ดั่งทิวาราตรีที่พ้นผ่าน
ดั่งสายธารผ่านไหลไม่ย้อนกลับ
ดั่งนกน้อยคล้อยบินแล้วผินลับ
ดั่งแสงอับดับลงตรงกลางใจ

ดั่งเมฆน้อยคล้อยเคลื่อนจนเลือนหาย
ดั้งลมสายชายผ่านเกินทานไหว
ดั่งไฟสุมรุมเศร้าเร้าทรวงใน
ดั่งคนใกล้ที่ห่างไกลไม่ย้อนคืน

ดั่งพระรถฯจำพรากจากเมรี
ดั่งกากี พรหมทัตจำตัดฝืน
ดั่งพระสุธน มโนราห์จำกัดกลืน
ดั่งขมขื่นไร้ชื่นในคืนวัน

ดั่งเด็กน้อยเดียงสาหานมแม่
ดั่งคนแก่แม่เฒ่าเฝ้าลูกขวัญ
ดั่งชายหนุ่มหญิงสาวเคล้าคลอกัน
ดั่งยามหลับ..หรือตื่นนั้น..ฉันไม่อาจลืม

จากคุณ : มาด้วยหัวใจ - [ 16 ก.ย. 51 01:38:02 ]