ความคิดเห็นที่ 1 ๐ พลิ้วเสียงขลุ่ยแว่วหวานกังวานโสต คลายความโอดอื้นครวญกำสรวลสร้อย- แผ่วผ่านท่วงทำนอง..จนล่องลอย- ล้อมใจผู้แต่ละห้อยเฝ้าคอยยิน ๐ แทนหัวใจไกลลิบ..กระซิบเสียง- นั้นเรื่อยเรียง..โหยหวนคร่ำครวญถวิล แต่งใจที่ล้าโรย...ให้โบยบิน เสพสมจินตนาการแห่งวานวัน ๐ ท่ามเพลงหวานพลิ้วแผ่ว..หมายแก้วเจ้า- จงรุมเร้าอยู่พร้อม...รอกล่อมขวัญ ผ่านสังคีตเสนาะล้ำ...ความสัมพันธ์- เพื่อตอกตรึงลงมั่นในสัญญา ๐ เรื่อยรี้เพลงผ่านคล้อย...นั้น-อ้อยอิ่ง ก็เหมือนยิ่งให้ละห้อยแต่คอยหา ท่วงทำนองวก-วน...ม่านมนตรา- ก็เบิกบานแจ่มจ้า..ในตานั้น ๐ รับรู้..และรับทราบในสาปอสูร แต่จะพูนเพิ่มภิรมย์..ให้ซมสั่น หรือนี่คือ..บุญสร้างแต่ปางบรรพ์ จึงผูกพันถวิลอยู่..แต่ผู้เดียว ๐ รับรู้ว่ารอยสาปในบาปโศก จะเย้ยโยกคลอนชาติอย่างกราดเกรี้ยว เพื่อเยื่อใยสองขวัญจะพันเกลียว รัดรึงเหนี่ยวรวมไว้..อย่างใกล้ชิด ๐ พร้อมเพลงขลุ่ย..จันทร์ลออ..เริ่มยอแสง โลมหล้าแหล่ง..ลามล่วงถึงดวงจิต เมื่อต้องงามยื้อยุด...ก็สุดคิด- จะรอนสิทธิ์บิดสวาดิให้ขาดลง ๐ พร้อมเพลงขลุ่ยนกค่ำ..ร้องร่ำเสียง ก่อนเหลือเพียง..เร้ารุมแห่งลุ่มหลง- ของใจที่ความหวัง..เหมือนยังคง- รอสืบส่งถึงใครผู้ไกลตา ๐ เสนาะพาทย์แผ่วหวานบรรสารเสียง ยังเรื่อยเรียงผ่านให้อาลัยหา สดับเถิดคีตะรส..และพจนา แต่งคุณค่าหวานหอมขึ้นพร้อมแล้ว ๐ สดับเถิด..สังคีตประณีตเสนาะ ไหลหลั่งเซาะแทรกเสียง..แม้เพียงแผ่ว- หากนั่นแทนความหมายที่ฉายแวว เพื่อใจแก้วเสพทราบ..ร่วมบาปเดียว ที่มา....ของเพลงและภาพ...และคำ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=09-2008&date=20&group=11&gblog=107 จากคุณ : สดายุ... - [ 25 ก.ย. 51 07:31:50 ]

ความคิดเห็นที่ 2 โอว่าพ่อ ปักษาสดายุ ผู้บรรลุ ไวยวรรณ อันหว่านไหว ครั้นประสบ หน้านรี มิทันไร ก็เผลอใจ ลอบละเมอ เพ้อเลยเชียว ระวังหน่อยเถิดพ่อ ขอประวิง เดี๋ยวตัวจริง เห็นเข้าล่ะ จะหน้าเขียว อารมณ์ หวาน จะโนรีดเป็นซีดเซียว แล้วก็เหี่ยว นี่เพราะห่วง เลยท้วงมา    ดอกหนาท่าน                         (ม้าก้านกล้วย) พิศอนงค์ทรงนาฎสวาสดิ์สวย สวยสวาสดิ์นาฎทรงอนงค์พิศ แล้วใจเผลอละเมอปลื้มลืมถูกผิด ผิดถูกลืมปลื้มละเมอเผลอใจแล้ว แก้วใจเอ๋ยร่ายราวชาวสวรรค์ สวรรค์ชาวราวร่ายเอ๋ยใจแก้ว พึงใจพ้องน้องนวลครวญใจแผ่ว แผ่วใจครวญนวลน้องพ้องใจพึง ถึงวายว่ามรณาขอกล้ารัก รักกล้าขอมรณาว่าวายถึง