พอดี ได้มีโอกาสอ่าน
หนังสือ เรียงร้อยถ้อยคำ
โดย คุณครู เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
(๒๕๒๗)
ด้วยความ จับจิต จับใจ
ในความไพเราะทุกถ้อยคำ แลถ้อยความ
จนอดมิได้
ที่จักต้องนำมาฝากกัน
แต่ ที่น่าทึ่งไปยิ่งกว่านั้น
คือ พอกระผม ลองเรียง ลำดับความ
(มิใช่ตามลำดับ สัมผัสระหว่างบท)
ของแต่ละท่านที่คุณครูยกตัวอย่างมาแล้วนั้น
ปรากฎว่า
กลายเปน เรื่องสั้น สะเทือนอารมณ์ ได้
เรื่องหนึ่ง เทียวแหละ ขอรับ
จึงขออนุญาตถ่ายทอด ฉะนั้น
. . . . . . .
เริ่มต้นจาก รักแรกพบ. . .
ร่างสูงสูง สวยสง่า นัยน์ตาฝัน
ยิ้มขันขัน ชวนให้ หัวใจหวาม
ทักสั้น สั้น คิดถึง ก็ซึ้งตาม
โอ้. . .นี่หรือ คือนิยาม ของความรัก.
มัสยมาศ (จันทร์จำเริญ) ขวัญชื้น
. . .
แลเริ่ม สนทนา. . .
เพื่อพักผ่อน นอนหลับ ในทับทิพย์
ชมดาววิบ แวมวอม ในอ้อมสรวง
ระรื่นริน กลิ่นผกา บุปผาพวง
ลิ้มผึ้งรวง หวานลิ้น ด้วยยินดี.
ประยอม ซองทอง
. . .
บอกความนัย ที่ให้เกียรติ. . .
. . .อ้อมกอดพี่ จะสงวน ไม่ด่วนเสนอ
อ้อมตักเธอ จงถนอม ก่อนยอมสนอง . . .
สวัสดิ์ ธงศรีเจริญ
. . .
และแล้ว. . .
น้องเคลียแก้ม เกลือกไว้ ก่อนให้พี่
ซ้ำกราบที่ กลางหมอน เคยนอนหนุน
ยามพี่แนบ หน้านอน หมอนละมุน
จงหอมกรุ่น แก้มและกราบ กำซาบทรวง.
สวัสดิ์ ธงศรีเจริญ
. . .
แต่ทว่า ในที่สุด. . .
ขณะที่ ปากมีไว้ เพื่อให้พูด
เธอก็ใช้ ลิ้นการทูต พูดเสียหนัก
ส่วนหัวใจ มีไว้ เพื่อให้รัก
เธอไม่ยัก. . .ใช้มัน. . .ฉัน. . .เสียดาย.
รังษี บางยี่ขัน
. . .
จึงต้อง โหยไห้. . .
ดอกรักบาน ในใจ ใครทั้งโลก
แต่ดอกโศก บานใน หัวใจฉัน. . .
เฉลิมศักดิ์ ศิลาพร (รงคผลิน)
. . .
แล. . .จำ ตัดหัวใจ. . .
หนึ่ง จะมี รักใหม่ อย่าให้รู้
สอง จะอยู่ กับใคร อย่าให้เห็น
ให้ฉันเถิด ขอร้อง สองประเด็น
แล้วจะเป็น ผู้แพ้ อย่างแท้จริง.
สนธิกาญจน์ กาญจนาสน์
. . .
ฉะนั้น
ที่สุดนี้
ขอกราบคารวะ
คุณครู เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
แลคุณครู ทุกท่าน ที่ปรากฎนาม ณ ข้อเขียนนี้
ทั้งบรรจงกราบ ขออภัย
ที่นำมาเรียงร้อย
โดยพลการ
ดังนี้ ขอรับ.
. . . . . . . . .
แก้ไขความ ขอรับ
. . .
*ลิ้มผึ้งรวง หวานลิ้น ด้วยยินดี.
ประยอม ซองทอง
. . . . . . .
กราบ ขออภัย คุณครู ขอรับ
เพิ่งเห็น ขอรับ
ต้องแก้ อย่างจัง
ม่ายงั้น
นอกจากจะ ผิดความหมายแล้ว
คุณครูท่าน
คงซัดมะเหงก
จนกระผม ศีรษะบวม ไปแล้วมั้ง. . .
แฮ่. . .
ดังนี้ ขอรับ.
แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 51 17:48:36
แก้ไขเมื่อ 18 ก.ย. 51 16:48:00
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒ 
- [
18 ก.ย. 51 16:47:07
]
เก็บมาฝาก (อีกแล้ว) ใน ลำนำกลอนหวาน ที่คุณครู เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ นิยม แล ยกตัวอย่าง
