ความคิดเห็นที่ 1 ตั้งแต่คลอดออกมาลูกน้ำได้พบพ่อแค่วันที่ออกจากโรงพยาบาล และตอนหมอนัดฉีดยาเท่านั้น พันวาไม่ชอบเด็กอ่อน ทิ้งให้หล่อนและลูกมาอยู่ที่ห้องเช่าเล็กๆ ที่ไม่เหมาะกับเด็กเกิดใหม่แม้แต่นิดเกียว ข้างหลังมีบ่อน้ำครำเต็มไปด้วยยุง ส่วนตัวเองไปอยู่บ้านพักคนงานในโรงงาน ห้องเช่าข้างๆ ก็เป็นคนทำงานกรรมกรผัวเมียทะเลากันทุกวัน อีกห้องก็เป็นเด็กสาววัยรุ่นใจแตกหนีมาขายตัวอยู่ เด็กคนนั้นเคยมองหน้าลูกน้ำแววตาเย็นชา แล้วถามหล่อนว่าทำไมไม่ทำแท้งซะตอนท้อง แล้วทั้งคู่ก็แทบไม่เคยคุยกันอีกเลย แต่หล่อนก็ยังมีน้ำใจรับฝากซื้อของให้ตอนหลังคลอดใหม่ๆ ทำให้ไม่ค่อยมีแรงทำอะไร สลับกับเมียกรรมกรที่พยายามช่วยหล่อนเต็มที่ แต่ก็ชอบกินเหล้าจนพึ่งพาแทบไม่ได้ พันวาเคยตั้งใจให้เงินไว้ใช้อาทิตย์ละหนึ่งพัน แต่ทำได้แค่เดือนเดียว พอเดือนที่สองก็ให้แค่อาทิตย์ละห้าร้อย ไม่ยอมจ่ายค่าเช่าห้องให้ แล้วก็หายไปสิบวัน ยังไม่มีวี่แววกลับมา พันวาหมดรักหล่อนไปตั้งแต่รู้ว่าหล่อนท้องและไม่ยอมทำแท้ง ลูกน้ำกินนมอิ่มก็หลับตาปุ๋ยน่ารักที่สุด ทำหัวใจแม่ละลายด้วยความรักเอ็นดู หล่อนไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อของลูกน้ำถึงใจร้ายไม่เคยแม้แต่จะมองหน้าลูกด้วยซ้ำไป วดีรักลูกน้ำตั้งแต่วันแรกที่พยาบาลอุ้มให้ดูในห้องคลอด แม้บางครั้งที่วดีเหนื่อยไม่มีเรี่ยวแรงทั้งกายและใจ ลูกน้ำร้องให้หนักโดยไม่รู้สาเหตุ จนเคยคิดโง่ๆ จะโยนทิ้งบ่อน้ำครำหลังห้อง แต่พอมองหน้าลูก ก็ตกใจ เสียใจขอโทษลูกที่ไม่รู้เรื่องแม้แต่นิดเดียว หล่อนเคยรู้เรื่องการเลี้ยงเด็กมาบ้างแต่ไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก โชคดีที่พยาบาลใจดีสอนให้นมลูก อุ้มลูก และอาบน้ำให้ก่อนออกพากลับมาที่นี่ และที่เหลือก็เป็นความรู้จากเมียกรรมกรข้างห้องตั้งแต่การจับลูกเรอ การทายากันท้องอืดท้องเฟ้อ ช่วงเดือนแรกแผลฝีเย็บที่เกิดจากการคลอดยังไม่หายดีก็ได้คำแนะนำจากแกเช่นกัน ตอนนี้ลูกน้ำสองเดือนแล้ว วดีรู้อารมณ์ของลูกมากขึ้น จึงไม่ค่อยมีเสียงร้องกวนโยเยให้ใครรำคาญจนโดนด่ามาไกลๆ อีก .........มีต่อ........ แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 51 21:53:28 จากคุณ : rainfull - [ 19 ก.ย. 51 17:05:01 ]

