ที่ทุ่งหญ้าปลายนา ฝูงควายฝูงหนึ่งที่นายจ้างเลี้ยงไว้
นายจ้างได้ให้คนเลี้ยงควายเป็นผู้คอยดูแลให้
ในวันหนึ่งที่ฝูงควายกำลังแยกย้ายกันทานหญ้า
ควายตัวหนึ่งได้วิ่งเตลิดจากทุ่งหญ้าวิ่งเข้าป่าไป
คนเลี้ยงควายพยายามไล่ตามเข้าป่าไปจับมันด้วยความยากลำบาก
แต่พอจับมันมาได้ซักพักมันก็วิ่งหนีเข้าป่าอีกครั้ง
ด้วยความโมโหคนเลี้ยงควายจึงทำการสนตะพาย
ล่ามมันไว้ไม่ให้มันวิ่งหนีได้อีก
ครั้นนึกได้ว่าตนเองจะต้องถูกเจ้านายเล่นงานหากเจ้านายรู้ว่า
ตนไปทำการสนตะพายควายของนายจ้างโดยไม่ได้รับอนุญาต
จึงรีบเข้าไปเอาตะพายออกให้เหมือนเดิม พร้อมกับกล่าวอ้อนวอน
"เจ้าอย่าได้บอกเรื่องนี้กับเจ้านายนะ ว่าข้าสนตะพายเจ้า"
"แม้ข้าจะไม่พูดอะไรสักคำเดียว นายจ้างก็สามารถมองเห็น
รูตะพายที่ท่านเจาะจมูกข้า
ถ้านายจ้างไม่ได้ตาบอดยังไงก็ ต้องมองเห็นแน่นอน"
ควายกล่าวโต้ตอบ
คนเลี้ยงควายได้ยินดังนั้นจึงคิดได้ และรอเวลาที่จะเจอนายจ้าง
เมื่อพบกับนายจ้าง คนเลี้ยงควายก็จัดการจิ้มตานายจ้างให้บอดสนิท
นายจ้างจะได้ไม่เห็นว่าตนเองทำการสนตะพายควายของนายจ้าง
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...........................
จากคุณ :
KongMing 
- [
5 พ.ย. 51 12:55:42
]
ควายกับคนเลี้ยงควาย
