9.00 โมงเช้า

ภาพกว้าง    บรรยากาศยามเช้า ในกรุงเทพฯ
เห็นถึงแสงตะวันที่เริ่มทอแสงผ่านพ้นขอบ
ตึกระฟ้ามากมาย
   
               เสียง     “อิน... อิน...  อิน...  สายแล้วนะลูก...”
                           “คร๊าบ...  แม่”

ภาพแทนตา อิน ดูนาฬิกา หัวเตียง บอกเวลา
6.30 น.

ต่อเนื่องภาพกว้าง  อิน  ลุกจากเตียงกระโดดเข้าห้องน้ำ
อย่างรีบร้อน

ต่อเนื่องภาพกว้าง อิน  วิ่งลงบันได ลงมาจากชั้น 2
ของบ้าน

ต่อเนื่อง ภาพครึ่งตัวแม่ เดินออกจากในครัว  ถือจาน
กับข้าว  เดินมาที่โต๊ะ

ต่อเนื่องภาพกว้าง  แม่วางจานกับข้าวที่โต๊ะอาหาร

                        เสียง  “บันไดบ้านจะพังก็วันนี้  วิ่งลงมาได้  สายแล้วล่ะสิ   บอกแล้วว่าให้รีบนอน  รีบนอน”

ต่อเนื่องภาพกว้าง อินเดินมาหยิบ  ขนนปังที่โต๊ะอาหาร

ต่อเนื่องภาพครึ่งตัว อินกินขนนปัง  และหยิบนมมาดื่ม  

                        เสียง  “ไปแล้วแม่  เดี๋ยวไม่ทัน...”  

ต่อเนื่อง  ภาพกว้าง อิน หยิบกระเป๋า แล้ววิ่งออกประตู

ภาพแทนตา แม่ ดูนาฬิกา  ที่ผนังบ้าน  บอกเวลา 7.45  น.    

                         เสียง  “ไม่มี วันไหนเลยที่ จะไม่สายลูกฉัน”  หางเสียงทอดยาวเบื่อหน่าย

ภาพกว้าง  อิน  ยืนรอรถประจำทาง  ที่ป้ายหยุดรถฯ
หน้าปากซอยบ้าน

ต่อเนื่อง  เทคนิคพิเศษรถยนต์ที่แล่นผ่าน  และผู้คนรอบ ข้างเดินไปมา เร็วมาก  แต่ อิน ยืนที่ป้ายหยุดรถฯ ปกติ                  
 
                            เสียง   เสียงรถยนต์แล่นผ่านไป-มา บ่งบอกถึงความ วุ่นวาย  

ต่อเนื่อง  ภาพใกล้ครึ่งตัว  อิน  กระสับกระส่าย

ต่อเนื่อง ภาพใกล้มาก ให้เห็นแววตาเป็นกังวล ของ อิน

ต่อเนื่อง ภาพใกล้แทนตา อิน  มองนาฬิกาข้อมือ บอกเวลา
8.15  น.  

ต่อเนื่อง  ภาพแทนตา  อิน  มองซ้าย  มองขวา  เหมือนกำลัง
มองหาอะไรสักอย่าง

ต่อเนื่อง  ภาพครึ่งตัว  อิน  หันซ้าย  หันขวา  มองหาอะไร
สักอย่าง  ด้วยความกระวนกระวาย

ต่อเนื่อง  ภาพกว้างรถประจำทางคันแล้วคันเร่า เคลื่อนเข้ามาจอด
รับผู้โดยสารที่ป้ายหยุดรถฯ  แล้วก็เคลื่อนออกไป

ต่อเนื่อง  ภาพกว้าง อิน  ยืนมองนาฬิกาข้อมือ  ที่ป้ายหยุดรถฯ

ต่อเนื่อง ภาพใกล้แทนตา  อิน มองนาฬิกาข้อมือ บอกเวลา
8.30 น.

ต่อเนื่อง ภาพกว้าง  เทคนิคพิเศษรถยนต์ที่แล่นผ่าน  และผู้คนรอบ    ข้างเดินไปมา เร็วมาก  แต่ อิน ยืนที่ป้ายหยุดรถฯปกติ
                               
                          เสียง   เสียงรถยนต์แล่นผ่านไป-มา บอกถึงความวุ่นวาย

ต่อเนื่อง ภาพใกล้แทนตา  อิน มองนาฬิกาข้อมือ บอกเวลา
8.58  น.  

ต่อเนื่อง  ภาพครึ่งตัว  อิน  มองไปทางปากซอย ถัดไปด้วย
ท่าทาง  และสีหน้าเป็นกังวล  เหมือนรอคอยและมองหาอะไร
สักอย่าง

ต่อเนื่อง  ภาพกว้าง  เทคนิคพิเศษ  รถยนต์ที่แล่นผ่าน  และผู้คน
รอบข้าง  หยุดนิ่ง  แต่ มีหญิงสาว  หน้าตาน่ารัก เดินออกจากซอย
มา ปกติ

ต่อเนื่อง ภาพแทนตา อิน  มองหญิงสาวที่เดินมา เทคนิดพิเศษ ภาพ
หยุด เป็นระยะ  ร้าวกับว่าทุกอย่างบนโลกหยุดหมุน

ต่อเนื่อง  ภาพกว้าง เห็นหญิงสาว  เดินผ่านหน้า  อิน  ที่ยืนอยู่ไป

ต่อเนื่อง ภาพใกล้  เห็นรอยยิ้ม  บนใบหน้า  ของ อิน  มีความสุข
สมกับที่รอคอย

ต่อเนื่อง  ภาพกว้าง  เห็นหญิงสาว  เดินผ่านไป และกำลังขึ้นรถประจำทาง

ต่อเนื่อง  ภาพครึ่งตัว เทคนิคพิเศษ ภาพหยุดเป็นระยะๆ  หญิงสาว ก้าวขึ้น
รถประจำทางไป

ต่อเนื่อง  ภาพใกล้แทนตา อิน  มองนาฬิกาข้อมือ  บอกเวลา  9.00


            ปล.  แม่จะรู้ไหมเนี่ยที่ลูกชายตัวดี  กลัวจะไปสายน่ะ  หมายถึง  กลัวว่าจะไปไม่ทันดูสาว  ส่วนเรื่องไปทำงาน  ก็ยังไปสายเหมือนเดิม

                อีกนิดนะ  คือว่า อินก็ไม่รู้หรอกนะว่า  เธอชื่ออะไร  อยู่บ้านหลังไหน  เขารู้เพียงว่า  เธอจะเดินออกจากซอย เพื่อมาขึ้นรถประจำทาง  ที่ป้ายเดียวกัน ทุกเช้า ตอนเวลา 9.00 โมง

จากคุณ : ท่องกรุง - [ 15 พ.ย. 51 22:32:39 ]