คุณ ศักดิ์ณรงค์ เศรษฐีภูธร นายหนึ่ง
มีกิจธุระที่จะต้องเดินทางมากรุงเทพ หลายวันอยู่
ด้วยความที่เกรงใจ ญาติ และ เพื่อนฝูง ใน กทม.
คุณศักดิ์ณรงค์จึงเข้าพักที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง
เช้าวันนั้น
คุณศักดิ์ณรงค์ก็แต่งตัวพร้อมที่จะไปทำธุระ
แล้วก็ลงมานั่งรับประทานอาหารเช้าที่ห้องอาหารของโรงแรม
ขณะที่ คุณศักดิ์ณรงค์กำลังรับประทานอยู่นั้น
ด้วยความที่โต๊ะในห้องอาหารนั้นเต็ม
จึงมีฝรั่งนายหนึ่งเดินถือจานอาหารเข้ามา
แล้วก็ลากเก้าอี้ลงนั่งตรงข้ามกับคุณศักดิ์ณรงค์
พลางยิ้มให้อย่างมีไมตรี พร้อมกับกล่าวทักทายว่า
" บองชูร์ "
ด้วยความที่ไม่ถนัดภาษาต่างด้าวแปลก ๆ นั้น
คุณศักดิ์ณรงค์จึงคิดว่า
ฝรั่งนายนั้น เมื่อมาขอนั่งด้วย
จึงต้องแนะนำชื่อเสียงเรียงนามกัน
จึงยิ้มตอบ
แล้วบอกชื่อของตัวเองไปบ้างอย่างภาคภูมิ
" ศักดิ์ณรงค์ "
ทั้งสองต่างยิ้มให้กัน
แล้วก็ต่างรับประทานอาหารกันอย่างเงียบ ๆ
เนื่องจาก คุณศักดิ์ณรงค์ ก็ไม่รู้ภาษาของนายนั่น
พอ ๆ กับที่ฝรั่งนายนั้น ก็ไม่รู้ภาษาไทย เช่นกัน
การณ์เปนอย่างนี้ไปราวสาม สี่ วัน
คือเช้าขึ้นมา
คุณศักดิ์ณรงค์ ก็จะพบกับฝรั่งนายนี้ที่ห้องอาหาร
แล้วก็มีบทสนทนาดังเดิม
คือฝรั่งก็ยิ้มให้คุณศักดิ์ณรงค์พลางกล่าว
(ในคำที่ คุณศักดิ์ณรงค์คิดว่าหมอนั่นแนะนำชื่อตัวเอง)
ว่า "บองชูร์ "
แล้วคุณศักดิ์ณรงค์ ก็ขานชื่อตัวเองตอบไปบ้างว่า " ศักดิ์ณรงค์ "
จนหลายวันผ่านไป
คุณศักดิ์ณรงค์ชักเริ่มรำคาญฝรั่งนายนี้ขึ้นมาตงิด ๆ
หลังอาหารเช้าวันนั้น
คุณศักด์ณรงค์จึงโทรศัพท์ไปปรึกษา
เพื่อนผู้สันทัดภาษาต่างประเทศ ว่า
" เพื่อนเอ๋ย ฉันมีเรื่องแปลก ๆ จะเล่าให้ฟัง
คือโรงแรมที่ฉันมาพักที่กรุงเทพ นี้
พอทุกเช้า ฉันลงมากินข้าว
ก็จะมีฝรั่งคนหนึ่ง มาขอนั่งด้วย
แต่หมอแปลกว่ะ
หมอต้องบอกชื่อกับฉันทุกวันว่าชื่อ ' บองชูร์ ' ว่ะ "
เพื่อนคุณศักดิ์ณรงค์ หัวเราะ กึก กึก มาตามสาย
" แล้วนายตอบเขาไปว่ายังไงล่ะ ?"
" อ้าว. . ." คุณศักดิ์ณรงค์ ทำเสียงขึงขัง
". . .ตามมารยาท เขาบอกชื่อมา เราก็ต้องบอกกลับบ้างสิ
ฉันก็เลยต้องบอกชื่อฉันไปบ้างว่า ' ศักดิ์ณรงค์ ' ไงล่ะ "
คราวนี้ เพื่อนคุณศักดิ์ณรงค์ หัวร่อก๊ากเลย
" นี่. . .เพื่อน. . .ฟังฉันดี ๆ นะ
คำว่า บองชูร์ น่ะ
มันเปนคำทักทายภาษาฝรั่งเศส
เหมือนกับ กู๊ดมอร์นิ่ง หรือคำว่า สวัสดี ของไทยเราไงล่ะ "
คุณศักดิ์ณรงค์ ตาเหลือก
" ตายห่ะ. . .นี่ฉันก็ปล่อยไก่ไปตัวเบ้อเริ่มเลยละสิ "
เพื่อนตอบมาด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ
" ไม่ใช่ตัวเบ้อเริ่มหรอกว่ะ แต่. . .ทั้งเล้าเลย. . .
พรุ่งนี้เช้าก็ไปแก้ตัวกันเอาเองก็แล้วกัน. . .โชคดีโว้ย "
เช้าวันรุ่งขึ้น
คุณศักดิ์ณรงค์ ก็ลงมารับประทานอาหารด้วยใจตุ๋ม ๆ ต่อม ๆ
แล้วฝรั่งนายนั้น ก็เดินมายิ้มให้เช่นเคย
ด้วยความกระดากกระเดื่อง
คุณศักดิ์ณรงค์ก็เลยรีบลุกขึ้นยืนแล้วโค้งให้ฝรั่งนายนั้นก่อน
พลางกล่าวทักทายด้วยถ้อยคำที่ท่องมาทั้งคืน
" บองชูร์ "
ฝรั่งนายนั้น ยิ้มกว้าง
โค้งให้คุณ ศักดิ์ณรงค์ อย่างงดงาม
พลางกล่าวทักตอบมาด้วยถ้อยคำ ที่คาดไม่ถึง
" ซ้าก - นา - รอง "
. . . . . . . . . .
ดังนี้ ขอรับ.
แฮ่. . .
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒ 
- [
24 ต.ค. 51 23:45:32
]
วัฒนธรรมแลกเเปลี่ยน (แบบ ขำ ขำ)
