ปลายฟ้าที่เล็กมองเห็น ณ ตอนนี้ มีแสงทองระเรื่อ เหมือนวันแรกที่เขามาเหยียบผืนดินในจังหวัดนี้ ท้องฟ้าก็มีแสงสีทองระเรื่อแบบนี้เหมือนกัน วันแรกที่เขาได้เจอสุเอ แต่จนกระทั่งบัดนี้เขาก็ยังไม่แน่ใจว่าเขารักสุเอแบบที่นัทพูดจริงหรือเปล่า
ครูเล็ก ตื่นเช้าจังนะ เสียงนุ่มกระซิบแผ่วอยู่ข้างหลัง คนถามคงอยู่ใกล้เขามาก ชายหนุ่มจึงรับรู้ได้ถึงไออุ่นที่รดกกหูมาพร้อมเสียงนั่น บนยอดดอยแห่งนี้ยังหนาวมากแม้จะเป็นฤดูฝนอยู่ก็ตาม เล็กไม่กล้าขยับกายแม้แต่น้อย ชายหนุ่มถูกตรึงอยู่กับที่ด้วยน้ำเสียงและกรุ่นไอที่มากระทบผิวกายของเขา
พอดีอยากชมพระอาทิตย์ขึ้นครับ เลยพยายามตื่นตั้งแต่เช้า เล็กตอบโดยไม่กล้าหันหลังกลับไปเผชิญผู้ที่ยืนอยู่ข้างหลัง
โฮ่งๆๆๆ เสียงสุนัขดังมาจากไหนไม่ทราบเล็กไม่ทันได้สนใจ
คุณระวัง เสียงคนข้างหลังเตือนเล็กโดยที่เล็กไม่รู้ว่าเขาเตือนอะไร จนกระทั่งร่างกายถูกกระชากและรวบตัวมาอยู่ในอ้อมแขนของอีกฝ่ายเล็กจึงมองเห็นสุนัขสามตัววิ่งไล่ฟัดกันอยู่ข้างๆ เขา ถ้าไม่มีคนกระชากตัวเขาออกมาจากจุดที่ยืนเมื่อกี้ เล็กคงกลิ้งลงเนินไปแล้ว เพราะแรงกระแทกจากสุนัขที่กัดกันพัลวันอยู่ตรงหน้า
เอ่อ... เล็กสะดุ้งตกใจในสัมผัสที่ได้รับ ใจเขากระตุกวูบ นี่เขาเป็นอะไรไปทำไมตื่นเต้นถึงขั้นนี้ เล็กหน้าแดงโดยไม่รู้ตัว
ใจลอยอะไรเหรอคุณ หมาเกือบวิ่งชนคุณตกเนินไปแล้วนะ เสียงกระเซ้านุ่มๆ ของคนข้างกายที่ยังไม่ยอมปล่อยร่างของเล็กออกจากวงแขนทำให้เล็กนึกขึ้นมาได้ว่าตอนนี้เขากำลังยืนอยู่กับใคร
เอ่อ...ไม่มีอะไรครับ ขอตัวก่อนนะครับ เล็กรีบเบี่ยงกายออกจากวงแขนนั่นพร้อมกับเดินลิ่วจากมาด้วยหัวใจตุ่มๆต๋อมๆ ความจริงเขาก็ยังอยากอยู่แบบนั้นนานหรอกๆ จิตใต้สำนึกบอกเล็ก แต่ถ้าเกิดคนอื่นมาเห็นมันคงไม่งามแน่ๆ จะพาลเสียหายถูกนินทากันทั้งคู่
คนบ้าอะไร แค่นี้ก็หนีด้วย เสียงพูดไล่หลังของเล็กมา ทำให้ชายหนุ่มรีบเดินจ้ำอ้าวให้ไวขึ้นกว่าเดิม
สายๆ ของวันนั้นเล็กเจอหน้าสุเอและสิงห์บนโต๊ะอาหารอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทำให้ชายหนุ่มไม่กล้าสบตาสองพี่น้อง เขาบอกตัวเองไม่ได้ว่าเขารู้สึกยังไงกันแน่ เวลาเขาเจอสิงห์เหนือเขาก็ใจเต้นตุ่มๆต๋อมๆ เวลาเจอสุเอเขาก็ใจระทึกตุ่มๆต๋อมๆ เหมือนกันเด๊ะ
