ความคิดเห็นที่ 1 สายฝนซาลงไปในที่สุดจนเหลือแต่เพียงเสียงฝนปรอยๆดังเปาะแปะๆกระทบ กระเบื้องหลังคาอยู่ภายนอก บรรยากกาศภายในห้องเย็นชุ่มฉ่ำขึ้นมากหลังฝนตก เสียงร้องของจิ้งหรีดช่วยขับกล่อมให้ฉันรู้สึกผ่อนคลายจนเริ่มเคลิ้มง่วง หากแต่ ภาพสัตว์ประหลาดสีสันสะท้อนแสงคอยแต่จะกระโจนเข้ามาขย้ำฉันทุกคราวที่หลับ ตาลงจนฉันตกใจรีบเปิดเปลือกตาขึ้นอย่างระแวงภัย ความทุกข์ทรมานเกิดขึ้นในชั่วขณะนี้เอง มันเป็นความทรมานที่สาหัสสากรรจ์กว่า เมื่อตอนที่นอนไม่หลับเสียอีก ความทรมานที่เกิดจากการต้องบังคับตัวเองไม่ให้ หลับ ฉันพยายามหาอะไรมาใช้เป็นกำบังกั้นเพื่อจะได้รู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยขึ้น หากแต่รอบตัวมีเพียงหมอนและหมอนข้างทิ้งไว้ให้เท่านั้น หากจะมีผ้าห่มสักผืนให้ ฉันใช้ปกคลุมตัว ก็คงจะสามารถนอนได้อย่างสงบและมีความสุขกว่านี้บ้าง และจะ ดีกว่านั้นหากฉันได้นอนอยู่ข้างๆพี่สาวคู่ทุกข์คู่ยากในโรงเรียนประจำระดับอนุบาล ของญาติจิตใจวิปริตของฉัน คิดไปจนจวนจะผล็อยหลับ ฉับพลันท่ามกลางความมืดและเสียงน้ำฝนที่ยังซาเม็ด ไม่หมด อะไรบางอย่างกำลังเคลื่อนไหวอยู่เป็นเสียงแกรกกรากอยู่ภายในกล่องผ้า อนามัยยี่ห้อโกเต็กซ์ซึ่งวางอยู่ใต้โต๊ะหัวเตียง เสียงนั้นดังอยู่ใกล้ๆกับหูของฉันนี่ เอง เป็นเสียงที่ฟังดูประหลาดและมันมาพร้อมกับกลิ่นเหม็นสาปๆบางอย่างที่ฉันไม่ เคยรู้จักมาก่อน ฉันไม่กล้าขยับตัวและไม่กล้าแม้แต่จะเอื้อมมือไปหยิบดู ประสบการณ์จากการถูกทำโทษครั้งก่อนยังประทับอยู่ในความทรงจำเมื่อครั้งที่ฉัน แอบไปหยิบกล่องโกเต็กซ์กล่องนั้นมาดู มันเป็นเหมือนกล่องปริศนาสำหรับเด็ก เนื่องจากมีของแปลกๆคล้ายผ้าคลุมปาก ของหมออยู่ในนั้น และผู้ใหญ่มักจะดุทุกครั้งที่เห็นเด็กหยิบหรือแตะต้องกล่องโกเต็กซ์ โดยเฉพาะผู้ใหญ่จิตวิปริตอย่างญาติข้างบิดาซึ่งเป็นเจ้าของโรงเรียนอนุบาลแห่งนี้ ของฉัน พวกเธอถึงกับลงไม้ลงมือเมื่อเห็นฉันและพี่สาวไปหยิบกล่องมาส่องดู จน ในที่สุดกล่องโกเต็กซ์ก็ได้กลายเป็นกล่องปริศนาที่เหมือนมีพลังอำนาจสร้างความ ยำเกรงให้กับฉันและพี่สาววัยสามขวบครึ่งเป็นอย่างมาก ความขลังของกล่องโกเต็กซ์ทวีขึ้นเมื่อตอนนี้มีเสียงปริศนาดังออกมาจากกล่อง ลึกลับนั้น เสียงแกรกกรากยังคงดังอยู่อีกสองสามครั้งก็เงียบหายไป หากแต่ฉันคง นอนครุ่นคิดกังวลถึงมันจนเผลอหลับไปในที่สุด จนเมื่อมาม้ารับฉันกลับมาอยู่ที่บ้านหลังจากนั้นหนึ่งปี ฉันจึงได้รู้จักกับเสียงปริศนา ที่สร้างความตระหนกให้กับฉันในคืนวันนั้น ครั้งแรกที่ได้เห็นฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร มันเป็นสิ่งมีชีวิตหน้าตาแปลกใหม่อย่างหนึ่งสำหรับฉัน เจ้าตัวที่ฉันเห็นคงกำลังตั้ง ท้องหรือใกล้ตายมันจึงเกาะอยู่ที่พื้นอย่างนิ่งๆไม่ไกลจากบริเวณที่ฉันนั่งเล่นอยู่ ปีกของมันสีน้ำตาล และกลิ่นของมันสาปอย่างน่าสะอิดสะเอียน หากแต่ฉันไม่ได้ ใส่ใจมันมากนัก จนกระทั่งคืนวันหนึ่งซึ่งมีฝนตกอย่างหนัก อะไรบางอย่างบินผ่านหูของฉันไปและ ฉวัดเฉวียนไปมาอย่างไร้ทิศทางอยู่อีกสองครั้งก่อนจะร่อนลงบนม้วนผ้าซึ่งรอการ ขึงเพื่อตัดทำเป็นเสื้อโหล เสียงขยับปีกของมันคุ้นหูฉันเหลือเกิน ตามด้วยเสียงขา ของมันที่คืบคลานอยู่บนกองกระดาษแพทเทิร์นของมาม้า ทันใดนั้นฉันก็จดจำ เสียงของมันได้ และเริ่มพิจารณาเห็นถึงความน่าเกลียดและน่าขยะแขยงของมัน ปีกสีน้ำตาลมันวาว ขาขรุขระหกขา และท้องซึ่งดูเหมือนเป็นร่องๆ ผสานกับกลิ่น สาปแรงยามที่มันบินผ่านไป ฉันร้องไห้ก่อนจะวิ่งถอยหลังไปหามาม้า ดวงตาจับจ้องอยู่ที่สิ่งมีชีวิตน่าเกลียดตัว นั้น ปีกของมันยังไม่หุบสนิทดี และมันอยู่ในอาการคล้ายคลุ้มคลั่งเคลื่อนไหวรวด เร็วและพร้อมจะบินอีกตลอดเวลา มาม้าอุ้มฉันขึ้นมากอดอย่างปลอบโยน พลางบอกฉันว่าไม่ต้องกลัว “ไม่ต้องกลัวลูก มันก็แค่ ‘กาจั๊ว’ ตัวหนึ่งเท่านั้นเอง” แต่มันสายเกินไป ประสบการณ์อันโหดร้ายประกอบกับเสียงปริศนาที่หลอกหลอน ฉันตลอดคืนที่เงียบเหงาได้สร้างความกลัวฝังใจให้กับฉันจนหยั่งรากลึกเกินกว่าจะแก้ไข และเจ้ากาจั๊วก็ได้กลายมาเป็นความเกลียดกลัวอย่างฝังหัวของฉันไปตราบจนทุก วันนี้ ความกลัวที่ทำให้ฉันรู้สึกเย็นวาบตลอดสันหลัง ประสาทตื่นและขนลุกชัน ความกลัวจนขาดสติยั้งคิด และขาดการควบคุมตัวเอง ความกลัวในระดับที่ฝรั่ง เรียกขานว่าโฟเบีย แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 51 22:26:21 แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 51 22:25:03 แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 51 22:19:32 จากคุณ : หมูอมโรค - [ 21 พ.ย. 51 21:53:40 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขอเข้ามาเขียนอะไรบ้างนะคะ ในขณะที่ยังเขียนนิยายต่อไม่ได้ เลยลองเขียนความรู้สึกขุดลึกอารมณ์ตัวเองสมัยเด็กๆดูเล่นๆ เผื่อจะช่วยได้บ้าง จากคุณ : หมูอมโรค - [ 21 พ.ย. 51 21:54:57 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โอ ไม่ชอบแมลงสาบด้วยอย่างแรงค่ะ ยิ่งหลังๆ มาอยู่ตึกสูงก็ไม่ค่อยมีแล้ว อยู่ๆ มาหลุดเข้ามาตัวนึงตอนตี 2 กรี๊ดลั่นห้องเลย ฉีดยาหมดกระป๋อง .. หามันไมเจอด้วย สยองมาก จากคุณ : scottie - [ 22 พ.ย. 51 00:23:04 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แมลงสาบที่กำลังบินนี่แหละค่ะ สยองที่สุดแล้ว สะเปะสะปะไร้ทิศทางมาก ๆ ... อ่า ว่าแต่เรื่องนี้จบแค่นี้ใช่ไหมคะ จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 22 พ.ย. 51 01:16:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 โอ๊ย แค่ให้นอนตู้บนหัวมีกล่องโกเต๊กซ์วางอยู่ ก็แย่มาก ๆ แล้วญาติโรคจิตอะไร อย่างนั้น       บรรยายเรื่องเสียงและกลิ่นในกล่อง ได้อย่างสะใจจริง ๆ ค่ะ นึกถึงภาพเจ้าของ กล่อง มาเปิดจะผงะอะไรไหม คิก คิก         แมงสาปนี้ อย่างไรก็ไม่ชอบ และ ไม่ไว้ใจ ต้องซื้อไบกอนเขียว แหะ แหะ โฆษณาฟรีค่ะ..ฉีดทุกซอกมุมบ้าน...ถึงจะหมดพวกมันนะคะ            อ่อ คิดว่าแมวของเรา เป็นนักกำจัดแมงกาจั๊วนี้ด้วยค่ะ            คุณ หมูอมโรคคะ คุณเขียนได้น่าอ่าน น่าติดตามค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 22 พ.