ความคิดเห็นที่ 3 วดีไม่ตกตะลึงถือสากับคำแนะนำของสาวน้อยวัยสิบห้าคนนี้เหมือนครั้งก่อนๆ  แต่ในใจเต็มไปด้วยความกังวลกับอนาคตตัวเองและลูก เหลือบมองของฝากที่หล่อนขโมยมาให้ เป็นเสื้อเด็กอ่อนสี่ตัว แม้ในใจจะไม่อยากให้ลูกน้ำใช้ของโจรแต่โอกาสเลือกแทบไม่มี ที่ใช้อยู่คือเสื้อเด็กทารรกของโรงพยาบาลสองตัว กับที่เมียกรรมกรซื้อมาให้จากตลาดนัดตัวละสิบบาทอีกห้าตัว บางตัวก็เริ่มคับแล้ว บางครั้งเสื้อผ้าไม่พอเพราะฝนตก เธอต้องเอาเสื้อผู้ใหญ่ห่อให้ แต่ต่อมาก็ตัดสินใจฉีกเสื้อบางตัวตัดเป็นผ้าอ้อมให้ทั้งหมด เงินที่พอมีเล็กๆ น้อยๆ ก็เจียดซื้อแป้ง ยา สบู่อาบน้ำ และของใช้จำเป็นอื่นๆ ไว้ใช้ เธอไม่กล้าซื้อของมือสองมาให้ลูกใส่กลัวติดเชื้อโรคอย่างที่บางคนพูดให้ได้ยิน เอาเสื้อใหม่ไปทาบกับตัวลูกแล้วพอยิ้มออก คงใส่ไปได้อีกหลายเดือน ท่าทางเนื้อดีทนทานเสียด้วย นอนก่ายหน้าผาก พรุ่งนี้จะเริ่มต้นอย่างไรกลับบ้านอย่างที่โม้เด็กคนนั้นไปดีไหม ง่วงและเพลียแต่หลับไม่ลง เลยลุกขึ้นเปิดไฟ เอาผ้าบังตาให้ลูกชาย วดีมองของรอบๆ ห้อง เสื้อผ้าหล่อนมีแค่สามสี่ชุด เสื้อของพันวาสองตัว ผ้านวมผืนเล็กแค่ผืนเดียว ผ้าขนหนูสองผืน ที่เหลือก็เป็นผ้าอ้อม เสื้อผ้าเด็ก มีผ้าอ้อมสำเร็จรูปเหลือห้าชิ้นไว้ใช้ยามจำเป็น มีราคาหน่อยก็คือ กาต้มน้ำ พัดลม ปลั๊กไฟ ในห้องน้ำแคบๆ ก็มีกะละมังอาบน้ำกับเครื่องใช้ในห้องน้ำเล็กน้อยๆ เท่านั้น ของใช้อื่นหล่อนขายไปเพื่อหาเงินมาใช้ตอนท้องหมดแล้ว ตอนนั้นพันวาตกงาน โชคดีที่ได้งานทำก่อนคลอดเลยมีเงินจ่ายค่าหมอ ถ้าโดนไล่ก็คงต้องย้ายออกอย่างที่เจ้าของว่า เขาให้อยู่มาเกินสิบวันเพราะเห็นแก่ลูกน้ำ นั่งนับเงินในกระเป๋าและตลับใส่เหรียญได้แค่สี่พันกว่าบาท ถ้าจ่ายค่าเช่าสามพันก็เหลือเงินใช้แค่พันเดียวอยู่ได้ไม่กี่วัน คงต้องไปตั้งแต่พอมีเงินอยู่บ้าง หันไปกอดลูกให้กำลังใจตัวเองนอนหลับตาด้วยความท้อแท้ใจ .........มีต่อ........ จากคุณ : rainfull - [ 19 ก.ย. 51 17:11:43 ]

