. . . . . เริ่มต้นจาก "เจ้าชายรองเท้าแตะ "
มานั่งแหมะ รอน้องน้อย คอยกันนั่น
" หวัดดีค่ะ ว่าอย่างไร เงียบหายกัน
เออ. . .เจ๊ใหญ่ โทรหาฉัน นะท่านเฮีย. . .
อยากให้ชวน จัดมี้ตติ้ง จริงจริง นะคะ
ในจังหวะ เทศกาล งานได้เสีย
ใกล้ปีใหม่ นัดเจอกัน มันส์ นิวเยียร์
จักได้เคลียร์ จักได้พบ ประสบหน้า "
" เอาสิคะ. . . ถ้าจัดจริง จักวิ่งไปให้
แล้วกี่คน แล้วมีใคร ได้มาหา
เราคุยกัน ยาวนาน ผ่านกาลเวลา
มาสบตา กันจริง จริง คง ปิ๊ง เลย "
เจ้าคนโทร หนูวีวี่ มีคำตอบ
" หนูก็มอบ ให้เฮียช่วย อวยเอื้อนเอ่ย "
" เดี๋ยวงั้นเฮีย โทรนัด มัดได้เลย
เพื่อนคุ้นเคย จักได้พบกัน ฉันดีใจ "
แล้วตัดภาพ มาถึงกลุ่ม ประชุมสุมหัว
" พิมพ์ " เปนตัว วางแผน เปนแปลนใหญ่
ชีวาพร กรวี มีอีก ใคร ใคร
เจ้าขวัญซ่า อยู่เชียงใหม่ ไกลยังมา
ข้างเจ้าชาย รองเท้าแตะ คือ อริญชัย
เปนพี่ใหญ่ หัวหมุน วุ่นหนักหนา
ไหนจองร้าน ประสานงาน ผ่านเวลา
อยากจะบ้า มันมาลง ตรงที่เรา
ถึงวันนัด ยามสาย ในพระนคร
อริญชัย รีบมาก่อน ตอน เหงา เหงา
นั่งจิบเบียร์ เคลียร์พื้นที่ คลี่ร่มเงา
รอสาว สาว มาเข้า มาคุยกัน
มองนาฬิกา ก็กว่า สิบเอ็ดโมง
ร้านยังโล่ง ไม่มีใคร ตายละฉัน
ถึงเวลา ที่นัดไว้ อย่างไรกัน
พอดีพลัน หางตาพบ ประสบเจอ
สาวคมขำ เอวบาง ร่าง น้อย น้อย
เธอมาคอย ใกล้ที่นัด พลัดพลั้งเผลอ
เขกกระโหลก มองอย่างไร ไม่เห็นเธอ
ดีใจจริง ไม่คอยเก้อ. . .เธอมาแล้ว. . .
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒ 
- [
18 พ.ย. 51 02:01:01
]
แก๊งป่วน ปะทะ ก๊วนเก๋า ( ฉบับคำกลอน ) บทที่ ๒
