ความคิดเห็นที่ 1 หลังจากโทรไปเช็คกับชายชู้ นักสืบก็ได้รู้ว่าที่หญิงสาวชื่อนกพูดนั้นเป็นเรื่องจริงทุกประการ จึงหันมาไล่เบี้ยกับชายชื่อปูเป็นคนต่อไป “คุณปู ทำไมถึงเข้า ๆ ออก ๆ บ้านนี้บ่อย ๆ ล่ะครับ” “ผมเปิดร้านขายหนังสือครับ ลุงตุ่นเค้าจะสั่งไว้ว่ามีเล่มไหนบ้างที่เค้าอยากให้มาส่งที่บ้านเวลาวางแผง” “แล้ววันนี้ได้มาส่งหนังสือมั้ยครับ ?” “ครับ แต่ผมมาตอน 6-7 โมงเช้าโน่นล่ะครับ 10 โมงนี่ร้านผมเปิดแล้ว ไปไหนไม่ได้หรอกครับ ต้องเฝ้า” “อืมม์” นักสืบทำท่าครุ่นคิด พร้อมสังเกตุสีหน้าชายชื่อปูไปด้วย “เช็คมาแล้วครับ จริงตามที่เค้าบอกครับผม” ตำรวจผู้ช่วยกระซิบบอก ระหว่างนั้น นายหมีดูท่าทางลุกลี้ลุกลนกว่าใครเพื่อนพยายามมองพื้นอยู่ตลอดเวลา และสะดุ้งโหยงเมื่อนักสืบไก่เรียกชื่อขึ้นมา “คุณหมีครับ” “คะ ... ครับ !” “ตอน 10 โมง คุณหมีทำอะไรอยู่ครับ” “ผะ .. ผม ดู เอ่อ .. ดูทีวีอยู่ครับ” “ช่องอะไร รายการอะไรครับ” “อะ .. อ่า ... จำ .. จำไม่ได้ครับ จำไม่ได้จริง ๆ” “มีพยานมั้ยครับ” “ไม่มีครับ ผมอยู่คนเดียว” “จำไม่ได้เลยเหรอครับว่ารายการอะไร เมื่อเช้าเองนะครับ” “กะ .. กำลังนึกอยู่ครับ จำไม่ได้จริง ๆ ครับ” ชายชื่อหมี ท่าทางเลิ่กลั่ก ตัวสั่น ปากคอสั่น ไม่กล้าสบตา “ผมว่าไอ้หมีนี่แหละ เชื่อผม” ตำรวจชื่อหมา มากระซิบอีกที “เสือก !” นักสืบตอบเสียงราบเรียบ แต่ได้ยินชัดเจนกันทั้งห้อง นักสืบไก่ ใช้เวลาอีกประมาณ 10 นาที เดินไปมาทั่วห้องเพื่อหาเบาะแส หลักฐาน หรือจุดเชื่อมโยงอื่น ๆ เขาครุ่นคิด ก่อนตายลุงตุ่นกำลังทำอะไรอยู่ อ่านหนังสือ ? เล่นหมากรุก ? เล่นกับใคร หรือเล่นคนเดียว ? ม้าหมากรุกในมือหมายความว่าไง ? มีใครชื่อม้ารึเปล่า ? ถ้าใช่ มันหนีออกไปจากห้องนี้ได้ยังไง ? เอาไงดีวะ ? นัดน้องปลาไว้ตอนทุ่มนึงด้วย ไปช้าแม่มงอนกูอีกแน่ ๆ :-)นี่ ! ต้องซื้อของง้อแม่มอีก ... อีห่า ! “เอางี้” นักสืบตัดสินใจ “ผมว่าคุณหมีแหละมีสิทธิ์เป็นฆาตกรมากสุด ทำไง เพราะอะไรนี่ยังไม่รู้ แต่ขอจับไปก่อนละกัน” “อ้าว ?” ตำรวจผู้ช่วยถึงกับเหวอ “ไม่อ้าวหรอก สืบสวนไปก็เท่านั้น ผมขังไว้ซัก 