พักตร์ผินจงทรงฟ้าจันทราซึ่ง ซึ่งจันทราฟ้าทรงจงผินพักตร์ หนักฤดีพี่ตรองร้องรำพัน รำพันร้องตรองพี่ฤดีหนัก ปลงเพ้อไผลใจเก้อจะเผลอรัก รักเผลอจะเก้อใจไผลเพ้อปลง หลงรูปรางนางรอยคอยจะฝัน ฝันจะคอยรอยนางรางรูปหลง เพียรลิขิตคิดคำพร่ำบรรจง บรรจงพร่ำคำคิดลิขิตเพียร เขียนอาลักษณ์สลักลง ณ ตรงนี้ ตรงนี้ ณ ลงสลักอาลักษณ์เขียน อาวรณ์นางห่างไกลใจวนเวียน เวียนวนใจไกลห่างนางอาวรณ์ แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 51 08:19:55 จากคุณ : greeny pony - [ 25 ก.ย. 51 08:19:06 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไปสบตาใครมาพี่ชาย นัดสาวทานข้าวมาเหรอ อิอิ อิจฉาวู้ย จากคุณ : sugarhut - [ 25 ก.ย. 51 10:25:28 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ดีครับ..ม้าก้านกล้วย เปลี่ยนชื่อใหม่อีกแล้วหรือนี่.... อืม....ยังเล่นกลบทเหมือนเดิม บทนี้เรียกว่าอะไรล่ะ...งูกินหาง รึเปล่า...อิๆๆ สาวน้ำตาลกระท่อม.... ไม่ได้นัด...บังเอิญเจอ ภาพมันติดตาเลยต้องเขียน....อิๆๆ ๐ คนเดียว...นี้ ๐ ๐ ดูเถิดรูปเอวองค์..ที่ตรงหน้า งามหนักหนา..เกินการณ์จะต้านไหว ราวสัญญาเก่าสร้างแต่ปางใด ประทับไว้..รูปลักษณ์จำหลักทรวง ๐ เมื่อหัตถ์พรหมวางภพ..บรรจบใหม่ สบรูปแล้ว..อาลัย..นั้นใหญ่หลวง- แตะตื่นรอบบุญบาป..ลงทาบทวง ผูกเป็นบ่วงพิสมัย..อยู่ในยาม ๐ วัฏฏะวง..สงสารเริ่มผ่านรอบ เพื่อตามตอบเสพทราบ..รสวาบหวาม ที่รายล้อมโลมรุกเข้าคุกคาม คอยฉุดล่ามความคิดและจิตใจ ๐ เรื่อแก้มอิ่มละม่อมหน้า..แววตานั้น ราวเย้ยยั่วไหวหวั่น...จนสั่นไหว อกคนเบื้องหน้านี้..จะมีใด- เอากีดกั้นหลบได้..จากนัยน์ตา ๐ ดูเหมือนจะสายเกิน..การเมินหลบ รูปเพรงภพหยัดหยั่ง..คล้ายดั่งว่า- จะเผื่อแผ่อ่อนหวาน..ให้ผ่านมา- ก่อระลอกเสน่หาอีกคราครั้ง ๐ วับวามแวว-เนตรนั้น..เมื่อสั่นไหว คล้ายจะผ่านความนัย..จากใจสั่ง เข้าล้อมให้แววตาละล้าละลัง ด้วยสุดยั้งระลอกคลื่นในผืนทรวง ๐ ระลอกความอาลัย..ดวงใจหนึ่ง ที่ตราตรึงรูปแก้ว..ไม่แล้วล่วง ราวหัตถ์พรหมเหนี่ยวนำ..เพราะคำบวง- นั้นเริ่มช่วงกำลังเข้าสั่งการ ๐ ดูเถิด..รูปแก้มอิ่ม..รอยยิ้มเจ้า จะคล้อยผ่านรูปเงา..รุมเผาผลาญ- อกใจผู้ปรารมภ์ให้ซมซาน ทรมานทรมาด้วยอาวรณ์ ๐ จะรับรู้บ้างไหม..ว่าใจหนึ่ง- จมคำนึงเวียนว่ายเกินถ่ายถอน ความอ่อนโยนอ่อนหวาน..เหมือนผ่านวอน- เข้าออดอ้อน..เร้ารัวทั้งตัวตน ๐ ดูเถิดรูปเอวองค์..ที่ตรงหน้า จะฝืนฝ่า-งามประดัง..