ก๊อกๆๆ มีใครอยู่ไหมจ๊ะ ข้อความที่ส่งผ่าน msn มายามดึกพร้อมเสียงเตือนทำให้ฉันเหลียวไปมองหน้าจอคอมพิวเตอร์
ไม่มีคนอยู่ เพราะที่กำลังเห็นอยู่ในขณะนี้เป็นแค่ตัวอักษร ฉันกรอกข้อความตอบกลับไป
ฮั่นแน่ วันนี้อารมณ์ดี ฟังเพลงไหม เดี๋ยวหาเพลงให้ฟัง เอาให้เข้ากับอารมณ์นะ มีข้อความตอบกลับมา โดยใช้เพลงเป็นบรรณาการล่อให้ฉันติดกับ
เอามาจิ เพลงไร เอาที่มันไม่คุ้นหูนะ เพลงเดิมๆ มันคุ้นหูทุกเพลง ฉันหาเงื่อนไขให้คู่สนทนา
งั้นเอาเพลงนี้ไปเลยรับรองถูกใจ I will survive เหมาะมากๆ คู่สนทนาตอบกลับมาพร้อมชื่อเพลงที่ทำให้ฉันอดขำไม่ได้
ฟังบ่อย แล้วมันเข้ากับอารมณ์ตรงไหน ฉันถามกลับไปพร้อมกับยกโทรศัพท์ที่กำลังดังลั่นขึ้นมา
ก็เหมาะกับประธานสมาคมกระเทียมไทยไงละ ข้อความส่งกลับมาหลังจากฝ่ายนู้นหายไปราวๆ ห้านาที พอกับที่ฉันกำลังสนทนาทางโทรศัพท์ ปลายสายวางสายไปแล้ว ฉันเลยหันมาสนใจบทสนทนาตรงหน้าต่อ
โห พูดงี้ เดี๋ยวไม่คุยด้วยเลย ปล่อยให้คิดถึงซะให้เข็ดนี่ ฉันแกล้งขู่กลับไปทั้งที่ไม่รู้หรอกว่าเขาเคยคิดถึงฉันไหม
อ้าวเมื่อกี้อารมณ์ดีอยู่ ทำไมอารมณ์เปลี่ยนไวจัง เขาถามกลับมาพร้อมอีโมชั่นตากลมๆ
ก็รถฟักทองทำให้โมโหไง เดี๋ยวแช่งให้ฟักทองเน่าดั้วะ ฉันตอบกลับพร้อมอีโมชั่นหน้าหิ้วคิ้วขมวด
งั้นเอาเพลงไปฟังนะจะได้อารมณ์ดี คู่สนทนาบอกพร้อมกับเงียบหายไปอีกราวสิบนาที
รถฟักทองหายไปไหนละ ฉันทิ้งมือจากเกมส์ที่กำลังเล่นหันมาถามเมื่อเห็นเขาเงียบไป
อะนี่เพลงนี้เลย www.xxxxxxx.com ฟังแล้วก็ขอลาไปนอนละขอรับ เขาส่งลิงค์เพลงให้ฉันพร้อมกับบอกลา
อืม บายๆๆๆ ฝันดีนะรถฟักทองระวังฝนตกด้วยละ ฉันบอกลาพร้อมกับหันหน้าไปจ้องเกมส์ที่กำลังเล่นต่อ
ฝันดีครับ สิ้นประโยคเจ้าของอีเมล์ที่ถูกเรียกว่ารถฟักทองก็ออฟไลน์ไป
นานเท่าไรแล้วที่ฉันได้รับข้อความซ้ำๆ แบบนี้ ข้อความที่สื่อความหมายเดียวกันแบบนี้ทุกครั้ง นานเท่าไรแล้วที่ฉันตอบทุกข้อความด้วยประโยคความหมายเดียวกันทุกครั้ง
มันคงเป็นรูปแบบการสนทนาของฉันกับเขาไปแล้วมั้ง เหมือนนักเรียนที่พูดซ้ำๆ ทุกวันว่า
Good morning Teacher how are you
.
ครูก็ตอบกลับมาด้วยประโยคซ้ำๆเดิมๆ ว่า
Im fine, thanks and you?
