พอดีอารมณ์ดีๆก็เลยนึกเขียนขึ้นมา ไม่ยาวมาก ฝากด้วยนะคะ ^_^

********************

ใต้ฟ้าสีคราม ฉันว่ายอยู่ในน้ำที่อบอุ่นและโอบอ้อมฉันไว้ตั้งแต่วันแรกที่เกิดมา แม่ของฉันได้สอนให้รู้จักการใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอยู่ในบ้านหลังโตที่ไม่มีขอบเขต ที่แม้ว่าฉันจะโตขึ้นแค่ไหน บ้านหลังเดียวนี้ก็ไม่มีวันแคบเกิน ในมหาสมุทร

ในน้ำที่มีสัตว์น้ำมากมายตัวเล็กตัวน้อย ฉันเป็นพี่ใหญ่ใจดีที่คอยดูแลเพื่อนร่วมสมุทร แม้รูปร่างจะทำให้ฉันดูน่าเกรงขาม แต่ฉันก็ยินดีที่จะเล่นกับทุกคนที่เข้ามาทักทาย ทุกคนก็รู้ดีว่าฉันไม่เคยทำร้ายใคร ฉันโดยมีเลือดที่อุ่นเป็นหลักประกัน

ฉันเองตั้งแต่ลืมตาดูโลกมาก็ยังชอบว่ายน้ำชมความงามของท้องทะเล ฉันรู้ดีว่ายังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ฉันยังไม่เคยได้พบเจอ ทั้งในความมืดที่ลึกเกินกว่าแสงตะวันจะส่องถึง หรือในกาอาศที่อยู่เหนือผิวน้ำขึ้นไป สัตว์น้ำเล็กใหญ่ที่ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ปลา ปะการังและดอกไม้หลากสีและหน้าตา รวมถึงสิ่งมีชีวิตที่เล็กจนมองไม่เห็น ไปจนถึงผู้ใหญ่ใจดีอย่างพ่อแม่วาฬของฉันเอง

แต่สิ่งที่ฉันเคยเห็นมามันไม่ได้จำกัดอยู่แค่ท้องทะเล เพราะเมื่อไหร่ที่ฉันว่ายขึ้นมาจากใต้น้ำนั้น ยังมีสิ่งที่ยังโอบอุ้มมหาสมุทรไว้อีกชั้น ท้องฟ้านี้คงไม่มีอะไรกว้างใหญ่เท่าอีกแล้ว ที่รวบรวมความสวยงามทุกรูปแบบ ตั้งแต่เวลาเช้าที่เป็นสีฟ้าสดใสกว่าสีฟ้าไหนที่ฉันเคยเห็นในท้องทะเล และดวงตะวันที่ฉันกระโดดขึ้นจากน้ำเท่าไหร่ก็ไม่มีวันเอื้อมถึง กับก้อนเมฆที่บางทีก็ดูตัวใหญ่กว่าตัวฉันกับแม่รวมกันซะอีก

ตกเย็น ดวงตะวันเริ่มจมหายลงไปในน้ำ ฉันก็ได้เห็นช่วงเวลาที่ฟ้าเริ่มเปลี่ยนสี ทั้งฟ้า ส้ม ชมพู น้ำเงินที่เข้มขึ้น เข้มขึ้น จนมืด จนดวงจันทร์ต้องออกมาส่องแสงให้แทน พร้อมกับดวงดาวระยิบระยับเต็มฟ้า ที่เป็นความสวยงามของท้องฟ้าไปอีกแบบ

และไม่นาน ดวงตะวันดวงเดิมก็โผล่ขึ้นจากผิวน้ำอีกครั้ง ส่องแสงสว่างให้ฉันได้มองเห็นทางอีกครั้ง น้ำทะเลที่อบอุ่นจากที่มืดมิดก็เปลี่ยนเป็นสีฟ้า ฉันมองเห็นสิ่งต่างๆ ในท้องทะเลอีกครั้ง แสงสว่างของดวงตะวันส่องผ่านผิวน้ำลงมา จนถึงพื้นทรายใต้ทะเล ตัวฉันยังว่ายน้ำอยู่ใต้ผิวน้ำและแสงตะวัน พลางมองดูพื้นทรายสีขาวข้างล่าง

ในที่ๆ แม่ของฉันไม่เคยสอนให้รู้จัก ฉันว่ายน้ำต่อไป สู่จุดที่ผิวน้ำและพื้นทรายบรรจบกัน ตัวฉันสัมผัสกับเม็ดทรายที่นุ่มเหมือนเป็นเตียงนอน มีเพียงคลื่นที่ซัดขึ้นมาเป็นระยะๆ ที่คอยห่มตัวฉันไว้ ฉันถูกห่อหุ้มด้วยเม็ดทรายที่รู้สึกหยาบขึ้นเรื่อยๆ ลมพัดโชยมาทำให้ผิดฉันเริ่มแห้ง ฉันรู้สึกถึงความร้อนของแสงแดดที่ฉันไม่เคยสัมผัสมาก่อน ขณะที่ฉันนอนอยู่บนพื้นทรายที่ดึงฉันไว้ไม่ให้กลับลงไปในท้องทะเล ฉันมองดูรอบตัว สิ่งที่ฉันไม่เคยรู้จักที่เรียกว่าหาดทราย บนบกที่ดูต่างจากท้องฟ้าละมหาสมุทรนัก รอให้ใครสักคนมาช่วยพาฉันกลับบ้าน...ที่อบอุ่นและกว้างใหญ่หลังเดิม

จากคุณ : RabuRetta - [ 4 ก.ย. 51 14:02:35 ]