ความคิดเห็นที่ 4 รุ่งเช้าวันขีดเส้นตาย เจ๊แย้ม มาเคาะประตูตอนแปดโมงถามหาพันวา แล้วบังคับให้เธอย้ายออกไปก่อนเที่ยง เมียกรรมกรเพิ่งสร่างเมามาช่วยจัดกระเป๋า ยกเป้เก่าๆ ขนาดใหญ่ให้ใบหนึ่ง หล่อนยัดของใช้ลูกทั้งหมดที่ต้องใช้ระหว่างทางบนรถกลับบ้าน และเสื้อผ้าของหล่อนกับผ้าเช็ดตัวแค่หนึ่งผืนลงเป้ เครื่องใช้ไฟฟ้าอยากจะฝากไว้ที่บ้านเมียกรรมกรแต่คิดว่าทิ้งไว้คงไม่พ้นกรรมกรเอาไปขายซื้อเหล้ากิน เลยพาไปขายร้านอาหารตามสั่งได้เงินอีกเจ็ดร้อย ส่วนผ้านวมกับของอีกเล็กน้อยใส่กาละมังฝากไว้ ภาระของหล่อนคือต้องอุ้มลูกน้ำกับแบกเป้ใบใหญ่ไว้ข้างหลัง และสะพายกระเป๋าอีกใบใส่ของที่จำเป็นต้องหยิบใช้ตลอดสำหรับทารก เจ๊แย้มเจ้าของห้องเช่าแม้จะนึกเวทนาแม่ลูกอ่อนแต่ก็ทำอะไรไม่ได้และไม่อยากทำ เธอแค่คิดว่ากลับบ้านนอกไปน่าจะดีกว่าอดอยากอยู่ในเมืองกรุงแบบไร้อนาคตอย่างนี้ ก่อนจากเธอควักให้ห้าร้อยบาท พร้อมทั้งอ้างถึงเงินค่าเช่าที่ผ่านมายังจ่ายไม่ครบให้วดีรู้ซึ้งคุณค่าของตัวเองยิ่งขึ้น .........มีต่อ........ อิอิอิ จะมีคนอ่านมั้ยเนี่ย ดึกๆ หรือ พรุ่งนี้มาต่อค่ะ จากคุณ : rainfull - [ 19 ก.ย. 51 17:16:05 ]

ความคิดเห็นที่ 5 รออ่านต่อครับ จากคุณ : garnet19th - [ 19 ก.ย. 51 18:50:40 A:58.147.38.64 X: TicketID:181655 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตกลงสุดท้ายเจ๊แย้มก็ใจอ่อนอ่ะดิ จากคุณ : นางพิมพิลาไลย - [ 19 ก.ย. 51 19:51:35 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตามมาอ่านค่ะ เท่าที่อ่านเบื้องต้นนี้ ถือว่าดีทีเดียวเลยนะคะ ตัวเองก็ไม่ได้เก่งถึงขนาดเป็นนักวิจารณ์อะไรหรอก แค่รู้สึกว่าให้รายละเอียดดี แล้วก็อยากอ่านต่อ แบบว่าอยากรู้ตอนต่อไปอ่ะ มาพิมพ์เร็ว ๆ นะ จากคุณ : กังหันลู่ลม - [ 19 ก.ย. 51 21:59:32 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ้าวกำลังเพลิน จบละเหรอ โห สนุกดี แต่ชีวิตมันรันทด อะไรขนาดนั้น   ตกลงนี่เป็นส่วนราก ใช่ป่ะ เดี๋ยวปลายจะสุขเอง   เอาลุ้นๆ จะเข้ามาอ่านเรื่อย ๆ เป็นกำลังใจให้  โห ทำได้หลายอย่างนะ ป้าเอื้อง 555555555 จากคุณ : Yim^wan - [ 19 ก.ย. 51 22:07:31 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ้าว อ่านนิยายใกล้จะร้องไห้อยู่แล้ว   ..การเมืองดันมาทำให้เครียดอีก   ..คห ๗ ผิดกระทู้มั้งคะ? มาจากไหนเนี่ย จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 19 ก.ย. 51 22:26:49 ]

