รอ
วันเธอกลับมา
รอ แล้ว รอเล่า
จากวันเป็นเดือน
จากเดือนเป็นปี
รอจนนาทีสุดท้าย ของชีวิต
ก็ยังคงรอ.........
เพียงออ หญิงสาวที่ฝันอยู่เสมอว่าคนที่เธอรักจะกลับมาหา ยามเธอมีเงิน ทอง เธอประเคนให้ เขาคนนั้นหมด เธอยอมที่จะทอดกายให้ชายมากหน้าหลายตาเพื่อนำเงินไปปรนเปรอเขา ยอมที่จะเสพยาให้ลืมทุกอย่างว่าเธอกำลังอะไรอยู่สุดท้ายเธอยอมที่จะเป็นบ้าเพื่อไม่รับรู้อะไรเลยแล้วฝังใจอยู่ในอดีตกับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น
ออ จ๋า วันนี้มีมวยคู่เอกนะจ๊ะ มวยชนะแน่นอน ถ้าออพอจะมีเงินให้พี่ไปทำทุนบ้าง เราจะได้ย้ายจากห้องเช่าไปซื้อคอนโดหรูๆอยู่กันไงจ๊ะ
พี่นาท จ๋า ออมีแค่สองหมื่นนะจ๊ะ ไอญี่ปุ่นนั่น มันไม่มาเมืองไทยเลยจะ เงินมันก็ไม่ส่ง
สองหมื่นก็สองหมื่น ยังดีที่ได้ ไหนล่ะจ๊ะ เงินสองหมื่นน่ะ
เดี๋ยวออหยิบให้นะคะ เพียงออลุกขึ้นไปเปิดกระเป๋าสะพายแล้วหยิบธนบัตรสีเทาสองปึกออกมา
งั้นพี่ไปก่อนนะจ๊ะ เมียที่น่ารัก พอออเลิกทำงานแล้วพี่ไปรับนะจ๊ะ
พูดเสร็จก็หอมแก้มเมียดัง ฟอด แล้วเปิดประตูออกไป
นี่เป็นชีวิตประจำวันของนาท และเพียงออ นาทมาหา ขอเงิน แล้วก็จากเธอไป
กรุงเทพฯไม่มีวันที่จะหลับใหล แสงไฟในเมืองหลวง ไม่เคยหยุดเปิด รถราไม่เคยหยุดขับ
ยามเช้าเป็นเวลาของคนทำงาน ส่วนยามดึกก็เป็นเวลาของคนกลางคืน ถนนหนทางคึกคักไปด้วยชาวไทยและชาวต่างชาติส่วนมากจะเป็นผู้หญิงไทยกับชาวต่างชาติเสียมากกว่า เพียงออ ก็เป็นหนึ่งในหญิงเหล่านั้น
เธอทำงานที่บาร์ญี่ปุ่นที่ขึ้นชื่อว่าหรูหราที่สุด ผู้หญิงที่ทำอาชีพเดียวกัน มักจะเรียกเธอว่า หญิงชั้นสูง
ซึ่งไม่รู้ว่าเพียงออควรจะเสียใจ หรือว่าดีใจดีกับคำเรียกนี้ เพราะจะชั้นสูงอย่างไร สุดท้ายก็ต้องจบลงบนเตียงเพื่อบำบัดความใคร่ของคนอื่นเสมอ
เพียงออเป็นสาวชาวแม่สาย ถูกพ่อกับแม่ขายให้มาทำงานที่กรุงเทพฯตั้งแต่อายุ สิบสี่ สิบห้า เรียกว่าขายตั้งแต่หน้าอกยังขึ้นไม่เต็มที่ด้วยซ้ำ เธอทำอาชีพนี้ด้วยความขมขื่น แต่เธอก็ขยันขันแข็ง จนซื้อบ้านให้พ่อกับแม่เธอที่แม่สายได้ มีชาวญี่ปุ่นมากมายติดใจเธอ เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ผิวขาว จมูกนิดๆและมีปากอิ่ม
หากจะบอกว่าตอนนี้เธออายุ 25 คนคงคิดว่าเธออายุแค่ 17 อยู่นั่นเอง
ตอนแรกเธอมีชาวญี่ปุ่นส่งเสียเลี้ยงดูเธอถึงสามคน ส่วนมากจะมาเป็นเดือนๆแล้วก็กลับไป จะส่งเงินมาให้ใช้ เดือนละ สองสามหมื่นบ้างแล้วแต่คน ซึ่งเธอก็มักจะส่งให้แม่กับพ่อที่แม่สายหมด แต่ชีวิตคนเราไม่อาจลิขิตได้
ต้องดำเนินต่อไปตามโชคชะตาเสมอ เธอก็พบกับ นาท หนุ่มใหญ่วัยสามสิบห้า เขาไม่หล่อมาก แต่เรียกได้ว่าคารมดี พูดง่ายๆว่าคารมเป็นต่อนั่นเอง เธอหลงรักเขา เขาเป็นชายคนแรกที่เธอรัก แล้วปักใจมั่นเหลือเกิน
เงินที่เคยส่งให้พ่อแม่ทุกเดือน ทุกเดือน ก็เริ่มเป็นสองเดือนครั้ง สามเดือนครั้ง หกเดือนครั้ง สุดท้ายก็ไม่ส่งอีกเลย
เงินที่เธอได้มาก็มาปรนเปรอนาทหมด ให้เขาไปเล่นมวยบ้าง เล่นบอลบ้าง เข้าบ่อนบ้าง ขอเพียงแค่นาท
เอ่ยปาก ไม่ว่าจะมากขนาดไหน เธอก็ดิ้นรนหามาให้ได้ แม้ว่าเธอจะต้องรับแขกวันละหลายประตูก็ตาม!!
จากคุณ :
ochita
- [
8 ก.ย. 51 18:34:08
]