เรื่องของผม
ตอนที่ 1
คุณเคยมีความรักมั้ย? แล้วมันให้อะไรกับคุณบ้าง ส่วนผมรู้จักกับความรักมานานและ มากมายหลายรูปแบบ และมันก็ให้แต่ประสบการณ์ที่ไม่น่าจดจำกับผมเลย หากคุณเคยเจอกับความรักเช่นนั้นคุณคงเป็นแบบเดียวกับผมคือ กลัวการเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน แต่เรื่องที่ผมจะเล่าให้คุณฟังต่อไปนี้ คุณอาจไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับผมก็ได้ เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นเมื่อผมจบความรักครั้งที่ 3 ลงได้ 2 ปี แล้วผมก็ได้รู้จักกับเธอ คนที่ทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไป
เย็นวันนั้นผมตัดสินใจเดินไปหาเพื่อนที่ร้านเน็ทคาเฟ่ ใกล้ๆกับหอพักนักศึกษาที่ผมอาศัยอยู่ เพื่อนบอกว่ายังเหลือเวลาอีกชั่วโมงหนึ่งถึงจะหมด มันบอกให้ผมเล่นเน็ทรอมันก่อน ผมเลยตัดสินใจ ออน msn แล้วก็เปิดดู เว็บ หาเพื่อนที่มีอยู่มากมาย และแล้วผมก็เจอกับเด็กคนหนึ่งเธอมีรูป ผมจึงเอาเมลล์เธอมา แล้วแอดเธอเข้ามาใน msn ของผม แต่เธอคงไม่ได้ออนอยู่ ผมเลยคุยกับเพื่อนคนอื่นๆ ในวันนั้น หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ได้ไปเล่นอีกหลายวัน
จนกระทั่งหนึ่งสัปดาห์ต่อมา วันนั้นเป็นวันที่เลิกเรียนเร็ว ผมกับเพื่อน เลยไปนั่งเล่นเกมส์ที่ร้านเดิม แล้วผมก็ได้คุยกับเธอ เธอยังเด็กอยู่เลย เธอบอกว่าเธอชื่อ ชันน์ เธอเรียนที่รามฯ แต่กำลังจะสอบเข้าที่มหาลัยปิดแห่งหนึ่ง ผมถามเธอว่าที่ไหนเธอบอกมา มันเป็นที่เดียวกับผมเลย เราเลยคุยกัน ผมแนะนำเธอหลายอย่าง แต่ไม่รู้ว่าเธอเชื่อผมรึเปล่า วันนั้นผมสนุกมากที่ได้คุยกับเธอ เธอเหมือนน้องสาว และ เธอก็กำลังจะมาเป็นรุ่นน้องผมอีกด้วย ผมได้คุยกับเธออีกหลายครั้ง ทำให้ผมได้รู้ว่าเธอเป็นเด็กที่ร่าเริง
หลังจากนั้นผมก็ไม่ค่อยได้คุยกับเธออีก เพราะเธอต้องอ่านหนังสือสอบเข้า ส่วนผมเองก็ต้องสอบเหมือนกัน แต่แล้วผมก็ได้เจอเธออีกครั้ง หลังจากเทอมแรกผ่านไป เธอบอกผมว่า เธอสอบติดแล้ว ผมดีใจกับเธอจริงๆ เธอคิดว่าเราจะได้เจอกันแต่เพราะเธอไม่ค่อยได้ออนและติดต่อผมไม่ได้ เธออยากให้เปิดเทอม2เร็วๆเพราะเราอาจจะได้เจอกันที่มหาลัย แต่ผมก็ต้องบอกเธอว่าไม่ได้เพราะผมต้องไปฝึกงานที่ต่างจังหวัด เราคงไม่ได้เจอกันเพราะผมคงไปทั้งเทอมเธอเงียบไปนิดหน่อย
ไม่นานหลังจากนั้น ผมพบเธออีกครั้ง เธอบอกว่าเธอเปิดเทอมแล้ว เธอถามว่าผมอยู่ที่ไหน และเราจะได้เจอกันมั้ย ผมบอกกับเธอว่าผมไม่แน่ใจ อาจกลับมาอีกทีก็ปิดเทอมเลย แต่ที่จริงแล้ว คุณรู้มั้ยผมกลับไปกรุงเทพฯบ่อยนะ แต่ที่ผมบอกเธอไปอย่างนั้น เพราะผมไม่อยากเจอเธอ กลัวเธอจะคิดไปไกลกว่าที่ผมอยากให้เป็น เธอขอเบอร์โทรศัพท์ของผมไป แต่เธอไม่เคยโทรหาผมเลย ผมก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก เพราะดีซะอีก เราจะได้รักษาระยะห่างของเราเอาไว้
จนกระทั่งใกล้ปิดเทอมเราคุยกันเรื่องทั่วๆไป ใน msn ผมแกล้งถามเธอว่าเธอมีเพื่อนว่างๆบ้างมั้ย เธอบอกว่ามีแต่เธอเนี่ยแหละ ผมไม่สนเธอบ้างเหรอ ก็นะ ผมไม่คิดว่าเธอจะจริงจังหรอกนะ เธอคงแกล้งแหย่ผมเล่นเท่านั้น เธอถามว่าจะปิดเทอมแล้ว ผมจะกลับมาเมื่อไหร่ ผมบอกว่าน่าจะเป็นวันที่เธอสอบเสร็จ เธอถามว่า จะเจอกันได้มั้ย ผมไม่รู้จะปฏิเสธเธอยังไง เลยตอบตกลงกัน คืนนั้นเราโทรคุยกันครั้งแรก เธอคุยสนุกเหมือนใน msn เราตกลงนัดเจอกันที่หน้ามหาวิทยาลัยตอนเธอสอบเสร็จ
หลังจากนั้น 3 วัน ผมโทรหาเธอเพื่อบอกเธอว่าเพื่อนๆผม ยกเลิกนัดกับอาจารย์ เลยทำให้ผมต้องเลิกนัดกับเธอเพื่อกลับบ้านที่ต่างจังหวัด น้ำเสียงเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่เธอยังหัวเราะ แล้วบอกผมว่าไม่เป็นไร ผมกลับไปบ้านที่ต่างจังหวัดแล้ว แต่ก็ยังโทรหาเธอ ผมว่าคุยกับเธอแล้วสนุกดี เธอมักส่งข้อความมาให้ผม อ่านแล้วต้องอมยิ้ม ผมยังคงถามเธอเรื่องเพื่อนของเธออยู่เรื่อยโดยไม่ได้คิดอะไร
แต่หลังจากนั้นผมเริ่มรู้สึกว่าคำพูดเธอเริ่มเปลี่ยนไป เธอเริ่มจริงจังกับสิ่งที่เธอพูด สิ่งที่ผมกลัวกำลังจะเกิด ผมเริ่มถอยห่างจากเธอ เธอคงรู้สึกได้และโทรหาถามว่าผม เป็นอะไรรึเปล่า ผมตอบว่าเปล่า แล้วเราก็คุยกันเป็นปกติ เธอยังคงร่าเริงแต่ผมรู้สึกได้ มีบางอย่างในคำพูดเธอเปลี่ยนไป
จากคุณ :
nongming55 
- [
28 ก.ย. 51 16:23:39
]
The winner of The love เกมส์รักพิสูจน์ใจ
- [
30 ก.ย. 51 16:24:38
]
