หมายเหตุ : บุคคล สถานที่ และเหตุการณ์ในเรื่องเป็นบุคคลและเรื่องราวที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิง หากมีส่วนใดส่วนหนึ่งของเรื่องมีความสอดคล้องหรือเกี่ยวพันกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง ผู้เขียนต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
ตอนที่ 1 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6919407/W6919407.html
ตอนที่ 2 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6957962/W6957962.html
ตอนที่ 3 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6986372/W6986372.html
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
4
เรากำลังจะถามณตเรื่องอาวุธอยู่พอดี อินทุอรบอก ชวนให้ประณตเดินลงทางบันได แผลถูกแทงของคุณนิกษ์ไม่ใหญ่ เส้นผ่านศูนย์กลางไม่กี่มิลลิเมตร แต่ก็ลึกลงไปถึงปอด เราอยากรู้ว่า ดาบที่ณตเจอตกอยู่ในห้องมีลักษณะเป็นแบบไหน
เส้นผ่านศูนย์กลางของปลายดาบเอเป้กว้างกว่าขนาดแผลที่อินบอกเยอะอยู่เหมือนกัน เขาใช้นิ้วกะขนาดของปลายดาบ และขยายมือสองข้างออกห่างกันเป็นระยะเท่ากับความยาวของใบดาบให้เธอดู ดาบที่เจอในห้อง เปื้อนเลือดเป็นทางยาวลงมาจนเกือบถึงโกร่งแน่ะ... ดูแล้วไม่สัมพันธ์กับลักษณะบาดแผลที่อินว่าเลย
แต่ที่สำคัญกว่า คือ มันเป็นดาบที่แทงคนไม่เข้าเสียด้วยน่ะสิ
ประโยคสุดท้ายทำให้คนที่เดินมาด้วยกันถึงกับชะงัก สะดุดขาตัวเอง คะมำไปข้างหน้า
แพทย์สาวยกมือทาบอก ถอนใจเฮือก ก่อนโบกมือบอกเพื่อนที่คว้าแขนเธอเอาไว้ได้และปล่อยมือทันทีที่เห็นเธอทรงตัวเองได้แล้วว่า ไม่เป็นอะไร เพียงแต่ตกใจเล็กน้อยเท่านั้น เราไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย
อดีตสมาชิกชมรมฟันดาบของมหาวิทยาลัยพยักหน้ายืนยัน ปลายดาบมีสปริงติดอยู่ ใบดาบไม่มีคม และมีความยืดหยุ่นสูง ถึงจะปะทะเข้ากับตัวจัง ๆ ก็จะงอ ไม่ทะลุเข้าเนื้อ
แต่ก็น่าจะเจ็บอยู่นะ เธอยิ้มแหย เมื่อนึกภาพตามคำอธิบาย
เขาแตะสีข้างที่ถูกดาบของนิกษ์แทงเข้าอย่างจังระหว่างซ้อม นิดหน่อยน่ะ
ไม่มากหรอก
มีอีกเรื่องหนึ่งที่เรายังสงสัย... เธอเอ่ยขึ้น หลังคิดอะไรบางอย่างอยู่เงียบ ๆ ครู่หนึ่ง พี่เต้นบอกว่า เจอน้องต่อถือดาบอยู่ในมือ ปลายดาบแหย่เข้าไปในปลั๊กไฟ แต่ก็เตะดาบออกจากมือต่อได้สบาย แสดงว่า ต่อไม่มีอาการเกร็งเพราะถูกไฟดูด เราดูแล้วก็ไม่มีร่องรอยอะไรบนร่างกายที่ฟ้องว่าถูกไฟดูดเลย...
