PANTIP.COM : W7057869 บริษัทกำจัดปลวก [ความเรียง]

บริษัทกำจัดปลวก

หลังจากห่างเหินบ้านนอกไปหลายปี ในที่สุดผมก็มีโอกาสกลับบ้านซะที
เหลียวซ้ายแลขวา ทุกอย่างในหมู่บ้านเปลี่ยนแปลงไปจนต่างจากภาพที่ผมจำได้
ถนนลาดยางที่เพิ่งสร้างเสร็จใหม่ โรงเรียน วัด บ้านเรือนต่างก็ทรุดโทรมลงจนดูผิดหูผิดตา
มองดูที่บ้าน สีก็ซีดจนกลายเป็นด่างดวง ฝาไม้ก็ดูเก่ากรอบไป แก่ไปมากเลยบ้านของผม
นึกว่าตั้งแต่ผมออกไปจากหมู่บ้าน หมู่บ้านน่าจะเจริญมากขึ้นกว่านี้ซะอีก อุตส่าห์อยู่ถ่วงตั้งนาน

พออยู่กับบ้านซักพัก ก็พบว่าตัวเองว่างจัด
อะไรๆที่เคยทำ พอไม่ได้ทำก็รู้สึกหงุดหงิด คิดมาก เริ่มฟุ้งซ่าน
จะด้วยความฟุ้งซ่าน ความเหงา ความว่างจัดหรืออะไรก็ดี ผมก็เริ่มรู้สึกนึกถึงเพื่อนเก่าๆขึ้นมา
ได้ยินข่าวว่าเหล่าเพื่อนๆต่างพากันสำนึกรักบ้านเกิด กลับมาทำมาหากินที่บ้านกันหลายคน
ก็เลยอยากเจอหน้าเจอตากันบ้าง แต่ก็อย่างว่าไม่ได้ติดต่อกันนาน เบอร์ติดต่อก็เลยไม่มี
นึกขึ้นได้ว่ามีในหนังสือรุ่นมีเบอร์บ้านของเพื่อนๆอยู่ ก็เลยออกคุ้ยหา
แม่บอกว่าเก็บไว้ในตู้ข้างล่างบ้าน ผมก็ลงไปข้างล่างเปิดตู้หา

เจอแล้ว วางอยู่ชั้นล่างลึกๆหน่อย ผมหยิบออกมาเปิดหาเบอร์บ้านเพื่อนๆ
หน้าปกสภาพปกติแค่สีซีดลง หน้าแรกมีรู 1 รู จำนวนรูเพิ่มตามจำนวนหน้าที่เปิด
ตกใจผลิกดูด้านหลัง ตกใจยิ่งกว่า หนังสือรุ่นกลายเป็นก้อนดิน!
พระเจ้าช่วย หนังสือรุ่นของผมโดนปลวกกิน !

ผมรื้อหนังสือออกมาทั้งตู้ดูว่าปลวกกินไปเท่าไร
หนังสือเรียนม.ปลาย หนังสือเตรียมเอ็นท์ สมุดจด โดนกินไปไม่ใช่น้อย
แปลกใจอยู่อย่าง หนังสือ"แม่บ้าน"ตั้งแต่ราคาเล่มละ 5 บาทของแม่ผมไม่ยักกะโดนกิน
สงสัยปลวกไม่กินของเก่าเนื่องจากกลัวท้องเสียแน่ๆ

รื้อหนังสือ ทำความสะอาดตู้ รบราฆ่าปลวกอยู่ซักพัก ผมก็เจอบางอย่างที่สะกิดต่อมสนใจ
มันเป็นไดอารี่บันทึกความทรงจำในช่วงสมัยเรียน ม.ปลาย
เท่าที่จำได้ ผมเขียนบางอย่างไว้มากมาย ทั้งสำคัญและไร้สาระ

ผมเปิดดูข้อความข้างใน หาสิ่งที่น่าสนใจ
ผมจำได้ผมเคยเขียนความฝันของผมเอาไว้ เป็นความใฝ่ฝันจากวัยช่างฝัน
ผมเปิดอ่านจนเจอหน้าที่ผมเขียนความฝันไว้
แต่พระเจ้าช่วย ! ข้อความเหล่านั้นขาดๆแหว่งๆ
ปลวกกินความฝันของผม

ในที่สุดผมก็ได้รับรู้ความจริง
สิ่งที่ผมเคยสงสัย ตั้งคำถามมาตลอด
ว่าผมอยากเป็นอะไร อยากทำอะไร
สิ่งที่ผมนึกไม่ออกซะที
และเพราะต้องรับผิดชอบงานที่ทำ ทำให้ผมไม่มีเวลามานั่งนึก
ผมก็เลยใช้ชีวิตทำงานหาเลี้ยงปากท้องไปวันๆ
เมื่อความเบื่อในงานที่ทำสะสมถึงขีดสุด ผมก็เปลี่ยนงานหางานใหม่ทำ
เป็นวงจรอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ไม่มีเปลี่ยน ไม่มีสิ้นสุด

ที่แท้ก็ก็เพราะปลวกกัดกินความฝันของผมไปนี่เอง
ผมเลยไม่มีความฝัน ต้องใช้ชีวิตอย่างไร้ความฝันอยู่อย่างนี้
นี่เข้าขั้นวิกฤตแล้ว ขืนทิ้งปล่อยไว้อย่างนี้
ทั้งความฝัน ความหวังใหม่ๆของผมต้องโดนปลวกกินไปอีกแน่ๆ
ตอนนี้ผมต้องเร่งหาบริษัทกำจัดปลวกมากำจัดปลวกกินความฝันโดยด่วน
ใครรู้จักก็ช่วยแนะนำผมมาเลย
ก่อนที่ผมจะกลายเป็นคนไร้ทั้งความฝันและจินตนาการ

จากคุณ : garnet19th - [ 3 ต.ค. 51 05:28:59 A:124.157.241.11 X: TicketID:181655 ]