ความคิดเห็นที่ 11 น้ำตากำลังซึมแล้วเชียว  สงสารน้องลูกน้ำ จากคุณ : อาเดียร์ - [ 19 ก.ย. 51 23:18:07 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ง่ะ...ต่อ ๆ วดีเอื้อง...อย่าให้รอนานเดี๋ยมีรมณ์... จากคุณ : Bigmommy - [ 19 ก.ย. 51 23:28:37 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หา คห.7 มาแต่ใด นิ ....งง...แต่เข้าใจนะ...ยังไงก็ค่อยๆ คิด หาทางแก้กันนะ...มีไรให้ช่วยก็บอก ............................................ต่อ............. กรรมกรวิ่งไปเรียกสามล้อเครื่องให้ วดีไม่อยากให้ลูกหายใจเอากาศที่เต็มด้วยมลพิษเข้าไปแต่ก็จำใจต้องเดินทางด้วยวิธีนี้ เงินค่าแท็กซี่คงต้องออมไว้เผื่ออย่างอื่น ใช้ผ้าเช็ดหน้าผืนบางๆ คลุมจมูกปากลูก แล้วพัดวีให้ตลอดเวลา ไปถึงสายใต้หล่อนลงทุนซื้อตั๋วรถปรับอากาศเพื่อให้ลูกสบายที่สุด ผู้โดยสารหลายคนเข้ามาถามไถ่และชมลูกน้ำอยู่เนืองๆ เธอดีใจที่มีคนชมว่าลูกน้ำอ้วนท้วนสมบูรณ์ ตัวเองไม่เคยคิดว่านมแม่จะทำให้ลูกตัวเองอวบอ้วนแข็งแรงได้อย่างนี้ แต่ก็ไม่แปลกเพราะเธอเองกลับผอมแห้งน้ำหนักน้อยกว่าก่อนท้องอีกทั้งๆ ที่เพิ่งคลอดลูกได้สองเดือนเอง บนรถมีหญิงกลางคนช่วยอุ้มลูกน้ำอย่างมีน้ำใจ  ลูกน้ำเริ่มกินนมอีกครั้งหลังจากรถออกพ้นเมืองหลวงแล้วหลับคาอกแม่ เนื่องจากที่นั่งว่าง วดีเลยโชคดีได้ที่นั่งทั้งแถวให้วางเป้ของใช้ลูกได้ ถ้าเป็นคนอื่นคงดีใจที่พาลูกกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดเมืองนอนหรือญาติๆ แต่วดีกลับเต็มไปด้วยความวิตกกังวลหวาดกลัว  เพราะเธอเป็นลูกของแม่ที่สติไม่ดีเนื่องจากโดนตายายทำร้ายร่างกายและจิตใจอย่างหนักหลังจากคลอดเธออกมาโดยไม่มีพ่อ จำไออุ่นจากแม่ไม่ทันได้ โตขึ้นมาหน่อยแม่หนีหายไปไหนหลายวันไม่รู้ ไม่มีใครสนใจเพราะแม่มักเมาเหล้าและหลับตามวงเหล้าในงานบ้านงานบุญไกลๆ เสมอ จนต่อมามีคนเจอศพเปลือยกายลอยอยู่ในคูน้ำข้างวัด ตายายแก่เกินไปจึงต้องมาอยู่กับน้าสาวญาติห่างๆ ซึ่งมีลูกสาวลูกชายอย่างละคนอยู่แล้ว ตอนแรกก็ทำท่าเมตตาเธออยู่ปีสองปี แล้วมีลูกหลงมาเกิด ทำให้วดีกลายเป็นที่ชิงชัง มีดีแค่กลายเป็นที่รองรับอารมณ์น้าสาวและพี่ๆ ไม่เคยได้รับความเมตตาอีกเลย แต่วดีเป็นเด็กอดทนไม่เคยพยายามสร้างปัญหา และตั้งใจเรียน ทำงานบ้านเอาใจทุกคนในบ้าน จึงกลายเป็นแค่คนใช้ไปโดยปริยาย ปัญหาหนักที่ทำให้วดีรับไม่ได้คือพอเริ่มแตกเนื้อสาว เธอโดนน้าเขยลวนลามทุกทีที่มีโอกาส แต่ก็เอาตัวรอดมาได้ จนเรียนจบชั้น ปวช. มาด้วยความทุกลักทุเล มาทนไม่ไหวเมื่อโดนน้าเขยและลูกชายคนโตพยายามช่วยกันเปลื้องผ้าวดีและกระทำอนาจาร ตายายก็สิ้นไปแล้ว หล่อนหนีออกจากบ้านนั้นพร้อมเอกสารของตัวเองที่จำเป็นต้องใช้ กับเสื้อผ้าสองสามตัวไปอยู่กับเพื่อนที่กรุงเทพฯ แล้วเป็นสาวโรงงานอยู่แถบจังหวัดในปริมณฑล ..........มีต่อ........ จากคุณ : rainfull - [ 19 ก.ย. 51 23:47:39 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ให้เร็วด้วย...ช้าเดี๋ยวมีน้ำโห.......... จากคุณ : แม่น้องเบนส์ - [ 19 ก.ย. 51 23:48:58 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เพราะไม่เคยได้รับความเอาใจใส่จากใคร เมื่อมีพันวาเข้ามาจีบวดีจึงหลงรักเข้าเต็มเปา ฝ่ายนั้นก็โกหก หลอกลวง สัญยิงสัญญาต่างๆ นาๆ แต่พอหลวมตัวตั้งท้องโดยไม่ได้ตั้งใจ พันวาก็ให้ลาออกจากงาน แล้วพาเข้าไปอยู่ห้องเช่าแห่งนั้นพูดให้ทำแท้งทุกวัน วดีอดทนและพยายามโน้มน้าวเขาทุกวิถีทาง ถ้าย้อนกลับไปได้ วดีจะไม่ลาออกจากงาน จะทำงานเก็บเงินต่อจนคลอดลูก แต่นึกอีกทีถ้าย้อนกลับได้จริงก็คงจะย้อนไปตั้งแต่เริ่มคบพันวาโน่นแหละ ลูกน้ำตื่นแล้วมองไปรอบๆ ดวงตาเบิ่งโต ขณะรถจอดสุดปลายทางที่ปราณบุรี แม่ลูกอ่อนลงจากรถเองด้วยความทุลักทุเล เรียกมอเตอร์ไซค์รับจ้างชาวพม่าไปส่งบ้านน้าสาวที่เคยอยู่ ....... .........ว้า...รอ...อีกวันนะจ๊ะ........ จากคุณ : rainfull - [ 19 ก.ย. 51 23:51:27 ]