สักครั้งหน- เหมือนอ่อนล้าแรงสิ้น..เกินดิ้นรน ด้วยยอมตนยอมตัว..สิ้นหัวใจ ๐ จำหลักรูปลงทรวงให้ห่วงหา ปรารถนาบีบคั้น..จนหวั่นไหว รับรู้การพังทะลาย..จากภายใน พร้อมศัพท์เสียงอาลัย..แว่วให้ยิน จากคุณ : สดายุ... - [ 25 ก.ย. 51 11:03:03 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แวะมาทักทายท่านสดายุเจ้าค่ะ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 25 ก.ย. 51 11:30:58 ]

ความคิดเห็นที่ 6 รวยระรินกลิ่นกาแฟ.... หวัดดีเจ้าค่ะ...น่ารักจังอุตส่าห์มีน้ำใจ แวะทักทาย....ยินดีที่ได้เจอกันอีกนะเจ้าคะ ลมเอย...... ๐ คือคลื่นฝน..หยดน้ำ..อันฉ่ำเย็น ต้องลมราวจะเต้น..ไหว-เส้นสาย ร้อนที่เคยรุมร่ำก็รำบาย แสงที่เคยโชนฉาย..กลับคลายตัว ๐ เพียงจะให้หม่นหมอง..ที่มองว่า- เหมือนรูปรอยเหว่ว้า..ยามฟ้าหลัว บังตะวันเรื่อรอง..เหลือหมองมัว- ให้เกลือกกลั้วแอบอำอย่างจำนน ๐ ผืนฟ้าหมอง..ใจคนก็หม่นเหลือ จะร้างเรื่อรองวิถี..สักกี่หน ผ่านไปแล้วรอบระยับ..ที่อับจน จะวกวนเวียนมา..กี่คราครั้ง ๐ แรงน้ำโหมคลื่นระลอก..ราวบอกว่า- ปรารถนาใจคน..เมื่อล้นหลั่ง จะโหมแรงระลอกสู่ไม่รู้ฟัง เกินจะยั้งหยัดต้าน...เมื่อผ่านมา ๐ ริ้วลมหนาว...ผ่าวผ่าน..ฝ่าม่านฝน สายน้ำวนไหวช่วง..เมื่อห่วงว่า- รูปเอยรูปผู้พิไลที่ไกลตา จะเหว่ว้าคอยเห็น..อยู่เช่นไร ๐ ฤๅ-คำนึงถึงอยู่..ไม่รู้แล้ว ทุกโผยแผ่วในอก..ลมวกไหว- จะสืบส่งความคิดสู่จิตใคร ร่วมสุมใส่แรงถวิล..แนบจินตนา ๐ เก็บตักตวงอบอุ่นไว้หนุนเกื้อ ต่อต้านเชื้อหนาวเย็นที่เร้นหา ก็ใช่สิ..ความหมายในสายตา นั้นทรงค่ามากมี..อย่างที่ควร ๐ ควรหรือจะโชนฉาย..ความหมายสู่ ให้รับรู้..ข้องเกี่ยว..ทุกเสี้ยวส่วน เผยเถิด..อย่าได้คิดกระบิดกระบวน เมื่อแต่ล้วนอารมณ์..ที่-สมยอม ๐ คลอคลื่นฝน..หยดน้ำ..อันฉ่ำเย็น ลมตอบเต้นแผ่วผ่าน..ความหวานหอม- ก็แผ่ผ่านเนื่องนำ..ให้ด่ำดอม อยู่พรั่งพร้อม..อาลัย..ที่ใครมี ๐ มอบเถิดความอ่อนหวาน..คืนผ่านสู่ เพื่อรับรู้อาวรณ์..ใจอ่อนที่- สุดคิดผ่อนอาลัย..และไมตรี- อันโหมสู่ใจนี้..ทุกวี่วัน ที่มาของภาพ, เสียงและคำ...... http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=09-2008&date=19&group=11&gblog=106 จากคุณ : สดายุ... - [ 25 ก.ย. 51 12:12:57 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผ่านทางมาอ่านครับท่านพี่ ชมภาพดีดีพี่จัดให้ ภาพสวยเหลือล้นคนของใคร คนของใจคนของจอขอแค่คน จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน - [ 25 ก.