วอนสายฝน ที่หล่นสาย จากปรายฟ้า
ช่วยรินรด หยดมา กลางใจฉัน
ให้ทุกข์เศร้า เหงาจาง สร่างไปพลัน
ให้ตัวฉัน ลืมวัน ที่มีเธอ
จบลงแล้ว เรื่องราว ระหว่างเรา
ทั้งที่เฝ้า เตือนใจ ไม่ให้เผลอ
ทั้งที่ซ่อน เก็บคืนวัน ฝันละเมอ
ยังติดจำ คำเธอ ยามลาไกล
ทั้งที่ทำ ทุกทุกทาง อยู่อย่างนี้
แต่กลับลืม คนดี ไม่เคยได้
ภาพเธอยัง วนเวียน อยู่ร่ำไป
ยังชัดเจน ในใจ ไห้ทรมาน
อนิจจา นี่หรือ คือความรัก
ที่ทำใจ เต้นหนัก ยามรักหวาน
ที่ทำให้ ใจเปลี่ยวเปล่า ยามร้าวราน
ที่ฝั่งแน่น แม้เนิ่นนาน ไม่ผ่านพ้น
วอนเมฆฝน หม่นหมอง ที่ครองฟ้า
ขอช่วยดล บันดาลพา ให้สายฝน
ไหลรินรด หยดกลางใจ ที่ทุกข์ทน
ไห้น้ำตา เปียกปน ฝนในใจ
แก้ไขเมื่อ 25 ต.ค. 51 19:01:12
จากคุณ :
รวยระรินกลิ่นชา 
- [
24 ต.ค. 51 16:12:27
]
+ + + + . . . . เศร้า ชิป . . . . + + + +