ความคิดเห็นที่ 16 .........คอมฯ มันรวน..ไปนอนแระ...... จากคุณ : rainfull - [ 19 ก.ย. 51 23:53:54 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มารออ่านนะคะ จากคุณ : Orayanee - [ 20 ก.ย. 51 01:55:05 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เอาลงยาว ๆ หน่อยค่ะ ..จะได้ไม่ต้องทำเป็นหลายความเห็น จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 20 ก.ย. 51 02:45:50 ]

ความคิดเห็นที่ 19 แวะมาลงชื่อไว้ก่อน...^ ^ จากคุณ : ริวคิ-mawin-maji-minic - [ 20 ก.ย. 51 03:23:51 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มาปรากฏตัวค่ะพี่เอื้อง จากคุณ : Second impact - [ 20 ก.ย. 51 03:35:36 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ตามมาอ่านจ้า กำลังจินตนาการตัวเองเป็นวดีอยู่เลย ก็ชั้นมันนางเอกนี่เนอะ ^ ^ ^พี่แอน เอื้องอายุเท่าป้อมค่ะพี่ จากคุณ : kanu_memphis - [ 20 ก.ย. 51 07:02:14 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านแล้วนะเศร้าดี โหชีวิตใครเนี่ย ช่างน่าสงสารแท้จริง แล้วพันวาจะได้เจอลูกอีกมั้ยเนี่ย เร็ว ๆ ละ จากคุณ : แม่นกลูกคนแรก - [ 20 ก.ย. 51 08:29:33 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เอ๋า......รออ่านอยู่นะเนี่ย เร็วๆ ด้วยเด้อ พี่ว่าอย่างที่พี่นัทตี้ว่านั่นแหละ ลงเรื่องใน คห.เดียวเยอะๆ หน่อยจะได้ไม่ต้องมีหลาย คห. จากคุณ : ลูกไหม - [ 20 ก.ย. 51 08:37:48 ]

ความคิดเห็นที่ 24 โห  พี่เอื้อง  กำลังอินเลยอ่ะ มาต่อเร็วๆนะจ๊ะ จากคุณ : kookgee! - [ 20 ก.ย. 51 09:24:20 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เป็นชีวิตที่รันทดจริงๆเลยค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 20 ก.ย. 51 10:39:35 ]

ความคิดเห็นที่ 26 โห รันทดจริงๆเลยอ่ะ สงสาร จากคุณ : IcyRose - [ 20 ก.ย. 51 11:55:12 ]

ความคิดเห็นที่ 27 รออ่านต่อ จากคุณ : กังหันลู่ลม - [ 20 ก.ย. 51 12:19:57 ]

ความคิดเห็นที่ 28 โอเคค่ะ คราวต่อไปลงในเมนท์แรกให้หมดเลยดีกว่า อิอิอิ ตอนนั้นมันคิดไม่ออกค่ะ ตื่นเต้น จากคุณ : จขกท.ชื่อเอื้อง (rainfull) - [ 20 ก.ย. 51 13:30:27 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อ้าวเหรอน้องป้อม 5555 ขออนุญาตทักทายพี่ไก่ #25 หน่อยนะคะ สวัสดีค่ะพี่ไก่  ปีนี้จะมีไปงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติที่เมืองไทยหรือเปล่าคะ ของแอนไม่มีโปรแกรมค่ะ  พอดีเวลาไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ ประกอบกับเวลาลูกไปโรงเรียนด้วย พี่สบายดีนะคะ จากคุณ : Second impact - [ 20 ก.ย. 51 14:16:17 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ชีวิตรันทดสุดกู่...อ่านแล้วหดหู่ตามเลยค่ะ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 20 ก.ย. 51 14:45:00 ]

ความคิดเห็นที่ 31 รออ่านต่อไป จากคุณ : ลี้อาเฮง - [ 20 ก.ย. 51 15:44:06 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ว้า อ่านแล้วหยุด อ่านแล้วหยุด มันก็เลยสะดุด อารมณ์มันไม่ต่อเนื่องอ่ะ ให้ไว หน่อยสิจ๊ะ จากคุณ : คอบอล - [ 20 ก.ย. 51 16:07:41 ]