อินทุอรหยุดนิดหนึ่งเพื่อเรียบเรียงคำถาม นี่แสดงว่า ดาบที่ใช้ในกีฬาฟันดาบ เป็นอุปกรณ์ที่ไม่นำไฟฟ้าด้วยใช่ไหม ณต
ชายหนุ่มยิ้มให้เพื่อนสมัยเรียน เรียกว่า อุปกรณ์ที่มีฉนวนไฟฟ้าอย่างดี น่าจะดีกว่านะ... เราต้องต่อสายไฟเข้ากับโกร่งดาบ โยงเข้าบอดี้คอร์ด แล้วลากไปต่อกับเครื่องอีกที เวลาแทงดาบเข้าเป้า สวิตช์ที่ปลายดาบก็จะถูกกดลงให้ไฟครบวงจร แต่เพื่อป้องกันไม่ให้ไฟฟ้ารั่วเข้าตัวนักกีฬา ด้ามและโกร่งดาบที่มือนักกีฬาต้องสัมผัสโดยตรงก็เลยต้องทำจากวัสดุที่เป็นฉนวนไฟฟ้า
ตรงนี้แหละ เป็นอีกเรื่องที่เราว่าแปลก... เขาเล่าเสริม ถ้าต่อคิดฆ่าตัวตายจริง เขาคงไม่เลือกวิธีนี้ แต่ถ้าลองคิดในอีกมุมหนึ่ง ถ้าต่อเป็นคนทำร้ายคุณนิกษ์จริง ก็อาจเป็นไปได้ที่เขาจะจัดฉากให้เราสงสัยว่า คนที่ไม่มีความรู้ในเรื่องดาบเลยเป็นคนทำอยู่เหมือนกัน
ณตสงสัยต่อด้วยอย่างงั้นเหรอ แพทย์สาวถาม
เขาโคลงศีรษะ ไม่เชิงหรอก อิน แค่ยังไม่อยากตัดออกจากรายชื่อผู้ต้องสงสัย... แต่เราคิดว่า เหตุผลเรื่องทำไปเพราะบันดาลโทสะ หรือความแค้นส่วนตัวที่สะสมมานานยังมีน้ำหนักน้อยไปหน่อย
เข้าใจแล้วละ เธอพยักหน้า แต่แล้วก็ขมวดคิ้ว กลับมาที่เรื่องอาวุธอีกทีเถอะ ณต ถ้าไม่ใช่ดาบ แล้ว ของแหลมเป็นแท่งกลม ยาวประมาณ 2-3 นิ้ว เส้นผ่านศูนย์กลางไม่กี่มิลลิเมตรเนี่ย คืออะไร
มีใครพบของลักษณะทำนองนี้ในที่เกิดเหตุบ้างหรือเปล่า
ไม่พบของลักษณะที่ว่าเลย ทั้ง ๆ ที่มันควรจะอยู่ที่นั่นแท้ ๆ นายตำรวจหนุ่มบอก และเป็นอีกครั้งหนึ่งที่คนฟังซึ่งก้าวลงมาถึงชั้นล่างของอาคารแล้วต้องสะดุดใจกับคำพูดของเขา
ณตรู้เหรอว่ามันคืออะไร
พอเดาออกว่ามันน่าจะเป็นอะไร เขาแก้ประโยคของเธอเสียใหม่ เราคิดว่า คงเป็นไขควงปากแบน ที่ใช้สำหรับไขนอตตัวเล็ก ๆ อย่างนอตที่กรอบแว่นตา หรือไม่ก็เป็นไขควงขนาดเล็กอันอื่นที่อยู่ในชุดเดียวกัน เพราะในห้องนั้น มีแว่นสายตาที่กรอบหลุด และยังซ่อมไม่เสร็จของต่อวางอยู่บนโต๊ะ แต่กลับไม่มีอุปกรณ์ที่ใช้สำหรับซ่อมแว่นสายตาเลยสักชิ้น ทั้งที่พี่เต้นบอกว่า ต่อพยายามซ่อมอยู่เมื่อวานและเอาของวางทิ้งไว้บนโต๊ะ
ข้อสันนิษฐานของเขาทำให้แพทย์สาวอดยิ้มไม่ได้ วันที่ณตมาเยี่ยมพ่อที่บ้าน แล้วบอกว่าสอบเข้ารับราชการเป็นตำรวจได้ เราจินตนาการไม่ออกเลยว่า คนที่หายใจเข้าออกเป็นดนตรีแบบณตจะเป็นตำรวจแบบไหนกัน แต่มาวันนี้ เราพูดได้เต็มปากเลยว่า ณตเหมาะกับงานนี้จริง ๆ
พูดแล้ว เธอก็หัวเราะเบา ๆ เมื่อคนที่เธอเคยเรียกว่า หัวหน้า บ้าง ประธาน บ้างสมัยอยู่ชมรมได้แต่ยิ้มเก้อ ๆ ไม่เห็นด้วย แต่ไม่รู้จะแย้งอย่างไร ก็เลยเปลี่ยนหัวข้อสนทนาไปเสียดื้อ ๆ เช่นทุกครั้งที่ถูกชมซึ่งหน้า
พี่เต้นคุยเรื่องในสมาคมฟันดาบให้อินฟังหรือเปล่า เป็นคำถามกว้าง ๆ ที่คนฟังจะตอบทางใดก็ได้
หญิงสาวพยักหน้ารับ และชี้บอกทางลัดไปยังร้านสะดวกซื้อให้เขารู้ เราถามพี่เต้นเกี่ยวกับตัวคุณนิกษ์น่ะ... เราทึ่งเขามากนะ ที่ข้ามอุปสรรคอะไรมาได้ตั้งมากมาย อย่างเรื่องเป็นดิสเล็กเซียอ่านหนังสือไม่ออก แต่ก็พยายามบันทึกเสียงเอาไว้เรียน จนตามคนอื่นทัน และพอจะเขียนอ่านออกบ้าง แถมยังสร้างจุดเด่นของตัวเองขึ้นมา ด้วยการเป็นนักกีฬาที่ทุกคนต้องยอมรับฝีมืออีกต่างหาก...
แต่ไม่รู้เคราะห์กรรมอะไรของคุณนิกษ์นักหนา มาอยู่เมืองไทย แทนที่จะได้ดี กลับต้องมาเจอกับเรื่องแย่ ๆ สารพัด เธอส่ายหน้าระอาใจกับเรื่องที่ได้รับรู้จากปากของอุเทน พี่เต้นบอกว่าคุณนิกษ์กับต่อจะมาปรึกษาณตเรื่องสมาคมฯ จ่ายเงินให้นักกีฬาไม่ครบ แล้วยังมีเรื่องยักยอกเงินบริจาคที่คุณนิกษ์กับพ่อให้สมาคมฯ อีก แต่กลับมีเรื่องนี้เกิดขึ้นก่อน
ณตคิดว่า จะเอาเรื่องทางสมาคมฯ อย่างที่คุณนิกษ์ต้องการได้ไหม เธอถาม ถ้ามันเป็นอย่างที่เขาพูดจริง ๆ เราก็ไม่อยากให้คนขี้โกงลอยนวลไปเลย
ตอนแรกที่ฟังคร่าว ๆ จากพี่เต้น เรานึกไม่ออกเหมือนกันว่า จะเอาพยานหลักฐานการจ่ายเงินจากไหนมาประกอบการดำเนินการทางกฎหมายดี ชายหนุ่มตอบตามตรง และรีบขยายความเมื่ออีกฝ่ายฟังแล้วเริ่มหน้าเสีย แต่เรารู้สึกว่า คุณนิกษ์ค่อนข้างมั่นใจว่าจะเอาเรื่องได้ แสดงว่า เขาอาจจะมีหลักฐานเกี่ยวกับสัญญาการจ่ายเงิน และการบริจาคเงินในรูปแบบอื่นอยู่ แต่จะมีอย่างที่เราคิดหรือไม่ เป็นอะไร คงต้องรออีกสักพัก และภาวนาให้คุณนิกษ์กับต่อปลอดภัยด้วย
จริงอย่างที่เขาว่า ไม่มีอะไรที่สำคัญเกินกว่าเรื่องประการหลังอีกแล้วในนาทีนี้... แต่ก็ยังมีบางเรื่องที่ยังคาใจ
แล้วผู้จัดการทีมล่ะ ณต... เราฟังพี่เต้นพูดถึงเขาแล้วเราก็อดแปลกใจไม่ได้ที่พี่เต้นบอกว่า ไม่หวังว่าจะได้เห็นหน้าของผู้จัดการทีมที่นี่หรอก ถึงต่อมาจะถามถึง แต่สายตาของพี่เต้นตอนฟังคำตอบจากณตบอกว่า เขาไม่คาดหวังอย่างที่บอกเราจริง ๆ
ณตคงพูดกับเขาให้มาที่โรงพยาบาลใช่ไหม เขาถึงยอมมากับณตได้ เธอแตะแขนคนข้างตัวที่เงียบไปคล้ายครุ่นคิดบางอย่างอยู่เบา ๆ
แต่ไหนแต่ไรมา เพื่อนของเธอคนนี้ใจเย็นและมีเหตุมีผลจนโน้มน้าวใจคนที่เขาสนทนาด้วยให้คล้อยตามได้ไม่ยากนัก ทว่าคราวนี้เธอกลับต้องประหลาดที่เห็นเขามีสีหน้าไม่สบายใจนักเมื่อได้ยินคำถามนี้ของเธอ
กลัวเสธ. สุกิจจะไม่มากับเราเหมือนกันนะ... ประณตสารภาพ เพราะเราก็พูดกับเขาแรงเกินไป
อินทุอรทำหน้าเหมือนตัวเองฟังอะไรผิดไปบางอย่าง หรือไม่อย่างนั้นอีกฝ่ายก็คงพูดอะไรผิดไปบางอย่าง อย่างณตเนี่ยน่ะเหรอ ไม่จริงมั้ง... ไปพูดกับเขาว่าไง
