อยู่มาวันหนึ่ง
ผมก็มีเพื่อนแวะมาหา
บ่นอุบอิบ ได้ยินมาแต่ไกล
เลยเงยหน้าขึ้นจากกองงาน
แล้วถามว่า
ไปเปนบ้าอะไรมา
หน้านิ่ว คิ้วขมวด
แต่. . .เอ๊ะ. . .
ผมเผ้า ดูดีนี่หว่า
ทั้ง ท้ายทอย จอนหู หนวดเครา
ไม่รกรุงรังเหมือนวันก่อน
ใช้ได้
เพื่อนก็บอกว่า
เออสิวะ
ตรูไป ตัดผม มา
แต่
เสียดายตังค์ จิ๊บเป๋ง
ผมก็เลยถามไปว่า
ทำไมเล่า
เขาก็ตัดผมให้แกหน้าตาดูดีนี่
ไปว่าอะไรเขา
เพื่อนมัน ทุบโต๊ะ เปรี้ยง
แล้วคำรามออกมาว่า
ไม่ให้เสียดายได้ยังไง
ตั้ง แปดสิบบาท
แม่. . .ม. . .
ตัด สองนาที เสร็จ
ไล่อั๊วลงจากโต๊ะเลย. . .
เอาเปรียบกัน ชัด ชัด
ผมมองหน้าเพื่อน เต็ม เต็ม ตา
แล้วก็อดหัวเราะไม่ได้
แต่ก็ ยังดีที่ กัดลิ้น ทัน
เลยไม่ได้พูดอะไร
ให้เพื่อน มันสะเทือนใจ
ไปมากกว่านี้
ทั้ง ทั้ง ที่อยากจะพูดว่า
กบาลแกน่ะ
ตัดสองนาทีนี้
ช่างเขาคง เล็ม อย่างประณีตบรรจงแล้ว
เพราะเพื่อนผม
มันเปน
ค น หั ว ล้ า น ค รั บ .
แฮ่. . . . . .
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒
- [
18 ต.ค. 51 16:50:13
]