ย. 51 15:45:34 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีครับ...แสงแรก ทิวาเริ่ม หนาวลมฝน...... ๐ ลมหนาวผ่านระลอกเพื่อบอกว่า- ถึงเวลาต้องหนาวอีกคราวหนึ่ง จะโลมลูบร้อนผ่าว..รอนร้าวรึง ให้รู้ซึ้ง, ทราบหนาวอีกคราวครั้ง ๐ ร่ำไหลลมระลอกโลมดอกแก้ว หอมก็แผ่วผ่านให้หัวใจหลั่ง- รอบถวิล, คะนึงหา..เกินกว่ายั้ง เกินกว่าสั่ง-ห้ามไหว..นะใจเอย ๐ ดวงดอกแก้ว, กิ่ง, ใบ, พลิ้วไหวสั่น- เมื่อไหวหวั่นเกินกว่า..จะกล้าเอ่ย จำต้องเก็บเหนี่ยวหน่วง...จนล่วงเลย สายลมเอ๋ย..แสนยาก-แค่ฝากคำ ๐ ต้องเก็บไว้, กักกุม-จนรุมเร้า- ใจอ่อนเยาว์, ครันครบ-การอบร่ำ- ความอ่อนหวานอ่อนโยน..ดั่งฝนพรำ- ละอองเย็นชื่นฉ่ำ..ซ้ำซ้ำเม็ด ๐ ก็นั่นแหละ- งดงามที่ตามหา, ขวากให้ฝ่า..รอรับอยู่สรรพเสร็จ ทุกข์-สุข, ถ้วนสิ่ง..ทั้งจริง, เท็จ หอมหวานชื่น, บอระเพ็ดให้เด็ดเคี้ยว ๐ จึง-ความรักผูกพันแห่งวันวาน ก็เผยผ่านรูปเงา..ทอนเปล่าเปลี่ยว จึง-ช่วงต่อรอบฤดู..ลมกรูเกรียว- บางส่วนเสี้ยวหัวใจ..ก็ไหวรับ ๐ กี่หนาว, ระลอกหนาว..ในคราวนั้น ก็ถูกกันจากอก-ต้องวกกลับ หลังกระแสอุ่นล้ำลงสำทับ อ่อนหวานก็โจมจับ..แนบกับใจ ๐ คาบหนาวจึงมีอุ่นคอยหนุนเนื่อง ช่วยปลดเปลื้องพิสวง..ความสงสัย อกเอยเมื่ออ่อนหวานแทรกผ่านไป ก็อ่อนไหวทุกคราว...ที่หนาวย้อน ๐ หมายบอกหนาว..ฝากหนาวในคราวนี้ ช่วยวาดวี-อีกครั้งอย่ารั้ง-ผ่อน ให้คนรู้-อุ่นล้ำแห่งคำวอน- นั้นจักซอนแทรกทั่วทั้งหัวใจ ๐ ปลดปล่อยแรงลมหนาวได้ผ่าวผ่าน อ่อนโยนทั้งอ่อนหวานจึงผ่านได้ ผ่านแล้วจักแนบชิดห้วงจิตใคร โอนอ่อนไหว..อ่อนหวานให้ต้านรับ ๐ รอเถิด-รอรับรู้ฤดูลม.. ว่าใช่-รอบอภิรมย์..สุดข่ม-ขับ, ฤๅละห้อยคอยเห็นอยู่เร้นลับ สุดใจจะรำงับหรือดับล้าง ๐ ฝากดวงใจ- รับรู้..ฤดูหนาว เถิด..อีกคราว-ดวงใจ..ที่ไกลห่าง ว่าลมหนาวโหยหวน..เสียงครวญคราง- นั้นอาจอ้าง-ว่าครวญ..จากส่วนใจ ๐ ร่ำไหลลมระลอกโลมดอกแก้ว มาจะแผ่วผ่านขวัญให้สั่นไหว จะกัดกร่อนรอนร้าวทุกคราวไป จะแทรกไออุ่นล่วงถึงดวงมน ๐ รอเถิดใจ..รอรับอยู่กับหนาว รอคาบคราวยินดัง..ทุกครั้งหน ลมจะล่องไหลวก..สู่อกคน- ให้อึงอลครวญคร่ำ..ต่อคำนึง ๐ ลมหนาวผ่านระลอกเพื่อบอกว่า- ถึงเวลาหัวใจต้องใฝ่ถึง.. ความถวิล, เสน่หา..ที่ตราตรึง ความซาบซึ้ง, ตอบรู้..ฤดูลม จากคุณ : สดายุ... - [ 25 ก.