 |
ความหวัง(ที่เลือนราง)ของ"พ่อ"
ราสส์ กิโลหก
คืนนี้ดึกมากแล้ว ตี 2 กว่าๆ สมชัยนอนไม่หลับ ทั้งๆที่ปกติธรรมดาเวลาไม่เกิน 4 ทุ่มตาม ประสาคนวัย 56 ปีอย่างเขาต้องเข้านอนและหลับอย่างมีความสุข
สมชัยนั่งทอดอารมณ์อยู่บนเก้าอี้โยก ที่ชั้นบนของตัวบ้าน ตรงบริเวณ เรือนชานนอกบ้านซึ่งรอบๆด้านไม่มีอะไรกั้น มองเห็นบริเวณรอบๆข้างบ้านได้รอบตัว หันมองไปทางไหนมีแต่ความมืดและเงียบ ใช่ ซิ ! เวลานี้มันตี 2 แล้วไม่ใช่ 2 ทุ่ม ชาวบ้านชาวช่องเค้าคงเข้านอนหลับใหลกันอย่างสบายไปแล้ว ไม่มานั่งเป็นคนมีทุกข์อย่างเรา
ด้านนอกเงียบสงัด ทำให้หูได้ยินเสียงน้ำค้างที่หล่นใส่หลังคาสังกะสี ดังแหมะๆ เป็นช่วงๆเป็นระยะๆสม่ำเสมออย่างน่าแปลกใจ อากาศเย็นสบายลมพัดเอื่อยๆต่างกับตอนกลางวันที่ร้อนจนหงุดหงิด เค้าว่าคนเราถ้าอยู่ในความเงียบ สมองจะผ่อนคลาย ปลอดโปร่งโล่งสบาย นั่นคงเป็นในกรณีที่ไม่มีอะไรรกอยู่ในสมอง แต่กับสมชัย สมองของเค้ามีขยะรกเต็มไปหมดจนทำให้เขานอนไม่หลับ จนต้องออกมานั่งหงอยๆ ขณะกำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ
แง๊วๆๆๆๆๆ...ง๊าวๆๆๆๆๆ เสียงแมวครางใส่กัน มาจากหลังคาบ้านใกล้ๆ ตามมาด้วยเสียง ฟัดกันอุตลุดของเจ้าสัตว์หน้าขนสองตัว กลิ้งไปกลิ้งมา อยู่บนหลังคาซึ่งเป็นสังกะสี ดังโครมครามทำลายความเงียบ มันเป็นเสียงที่ทำลายบรรยากาศเสียจริงๆ จนพักใหญ่ๆจึงเงียบหายไป....สมองของสมชัยเบาลงไป ทำให้เขาหวนคิดถึงเหตุการณ์เมื่อช่วงเช้าของวันนี้..
ฮัลโหล !ๆๆ หน่องๆ ไปลงทะเบียนเรียนหรือ ยัง ! จะครบกำหนดแล้วนะ ! ไปลงสายเดี๋ยวจะถูกปรับ
เอาเถอะน่า พ่ออย่ามายุ่งมากนักเลย เดี๋ยวจะไปจัดการเอง ผมรู้น่าว่าจะไปลงเมื่อไหร่ ! เสียงเจ้าหน่อง งัวเงียเหมือนคนยังนอนไม่เต็มอิ่ม แสดงอาการรำคาญ..
ก็ได้ๆๆๆๆอย่าลืม ! แล้วกัน พ่อเป็นห่วง สมชัย พูดเสียงอ่อยๆ พลางนึกในใจว่า นี่มันเทอมที่ 12 แล้วนะหน่องเอ๊ย ! เวรกรรมจริงๆ ธรรมดาเขาเรียนกัน 4 ปีหรือ 8 เทอม เขาคิดแบบตลกร้ายว่าเจ้าหน่องมันคงจะเรียนให้ครบ 8 ปีมั๊ง ! สงสัยคงจะรักสถาบันนี้มาก แต่ก็ไม่กล้าว่าอะไรลูกเพราะลูกไม่กลัวพ่อ.! เป็นซะงั๊น !