รูปแบบการสนทนาที่เป็นไปโดยอัตโนมัติโดยไม่รู้สึกตัว
ฉันนั่งมองหน้าจอคอมพิวเตอร์ เกมส์ออนไลน์ที่เล่นอยู่ตรงหน้าก็ยังเหมือนเดิมทุกครั้ง ใช้โปรแกรมช่วยเล่น หรือที่เรียกว่า ปล่อยบอท พอเบื่อจากการใช้โปรแกรม ก็เข้าไปเล่นเองสักพักหนึ่ง คุยกับเพื่อนในเกมส์ เพื่อนก็คนเดิมๆ ทุกครั้ง คุยกันด้วยเรื่องเดิมๆ ทุกครั้ง
ชีวิตฉันวนเวียนอยู่กับสิ่งเดิมๆ รูปแบบเดิมไม่เคยเปลี่ยน ตื่นเช้ามาไปทำงาน กลับมาเล่นเกมส์ ทานข้าวนอน เพื่อที่จะตื่นมาสนทนากับใครบางคนก่อนเที่ยงคืน
วันเสาร์อันแสนอึมครึมฉันตื่นมาตอนสามทุ่ม ขยับเมาส์ให้หน้าจอคอมพิวเตอร์ทำงาน อ๊ะ รายชื่อคนออนไลน์ในลิสท์มีใครบางคนกำลังออนไลน์
ดีๆๆ คุณหายไปไหนมา ฉันทักทายเขาไป ไม่ได้เถียงกับเขานานเหมือนกันแฮะฉันบอกตัวเอง
ไปต่างจังหวัดมา เออนี่ผมมีอะไรให้ช่วยหน่อย ข้อความเหมือนเดิมเป๊ะ ถ้าไม่มีธุระให้ช่วยเขาคงไม่ตอบกลับมา
อือ มีไรละ ฉันถามไปพร้อมกับเริ่มจ้องหน้าจอเกมส์ที่กำลังเล่น
ช่วยทำนี่ หานั่น ดูนี่ให้หน่อย เขาส่งข้อความกลับมายืดยาวถึงสิ่งที่ต้องการให้ฉันช่วยหาข้อมูลและวิพากย์สิ่งที่เขากำลังสนใจ
อืม...ฯลฯ ฉันก็ตอบเขาไปเหมือนเช่นเคย
ขอบใจนะ เดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะ พอดีว่านัดคุยเรื่องสถานการณ์การเมืองกับคนสำคัญไว้ เขาหายไปหลังจากหมดธุระไหว้วานฉัน เฮ้อ แล้วฉันทนคุยกับเขาทำไมนี่ ฉันถามตัวเอง ไม่มีคำตอบ
ยังไม่นอนอีกเหรอ จะเที่ยงคืนแล้วนี่ ฉันยังเห็นเขาออนไลน์อยู่ จึงถามไปหลังจากเล่นเกมส์จนเบื่อ
กำลังจะไป พอดีคุยกับเพื่อนติดพัน เขาบอกพร้อมกับสักพักก็กดออฟไลน์
...........................................................................................