ย. 51 16:19:32 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สงสัยแอบไปเห็นเสี้ยวหน้าของเราแหง๋... คริ คริ จากคุณ : เตติญญ่า - [ 25 ก.ย. 51 19:36:46 A:58.10.131.222 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เข้ามาชื่นชมบทกวีค่ะ จากคุณ : teansri - [ 25 ก.ย. 51 20:54:15 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีครับสองสาว... เตติญญา teansri อะนะ... ไปเห็นเสี้ยวหน้าใครสักคนมาแหละ... เฮ้อ....อิๆๆ.... อีกสักบท... อีกครั้งและอีกครา.... ๐ อีกครั้งและอีกครา..เพ-ลานี้ สุดใจจะหลีกลี้หลบหนีหาย หลังรูปลักษณ์ละม่อมหน้า-นัยน์ตาชาย- สบ-รำบายรูปเงา..รุมเร้าทรวง ๐ อีกครั้งและอีกครา..เกินกว่าซ่อน- แรงอาวรณ์อาลัยอันใหญ่หลวง- นั้นฝ่าเงียบเปลี่ยวเปล่า..คล้ายเงาลวง- ของใครนั้นล้ำล่วง..แทรกดวงใจ ๐ แต่ละคาบแต่ละช่วง..ในห้วงจิต คล้ายต้องฤทธิ์แทรกซ้อนจนอ่อนไหว ฤทธิ์ซาบซึ้งอ่อนหวาน..ที่หวานใด- หาเถิดใน..ปัถวียากมีเทียม ๐ ตั้งแต่แสร้งมอง-เมิน..แล้ว-เขิน-หลบ ครั้นเผลอสบก็คล้ายคล้ายจะอายเหนียม จนเมื่อสุดข่มใจ..ข่มให้เจียม ก็เต็มเปี่ยมดื้อด้าน..เกินต้าน-ดึง ๐ เหมือนถูกจองที่แล้วในแววตา เพียงจินดาผ่านรูป-ก็วูบถึง คลี่สายใยปฏิพัทธ์เข้ารัดรึง โอนอบอุ่นซ่านซึ้งเข้าตรึงทรวง ๐ เหมือนถูกจอง..ที่ทางระหว่างที่- อ้อมไมตรีโอบแทน..อ้อมแขน-หวง อ่อนไหวและอ่อนหวาน..กว่าหวานปวง ก็หลอมใจทั้งดวง..ด้วยห่วงใย ๐ ราวว่าใจถูกกัก..รอนศักดิ์-สิทธิ์ ด้วยแรงฤทธิ์อาวรณ์สุดถอนไหว มีรุ่มร้อนรุกรานเผาผลาญใจ จากอาลัยเร่งฤทธิ์จนติดคา ๐ ยอมเถิดนะ..คนดี..อย่าลี้หลบ ยอมสืบภพร่วมชาติ..ด้วยวาสนา- สองเรานั้นบันดลด้วยมนตรา- จากฤทธาเสกสั่ง..เทพทั้งปวง ๐ ตะวันลับแสงล่ม..หรือลมเคลื่อน ดาวจะเลื่อนเดือนพรากไปจากสรวง หากอีกคนจนถึง..ใจหนึ่งดวง สุดเลือนล่วงลับแล้ว..นะแก้วตา ๐ ฟังเถิดนะ..คนดี..เสียงที่กระซิบ จากดินแดนไกลลิบ..กระซิบว่า- เพราะตักบาตรร่วมขัน..ด้วยกันมา เสน่หาจึงรับรอง..เพียงสองเรา http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=sdayoo&month=25-09-2008&group=11&gblog=109 แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 51 23:15:56 จากคุณ : สดายุ... - [ 25 ก.ย. 51 23:14:46 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีค่ะ เพราะมากมายค่ะ ^^ จากคุณ : Life's for Rent - [ 25 ก.ย. 51 23:51:08 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ... เห็นสายตา รอนรอน แอบค้อนกลับ แน่ะ..