ความคิดเห็นที่ 31

ขออนุญาตอีกรอบ...นะขอรับ
๐ ฤดูลม....๐
๐ ลมหนาวผ่านระลอกเพื่อบอกว่า- ถึงเวลาต้องหนาวอีกคราวหนึ่ง จะโลมลูบร้อนผ่าว..รอนร้าวรึง ให้รู้ซึ้ง, ทราบหนาวอีกคราวครั้ง
๐ ร่ำไหลลมระลอก..โลมดอกแก้ว หอมก็แผ่วผ่านให้หัวใจหลั่ง- รอบถวิล, คะนึงหา..เกินกว่ายั้ง เกินกว่าสั่ง-ห้ามไหว..นะใจเอย
๐ ดวงดอกแก้ว, กิ่ง, ใบ, พลิ้วไหวสั่น- เมื่อไหวหวั่นเกินกว่า..จะกล้าเอ่ย จำต้องเก็บเหนี่ยวหน่วง...จนล่วงเลย สายลมเอ๋ย..แสนยาก-แค่ฝากคำ
๐ ต้องเก็บไว้, กักกุม-จนรุมเร้า- ใจอ่อนเยาว์, ครันครบ-การอบร่ำ- ความอ่อนหวานอ่อนโยน..ดั่งฝนพรำ- ละอองเย็นชื่นฉ่ำ..ซ้ำซ้ำเม็ด
๐ ก็นั่นแหละ- งดงามที่ตามหา, ขวากให้ฝ่า..รอรับอยู่สรรพเสร็จ ทุกข์-สุข, ถ้วนสิ่ง..ทั้งจริง, เท็จ หอมหวานชื่น, บอระเพ็ดให้เด็ดเคี้ยว
๐ จึง-ความรักผูกพันแห่งวันวาน ก็เผยผ่านรูปเงา..ทอนเปล่าเปลี่ยว จึง-ช่วงต่อรอบฤดู..ลมกรูเกรียว- บางส่วนเสี้ยวหัวใจ..ก็ไหวรับ
๐ กี่หนาว, ระลอกหนาว..ในคราวนั้น ก็ถูกกันจากอก-ต้องวกกลับ หลังกระแสอุ่นล้ำลงสำทับ อ่อนหวานก็โจมจับ..แนบกับใจ
๐ คาบหนาวจึงมีอุ่นคอยหนุนเนื่อง ช่วยปลดเปลื้องพิสวง..ความสงสัย อกเอยเมื่ออ่อนหวานแทรกผ่านไป ก็อ่อนไหวทุกคราว...ที่หนาวย้อน
๐ หมายบอกหนาว..ฝากหนาวในคราวนี้ ช่วยวาดวี-อีกครั้งอย่ารั้ง-ผ่อน ให้คนรู้-อุ่นล้ำแห่งคำวอน- นั้นจักซอนแทรกทั่วทั้งหัวใจ
๐ ปลดปล่อยแรงลมหนาวได้ผ่าวผ่าน อ่อนโยนทั้งอ่อนหวานจึงผ่านได้ ผ่านแล้วจักแนบชิดห้วงจิตใคร โอนอ่อนไหว..อ่อนหวานให้ต้านรับ
๐ รอเถิด-รอรับรู้ฤดูลม.. ว่าใช่-รอบอภิรมย์..สุดข่ม-ขับ, ฤๅละห้อยคอยเห็นอยู่เร้นลับ สุดใจจะรำงับหรือดับล้าง
๐ ฝากดวงใจ- รับรู้..ฤดูหนาว เถิด..อีกคราว-ดวงใจ..ที่ไกลห่าง ว่าลมหนาวโหยหวน..เสียงครวญคราง- นั้นอาจอ้าง-ว่าครวญ..จากส่วนใจ
๐ ร่ำไหลลมระลอกโลมดอกแก้ว มาจะแผ่วผ่านขวัญให้สั่นไหว จะกัดกร่อนรอนร้าวทุกคราวไป จะแทรกไออุ่นล่วงถึงดวงมน
๐ รอเถิดใจ..รอรับอยู่กับหนาว รอคาบคราวยินดัง..ทุกครั้งหน ลมจะล่องไหลวก..สู่อกคน- ให้อึงอลครวญคร่ำ..ต่อคำนึง
๐ ลมหนาวผ่านระลอกเพื่อบอกว่า- ถึงเวลาหัวใจต้องใฝ่ถึง.. ความถวิล, เสน่หา..ที่ตราตรึง ความซาบซึ้ง, ตอบรู้..ฤดูลม
จากคุณ :
สดายุ...
- [
16 พ.ย. 51 21:35:37
]
|
|
|