ความคิดเห็นที่ 1 งุนงง งกเงิ่น ชะงักงัน.........ท่าทีเธอทำ ชี้ชวน ฉายชัด เฉือนแช ผกผัน ผวนผาย พ่ายแพ้.....ร้าวราน เหลือบแล สื่อสาร สาส์นสื่อ สายตา วกวน เวียนวุ่น วอนว่า.........หากห่าง ห่วงหา ครุ่นคิด คืนค่ำ คำนึง แม้นหมาย เมินหมาง มึนตึง..เผลอเพ้อรำพึง ไถ่ถามทำไมไม่ละ เนิ่นนาน เนื่องนั้น นัยยะ......เยินยอ วจนะ จริงแท้หรือแค่คำลวง จากคุณ : ณ กมล - [ 16 ก.ย. 51 23:44:30 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ยากเกินกล่าวคำขานไข........เมื่อหมดเยื่อใย ทิ้งไปไม่มีคำลา แม้นเพียงเอื้อนเอ่ยวาจา........บอกกันต่อหน้า หัวใจจักยอมรับไหว แผลรักบาดลึกทรวงใน..........แม้นเกิดกับใคร ยากเกินเยียวยาถ่ายถอน ยังนึกถึงคำเว้าวอน................หวั่นไหวใจอ่อน เฝ้าออดเฝ้าอ้อนเอ่ยคำ ฤดีแสนชื่นแสนฉ่ำ.................หว่านรักชักนำ ก็พร่ำก็เพ้อสนอง รักเคยชื่นชมสมปอง...............กลับไร้คู่ครอง จากไปไม่หวนคืนมา ฟังคำเว้าวอนเถิดหนา..............มาเอ่ยคำลา เผื่อหัวใจรักจักคืน../ สวัสดีค่ะ..คุณ ณ กมล.. ได้ฟื้นกาพย์ฉบัง ๑๖ ในกระทู้นี้ค่ะ.. แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 51 14:33:00 จากคุณ : คุณแม่ใจดี - [ 17 ก.ย. 51 10:56:08 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ^^ มาอ่านครับ จากคุณ : KTH (KTHc) - [ 17 ก.ย. 51 12:05:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แต่งไม่เป็นค่ะ แต่มาอ่านพร้อมส่งแรงใจให้นักกวีทุกคนค่ะ จากคุณ : roslita - [ 17 ก.ย. 51 12:53:29 ]

ความคิดเห็นที่ 5 00.30 เรื่องใคร ไล่เคือง ไกลห่าง.......กาง วน กล วาง หลงทาง หลงกล ล้นกรง หากแม้น หลงใจ ไหลจง.........ไหลสู่จำนงค์ จงนำ เขากลับ ขับเกลา รักห่าง ร้างหัก ถักเนา..............เราใหม่ไล่เหมา คืนสุข คลุกชื่น ตื่นทรวง เพลงรัก พักเร่ง เปล่งล่วง..........เลยปีหนีห่วง ลี้,เปรย หนาวรัก หนักร้าว คืนผ่าน ค้านฝืน ยืนผ่าว............คราวเดี้ยง เคียงดาว อกร้าว อ้าวรก ผกตน คืนฝัน ครั้นฝืน ยืนหม่น.............ทนหมอง, ท่องมนต์ สวดไหว้ หลายจบ ลบใจ ฯ 00.54 16/09/51 พุธสบายดีขอรับ จากคุณ : คนสาธารณะ - [ 17 ก.ย. 51 13:50:46 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แวะมาทักทายค่ะ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 17 ก.ย. 51 18:11:24 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สวัสดีค่ะ ถึงใจจะหมด ก็มาให้ใจค่ะ แบบล่องหน อิอิ อยากแจมแต่นึกไรไม่ออกค่ะ ขอมาอ่านและมาชมค่ะ ^^ จากคุณ : Life's for Rent - [ 17 ก.ย. 51 18:40:29 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คืนร้าว คราวรี้น ฝืนคอย...................ห่วงหา ตาลอย มีใคร ไม่คืน กลับคำ รอเขา เราขอ จดจำ.........................เอ่ยฝาก ลำนำ ยามจาก อยากจาม ฤทัย เผยคำ พร่ำเคย หวนไห้....................อกร้าว ทรวงใน ใช่หน่วง ช่วงไหน ไกลกัน พอแล้ว แผ่วรอ พ้อฝัน......................ทุกค่ำ คืนวัน คอยเร่า เค้ารอ หรือไร แด่นี้ ดีแน่ แค่ใคร............................หมดห่วง ทรวงใน ไม่แคร์ แม้ใคร ไป่คืน ฯ สวัสดีค่ะ ณ กมล ย่องมาแจม แย้มมาจ้อง ยามดึกๆ อิอิ จากคุณ : porranat - [ 17 ก.ย. 51 23:18:46 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ยังเป็นบทกวีที่น่าอ่านเหมือนเดิมครับ จากคุณ : leonnoom - [ 18 ก.ย. 51 13:35:03 ]

ความคิดเห็นที่ 10 โอ้โฮ. . .คุณ ณ กมล คุณคนเก่ง เขียนกะเล็ง จุดตาย ใช่ไหมหนอ หวานอย่างนี้ คำว่า ละลาย ยังไม่พอ . . . . . ใครไม่ง้อ . . .ฤๅ หมางเมิน. . .ก็. . .เกินไป. . .! ดังนี้ ขอรับ. แฮ่. . . จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 23 ก.ย. 51 08:56:52 ]