สระน้ำ ภาค 1 อยู่ที่นี่นะครับ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7188998/W7188998.html
*******************************************************
คุณ เซโก้4 ขอบคุณที่ตามอ่านนะครับ
คุณ KTH ขอแค่ไม่กลัวน้ำ เราก็สามารถว่ายน้ำได้ครับ
*******************************************************
ในตอนนี้ ผมมีความรู้สึกเดียวกับตอนที่เคยจมน้ำเมื่อครั้นเป็นเด็ก
พยายามดิ้นรนตะเกียกตะกาย ช่วยเหลือตัวเองอย่างเต็มที่
ถ้ามีสิ่งใดสักอย่างที่พอจะคว้าได้ ผมจะรีบคว้าทันที
แม้สิ่งนั้นจะเป็นเส้นผมก็ตาม
ผมดิ้นรนอยู่นานมาก
นานจนจำไม่ได้เลยว่ามันกินเวลาเท่าไร
ร่างกายที่เหนื่อยล้า ใจที่ไร้เรี่ยวแรง
ผมกำลังจะหมดแล้วซึ่งทุกสิ่ง เริ่มตัดใจยอมแพ้ ไม่ดิ้นรนอีก
ยอมปล่อยให้ใครสักคนมาจัดแจงชีวิตของผม
แต่ก่อนที่ผมจะละทิ้งแล้วซึ่งความพยายามที่จะดำรงอยู่ต่อ
มือผมก็คว้าของได้สิ่งหนึ่ง
โทรศัพท์มือถือ
ผมกดโทรศัพท์โทรไปหาแม่
ผมระบายมวลสารอันหนักอึ้งที่โถมทับผมอยู่ในตอนนี้
ระบายออกไปตามสายให้แม่ฟัง
มันคงจะหนักมาก แม่คงจะรับแทบไม่ไหว แม่เลยร้องไห้
ผมก็ร้องไห้เหมือนกัน
ผมพร่ำบอกแม่ว่า ผมขอโทษ ผมขอโทษ ผมขอโทษ จนนับครั้งไม่ได้
ผมทำงานในที่ทำงานแห่งใหม่ได้ประมาณสามเดือนแล้ว
เป็นบริษัทที่มีขนาดเล็กกว่าบริษัทเดิมของผมมาก
เล็กราวกับหิ่งห้อยที่อยู่ในหุบเขากว้างใหญ่ในคืนอันมืดมิด ไม่มีแม้แสงดาว
ทุกวันหลังทำงานเสร็จ ผมกลับไปที่ห้องด้วยแรงกายอันน้อยนิด
ผมเหนื่อยเสียจนต้องดูโทรทัศน์ คุยโทรศัพท์กับแม่ หาหนังสืออ่าน
ถึงจะได้หายเหนื่อย
ผมย้อนกลับมาคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาในชีวิต
ผมถูกช่วยชีวิตมาถึงสองครั้ง
ครั้งแรกเป็นพี่ที่ไปเล่นน้ำด้วยกัน
ครั้งที่สองเป็นแม่ของผมเอง
ผมรู้สึกขอบคุณพวกเขาเป็นอย่างมาก จากก้นบึ้งของหัวใจ
การที่พวกเขาช่วยชีวิต ทำให้ผมเกิดความมั่นใจว่า
พอผมใกล้จะตายก็จะมีคนมาช่วยเหลือผมเสมอ
ผมไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว
นับตั้งแต่นั้นมา แม้ว่าจะเจอเรื่องหนักหนาสาหัสเพียงไหน ร้ายแรงเพียงใด
ผมก็ไม่เคยคิดจะฆ่าตัวตายอีก
และก็ไม่เคยจะกลับไปคิดว่า ทำไมตอนนั้นถึงอยากฆ่าตัวตาย
เพราะมันไม่มีประโยชน์ที่จะคิด
จากคุณ :
garnet19th 
- [
10 พ.ย. 51 22:12:01
]
สระน้ำ ภาค 2