ชายหนุ่มทำท่าเหมือนไม่ค่อยอยากพูดถึงนัก แต่เมื่อเล่าเรื่องให้รู้ แพทย์สาวก็ทำตาโตอย่างไม่เชื่อหูตัวเองว่า เพื่อนจะกล้าดักคอนายทหารยศใหญ่อย่างพันโทสุกิจด้วยคำพูดประชดประชันอย่างนั้น
จะว่าแปลกก็แปลก จะว่าไม่แปลกก็ไม่แปลก เพราะเจ้าตัวจัดว่าเป็นคนมีอารมณ์ศิลปินสูงอยู่ใช่ย่อยตามประสานักดนตรี แต่ความที่เขาเลือกจะเก็บความรู้สึกมากกว่าแสดงออกทำให้ภาพจำของเขาในสายตาใครต่อใคร คือ ชายหนุ่มที่สุภาพอ่อนน้อม ไม่เคยแสดงท่าทีแข็งกร้าวกับใคร และควบคุม ปิดบังความรู้สึกตัวเองไว้ได้อย่างมิดชิด เว้นแต่มีเหตุบางอย่างที่ทำให้เขาอดรนทนไม่ไหว ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่นานครั้งจึงจะเกิดขึ้นสักหน
หากท้ายที่สุด เมื่ออารมณ์สงบลง เขาก็จะกลับมาเป็นคนเดิมที่ทุกคนรู้จัก และไม่เคยไม่เสียใจกับการกระทำที่ผิดพลาดของตัวเองเลยแม้แต่หนเดียว... ในเวลานี้ก็เช่นกัน
ตอนเสร็จเรื่องที่แฟลตก็ขอโทษเขาไปแล้วละ ดีที่เขาไม่ถือ แต่เราก็รู้สึกไม่ดีเลยที่ทำแบบนั้นลงไป
เป็นตำรวจแล้วดุขึ้นนะ หญิงสาวหยอก แต่ว่าก็ว่าเถอะนะ เราว่าคนที่ทำให้ณตโมโหจนนอตหลุดได้เนี่ย ไม่ธรรมดาก็แล้วกัน
เขายิ้มเจื่อนอย่างคนที่ยังรู้สึกผิดไม่หาย แต่ในขณะเดียวกันก็อดขุ่นเคืองใจกับเรื่องที่ต้องย้อนนึกขึ้นมาอีกครั้งไม่ได้ จริง ๆ ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเราหรอก แต่อดเคืองไม่ได้ที่เห็นคนเป็นผู้จัดการทีมมองเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องเล็ก นักกีฬาเจ็บไปตั้งสองคน แทนที่จะห่วงว่าคนเป็นตายร้ายดียังไง กลับห่วงสมาคมฯ จะไม่ได้งบประมาณ ห่วงภาพพจน์สมาคม ทำเหมือนคุณนิกษ์กับต่อเป็นฝ่ายผิดที่ก่อเรื่องขึ้นมาอย่างไรอย่างนั้น
เริ่มแรกหวังที่ได้ประโยชน์จากนักดาบหนุ่ม สมาคมยกให้นิกษ์เป็น Golden boy สมดังความหมายในชื่อภาษาไทยของเขา แต่เมื่อได้เขาทุกอย่างก็กลับหน้ามือเป็นลังมือ ผู้บริหารสมาคมทำตัวไม่ต่างจากไก่ได้พลอย ปล่อยปละละเลยของดีในมือตัวเอง จากคนที่ได้รับการยกย่องว่าดีเลิศ กลับมีค่าเท่ากับ Nix คือ แทบไม่มีค่า ไม่มีความหมายอะไรเลย...
ว่าแล้ว เขาก็ถอนใจเฮือก แต่มันก็ไม่เหมาะสมที่เราจะไปพูดกับคนเป็นผู้ใหญ่กว่าแบบนั้นอยู่ดี...
(มีต่อนะคะ)
จากคุณ :
ปิยะรักษ์
- [
28 ก.ย. 51 01:34:15
]