ร่างชรา แม้คุ้มค้อม ไม่ยอมถอย
ในเรือลอย เลี้ยงชีวิต จิตมุ่งมั่น
อุปสรรค แม้ขวางหน้า ปู่ฝ่าฟัน
ด้วยจิตอัน ทระนง คงหยัดยืน
ชั่วชีวิต แม้รายได้ ไม่มายมาก
ถึงจนยาก ยังฟันฝ่า ชะตาขืน
แม้ลำบาก มิเคยบ่น ทนกล้ำกลืน
ทุกวันคืน มิขามขลาด องอาจนัก
เคยรํฦก ถึงวาทะ ปู่ว่าไว้
หอยมันไม่ มีตีนมือ ยังถือศักดิ์
ยังหากิน ดิ้นรน ล้นพ้นนัก
ยังปักหลัก เลี้ยงตนได้ ไม่อนาทร
แล้ว ฅน เล่า มีมือตีน ให้ปีนป่าย
มีเครื่องมือ ให้ขวนขวาย แต่ไรชะร่อน
หากสิ้นหวัง เกียจคร้าน ในการกรณ์
น่าให้หอย มันมาสอน น่าอายมัน
คือ ปู่เย็น แห่งลุ่ม แม่น้ำเพชร
คือบุรุษ ใจเด็ด ผู้มาดมั่น
คือตัวอย่าง ฅนสู้ชีวิต ดวงจิตอนันต์
สมแล้วดัง สกุลนั้น แก้วมณี
หลับเถิดปู่ เหนื่อยยาก มามากนัก
จงผ่อนพัก ชั่วนิรันดร์ สวรรค์วิถี
ถึงกายลับ แต่ฝากชื่อ ลือธรณี
คือ ปู่เย็น แก้วมณี. . .ผู้ ทระนง.
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒
- [
12 ต.ค. 51 22:53:14
]