ควายตัวหนึ่งกำลังหิวโซมันเริ่มออกหาอาหาร มันมองลงมาจากยอดเขาที่มันอยู่
พบทุ่งหญ้าที่มีสีเขียวขจีมากมายด้านซ้ายมือ ทุ่งหญ้าเหล่านั้นมีความน่ากินมาก
แต่เมื่อควายจะเดินลงไปจากยอดเขา มองไปอีกด้านทางขวามือก็
พบทุ่งฟางที่ใหญ่โตน่ากินไม่แพ้กันกับหญ้าอีกด้าน
ควายเริ่มลังเลที่จะตัดสินใจ ด้านซ้ายก็น่ากิน ด้านขวาก็น่ากิน
ประกอบกับความหิวทำให้มัน เดินวนไปวนมา เลือกไม่ถูกว่าจะซ้ายหรือขวาดี
แล้วมันก็รำพึงกับตัวเอง
"ทางซ้าย มันต้องเป็นหญ้าที่เปรี้ยวแน่ๆ ข้าไม่อยากกินเลย ไปทางขวากินฟางดีกว่า "
พอมันขยับตัวไปทางขวา
"ทางขวา มันต้องเป็นฟางที่หวานแน่ๆ ข้าไม่อยากกินเลย ทางซ้ายกินหญ้าน่าจะดีกว่า"
ควายวนไปวนมาเช่นนั้นเป็นเวลานาน ในที่สุดแล้ว
ควายตัวนั้นก็หมดแรงที่จะเดินล้มลงบนยอดเขาจุดเดิม
ไม่ได้ขยับไปไหนเลยแม้แต่น้อย
ควายซึ่งใกล้จะหิวตายก็ ยังคงรำพึงกับตัวเองว่า
"ดีแล้วที่ข้าไม่ลงไปกิน เพราะหญ้ามันเปรี้ยวและฟางมันก็หวาน ไม่เห็นจะน่ากินเลย"
ไม่นานควายก็ขาดใจตาย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...........................
จากคุณ :
KongMing 
- [
9 ก.ย. 51 15:17:25
]
หญ้าเปรี้ยว กับ ฟางหวาน
- [
9 ก.ย. 51 16:13:00
]