นังหอยน้อย ทำไมรับโทรศัพท์ช้ายะหล่อน ฉันถามเพื่อนด้วยอารมณ์ไม่อยู่กับร่องกับรอย ตาจ้องมองจอคอมพิวเตอร์อย่างไร้ความหมาย
มีไรหรือนังหอยน้อยกว่าฉัน พอดีไปสั่งอาหารกลางวันมาย่ะ เพื่อนตอบมาแบบไม่ยอมแพ้เหมือนกัน ด้วยน้ำเสียงเหมือนแบกโลกไว้ทั้งโลก
ฉันคิดถึงใครไม่รู้นะแก เหรี้ยชิบ ไม่รู้คิดถึงไปได้ไง ฉันสบถกับเพื่อนสนิทด้วยความโมโห โมโหตัวเองที่หาคำตอบให้ความรู้สึกไม่ได้
นังบ้า คิดถึงยังไง คิดถึงใครไม่รู้ แบบนี้เขาไม่เรียกความคิดถึงแล้ว เพื่อนฉันแสดงอาการมืนงงในน้ำเสียง
ไม่เรียกว่าคิดถึงแล้วจะเรียกว่าอะไรฟร๊ะ นังนี่ ก็ตูคิดเถิงงงงงงงงงงงงมันอ่ะ ฉันลากเสียงยาวบอกเพื่อนแสดงความรู้สึก
แล้วไปคิดถึงใครที่ไหนละ ทำไมไม่โทรไปหาจะได้หายคิดถึง เพื่อนถามกลับมาแบบไม่เข้าใจสิ่งที่ฉันกำลังพูด
เออ ตูจะบอกแกยังไงดีฟร๊ะ ตูไม่มีเบอร์มานอ่ะ แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่ามันเป็นไง ฉันบอกเพื่อนอย่างสับสน จับต้นชนปลายไม่ถูก
นังบ้า คิดถึงเจ้าชายในฝัน ผู้ชายในนิยายอีกหรือคราวนี้ เพื่อนหัวเราะกับอาการของฉัน ปกติฉันจะเพ้อถึงพวกพระเอกนิยายในจินตนาการให้เพื่อนฟังบ่อยๆ
เปล่า คนนี้ คนจริงๆ แต่ตูไม่รู้ว่าเป็นใคร ฉันยืนยันความมีตัวตนของเขาให้เพื่อนฟัง
ชิชะ ไปเดินเฉียดผู้ชายมาแล้วตกหลุมรักหัวปรักหัวปรำเหรอแก เพื่อนทำน้ำเสียงหมั่นไส้ เพราะรู้ว่าฉันชอบเหล่ผู้ชายหล่อ ทุกประเภทไม่เว้นเกย์ หรือกระเทย
ชะนีละ ถึงตูจะชอบเหล่หนุ่ม แต่ตูไม่เคยเก็บมานอนฝันนะเฟ้ยแก ฉันแอบโมโหเพื่อนนิดๆ ที่มาว่าฉันหลงผู้ชายหัวปรักหัวปรำ
ชะนีแดดเดียว ไม่อยากด่าแกเลยว่า หอยแดดเดียว แกไม่เคยเจอเขาไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร ไม่ใช่พระเอกนิยาย แล้วแกคิดถึงผีที่ไหนกันนังนี่ เพื่อนคงจะโมโหที่ฉันพูดจาวกวน เลยสวนกลับมาซะยาว
ก็ ตูคิดถึงคนที่คุยด้วยในเอมนะแก แต่ตูไม่รู้เขาเป็นใคร ฉันเริ่มสาธยายให้เพื่อนฟัง
นังนี่ แล้วแกเอาเมล์ไปไล่แจกไว้ในเว็บไหนละ ถึงไม่รู้ว่าใครแอดเอมมา เพื่อนฉันถามด้วยความใคร่รู้
เปล่าตูไม่ได้แจกไว้ในเว็บ ตูเล่นเว็บบอร์ดนั่นแหละ แล้วเขาก็ขอเมล์ตู ปกติแกก็รู้ว่านานๆถี่ ตูจะแจกเมล์ให้ผู้ชายง่ายๆ ฉันเล่าที่มาที่ไปให้เพื่อนพร้อมกับจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างคาดหวัง คาดหวังอะไรที่แม้แต่ตัวเองก็ยังไม่ทราบ
ชะช่า นานถี่ นะแก แล้วให้เมล์เขาไปคุยกันยังไงไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร เพื่อนยังคงซักไซ้เรื่องยาวไม่หยุดหย่อน
