ณ ฝูงควายที่ป่าแห่งหนึ่ง มีแม่ควายตัวหนึ่งได้ออกลูกมามีลักษณะที่แปลกกว่าควายทั่วไป
คือมีผิวขาวกว่าควายอื่นๆทั้งฝูง
และด้วยความที่มีความแปลกประหลาดกว่าควายทั่วๆไป ทำให้ลูกควายตัวนี้
โดนลูกควายอื่นๆในฝูงหยอกล้อ และไล่ขวิดเป็นประจำ
ลูกควายไม่มีความสุขกับสิ่งที่เกิดขึ้นเลย นับวัน ความแตกต่างของตนก็ยิ่งทำให้เกิดความแตกแยก
ลูกควายจึงตัดสินใจหนีออกจากฝูงเข้าป่าไป
ลูกควายได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยตนเอง จนวันเวลาผ่านไปและเติบใหญ่ขึ้น ในตอนนี้ลูกควายได้เติบโตเป็นควายเต็มควาย
มีเขาที่โง้งได้รูปสวยงาม มีขาที่แข็งแรง มีร่างกายที่กำยำล่ำสัน
ควายได้มองตัวเองในลำธารและลงชำระล้างร่างกาย พยายามขัดผิวทุกวัน
หวังจะให้ตนเองมีผิวพรรณที่เหมือนๆกับควายปกติทั่วไปที่มีผิวดำ แต่ผ่านมาเนิ่นนาน ผิวควายยังคงเป็นเช่นเดิม
และแล้ววันหนึ่ง ชาวบ้านกลุ่มหนึ่งก็ได้มาพบกับควายตัวนี้ และนั่นเองก็
ทำให้ควายได้ พบว่าการที่มีความแตกต่างไม่ใช่เรื่องเลวร้ายไปซะทั้งหมด
หลังจากที่ชาวบ้านพบควายแล้ว ชาวบ้านก็ได้นำพาควายตัวนี้มาบูชา และเลี้ยงดูเป็นอย่างดีให้ที่อยู่อาศัยที่ดี
ให้กินแต่อาหารดีๆ มีความสุขสบายและอิ่มหนำสำราญ
เพราะชาวบ้านเชื่อว่าควายสีขาวนี้เองเป็นควายศักดิ์สิทธิ์ ควายตัวนี้ต้องเป็น
ควายที่เทพเจ้าส่งมาให้ปกปักษ์รักษาหมู่บ้าน และนำพาความเจริญรุ่งเรืองมาสู่ชาวบ้านอย่างแน่นอน
ในที่สุดลูกควายขี้เหร่ ก็ไม่้ขี้เหร่อีกต่อไป
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...........................
จากคุณ :
KongMing 
- [
26 ก.ย. 51 14:16:25
]
ลูกควายขี้เหร่
- [
26 ก.ย. 51 14:22:32
]