.......
                 แทบหลั่ง น้ำตา เป็นเลือด
                 ในอก ก็เดือด ดาลยิ่ง
                 ขวานทอง เคยได้ พักพิง
                 ผีร้าย ใดสิง ดลใจ
               
                 . . . . . . . . . . . . .

                 ใยมา รบรา ฆ่าฟัน
                 พวกกู พวกมัน พวกไหน
                 ยอมหัก ไม่งอ ท้อใจ
                 เวรกรรม อันใด แผ้วพาล

                 . . . . . . . . . . . . .

                 ครานี้ สันติ ไม่ขอ
                 แต่รอ ให้ล่วง เลยผ่าน
                 กรรมลิขิต หลุดพ้น บ่วงมาร
                 เกิด-ดับ ตามกาล เข้าใจ



^____^   รักกันไว้นะ..........  ฝากตัว ในถนนนักเขียนด้วยค่ะ

จากคุณ : v-nefertali - [ 1 พ.ย. 51 12:11:36 ]