ก็ตู เคยถามชื่อเขาไปครั้งหนึ่ง แต่เขาไม่บอก เขาบอกอยากเรียกไรก็แล้วแต่ตู ก็เลยไม่ได้ถามไรต่อ ฉันนึกถึงครั้งแรกที่ฉันถามชื่อของเขา
เอ้า แล้วแกไม่เคยขอเบอร์ ไม่เคยถามเรื่องเกี่ยวกับตัวเขาเลยเหรอนังนี่ เพื่อนฉันต่อว่าความไม่ใส่ใจอะไรของฉัน
แกก็รู้ ตูเคยถามเรื่องพวกนี้กับใครซะที่ไหน ฉันสารภาพไปตามความจริง
อ้อ นังนี่เหมือนที่แกตกลงเป็นแฟนกับพี่บี โดยที่แกรู้เพียงแค่ว่าเขาคือรุ่นพี่เราตอนสมัยเรียน โดยที่แกนึกไม่ออกว่าเขาคือรุ่นพี่คนไหน ไม่เคยรู้ว่าเขาเป็นใครมาจากไหนนั่นใช่ไหมละ? เพื่อนสัพยอกกลับมาอย่างเจ็บแสบ แต่ก็เป็นเรื่องจริง
เอ้า ก็คุยกันถูกคอ ตูไม่จำเป็นต้องถามเรื่องส่วนตัวเขานี่ เป็นแฟนกันแค่ปลอมๆ แค่นั้นเอง ฉันตอบเพื่อนไปแบบเดิมซ้ำๆ แบบที่เพื่อนเคยถามทุกครั้งว่าทำไมฉันไม่สนใจถามข้อมูลส่วนตัวใครไหนเลย
นังบ้า แกนี่ต้องไปฟังเพลง ไม่รู้จักฉันไม่รู้จักเธอ ให้ขึ้นใจแล้วเลิกคิดถึงไอ้ผู้ชายบ้าๆ คนนั้นซะที เพื่อนฉันบอกวิธีแก้ไขอันเจ็บแสบมาให้เหมือนเช่นเคยเวลาปรึกษาเรื่องอื่นๆ
นังบ้าไปเรียกเขาว่าไอ้ผู้ชายบ้าๆ ได้ยังไง เขาออกจะน่ารัก แล้วไอ้เพลงที่แกว่านะมันเพลงพวกเจอกันในผับแล้วชวนกันไปเอ๊กซ์อ๊ากส์อ้วกไม่ใช่รึ นังนี่ ให้ฉันไปฟังทำไม? ฉันออกโรงป้องคนที่ฉันไม่รู้ว่าเป็นใคร พร้อมทั้งสงสัยว่าทำไมเพื่อนถึงบอกให้ฉันไปฟังเพลงนั้น
เออ ไม่บ้ามันจะมาคุยกับแกได้ยังไง มีแต่ผีกับสางแหละคุยกันรู้เรื่อง สงสัยตอนนี้มันหายบ้าละมันถึงไม่มาคุยกับแกอีกไง ฉันขำกลิ้งกับคำตอบของเพื่อน หล่อนว่าฉันกับเขาเป็นผีกับสาง ฮาฮา อาจจะใช่ก็ได้มั้ง พวกผีมักจะมองกันออก
แล้วเพลงนั่นมันเกี่ยวยังไง ตูไม่ได้ไปคว้าผู้ชายมานอนด้วยแล้วบอกลากันโดยไม่รู้จักกันนะแก ฉันยังไม่เข้าใจที่เพื่อนบอกให้ไปฟังเพลงที่ว่า
เอาง่ายๆ แกนึกถึงเรื่องแกกับพี่บีก็พอ ไม่ต้องไปนึกถึงอีกหลายๆ คนที่แกเคยเล่าให้ฉันฟังเอาพี่บีคนเดียวพอนะ เจ้าหล่อนบอกให้ฉันนึกถึงรุ่นพี่ที่ฉันไม่รู้ว่าเป็นใครจนกระทั่งบัดนี้
เออ นึกถึงพี่บีแล้วเป็นไงฟร๊ะ ฉันไม่เข้าสิ่งที่เพื่อนกำลังจะอธิบาย
แก เคยรู้อะไรเกี่ยวกับพี่บีไหม ไม่เลย ฉันตอบได้เลยว่าแกไม่รู้ แล้วพี่บีเองเคยรู้อะไรเกี่ยวกับแกไหม ฉันก็บอกได้ว่าไม่เลยเขาไม่เคยรู้ นอกจากเห็นภาพแกสมัยเรียนในรูปที่พวกเราถ่ายด้วยกัน แล้วแกสองคนก็คุยเอมกันจนสนิทกัน จนถึงขั้นติ๊ต่างว่าเป็นแฟนกัน มันเหมือนความฝันไหมละแก เพื่อนย้อนถามฉันกลับมาด้วยคำถามที่ฉันเองไม่กล้าปฏิเสธ