ยังวับ วิบวาว ราวแผดเผา ริจะรุก เร้าเร่ง เก่งไม่เบา ดู๊..ยิ่งเย้า หลิ่วตา ช่างท้าทาย     จำก้มหลบ มาดแมน แฟนใครหนอ     รูปก็หล่อ มองทีไร แอบใจหาย     สะดุดท่า กรุ้มกริ่ม ยิ้มคมคาย     แอบเสียดาย ที่เกิดช้า กว่าตั้งนาน สี่-ห้าสิบ เข้าไป แล้วสินั่น แน่ะ..ขยัน จ้องมา ส่งตาหวาน กลับเถิดลุง หยุดฝืน คิดยืนกราน รับรองหลาน ไม่ตกลง..หลงรูปลุง ++++++++++++++++++++++++++++++++ สวัสดีค่ะลุง.. อุ่ย... พี่ สดายุ สาวๆ เพียบเลยกระทู้นี้   สวัสดีไปถึงทุกคน พี่เตติญญ่า คนสวย, น้องน้ำตาลไหม้,  คุณเทียนสี, คุณแสงแรก คุณ Life's for Rent, คุณรวยระรินกลิ่นชา และลุงม้าก้านกล้วย                                    ^_________^ ปล.  อิ่มเลยเข้ากระทู้นี้ ชมสาวด้วยภาษาสวยจริงๆ ค่ะ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 26 ก.ย. 51 05:50:35 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ดีครับ... life's for rent..... ยินดีที่แวะเข้ามาทักทาย สีน้ำฟ้า โถ...อุตส่าห์เขียนกลอน อิๆๆ เช่นน้ำค้าง...ตอนสางตรู่ ๐ คงเหมือนหมอก, น้ำค้าง..ตอนสางตรู่ แดดทอดสู่หม่นพรางก็จางหาย ก่อนหยาดเพชรแพรผืนถูกกลืนกลาย ค่อยค่อยร้างระเหยหาย..กับสายลม ๐ ฉ่ำชื้นบนยอดหญ้า..ค่อยพร่าเลือน สิ้นดาวเดือน, งามระยับ-ย่อมลับล่ม งามเอย..งามละม่อมเคยจ่อมจม มาจะล้มลงวายเมื่อปลายคืน ๐ ระเหิดระเหย-ร้าง..น้ำค้างหยาด ก่อน..บำราศดินแดนทั้งแผ่นผืน ระเหยห่างหว่างพลบ..จนกลบกลืน- คือหยาดน้ำใจรื่น..เคยตื่นรับ ๐ ฤๅจะเช่นน้ำค้าง..ตอนสางรุ่ง เพียงเรื่อรุ้งแสงพลอดก็มอดดับ สิ้นผกายเกล็ดแก้วเคยแวววับ เหลือหม่นหมองโจมจับ..ลำดับนั้น ๐ ลมอุษาพลิ้วผ่าน..ฝ่าลานหญ้า เมื่อรูปรอยคุณค่าเริ่มพร่า-สั่น จะเริดร้างรูปตระการแห่งวานวัน เพื่อจะตรึงติดมั่น...ในสัญญา ๐ เสียงวิหคครวญคร่ำ..ลมร่ำสาย เมื่อใจคล้ายเหม่อลอยละห้อยหา ราวอกใจคร่ำครวญ..เมื่อจวนลา แต่นี้จักเหว่ว้า..จนกว่าวาย ๐ สะทกสะท้อนใน..หัวใจนี้ เมื่อภาพที่ใฝ่ฝันจะพลันหาย มาจะเลือนลับไปทั้งใจกาย เหลือเพียงสายเยื่อใย..หัวใจมี ๐ ดูเถิดวันคล้อยดวง..ใกล้ล่วงลับ เหงาก็จับแน่นในหัวใจที่- โหยหารูปอาลัย..ผู้ใยดี กับไมตรีเคยมอบ-รับตอบกัน ๐ จะรุมเร้าความย้อน..ครั้งก่อนกี้ กับรูปที่อกอ้อม..เคยกล่อมขวัญ สองแขนโอบกอดเนื้อ..อุ่นเนื้อ..ปัน- ความผูกพัน..เอมอิ่ม..ให้ลิ้มรส ๐ ลำดวนเอ๋ย..