5 วัน 10 วัน ขี้คร้านก็สารภาพเองแหละ ไม่ต้องเดาด้วย” “เฮ้ย เล่นงี้เลยเหรอ ?” ชายเจ้าของร้านหนังสือถึงกับอุทานออกมา “อือ ... ทำไมล่ะ มีปัญหาอะไรมั้ย ? หรือจะไปด้วยกันกับคุณหมีเค้า ?” นักสืบถามยียวน “อ่ะ .. ไม่ครับ” ชายขายหนังสือหุบปากทันที “เดี๋ยว ๆๆๆ ผมสารภาพแล้ว” นายหมีเปิดปากอีกครั้ง “นั่นไง ว่าแล้วเห็นมั้ย มันต้องขู่ ๆ” นักสืบโล่งใจที่นายหมีอยากสารภาพแบบฟลุค ๆ “ไม่ใช่ ๆ ผมไม่ได้ดูทีวีหรอก แต่ผมมีพยานว่าผมทำอะไรอยู่ตอน 10 โมง” นายหมีตอบอ้อมแอ้ม “อ้าว ยังไงวะเนี่ย ?” นักสืบ กับผู้ช่วยชักงง “คือ .. ผมเล่นแคมฟรอกอยู่น่ะ กำลังดูเด็กมันโชว์อยู่ ถามใครก็ได้ เพราะผมเปิดกล้องไว้ด้วย” “เปิดไว้ทำไมวะ ?” ตำรวจผู้ช่วยถามแบบซื่อ ๆ “ก็ ... เผื่อใครอยากดูของผมไง เค้าโชว์ผมก็โชว์ แลกกัน ๆ” ชายชื่อหมีตอบแบบอมยิ้ม แก้มแดงระเรื่อ “อุบาทว์สัตว์” หญิงชื่อนกส่ายหน้า “เวปไหนเหรอ เล่นยังไงอ่ะ” เจ้าของร้านหนังสือกระซิบถามชายชื่อหมี “พอ ๆๆๆๆๆ เดี๋ยวก่อน” นักสืบตัดบท “สรุป ทุกคนมีพยานหมด ?” “อื้อ .. ใช่” ผู้ต้องสงสัยสามคนตอบเป็นเสียงเดียวกัน” “แล้วใครฆ่าวะ ?” ตำรวจผู้ช่วยถาม นักสืบหันไปมองผู้ช่วยแบบหมั่นไส้ แล้วตบกบาลไปหนึ่งที ก่อนจะปลีกตัวมานั่งคิดทบทวนเรื่องราวอีกที จนเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง ประสบการณ์อันโชกโชนบนถนนนักสืบก็พาให้เขามาถึงทางออกในรอยหยักของสมอง “ผมรู้แล้ว ... ขอเอาชื่อเสียงของคุณปู่เป็นเดิมพัน” “แต่ปู่พี่ติดคุกเพราะเปิดโต๊ะบอลไม่ใช่เหรอ ?” ตำรวจผู้ช่วยถามหน้าซื่ออีกครั้ง “พ่อเมิงตายเหรอ:-) !” นักสืบทำหน้าเซ็ง ก่อนจะร่ายยาวเป็นฉาก ๆ “เมื่อดูจากข้อมูลที่เรามีอยู่ทั้งหมด และความเป็นไปได้ รวมถึงตัดสิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องออกทั้งหมด ก็พอจะสรุปได้ดังนี้นั่นคือ ข้อแรก ถ้าเราคิดเสียว่าฆาตกรไม่มีทางหนีออกไปจากห้องได้ แล้วเราไม่เห็นฆาตกรในห้องนี้ นั่นแสดงว่า การตายของลุงตุ่นนั้น ไม่มีฆาตกร !!!” นักสืบยิ้มอย่างผู้ชนะ “คิดได้ไงวะ ?” ชายชื่อหมีทำหน้าเหยเก “แม่มบ้า” หญิงสาวบ่นกับตัวเอง “ข้อสันนิษฐานของผม จากประสบการณ์อันยาวนาน ขอเดาว่า ผู้ตายกำลังเล่นหมากรุกอยู่คนเดียว พอเล่นไปซักพักเกิดไม่ได้ดั่งใจ อาจจะคิดแทนฝ่ายตรงข้ามจนชนะฝ่ายที่ตัวเองเล่นหรือไรไม่ทราบได้ จึงเครียดฉับพลันจนเส้นเลือดที่หลอดลมแตกทะลุผิวหนังออกมาจนตาย เพราะเสียเลือดมากในขณะที่จะเดินม้าในตาต่อไป” “ไหนบอกโดนของแหลมเสียบที่คอ” เจ้าของร้านหนังสือถาม “ก็คุณเห็นของมีคมมั้ยล่ะ ? ไม่มีใช่มั้ย ก็แสดงว่ามันไม่ได้ถูกแทงไง เราต้องหัดคิดมุมกลับสิคุณ” “หรือ” นักสืบพูดต่อ “ถ้ายังไม่น่าเชื่อถือพอ ผมมีทฤษฎีที่สอง ซึ่งก็คือ ถ้าไม่มีคนฆ่า ก็แสดงว่าไม่มีใครถูกฆ่า คนถูกฆ่าต้องตาย ถ้าไม่ตายก็ไม่เรียกว่าถูกฆ่า ดังนั้น ทฤษฎีนี้จึงสรุปได้ว่า ลุงตุ่นยังไม่ตาย เพราะไม่มีใครฆ่าแก” “ไปกันใหญ่” ตำรวจผู้ช่วยถอดหมวกเกาหัว “เฮ้ย เรื่องจริงนะเว้ย ! ลุงเค้าอาจจะยังไม่ตายก็ได้ ใครจะรู้” นักสืบพยายามพูดจุดประกาย “แต่หัวใจเค้าหยุดเต้นแล้วนะ” หญิงสาวบอก “มันอาจจะเป็นธรรมชาติของลุงเค้าก็ได้ คนที่หัวใจอยู่ข้างซ้ายยังมี คนสิบเอ็ดนิ้ว แฝดสยาม เกิดมาแก่เลย ตาบอดสี ไม่มีต่อมรับรส อะไรก็เป็นไปทั้งนั้น คนไม่มีชีพจร หัวใจไม่เต้นแต่กำเนิดก็น่าจะมีได้ล่ะน่า” “พูดเชี่ยอะไรของมันวะเนี่ย” นายหมีสบถ “เนี่ย ลุงตุ่นอาจจะแค่หลับไป คือแกอาจจะเป็นคนหลับลึก หลับแล้วเลือดออกที่คอ ปลุกไม่ตื่น ต้องรอแกตื่นเอง 2 วัน 3 วัน อาทิตย์นึง อะไรเงี้ย ไม่แน่นะ ๆ โลกนี้เรื่องแปลก ๆ มีเยอะแยะ” “ผมว่ามันก็ยังไม่ใช่ว่ะ ... จริง ๆ นะ” ตำรวจชื่อหมาพูดแบบไม่เห็นด้วยเต็มที่ “เว้ย !” นักสืบเริ่มหงุดหงิด “อ่ะ ! งั้นทฤษฎีสุดท้าย ไม่ใช่อันนี้ก็ไม่รู้แล้วว่ะ แต่กูว่ามันใช่แหละ 1 ใน 3 แบบที่ว่ามาเนี่ย” “ไหนโม้มาซิ” หญิงสาวประชด “ก็ ... ลุงตุ่นแกฆ่าตัวตายไง อาจจะมีเรื่องคับแค้นใจอะไรซักอย่าง คนแก่ ๆ มีเรื่องคิดมากเยอะแยะ อาจจะคิดเรื่องหมากรุกที่มักจะเล่นแพ้คนข้างบ้าน เรื่องจู๋เหี่ยว อยากได้รถแต่ไม่มีปัญญาซื้อ หรือเศรษฐกิจตกต่ำ เป็นไปได้ทั้งนั้น ดูหนังสือที่แกอ่านแต่ละอย่างสิ มันเป็นข้อมูลที่ใบ้เราอยู่ชัด ๆ” “ฆ่ายังไงครับ” ผู้ช่วยสงสัย “กลั้นใจตายไง ง่าย ๆ เลย กลั้นหายใจ ... แป๊บเดี๊ยว ! แก่ ๆ แบบนี้ กลั้นไม่ถึงนาทีก็ขาดใจตายแล้ว” “แล้วเลือดที่คอ ...” “อย่าไปเอามาเกี่ยวกันสิ แกอาจจะเลือดออกเป็นปกติอยู่แล้ว อย่าเอาเรื่องหลาย ๆ เรื่องมาปนกัน มันจะไปกันใหญ่ แยกเป็นเรื่อง ๆ ไป ... นะ ... อันนี้แหละ ผมว่าใช่แล้วล่ะ ฆ่าตัวตาย ชัวร์ .. !” จากคุณ : เบื่อจัง ... เบื่อคุง - [ 18 ก.ย. 51 15:12:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อันนี้เป็นเรื่องสืบสวนแนว ขำขันรึป่าวครับ งงด้วย แต่ฮาดี จบแล้วหรือครับ คุณเบื่อจัง..เบื่อคุง :) จากคุณ : กัมกัม (Dr.KAMKAM) - [ 18 ก.ย. 51 15:40:43 ]

ความคิดเห็นที่ 4 พูดจบนักสืบก็ยิ้มเผล่แล้วตบมือสามสี่ทีเพื่อเป็นสัญญาณปิดคดี พร้อมไล่ให้ทุกคนออกไปจากห้อง รวมทั้งกล่าวลาผู้ต้องสงสัยทั้งสาม “กลับบ้านกันนะพวกคุณ โอเคแล้ว ขอบคุณมากที่อุตส่าห์มา จบเรื่องแล้ว” ผู้ต้องสงสัยทั้งสามเดินออกจากบริเวณห้องสมุดไปอย่างงง ๆ มีเสียงพูดคุยถกเถียงกันแว่ว ๆ แต่เบาลงตามระยะทางที่ห่างออกไป เหลือทิ้งไว้แต่นักสืบและผู้ช่วยในห้องสมุด พร้อมศพลุงตุ่น “เอ่อ ..” ตำรวจผู้ช่วยพูดขึ้นมา “ว่าไง” นักสืบหันมาถาม ขณะที่กำลังจะกดมือถือโทรหาแฟน “ผมก็มีทฤษฎีเหมือนกันครับ” น้ำเสียงไม่ค่อยมั่นใจนัก “เฮ้ย มันจบแล้ว ! จะอะไรอีก” นักสืบเริ่มหงุดหงิด เพราะกลัวจะไปไม่ทันนัดแฟน “ลองฟังดูนิดนึงเหอะครับ” ผู้ช่วยขอร้อง “อ่ะ ๆๆ สั้น ๆ นะ” “คือ ... ตั้งแต่เข้ามาในห้องแล้ว ผมเห็นแมวตัวนึงมันหลบอยู่บนตู้ จ้องมองพวกเราไม่ยอมขยับไปไหน” “แล้วไงวะ” นักสืบมองตามไปที่ตู้ มีแมวอยู่จริง ๆ ในเงามืด ถ้าไม่สังเกตุดี ๆ ก็คงไม่เห็น “ถ้าลุงตุ่นถูกฆ่า แสดงว่ามีการฆาตกรรม ก็ต้องมีฆาตกร ถ้าไม่ใครเป็นฆาตกร แต่มีการฆาตกรรม ก็แสดงว่าฆาตกรอาจจะไม่ใช่คนก็ได้นะครับ” “แล้วไงต่อ” นักสืบเริ่มมึน “คือ จะว่าไงดีล่ะครับ คือ ... ผมคิดว่า มันก็เป็นไปได้ที่ว่าแมวตัวนี้มันอาจจะ .. เอ่อ ... เป็น ...” “แมวเป็นฆาตรกร” นักสืบพูดสวนขึ้นมา “ใช่ครับ ใช่เลย !” “เมิงจะบ้าเหรอ ควายเอ๊ย ! แมวบ้านแม่เมิงสิเป็นฆาตกร” “อ้าว ทีทฤษฎีบ้า ๆ บอ ๆ ยังมีได้” “เฮ้ย ทฤษฎีกูมันเป็นเหตุเป็นผลเว้ย มันมีความเป็นไปได้จริง ถึงจะไม่น่าเชื่อก็ เหอะ แต่นี่อะไร แมวเป็นฆาตกร :-)เอ้ย คิดมาได้ไง กล้าพูดนะเมิง ไม่อายเล้ย :-) !” นักสืบด่าเป็นชุด จากคุณ : เบื่อจัง ... เบื่อคุง (เบื่อจัง ... เบื่อคุง) - [ 18 ก.ย. 51 16:08:14 ]

ความคิดเห็นที่ 5 “อ้าว ไม่แฟร์นี่หว่า ทีบอกว่าลุงยังไม่ตาย เกิดมาหัวใจไม่เต้นอะไรเนี่ย มันเป็นไปได้ยังไง” “เมิงนี่ไม่เคยดูช่อง discovery ... อ่ะ ๆ แล้วแมวมันฆ่าลุงตุ่นยังไง” นักสืบทำหน้าล้อเลียน “ก็ ... อย่างที่เห็นล่ะครับ เอาของแหลมเสียบคอลุง” “อะไรล่ะ ของแหลมที่เมิงว่าน่ะ” นักสืบเลิกคิ้วถาม “ผมเล่าคร่าว ๆ นะพี่ คิดว่าน่าจะประมาณนี้ ... คือ ก่อนตายลุงแกอาจจะเล่นหมากรุกกับแมวอยู่ แมวนี่แม่มอาจจะเป็นแมวอัจฉริยะ เล่นหมากรุกเก่ง แล้วพูดภาษาคนได้ ระหว่างเล่นไปก็คุยกันไป พอเริ่มคุยไม่ถูกคอ หมากรุกก็เริ่มไม่เป็นใจลุงตุ่นแกก็คงหัวเสีย ... “ ตำรวจผู้ช่วยกลืนน้ำลายแล้วเล่าต่อ “ทีนี้ ก็คงทะเลาะกัน แต่แมวแม่มอาจจะปากจัด ด่าจนลุงตุ่นโมโห ด้วยความที่เป็นคน ลุงแกก็อาจจะด่าแมวว่า:-) ไอ้เดรัจฉานอะไรประมาณนี้ ไม่แน่คงถึงขั้นตบตี ทำร้ายร่างกาย แมวก็เลยอาศัยความว่องไวเสียบคอลุงแกเข้าให้ แล้วก็ขึ้นไปหลบบนหลังตู้ด้วยความกลัว หรือไม่รู้จะหลบไปไหนนั่นแหละ” นักสืบกลั้นหัวเราะ แล้วถามต่อ “แล้วตกลงแมวมันเอาอะไรเสียบคอลุง” ผู้ช่วยยิ้มอย่างผู้ชนะ แล้วเฉลย “ก้างปลาทูไงพี่ ผมนึกได้เพราะเมื่อวานเมียทำปลาทูทอด แล้วก้างแม่มตำคอผม โคตรบังเอิญเลย” “เชื่อเมิงกูก็บ้าแล้วไอ้เชี่ย” นักสืบส่ายหน้า ผิดหวัง “เฮ้ย พี่ผมพูดจริงนะ เราไม่จับแมวตัวนี้ไปขังไว้ดูเหรอ ? อย่างที่พี่บอกไง ไม่ต้องสอบมันหรอก เดี๋ยวแม่มก็สารภาพเองแหละ” “แมวมันพูดได้มั้ยล่ะ ห่าเอ๊ย !” “อ้าว ! มันอาจจะพูดได้ก็ได้นะ ใครจะรู้ ทีทฤษฎีพี่แม่มมั่ว ๆ ซั่ว ๆ พี่ยังกล้าคิดเลย” “ไปเหอะ ๆๆๆ กลับบ้าน ปิดคดีแล้ว ที่เหลือให้คนอื่นมาจัดการต่อ” นักสืบพูดปัดรำคาญ จากคุณ : เบื่อจัง ... เบื่อคุง - [ 18 ก.