เออ ก็คงงั้นมั้ง ฉันยอมรับแบบไม่สู้เต็มใจ
แล้วอีทีนี้ ถ้าพวกแก คือระหว่างแกกับพี่บีเกิดอารมณ์ดี จัดงานแต่งงานขึ้นในเนต แล้วบอกว่าเป็นสามีภรรยากันในโลกแห่งความฝันที่แกไม่เคยเจอกันเลย ตูก็จะไม่แปลกใจเลย เพื่อนพูดเลยเถิดไปถึงสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น
อ้าวนังนี่ ถ้าตูทำจริง ตูจะทำเว็บไซต์แต่งงานออนไลน์เลยแก แบบแต่งกันปลอมๆ ไง ชีวิตจริงไม่เกี่ยวกัน เหมือนตูเล่นเกมส์ออนไลน์ ในเกมส์ตัวละครของตูก็มีแฟน และกำลังจะแต่งงาน พอแต่งแล้วมีลูกได้ด้วยนะแก เหมือนจำลองชีวิตจริงไปเลย ฉันเล่าถึงเกมส์ออนไลน์ที่ฉันเล่นให้เพื่อนฟัง
เพราะงั้นแหละ ฉันถึงบอกแกไปฟังเพลงนั้นดีๆ ชีวิตแกมันคือความเหมือนที่แตกต่างของเพลงนั้น นั่นเอง เพื่อนฉันบอก ก่อนที่จะขอตัววางสายไปลาไปทำงาน หลังจากวางสายจากเพื่อนสนิทฉันก็เลยขยับเม้าส์ คลิกเข้าเว็บกุ๊กกู๋ เซิร์สเอนจิ้นยอดฮิต เพื่อฟังเพลงนั่น
/////////////////////////////////// ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ ///////////////////////////////////////////////
Calories Blah Blah Feat Endorphine
เนื้อร้อง
นั่งคนเดียว แล้วมองกระจก
ที่สะท้อนแสงจันทร์วันเพ็ญ
โดดเดี่ยวกับความเหงา
อยู่กับเงาที่พูดไม่เป็น
ฟังเพลงเดิมๆที่เรารู้จัก
แต่ไม่รู้ความหมายของมัน
หากฉันจะหลับตาลงสักครั้ง
และพบกับเธอผู้เป็นนิรันดร์
* หากความรักเกิดในความฝัน
เราจุมพิตโดยไม่รู้จักกัน
ปฏิทินได้บอกคืนและวัน
ดั่งที่ฉันไม่เคยต้องการ
** แต่อยากให้เธอได้พบกับฉัน
เราสมรสโดยไม่มองหน้ากัน
จูบเพื่อล่ำลาในความสัมพันธ์
ก่อนที่ฉันจะปล่อยเธอหายไป
(โดยไม่รู้จักเธอ)
ทบทวนเรื่องราวต่างๆทุกๆครั้งที่ฉันตื่นนอน
กับบทกวีไม่มีความหมาย
ฉันงมงายสวดมนต์ขอพร
หากจะมีโอกาสอีกหน
จะร่ายมนต์กับสายน้ำจันท์
เพื่อจะได้หลับตาลงสักครั้ง
เพื่อพบกับเธอผู้เป็นนิรันดร์
(* , **) , (* , **)
(ขอบคุณที่มา http://www.cpicpost.com/music/data/0274-1.html)
ฉันนั่งฟังเพลงด้วยจิตใจล่องลอย พร้อมกับเข้าใจสิ่งที่เพื่อนพยายามบอกกับฉัน กระจกคนละด้านที่ไม่ต่างกัน ฉันกับเขาเราคบกันแค่เพียงในฝัน ไม่มีความจำเป็นที่ชีวิตจริงฉันต้องมานั่งพร่ำเพ้อถึงความฝันที่ผ่านไป
จากคุณ :
sugarhut 
- [
16 ก.ย. 51 15:37:26
]
'คนรักในฝัน' [ผู้ชายดีๆ มีแต่ในฝัน] -ขออนุญาตลอกเลียนแบบโครงการผู้ชายดีๆ มีแต่ในนิยายค่ะ-
- [
16 ก.ย. 51 21:01:57
]
