PANTIP.COM : W7131493 ภาษาไทยอนุบาล (ปัญหาพาให้คิด) [กระทู้นอกเรื่อง]

ความคิดเห็นที่ 4

การอ่านแบบนี้เรียกว่าการแบบประสมคำ หรือ แจกลูก ค่ะ

ก่อนจะไปถึงการแจกลูกตัวสะกด
ต้องผ่านการจำ รูปและเสียงพยัญชนะ กับ จำรูปและเสียงของสระมาแล้ว

ถามว่า สระ เ-าะ มีทั้งสระ เ- สระ -า และ สระ -ะ ออกเสียง เอาะ
ทำไมไม่อ่านแยกเป็น เอ อา อะ

ตอบว่า... เพราะเขามาด้วยกัน ต้องอ่านด้วยกัน
ถ้าอ่าน เอ กอ อา อะ ไปซะแล้ว มีสระตั้งสามตัว แต่มีพยัญชนะตัวเดียว
พอเอมาจับคู่กับกอ แล้ว อา กับ อะ เขาจะจับคู่กับใคร
ให้เอแย่งเอากอไปเก็บไว้คนเดียว อา กับ อะ เขาจะน้อยใจที่ถูกแยกวง
เพราะสระจะไม่สามารถออกเสียงได้ ถ้าไม่ได้อยู่กับตัวสะกด
ดังนั้น ถ้าในคำที่สะกด มีสระสามตัวนี้อยู่รวมกัน ก็ให้ออกเสียงเอาะ
ไว้ให้ เอ อา อะ เขามาแยกกัน เช่น เก กา กะ ค่อยอ่านแยกกัน
เหตุผลก็ง่าย ๆ แหละค่ะ :)

ถ้ามองตามประวัติศาสตร์ ภาษาไทยก็มีที่มาที่ไปเหมือน ๆ กับภาษาอื่น ๆ
คือ เริ่มต้นจากภาษาพูดก่อนภาษาเขียน
พูดกันมาก่อน แล้วถึงมีการสร้างสัญลักษณ์แทนเสียงต่าง ๆ ขึ้นมา
โดยหลักการเรียนภาษาแล้ว เราจึงมักจะให้จำก่อน
ถ้าจำได้ อ่านถูกแล้ว ค่อยทำมาความเข้าใจอีกที ว่าทำไมถึงเป็นอย่างนั้น

ดังนั้น ในเมื่อเขาตกลงกันแล้วว่า ตัวอักษรสำหรับแทน เสียงเอาะ คือ เ-าะ
ก็จงอ่านเสียง เอาะ อย่าไปแยกเขาออกจากกันเลย

ลองคิดเทียบกับตอนที่ตัวเองเริ่มเรียนภาษาฮินดี
(เพราะต้องเริ่มต้นใหม่เหมือนเด็กอนุบาลเรียน ก ไก่ ข ไข่)

สิ่งที่จำก่อนเป็นอันดับแรก ก่อนตัวเทวนาครี คือ คำทักทายว่า นมัสการ
สะกดยังไงก็ไม่รู้ละ แต่ถ้าสวัสดีอาจารย์ต้องพูดก่อนว่า นมัสการ
จากนั้นก็ต้องจำว่า พยัญชนะเขียนยังไง มีเสียงอะไร เช่น กะ ขะ คะ ฆะ งะ
สระมีตัวอะไรบ้าง ออกเสียงยังไง ผสมกันออกมาแล้ว ออกเสียงว่าอะไร
แต่จะไปสาหัสตรงที่ต้องมาจำสระลดรูป กับรูปอักษรควบอีกสารพัด

เวลาหัดสะกดคำก็ต้องหัดแจกลูกเหมือน ๆ กับเรียนภาษาไทย
เพราะการอ่านแจกลูกเป็นการแจกแจงเสียงของอักษรและสระออกมา
ดังนั้น เวลาเจอคำที่ไม่เคยเห็นมาก่อนก็จะสามารถอ่านได้ถูกเสียง
ส่วนความหมายของคำนั้นจะว่ายังไง ค่อยไปตามหาเอาทีหลัง

วิชาอื่นทฤษฎีมักจะมาก่อน
แต่เรื่องภาษา จำก่อน พูดก่อน ทฤษฎีค่อยตามมาทีหลังค่ะ

แก้ไขเมื่อ 24 ต.ค. 51 01:15:16

จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 24 ต.ค. 51 01:06:01 ]