ครูเล็กครับวันนี้ครูเล็กมีคิวต้องไปเดินป่ากับผมนะครับ ไปสำรวจเส้นทางเดินป่าไปจุดชมวิว ส่วนสุเอจะอยู่ดูแลเด็กและให้ความรู้ภาคทฤษฎีที่นี่กับนัท สิงห์เหนือบอกเล็กด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้ม
เอ่อ ครับคุณสิงห์ เล็กอึกอักตอบสิงห์ไปโดยที่ไม่กล้าสบตาชายหนุ่มที่นั่งฟากตรงกันข้าม
ทานข้าวเช้าเสร็จเล็กก็รีบเตรียมอุปกรณ์เดินป่า โดยไม่ยอมพูดจากับสุเอและสิงห์อีกเลยตลอดเวลาตั้งแต่สิงห์บอกกำหนดการเสร็จ
พี่สิงห์ พี่สิงห์ไปขู่เล็กหรือเปล่า ทำไมเขาเปลี่ยนไป สุเอถามพี่ชายหลังจากที่เล็กขอตัวไปจัดของ
เปล่าไม่ได้ขู่อะไรเลย พี่จะไปขู่เขาทำไม ทุกครั้งที่เจอกันก็มีคนอื่นอยู่ด้วย พี่จะเอาเวลาที่ไหนข่มขู่เขาละ สิงห์ตอบโดยไม่ยอมมองหน้าน้องสาว
ไม่ต้องหลบตาเสือเลย พี่สิงห์หันหน้ามาพูดความจริงเดี๋ยวนี้ สุเอคาดคั้นกับพี่ชาย
เอ่อ ก็แค่พี่ถามเขาว่า เขาจริงใจกับเสือแค่ไหน ถ้าคิดแค่หลอกกันเล่นๆ พี่จะเอาให้ถึงตาย สิงห์เหนือสบตาน้องสาวแบบเกรงๆ
พี่สิงห์บ้า เสือกับเขาไม่ได้เป็นไรกันสักหน่อย จะไปถามเขาแบบนั้นทำไม สุเอหน้าแดงเป็นฝ่ายหลบสายตาพี่ชายบ้าง
ก็เรามันระวังตัวซะที่ไหน อย่าคิดว่าพี่ไม่รู้ไม่เห็นนะ ที่เราแอบไปเช็ดเหงื่อ เช็ดตัวให้เขาในกระท่อมคราวก่อนนู้น สิงห์เหนือดุน้องสาว
บ้า เขาป่วยหรอก แล้วเขาก็ไม่รู้ตัวด้วยตอนนั้นอ่ะ สุเอก้มหน้าซ่อนความอายที่ถูกพี่ชายจับได้
ยังไงพี่สิงห์ก็ดูแลเขาด้วยละกัน เสือว่าวันนี้เขาดูแปลกๆ สุเอบอกฝากพี่ชายดูแลเล็ก พร้อมกับเดินหนีพี่ชายไปอย่างรวดเร็วเพราะกลัวถูกพี่ชายพูดถึงความรู้สึกที่เธอมีต่อเล็กอีก
//////////////////////////////////////////////////////
ทางเดินชมธรรมชาติที่มุ่งหน้าไปสู่ยอดสูงสุดของม่อนแสงจันทร์ ครึ้มไปด้วยแมกไม้นานาพันธุ์ สองฟากของทางเดินป่าเล็กๆนี้ เต็มไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่จนมองแทบไม่เห็นท้องฟ้า เล็กยกนาฬิกาขึ้นดู เวลาบ่ายโมงกว่าๆ แล้ว แต่เขายังไม่เห็นแดดเลย ทั้งที่ก่อนออกเดินทางวันนี้แดดตอนสายๆ จัดจ้ามาก
ครูพักทานข้าวก่อนเถอะครับ เลยเวลามานานแล้ว ถึงลำธารข้างหน้านี่คนนำทางบอกว่ามีที่ราบให้นั่งทานข้าวได้ สิงห์เหนือชะลอฝีเท้าลงมาเดินเคียงข้างเล็ก
อ้อ เริ่มรู้สึกหิวแล้วเหมือนกันครับ ได้นั่งพักทานข้าวสักครู่ก็คงดี เล็กตอบรับพร้อมกับยิ้มให้สิงห์เหนือ ตาประสานตา สิงห์เหนือจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของชายหนุ่มคล้ายค้นหาอะไรบางอย่าง ทำให้เล็กได้แต่หน้าแดง หลบสายตาไปมองต้นไม้สองข้างทางแทน