ย. 51 16:10:25 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แล้วทั้งสองก็เดินออกจากห้องสมุดไป ทิ้งไว้เพียงแต่ศพลุงตุ่นที่รอเจ้าหน้าที่ภายนอกเข้ามาจัดการ และแมวดำตาสีเหลืองที่ซ่อนตัวอยู่บนหลังตู้นั่น เสียงที่ทั้งสองคุยกันแบบเถียงกันเริ่มเบาลงจนเงียบหายไป ทำให้แมวดำตัวนั้นเริ่มขัยบตัว มันกระโดดลงมาที่พื้น แล้วเดินมาข้างศพลุงตุ่น เลียหน้าลุงตุ่น กับม้าหมากรุกในมือ ก่อนจะค่อย ๆ เดินออกจากห้องสมุดแล้วหายลับไปในเงามืดอีกครั้ง ท่ามกลางความเงียบมีเสียงร้องดังขึ้นพอที่จะให้ใครแถวนั้นได้ยินอย่างชัดเจนว่า ... “แม่มเอ๊ย ! เกือบไปแล้ว ไอ้อ้วนแม่มเก่งชิบ .. ทายถูกเป็นฉาก ๆ เลย ... สาดด !” แต่เสียดายที่ไม่มีใครอยู่แถวนั้นอีกแล้ว นอกจากร่างที่ไร้วิญญาณของลุงตุ่น ... _____________________ เชื่อพี่ ! จากคุณ : เบื่อจัง ... เบื่อคุง - [ 18 ก.ย. 51 16:14:41 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อ้าว จบแค่นี้จริงๆ เหรอครับ กำลังลุ้นเชียว ต่ออีกรอบ ตะกี๊เพิ่งอ่านครึ่งเดียว ตอนนี้อ่านจบแล้วครับ ตกลงแมวเป็นฆาตกรก้างปลาทู หยึย... แก้ไขเมื่อ 18 ก.ย. 51 16:23:06 จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 18 ก.ย. 51 16:20:32 ]

ความคิดเห็นที่ 9 จบจริง ๆ แล้วครับ :) จากคุณ : เบื่อจัง ... เบื่อคุง - [ 18 ก.ย. 51 16:23:18 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อิอิอิ อยากเจอไอ้แมวตัวนี้จัง แง๊วววว จากคุณ : ข้าวโพดแมวติสต์แตก - [ 18 ก.ย. 51 16:28:20 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คิดไปได้เนาะ จินตนาการบรรเจิดสุดๆ เลยค่ะ 555 จากคุณ : หนูน้อยขนมไข่ - [ 18 ก.ย. 51 21:43:17 A:81.151.255.9 X: TicketID:175055 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ยอกย้อน อ้อนจินตนาการ สู้ต่อไปนะ เบื่อคุง :) จากคุณ : กัมกัม (Dr.KAMKAM) - [ 21 ก.ย. 51 10:40:27 ]

ความคิดเห็นที่ 13 โห อึ้งเลยครั้บ จากคุณ : Mnemosyne - [ 29 ก.ย. 51 07:31:57 ]