ย. 51 11:33:36 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาช่วยอ่านและช่วยวิจารณ์ คุณทิกิ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณ scottie กับคุณปิยะรักษ์ขอบคุณที่ตามมาอ่าน เรื่องนี้เป็นความเรียงค่ะ เขียนเล่าเศษเสี้ยวประสบการณ์ร้ายๆคืนหนึ่งในอดีต เรื่องโหดๆที่เกิดในบ้านญาติข้างพ่อนี่ยังมีอีกสาหัสกว่าเรื่องนี้มากค่ะ เป็นช่วงเวลา 6 เดือนที่ทารุณจิตใจที่สุดในชีวิต ชนิดที่ทำให้เด็กอายุ 2 ขวบ ลืมไม่ลงจนทุกวันนี้เลยค่ะ ตั้งใจว่า ถ้าสามารถเล่าเรื่องได้โดยไม่นั่งร้องไห้ไปซะก่อน จะเอามาเขียนเป็นนิยาย (จากเรื่องจริง) ให้อ่านกันค่ะ แล้วจะรู้ว่าไอ้เรื่องน้ำเน่าในนิยายนี่เทียบไม่ติด กับความใจโหดวิปริตของผู้หญิง 2 คนที่เรียกตัวเองว่าครูอนุบาลในบ้านนี้เลยค่ะ จากคุณ : หมูอมโรค - [ 22 พ.ย. 51 11:53:25 ]

ความคิดเห็นที่ 7 กาจั๊วบินน่ากลัวมากจริงๆ ครับ ขนาดผมเป็นผู้ชาย ไม่กลัวแมลงสาบนะ และไม่เคยเจอประสบการณ์ขวัญผวาด้วย  แต่พอมันบินขึ้นมาล่ะ อูย... ขนลุกสองแขนเลย ยิ่งถ้ามันเกาะด้วยล่ะ ขามันจะหนามๆ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 22 พ.ย. 51 12:27:56 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ลงชื่อเข้าอ่านค่ะ เป็นโรคเดียวกันค่ะ เมื่อก่อนก็ไม่ชอบ หลังๆพยายามอยู่ร่วมกันอย่างสันติคือต่างคนต่างอยู่ โชคดีว่าพอเลี้ยงแมวเลยรู้ว่า สารพัดประโยชน์ค่ะ จับนก จับหนู จับแมลงสาป จับจิ้งจก แต่ต้องแลกกับความเจ้าอารมณ์ของหล่อน หลังๆนี่ไม่เจอแมลงสาปหรือสิ่งแปลกปลอมในบ้านอีกค่ะ เคยต้องไปอยู่บ้านญาติเดือนหนึ่ง เขาให้นอนในห้องที่เขาตั้งรูปบรพพบุรุษมากกว่า 5 คนเอาไว้ ทนอยู่ทนนอนไม่นาน แม่มาเจออาละวาดเลย จากคุณ : สาวช่างถาม - [ 22 พ.ย. 51 15:36:00 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณ scottie ลืมตอบไปค่ะ จะบอกว่าจริงค่ะ เมื่อมาอยู่ตึกสูงแล้วจะไม่ค่อยเจอ แต่อย่าประมาทค่ะ เพราะยิ่งรู้สึกว่าปลอดภัย พอมันโผล่มาจะยิ่งน่ากลัวค่ะ เพราะรู้สึกเหมือนถูกรุกล้ำพื้นที่ปลอดภัย ประกอบกับความคาดไม่ถึง ยังไงต้องหามันให้เจอให้ได้นะคะ ไม่เช่นนั้นเกิดไข่ไว้นี่ตายกับตายเลยค่ะ คุณพีทคุง บรรยายเสียสยองเลยค่ะ จริงค่ะตอนบินนี่สยองมากๆ โดยเฉพาะตอนโดนเกาะ คุณสาวช่างถาม ขอถามบ้างนะคะ แล้วแมวที่เลี้ยงแล้วไปจับแมงสาป หนูพวกนี้ เราจะทำความสะอาดเขายังไงคะ จากคุณ : หมูอมโรค - [ 22 พ.ย. 51 18:58:59 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ้า  เราเขียนผิดเอง ค่ะ ต้อง แมลงสาบ ค่ะ แหะ ๆ  เคยมีโดนแมงกะจั๊วนี้แทะเท้าไหมคะ เห็นใครเคยบอกว่าโดนค่ะ จำไม่ได้แล้ว จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 22 พ.ย. 51 20:06:23 ]