เมื่อเช้า สุเอเขาฝากให้ผมดูแลคุณ เขาบอกว่าครูแปลกไป ครูไม่สบายหรือเปล่าครับ ดูเหมือนครูกำลังหลบสายตาผมอยู่นะ สิงห์เหนือยิงตรงเป้าอีกแล้ว ไม่มีอ้อมค้อมสำหรับผู้ชายคนนี้
เอ่อ พอดีช่วงนี้งานหนักนะครับเลยสติไม่อยู่กับตัวนิดหน่อย เล็กตอบสิงห์เหนือขณะที่กำลังจะทรุดตัวลงนั่งเมื่อถึงจุดหมาย
ครู ระวัง เสียงสิงห์เหนือดังขึ้นมาพร้อมกับมือหนาใหญ่เอื้อมมากระชากตัวเล็กเข้าไปปะทะแผงอกกว้าง
เอ่อ!!! อะไรครับ เล็กยังไม่หายมืนงง
ครูจะนั่งทับตะขาบเข้าให้แล้วละสิ ครูใจลอยจริงๆ สิงห์เหนือตอบเล็กพร้อมทั้งค่อยๆปล่อยมือให้เล็กยืน
เอ่อ... เล็กหันไปมองจุดที่ตัวเองกำลังจะทรุดตัวนั่งเมื่อกี้ คนนำทางกำลังใช้ไม้แทงตะขาบตัวใหญ่ที่ซุกตัวอยู่ริมก้อนหิน เล็กหันไปมองสิงห์เหนือที่ยืนอยู่ติดกัน ชายหนุ่มได้แต่หน้าแดง ใจเต้นตุบตับ ความรู้สึกเหมือนเช้ามืดตอนที่ถูกสวมกอดไม่มีผิด
สงสัยงานครูจะเยอะจัดจริงๆ ผมเป็นตัวสร้างปัญหาให้ครูหรือเปล่านี่ ที่ลากมาทำโครงการร่วมกัน สิงห์เหนือสบตาเล็กแบบต้องการคำตอบ
ไม่หรอกครับ เป็นเพราะตัวเองมากกว่า คุณสิงห์อย่าวิตกไปเลยครับ เล็กตอบสิงห์เหนือ เมื่อสงบจิตใจได้แล้ว
นาย สงสัยว่าค่ำนี้เราต้องค้างบนปลายม่อนนะครับ เพราะกลับค่ำๆมืดๆ คงไม่ปลอดภัย หน้าฝนนี่สัตว์เยอะ งูเงี้ยวเกี้ยวขอน คนนำทางหันมาบอกกับสิงห์เหนือ
อ้อ ได้เลยผมไม่มีปัญหา ชุดเดียวเที่ยวได้ทั่วโลกอยู่ละ ว่าแต่เรามีเสบียงสำหรับค้างคืนไหม สิงห์ถามลูกน้อง
เรื่องเสบียงไม่ต้องห่วงครับนาย เราหาได้ ป่าหน้าฝนไม่มีอดตาย คนนำทางบอกสิงห์เหนือ พร้อมขยับตัวลุกเป็นสัญญาณเตือนว่าต้องเดินทางกันต่อ
เล็กมองตามสิงห์เหนือและคนเดินทางไปอย่างใจลอย ชายหนุ่มไม่เข้าใจตัวเอง ทำไมเวลาอยู่ต่อหน้าสิงห์เหนือใจเขาถึงเต้นระทึกแบบนั้นก็ไม่รู้ ขณะที่กำลังเดินไปคิดไปเล็กก็สะดุ้งโหยงขึ้นมา คำว่าม่อน ในภาษาเหนือแปลว่าดอย เล็กไพล่ไปนึกถึงภาพยนตร์ฮอลีวู้ด เรื่องดัง Brokeback Mountain
ครู!!! เสียงสิงห์ดังเข้ามาโสตประสาท น้ำเสียงแสดงความตกใจ โดยที่เล็กเองก็ตกใจกับสิ่งที่ตัวเองกำลังคิดจึงไม่ได้มองว่าตัวเองกำลังเดินเฉียดอยู่ริมโตรกธาร