เมื่อพรากไปจากถิ่น แม้น-กรุ่นหอมรวยริน..คงสิ้นบท หาก-แรงฤทธิ์พิสวาท..ฤๅอาจลด อันอาจปลดปลงหวังลงทั้งเป็น ๐ ดูเถิด..หมอก, น้ำค้าง..ตอนสางตรู่ แดดทอดสู่โลมต้อง..ก็มองเห็น- หยดหยาดเพชรเป็นระเบียบ..กลางเยียบเย็น ย่อมจักเร้นเลือนสลาย..กับสายลม ๐ ดูเอาเถิด..อกใจที่ไห้หวน รับรู้ส่วนเช้าชื่นด้วยขื่นขม ลำดับเรื่องบีบคั้นให้รันทม- ก็ห้อมห่มโอบเอื้อ..เป็นเนื้อเดียว จากคุณ : สดายุ... - [ 26 ก.ย. 51 06:51:43 ]

ความคิดเห็นที่ 15 บทกวี ก็เพราะ สาวก็สวย... น่าอิจฉา จัง จากคุณ : เส้นขอบฟ้า (patrat59) - [ 28 ก.ย. 51 19:13:13 ]

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีครับเส้นขอบฟ้า.... ครับ...สาวไม่สวย...ก็เขียนไม่ออกครับ ไม่มีอารมณ์...อิๆๆ เถิดนะ...คนดี.... ๐ เหมือนว่าความสัมพันธ์..แห่งวันผ่าน ค่อยซึ่งซ่านลงทรวง..เกินล่วงหาย อบอุ่นละมุนละไม..กับใจชาย- ราวผ่านผายแล่นระลอกเข้าหยอกกัน ๐ เหมือนว่าความคิดถึงคำนึงอยู่ แต่รับรู้ความปวงจากทรวงขวัญ- ก็เติบตนลุกลามเพียงข้ามวัน เข้าบีบคั้นเค้นใจ..เค้นให้ยอม ๐ เที่ยวทางที่ไกลห่าง..แม้นขวาง-กั้น หากผูกพันมากพอ..กลับหล่อหลอม- ใจผู้เอ็นดูล้ำ..ให้ด่ำดอม- ความหวานหอม-รหัสนัย..จากใครนั้น ๐ ครั้งนี้คล้าย..หมุนเวียนแปรเปลี่ยนผ่าน- จากวันวาน..ที่ใจคอยไหวหวั่น เป็นมั่นคงคอยอยู่อย่างรู้กัน- ด้วยผูกพัน..ยิ่งใหญ่หัวใจมี ๐ รอรับเถิด-รับทราบแรงทาบทวง- ของความห่วงอาลัยจากใจพี่ เสน่หาโชนช่วง..ทุกท่วงที คอยเติมอกใครนี้..ทุกวี่วัน ๐ เมื่อสูรย์คล้อยลอยดวง..อ้อนสรวงสูง จะจับจูงความปวงสู่ทรวงขวัญ เมื่อโอภาสพันแสง..โลมแบ่งปัน- สู่โลกต่ำเมื่อนั้น-รำพันพร้อม- ๐ สอดแทรกผ่านจินตา..บรรดาถ้อย- เพื่อร่ำร้อยมธุธาร..อันหวานหอม แทรกใจผู้ปรารมภ์..สุดข่ม-ยอม- รอถ้อยอ้อมโอบแทน-สองแขนตระกอง ๐ โอบกล่อมด้วยวรรณรส..แห่งบทบาท- ผู้ปลดปราศวิปโยคแห่งโลกผอง เร่งเร้าจิตล่วงล้ำ..สู่ทำนอง- การพร่ำพร้องสนองตอบ..ทุก-กรอบกระบวน ๐ สดับเถิด..มธุรสแห่งบทพากย์ จะผ่านพรากฟากภิรมย์..แฝงลมหวน แว่วยินไหมคีตกรรม..ความคร่ำครวญ บอกปั่นป่วนแรงถวิล..ผู้ยินยอม ๐ สดับเถิด..วรรณรสในบทบาท- แห่งพวงมาศอันประทิ่น..ด้วยกลิ่นหอม เพียงเพื่อใจดวงนี้..อย่าลี้-ดอม หากรอคอยอยู่พร้อม..จะดอมดม http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=09-2008&date=28&group=11&gblog=110 จากคุณ : สดายุ... - [ 29 ก.ย. 51 07:49:05 ]