สมชัยหวนกลับไปเมื่ออดีตที่ผ่านมา เขา กับ อมรา คู่ชีวิต มีลูกเพียงคนเดียวคือเจ้าหน่อง สมชัยเป็นข้าราชการประจำสำนักงานแห่งหนึ่งในต่างจังหวัด มีฐานะปานกลาง ถึงยากจน ตามประสาข้าราชการชั้นผู้น้อยทั่วๆไป ส่วนอมราไม่มีอาชีพประจำ รับจ้างเล็กๆน้อยๆ
อมราคลอดเจ้าหน่อง เมื่อเธอมีอายุ 30 กว่าๆ ตอนเด็กๆเจ้าหน่อง เป็นเด็กฉลาดน่ารัก ตัวขาวๆแก้มยุ้ยเหมือนผู้หญิง เลี้ยงง่าย ที่สำคัญเรียนเก่ง มีความรับผิดชอบสูง ในสมุดรายงานของครูประจำชั้นที่ส่งถึงผู้ปกครอง จะมีแต่คำว่า หัวดี เรียนเก่ง ตั้งใจเรียน มีความรับผิดชอบดี ทำให้สมชัยภูมิใจกับลูกคนนี้มาก ไปที่ไหนหากมีการพูดถึงเรื่องลูกๆกัน เขาจะคุยได้เป็นวันๆ
ไม่มีปัญหาสำหรับสถานที่เรียนในจังหวัดบ้านเกิด ไม่ว่าจะไปสอบที่ไหนชั้นไหน เจ้าหน่องสอบทะลุผ่านเข้าไปได้หมด จนเรียนถึงชั้นสูงสุดของโรงเรียนประจำจังหวัด คือชั้น ม.6/1 ซึ่งเป็นห้องที่คัดไว้สำหรับเด็กที่เก่งที่สุดของโรงเรียน
เจ้าหน่อง จบชั้นสูงสุดของโรงเรียนด้วยเกรดเฉลี่ย 3.85 ในการสอบเอนทรานส์ เพื่อเก็บคะแนนในการคัดเลือกเข้ามหาวิทยาลัยนั้น ผล คะแนนที่สอบแต่ละวิชาได้ไม่ต่ำกว่า 60 เปอร์เซ็นต์แต่บางวิชาเช่นฟิสิกส์ และคณิตศาตร์ได้คะแนนสูง ถึง 80 ใน 100 คะแนน(เป็นการคัดเลือกแบบเก่า เมื่อ พ.ศ.2544)
เมื่อถึงกำหนดที่ทบวงมหาวิทยาลัยฯเปิดให้ส่งคะแนนเพื่อคัดเลือกเข้ามหาวิทยาลัย..
พ่อ ! หน่อง จะเลือก คณะวิศวะฯเป็นอันดับหนึ่ง จะเลือกอันดับเดียวเพราะคะแนนเกินจากขั้นต่ำของปีที่แล้วมาก ติดแน่นอน เขาคุยกับสมชัยผู้เป็น พ่อ
แต่ พ่อว่า วิศวะฯ คนเรียนกันแยะ เอาคณะสัตว์แพทย์ไม่ดีกว่า หรือ ? สมชัยคิดเข้าข้างตัวเอง เพราะคิดว่าเป็นอาชีพที่ทำงานส่วนตัวได้ ( ซึ่งความคิดแบบนี้ได้ก่อให้เกิดปัญหากับเด็กโดยคาดไม่ถึงในอนาคต)
สัตว์แพทย์ ก็สัตว์แพทย์ เจ้าหน่อง ไม่พูดอะไรมาก
ในวันประกาศผลเอนทรานส์ มีเพียงสมชัยที่เฝ้าติดตามลุ้นจากการประกาศของทบวงฯด้วยความตื่นเต้น ซึ่งจะประกาศผลฯทางอินเตอร์เนต ผิดกับเจ้าหน่อง ไม่ค่อยสนใจผลการคัดเลือก ถึงเวลาที่จะประกาศผลฯแล้ว มันยังไปเล่นฟุตบอลที่สนามกีฬาไม่รับรู้หรือสนใจ ช่างแตกต่างกับคนอื่นๆทั่วประเทศที่ใจจดใจจ่อกับผลการคัดเลือกนับเป็นแสนๆคน
เมื่อถึงเวลาที่ทบวงฯประกาศว่าให้ตรวจสอบผลการคัดเลือกได้แล้ว สมชัยเอาเลขประจำตัวสอบ และรหัสนักเรียนของเจ้า หน่อง ใส่ข้อมูลเข้าไปในเว๊ปฯที่เกี่ยวข้องกับการประกาศผล
อมรา ! มาดูนี่เร็วๆ เจ้าหน่องมีชื่อติดคณะสัตว์แพทย์แล้ว สมชัยกระโดดขึ้นยืนร้องตะโกนโหวกเหวกอยู่หน้าจอมอนิเตอร์ ของคอมพิวเตอร์. พวกเขา ดีใจกันสุดๆเพราะลูกได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยแล้ว คณะยอดฮิต ซะ ด้วย
สมชัยหน้าบานเป็นกระด้ง เพราะที่ผ่านมาญาติพี่น้องของเขาไม่เคยมีใครได้เรียน จนจบปริญญาในมหาวิทยาลัย ที่มีชื่อเสียงระดับประเทศมาก่อน ไม่ว่าเจอใครที่ไหน เพื่อนร่วมงาน หรือเพื่อนบ้านที่ใกล้เคียง เขาจะคุยแต่เรื่องที่ลูกชายสามารถสอบติดมหาวิทยาลัย.. แบบไม่รู้จักจบจักเบื่อ
(มีต่อ)
จากคุณ :
สวนดอก   
- [
10 พ.ย. 51 20:56:56
]
|
|
|
|
|
|
