ความคิดเห็นที่ 1 แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด เหมือนเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน ************************************************ ยืมมาจากเรื่องพระอภัยมณีค่ะ  ตอน สินสมุทรตามหาพ่อ(มั้ง) แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 51 16:40:01 จากคุณ : อศิธารา (อศิธารา) - [ 8 ก.ย. 51 16:39:29 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สุดสาครค่ะ สวัสดีค่ะ จากคุณ : คนมีแผลพ่อแม่ไม่รัก - [ 8 ก.ย. 51 19:34:47 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แวะมา พร้อมความไม่เข้าใจ ด้วยคน  ค่ะ จากคุณ : like 2 hear from u - [ 9 ก.ย. 51 10:22:21 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีค่ะ.. กลอนเศร้าจัง... จากคุณ : รัศมีจันทร์ดารา - [ 9 ก.ย. 51 14:12:47 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ทุกรอยเท้า  ก้าวย่ำ  ซ้ำกี่ครั้ง มิอาจลบ  ความหลัง  ที่ฝังอยู่ รอยทรายเลือน  เปื้อนน้ำตา  พร่าพรายพรู รักยังอยู่  กับความสุข... ทุกเม็ดทราย... จากคุณ : seaside (seaside) - [ 10 ก.ย. 51 20:57:27 ]