Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com


    ความเหงาในร้านดอกไม้....“มองตู้ดอกไม้สะท้อนถึงการเดินทางผู้คนในเมือง”

    ในหน้าร้อนของเดือนเมษา

    เวลาเช้ายันค่ำ

    หนุ่มสาวมากมายต่างเดินผ่านร้านฉันไป

    โดยมิได้หันมองมาที่ร้านฉัน

    แม้กระทั่งคนที่ฉันรู้จัก

    เขาก็จะจ้ำอย่างรวดเร็วด้วยสายตาที่แลไปเพียงข้างหน้า
    หรือว่าใจเธออาจจะหยุดพักอยู่ ณ ที่ใด

    กับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง

    พักมองด้านซ้ายหรือขวาบ้างนะ



    พวกเขาไม่เคยหยุดมองความสวยงามที่อยู่ในตู้ดอกไม้เลยหรือ

    หรือว่า ดอกไม้ที่ฉัน ละเมียดกับการจัดด้วยความตื่นเต้น...
    จะเหมาะแต่เพียงกับปริศนา..ของผู้รับกระเช้าดอกไม้เยี่ยมไข้

    อาจจะเหมาะแค่การตั้งบนโต๊ะข้างๆเตียงคนไข้ที่นอนจมทุกข์ที่ใดสักแห่ง เพียงเท่านั้น....  เท่านั้นนะหรือ

    ที่จะได้สบโอกาสเชยชมความสวยงามของดอกไม้
    ยามเมื่อเธอไม่มีใคร

                   ยามเมื่อเธออาจจะต้องอยู่เดียวดาย

                   กับสายตาที่เพ่งมองเพดานของโรงพยาบาล

                   แล้วนึกถึงวันคืนที่เธอได้แต่มุ่งไปข้างหน้า          

                   ด้วยสายตาที่อ่อนล้าแลเลื่อนลอย

                   

    อย่าลืมหันมองดูซ้ายและขวา

    ให้เท่าเทียมกันด้วยนะ

    ในร่างกายของเราดูเหมือนว่าจะมีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่ไม่จำเป็นสำหรับเรา

    อย่ารอให้สิ่งเล็กๆข้างขวาต้องเจ็บช้ำ

    แล้วค่อยนึกถึงความสะดวกสบายของข้างซ้าย





    และเมื่อไรที่เธอเริ่มแลเห็นเท่าๆกัน ใช่แต่เพ่งเพียงทางข้างหน้าเท่านั้น
    หรือหนหลังในอดีต

    เธอก็จะมองเห็นคนข้างๆ

    ในเงาของกระเช้าดอกไม้ที่ตั้งวางเคียงเธอ



    แต่อย่ารอให้ถึงวันนั้นวันที่เธอต้องเจ็บป่วยหรือวันที่เธอไม่มีใคร

    เพราะเงาของคนนั้นจะมีได้

    ก็อาจต้องอาศัย กระเช้าดอกไม้ตั้งวางเคียงข้างก่อน

    แล้วเธอมั่นใจได้อย่างไรว่าเธอจะได้รับมัน.......

    และจงจำไว้ว่าความสดชื่นของดอกไม้มันไม่อยู่กับเธอนานนัก



    และฉันก็ไม่อาจจะเรียกร้องให้ผู้คนที่เดินผ่านไป

    ผ่านมา ดูดอกไม้ที่สั่นไหว

                   ยามเมื่อฉันมองดอกไม้ในตู้กระจก

    ความใสของกระจกช่วยส่องสะท้อนฉากการเดินทางของผู้คนในเมือง
    และเมื่อเพ่งพินิจให้ได้องศาที่เหมาะสม

    ฉันก็จะเห็นเงาสะท้อนกลับมาคือตัวฉันเอง

    มีฉากหลังคือดอกไม้หลากสี เบ่งบาน

    ความเหงาในร้านดอกไม้จึงวนเวียนย่ำอยู่

    ในท่ามกลางผู้คนที่ผ่านไปมา

    มีเพียงฉันนั่งรอ....ริดกลีบดอกที่เหี่ยวเฉา

    สลับกับฉากการเดินทางของผู้คนมากมาย

    ..........เพียงลำพัง

    ในเมืองที่เร่งเร้า  
    ฉันว่าเราต่างก็เหงาเหมือนๆกัน  

                                                       

    แคสเปียร์ 27พ.ค.46

    **** บทบันทึกยามว่าง
    เมื่อครั้งหนึ่งผมเคยทำงานร้านดอกไม้ที่สยามแควร์  เอามาแปะไว้ให้อ่านเล่นครับ

     
     

    จากคุณ : จ็อบ - [ 30 ต.ค. 51 02:27:33 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com