PANTIP.COM : W7145427 ละวางรักลง [บทกวี]

ความคิดเห็นที่ 2

วางจิตสงบว่างไร้...รอยจำ
ใจเพ่งกสิณหนุนนำ...สู่แก้ว
ดวงตาแจ่มเห็นธรรม...มวลชาติ
จึงซ่านสุขเกษมแผ้ว...ปริ่มซึ้งรสธรรม

แวะมาเยี่ยมค่ะ
ส่วนโคลงนะอย่าเชื่อมากนะ เดี๋ยวจะบรรลุโสดาบัน
ฮาฮา รุ้สึกตัวเองแก่จังวู้ ไม่สมกับเป็นเด็กเลยเรา

อ้อ ช่วงนี้กำลังเซ็งกับพวกนักปฏิบัติธรรม
เลยขอแอบมาขุดๆ จิกๆ ในนี้สักนิด
มีคนพยายามบอกให้แอมไปวัด
ไปทำบุญเข้าวัดเข้าวา
แอมบอกว่า "เฮ้ย ทำบุญทำที่ไหนก็ได้ ไปยึดติดกับสถานที่ทำไม"
เขาก้บอกแอมพวกจิตไม่มีบุญ
แอมเลยบอกเออ "กรูจิตไม่ปกติเหมือนพวกแก"
พวกจิตปกติเขาเชื่อกันว่าทำบุญวัดนั้นวัดนี้แล้วจะได้บุญ
แต่ตรงหน้ามีคนร้องโอดโอยเขาไม่สนใจ
พระในวัดหาของดีๆ ให้ฉัน แต่พ่อแม่แก่เฒ่าที่บ้านมานทิ้งๆขว้างๆ
มานบอกพ่อแม่ไม่ฝักใฝ่ในธรรม นี่เหรอผู้ปฏิบัติธรรม
แล้วไหนจะพวกเพ่งกสิณอีก บอกกันให้เพ่งยังงั้นยังงี้
แม๋ม แค่จิตสมาธิรับรู้ลมหายใจเข้าออก
ว่าแตะปลายจมูกยังไง ไหลเวียนเข้าไปถึงปอดยังไง
พวกยังไม่รู้ แล้วพวกจะบรรลุ สู่กสิณ
แอบหงุดหงิดหัวใจ เพราะเจอแต่คนพวกนี้
ฮาฮา ความจริงเรื่องเพ่งกสิณกำหนดลมหายใจมองหาดวงแก้วเนี่ย
แอมก็ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นยังไง แต่แอมได้ทักษะจากการฝึกออกเสียง
ตอนสมัยเรียนปอสี่ ที่เขาให้ไปปะรินยามาแปะผนัง
อาจารย์บอกว่าจะออกเสียงให้ถูกต้องฝึกลมหายใจก่อน
รู้ว่าการเปล่งเสียงมันออกจากลมที่เราพ่นออกมา
โอว์ นี่แหละธรรมะ เพราะมันคือธรรมชาติ
ที่คนไม่เคยสนใจ ถ้าเข้าใจธรรมชาติ
ธรรมจะไปไหนเสียเล่า ฮาฮาฮา
บ่นยาวเกินไปละ ไปดีกว่ากลัวถูกเจ้าของทุ้ตึ๊บๆๆ

จากคุณ : สีน้ำน้อย (sugarhut) - [ 28 ต.ค. 51 13:15:50 ]