บทที่ ๑
โลกนี้เปน ยุคสมัย ไร้พรมแดน
ใครจักแม้น สื่อสารกัน มันส์หนักหนา
ถึงดาวเทียม ถึง ออนไลน์ หลายพรรณนา
ถึงการ แช้ท ฤๅ สนทนา โต้ตอบกัน
ณ ห้อง สนทนาหนึ่ง ซึ่งแพร่หลาย
ดังจะตาย ใคร ใครรู้ อยู่เองนั่น
คนกลุ่มหนึ่ง มาพบปะ ประจำวัน
แม้ไม่เคย พบหน้ากัน คุยมันส์ดี
เหตุมันเกิด ตอนหน้าหนาว ราวนี้แหละ
คณะพรรค ค่อย ค่อยแวะ มาที่นี่
ในห้อง สนทนา ว่าชื่อนี้
ของเขามี ชื่อ " วงล้อม นักอยากเขียน "
แหล่งนี้เปน แหล่งชุมนุม รวมกลุ่มเพื่อน
ที่เสมือน ใจตรงกัน ไม่ผันเเปลี่ยน
เปนฅนรัก บทกวี มีพากเพียร
เนิ่นจำเนียร มิตรภาพนั้น จึงพลันพบ
คุยกันเรื่อง การเขียนงาน การประพันธ์
คุยกันเรื่อง ความฝัน ที่ประสบ
คุยกันจัง แนะนำเพื่อน มาเยือนสมทบ
มาคิดขบ มาแลกเปลี่ยน มาเวียนความรู้
สมาชิก ถึงรักกัน มันแบ่งฝ่าย
ก็ไม่เชิง แยกหญิงชาย ให้ต่อสู้
แต่กระเซ้า เย้าแหย่เสมอ เผลอ โดนตู
อำให้อยู่ แซวให้ตาย. ..แต่ไม่ โกรธกัน
ฝ่ายแก๊งค์ป่วน มีเรื่องป่วน กวนสมชื่อ
เขาคงถือ ว่าอายุน้อย พี่ปล่อยฉัน
ฝ่ายก๊วนเก๋า อายุมาก ลำบากครัน
ไอ้น้องมัน แซวทั้งวัน ซะงั้นไง
บางทีแทบ โดดไปฆ่า กันกลางอากาศ
แต่ใจจริง รักใจขาด จะบอกให้
คนกลุ่มนี้ ผูกพัน กันด้วยหัวใจ
ด้วยน้ำใส ใจซื่อ นับถือกันจริง
แต่ละคน มีฉายา มา ต่าง ต่าง
ในระหว่าง พูดคุยกัน สุขสันต์ยิ่ง
เพราะ แก๊งค์ป่วน ก๊วนเก๋า เราไม่ประวิง
ทุก ทุก สิ่ง หลอมหัวใจ เดินไปด้วยกัน.
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒ 
- [
17 พ.ย. 51 16:13:24
]
ถ้า เรื่อง แก๊งค์ป่วน ปะทะ ก๊วนเก๋า บทประพันธ์ของคุณ " สีน้ำฟ้า " กลายเปนกลอน อะไร จิเกิดขึ้น ? แฮ่. . .