เหวอ!!! เล็กหันไปเจอใส่หุบเหวข้างตัวพร้อมกับตกใจแทบหมดสติ พร้อมกันนั้นก็รู้สึกว่าร่างกำลังลอยละลิ่ว
ตุบ โพล๊ะ เสียงขวดพลาสติกใส่น้ำข้างเอวกระแทกกับพื้นพร้อมกับแตกกระจาย เล็กนอนราบอยู่กับพื้นไม่ห่างจากหน้าผาโดยมีร่างของสิงห์เหนือนอนแผ่พังพาบอยู่บนตัวชายหนุ่ม อีกมือของสิงห์เหนือจับเชือกที่คนนำทางถืออยู่
เล็กสบตากับสิงห์เหนือในระยะประชิด ใจเต้นตุ่มๆต๋อมๆ จากความตกใจ เขารู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาดที่มีสิงห์อยู่ข้างๆ สิงห์ขยับตัวลุกขึ้นนั่งอย่าหมิ่นเหม่ โดยไม่รู้สึกหวาดกลัวหน้าผาที่อยู่ข้างหน้า เล็กขยับตัวลุกขึ้นนั่งบ้าง แต่ชายหนุ่มพยายามกระเถิบตัวออกจากหุบเหวที่เห็นอยู่ข้างหน้าไม่เกินหนึ่งศอก
คุณสิงห์ขยับออกจากตรงนั้นเถอะครับ เล็กบอกสิงห์เหนือด้วยน้ำเสียงเบาหวิว
ฮ่าๆๆ โอยครู มันน่ากลัวก็จริง แต่ครูเห็นไหมใต้ชะง่อนผานี่มีแต่ต้นไม้ตลอดระยะ ถ้าตกไปก็แค่ถลอกปลอกเปิก สิงห์เหนือหัวเราะขำๆ กับท่าทีของเล็ก
ไม่ตลกนะครับคุณสิงห์ ผมเกือบได้ไปนอนแช่อยู่ในห้วยแล้วสิ เล็กตอบสิงห์เหนือพร้อมทั้งพยายามตั้งสติ
ไม่ตลกหรอกครับครู นายสิงห์นะกลิ้งลงห้วยแถบนี้มาจนชำนาญละ คนนำทางหัวเราะขำกับท่าทางของเล็กอีกคน
ครูไม่ต้องห่วงผมหรอกครับ ครูห่วงตัวเองเถอะ คนที่ไม่เคยเดินป่าแบบครูถ้าตกลงไปก็ถึงตายได้ สิงห์พูดอย่างจริงจังขึ้นมาพร้อมกับน้ำเสียงตำหนิอาการใจลอยของเล็ก
แล้วถ้าเป็นคุณสิงห์ตกลงไปมันจะต่างกันตรงไหนละครับ เล็กเริ่มรู้สึกเดือดที่ถูกต่อว่า
ก็ต่างกันตรงที่ผมจะเอาตูดไถลลง พอถึงก้นห้วยก็แค่ตูดลาย ไม่เหมือนครูที่เมื่อกี้ทำท่าจะเอาหัวทิ่มลง ได้คอหักกันพอดี สิงห์เหนือย้อนเล็กกลับมา เล่าถึงอาการของชายหนุ่มเมื่อครู่ก่อนหน้านี้
เอ่อ... เล็กได้แต่อึ้งพูดไม่ออก สักพักสิงห์เหนือก็ขยับตัวลุก บอกให้คนนำทางออกเดินทางต่อได้ เล็กได้แต่มองตามแผ่นหลังตั้งตรงของชายหนุ่มตรงหน้า สิงห์เหนือทำให้เขารู้สึกตัวเองหดเหลือตัวแค่มด สมกับฉายาสิงห์เหนือจริงๆ
การเดินทางสำรวจเส้นทางเดินป่าเสร็จสิ้นไปแล้ว แต่ความรู้สึกหลังลงจากม่อนแสงจันทร์ของเล็กกลับยังไม่สิ้นสุด ชายหนุ่มยังคงค้างคาใจกับสิ่งที่ตนคิด ขณะที่อยู่บนจุดสูงสุดของม่อนแสงจันทร์
จากคุณ :
sugarhut 
- [
13 ก.ย. 51 17:02:44
]
ม่อนแสงจันทร์...รักมั่น...สองเรา ตอนจบ
- [
13 ก.ย. 51 18:36:28
]