eng อ่ะ ตัวอื่นพอดีพี่ก็ไม่รอด " " แค่นั้นก็เอา ว่าแต่พี่ได้เกรดไรมา " " หมายถึงตัวอะไร " " ก็ ทั้งสามตัวนั่นแหละ " " eng ก็ B ส่วนอันอื่น พี่ไม่พูดถึง หึหึ " " อ่านะ พี่รหัส น้องรหัส เหมือนกันเลย " " ไม่นะ แต่ พี่เนมเรียนเก่งนะ เกรดออกมันโทรมาบอกนี่ อายเลย เหอๆ " " อย่างน้อยพี่ก็เก่ง eng นี่ " " ก็มีดีอยู่แค่นั้นแหละ วิชาอื่นก็เอาให้รอดอย่างเดียว ไม่งั้น ตี๋ไม่ให้เพื่อนที่มันเรียนเก่งๆ ติวให้ละ " " ก็ว่าอยู่ งั้นพี่ติว eng ให้ผมนะ " " อืม เอาเลยไหมอ่ะ  เอาหนังสือมาป่ะ ตรงไหนไม่รู้เรื่องบ้าง " " อืมๆ นี่อ่ะ " คืนนั้นเลยสอนหนังสือกันไปเรื่อยๆ ผมนอนก่อนตี๋ เพราะเห็นบอกว่าจะอ่านหนังสือต่อ ผมดูตี๋อ่านหนังสือต่ออีกสักพัก แล้วก็หลับไป อาจจะหลังจากที่หลับไปไม่นาน ตี๋ ก้เข้ามาบอกขอนอนด้วย ผมเลยขยับตัวให้พอมีพื้นที่นอนอีกคน ไม่รู้บังเอิญไหม ที่ผมบังเอิญนอนหันไปทางตี๋พอดี ตอนแรกๆ ตี๋ก็นอนโดยเอนหัวมาติดกับหัวของผมนิดหน่อย สักพัก ตี๋ ก็พลิกตัวมากอดผมไว้ " ผมขอนอนแบบนี้นะ " บอกเสร็จ ผมไม่ได้ตอบอะไรไป ตี๋ก็เริ่มกอดผมให้ใกล้ชิดกับเขายิ่งขึ้น จนผมคิดว่ารู้สึกได้ ว่าหัวใจของเขาเต้นเร็วแค่ไหน หรือว่า สิ่งที่ผมได้ยินนั้นเป็นเสียงหัวใจตัวเองกันแน่... ต่อตอนหน้าครับ - - - - - - ........... จากคุณ : waven - [ 30 ส.ค. 51 16:16:24 ]

ความคิดเห็นที่ 3 มายาวกว่าเดิม นิดนึง =__= หายไปนานมากเลยนะคะ หวังว่าคงไม่เป็นโรคจิตตกอีกคนนะ เพราะช่วงนี้คนเป็นโรคนี้กันเยอะมากเลย สงสารพวกนักเขียนจริง เนื่องจากรับไปเต็มๆ เฮ้อ... ดูแลสุขภาพจิตให้ดีด้วยนะคะ เป็นห่วงจริงๆ ค่า จากคุณ : Aree-Yong - [ 30 ส.ค. 51 18:33:50 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ฮิ้วววววววววววว  ตอนนี้หวานจังค่ะ นายซีก็ร่มจะน่ารักขึ้นบ้างแล้ว  หลังจากติดลบมาตลอด จากคุณ : หนอนแว่นตาโต - [ 30 ส.ค. 51 19:10:20 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ลงชื่อรออ่านตอนต่อไป เช่นเดิมครับ จากคุณ : ZoXigEn_TonG_x_Zhi - [ 30 ส.ค. 51 23:09:36 ]

ความคิดเห็นที่ 6 หายไปนานน่ะค่ะ ม่ะไรจะจบยค่ะเนีย นี้เรื่องสั้นน่ะเนีย (มาแบบตอนละสั้นๆ) 555 จากคุณ : Sakina - [ 31 ส.ค. 51 00:04:37 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องสั้นครับ ... ถามว่าใกล้จะจบแล้วไหม เหรอ ... ก็แล้วแต่ว่า คนเขียนอยากจะหยุดที่ตรงไหนมากกว่า เรื่องราวยังมีต่อ แต่ คิดว่า น่าจะจบอีกไม่นานนี้แล้วละครับ ปล.อาจจะต่อด้วย part 3 ก็เป็นได้ ถ้ามีคนอ่านติดตามอยู่ หรือ คนเขียนอยากจะเล่าต่อ ว่า นายเวย์ จะลงเอยยังไง จากคุณ : waven - [ 31 ส.ค. 51 18:02:53 ]

ความคิดเห็นที่ 8 หวานดีค่ะ พุทราชอบ...อย่าเพิ่งจบเลยนะ ถ้าจะจบก็ขอให้นายเวย์มีความสุข เลิกเศร้าอยู่คนเดียวนะคะ จากคุณ : แค่ก้อนหินที่อยากบินได้ - [ 1 ก.ย. 51 11:46:00 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตี๋ มัวแต่เที่ยวอ่ะนะ จะสอบแล้วนะเว๊ย ส่วนวิชา Engอ่ะ แต่มิวมิว ติวให้ก็ได้ มิวมิวได้เอ ทุกตัว เก่งกว่าอิพี่เวย์เห็นๆ 555 จากคุณ : เบนนี่ทักกี้ - [ 2 ก.ย. 51 17:57:15 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เคมกับแคล เดี๋ยวอาสาติวให้เองนะตี๋นะ หุๆ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 4 ก.ย. 51 20:24:30 ]