ความคิดเห็นที่ 33 โห มีพี่น้องใจดีมาอ่านเพียบเลย ขอบคุณทุกท่านนะคะ อยากตอบทุกเมนท์เลย แต่เดี๋ยวเนต รวน หมดโอกาสอีก ขอแตกก่อนดีกว่า เดี๋ยว ลงใหม่ ให้ไม่เกิน คห.4 ค่ะ ไม่หยุดๆ ขาดๆ แล้วค่ะ เรื่องนี้เศร้า แต่ เกิดขึ้นจริงกับคนเยอะแยะ มาดูต่อไปว่าวดีรันทดแค่ไหน แล้วเธอจัดการกับตัวเองอย่างไร ในทู้ต่อไปค่ะ garnet19th-  ขอบคุณค่ะ ผู้อ่านเรื่องนี้ท่านแรก นางพิมพิลาไลย-เจ๊แย้ม เฉยชาค่ะ แมนซิ---ค่ะ ปัญหาหลายอย่าง เกิดจากระบบที่แย่ๆ แต่มาดูกันว่าตอนหลังวดีช่วยตัวเองหรือระบบเข้าไปช่วย กังหันลู่ลม.. Yim^wan ขอบคุณนะค้า NATTI นัทตี้...นิยายเศร้า แต่การเมืองเศร้ากว่าค่ะ อาเดียร์...ใจเย็นค่ะ ลูกน้ำไม่เป็นไร แต่วดีน่าห่วงกว่า Bigmommy...ต่อๆ แล้วค่ะ แม่น้องเบนส์...ต่อๆ ต่อ Orayanee---อิอิอิ ริวคิ-mawin-maji-minic....แปะ Second impact.......มาเจอคุณกุลธิดา ด้วย ดีใจด้วยจ้ะ kanu_memphis.....สับสนแง่ะ  เอื้องอ่อนกว่าน้องแอน งั้นเหอ แม่นกลูกคนแรก----อย่าไปหวังไรกะผู้ชายแบบพันวา ลูกไหม...แหม ใจร้อน ใจเย็น ยิ่งเขียนผิดเพียบอยู่ kookgee! ...อินเลิฟ ลูกน้ำ กุลธิดา (kdunagin).....อุ้ย เขินนนนนนนนนนนน หวัดดีค่ะ IcyRose ...ไม่ต้องสงสารค่ะ รากโศก ปลายจะสุขนะจ๊ะ ลูกเป็ดขี้เกียจ ...อย่าหดหู่ค่ะ เราต้องเข้มแข็ง เราต้องยิ่งใหญ่ คอบอล....เฮีย ใจเย็น แล้วกวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจานยัง อิอิ ลี้อาเฮง...ขอบคุณค่ะ อ่านจนจบนะคะ แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 51 20:31:00 แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 51 20:23:20 แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 51 20:12:47 แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 51 20:05:34 แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 51 19:57:41 จากคุณ : rainfull - [ 20 ก.ย. 51 19:20:24 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ไปอ่านต่อในกระทู้แตกประเด็นนะคะ จากคุณ : rainfull - [ 20 ก.ย. 51 19:28:46 ]

ความคิดเห็นที่ 35 แวะอ่านแล้วนะคะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 22 ก.ย. 51 11:48:32 ]

ความคิดเห็นที่ 36 รากโศรก จริงดังว่า โศรกอ่ะ ท่าทางรากจะยาว คงต้องโศรกอีกนาน ต่อๆๆๆ ได้แล้ว .. อยากอ่าน จากคุณ : Kitty_sweet (Kitty_sweet) - [ 23 ก.ย. 51 08:08:34 ]

ความคิดเห็นที่ 37 โห่ นึกว่าจะมีให้อ่านเพิ่ม .. จากคุณ : Kitty_sweet - [ 23 ก.ย. 51 17:46:44 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ไหนว่าจะจบแล้วไง โห่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขาดตอนสุด ๆๆๆ จากคุณ : เจีย - ระ - ไน - [ 23 ก.ย. 51 18:00:46 A:125.24.254.7 X: ]

ความคิดเห็นที่ 39 มาส่งเรื่องสั้น เข้าประกวดชิงรางวัล แล้วก็รวมเล่มกันเถอะค่ะ http://blogger.sanook.com/jennie/ จากคุณ : dokyadao - [ วันออกพรรษา 16:37:43 ]