ความคิดเห็นที่ 11 กลัวแมลงสาบเหมือนกันค่ะ เกลียดมากด้วย เกลียดที่สุด แหวะ... คิดหน้ามันแล้วคลื่นไส้ค่ะ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 22 พ.ย. 51 20:50:38 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ความจำของผมตอนสองขวบครึ่ง = 0 จำอะไรไม่ได้เลย แมลงสาบ ผมไม่กลัว ผมกลัวผึ้ง เพราะเคยโดนมันรุมมาก่อน อ่่านแล้วครับ จากคุณ : garnet19th - [ 23 พ.ย. 51 08:08:39 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ^^ มาอ่านครับ จากคุณ : KTH - [ 23 พ.ย. 51 11:10:11 A:61.91.162.7 X: TicketID:187608 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านแล้วเข้าใจเลยค่ะ เพราะกลัวเหมือนกัน ทั้งกลัวทั้งขยะแขยง แล้วก็เป็นประเภทจมูกดีเลิศ คนอื่นเขาไม่เหม็นกัน ก็ดันได้กลิ่นมัน แล้วเลยไม่ต้องหลับต้องนอน  ต้องคอยตื่นเพื่อจ้องหาว่ามันจะโผล่มาเมื่อไหร่ ทางไหน (ไม่ทราบทำไม มันต้องบินหาคน หรือวิ่งหาคนด้วย.. เสียงที่มันปีนอะไรแกรกๆๆ  ฟังแล้วสยดสยองมากค่ะ) อยากให้คุณหมูอมโรค เขียนต่ออีกนะคะ (ถ้าไม่ทำให้เศร้าจนเกินไป) ที่จริงมันเป็นเครื่องเตือนให้ตระหนักถึงความรู้สึกของเด็กๆนะคะ จากคุณ : จุดตานิด - [ 23 พ.ย. 51 14:56:23 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เข้ามาขอบคุณทุกท่านอีกครั้งค่ะ คุณจุดตานิด ขอบคุณที่ให้กำลังใจเขียนอีกค่ะ ไว้คราวหน้าจะมาลงความเรียงเรื่อง 'หมอนข้าง' นะคะ คงต้องค่อยๆดึงออกมาทีละเรื่องเป็นส่วนๆค่ะ เล่าแต่ต้นทั้งหมดไม่ไหว มันทรมานใจเกินไป อยากบอกว่ามนุษย์คู่นี้โหดร้ายผิดมนุษย์มนามากค่ะ เป็นความดำมืดในจิตใจเก็บกดของพวกผู้หญิงในยุคปิด โดยเฉพาะในวงสังคมของพวกผู้ดีเก่า ไม่มีโอกาสแสดงออก หรือมีเสรีทางความรัก ทำให้เอาความกดดันมาลงกับเด็ก ไม่มีทางสู้แทน จากคุณ : หมูอมโรค - [ 23 พ.ย. 51 19:23:10 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาขำพี่นิดคอยตื่นขึ้นมาหาแมลงสาบ เอ๊อ เป็นงั้นไป จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 23 พ.ย. 51 20:12:08 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แมลงสาบเดินไม่กลัวค่ะ จะกลัวตอนมันบินเพราะเคยโดนมันบินเกาะหน้า บรื๋อ เหม็นสุดสุด เลยเห็นมันเดินเป็นไม่ได้ค่ะต้องรีบเหยียบก่อนที่มันจะบิน จากคุณ : หริชาผู้ฆ่าแมลงสาบเดิน (หริชา) - [ 24 พ.ย. 51 13:34:37 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แมลงสาบเดินไม่กลัวค่ะ จะกลัวตอนมันบินเพราะเคยโดนมันบินเกาะหน้า บรื๋อ เหม็นสุดสุด เลยเห็นมันเดินเป็นไม่ได้ค่ะต้องรีบฆ่าก่อนที่มันจะบิน จากคุณ : หริชาผู้ฆ่าแมลงสาบเดิน (หริชา) - [ 24 พ.ย. 51 13:36:12 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ทำไมมันขึ้น 2 อันอ่ะ ไม่เข้าใจเลย จากคุณ : หริชา - [ 24 พ.ย. 51 13:37:55 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ^^^ ดีค่ะคุณหริชา โหดดี ชอบ จากคุณ : หมูอมโรค - [ 24 พ.ย. 51 15:09:30 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เข้ามาตอบเรื่องแมวกับการทำความสะอาด อุปกรณ์ : เสื้อคลุมคล้ายทหาร 1 ตัว, ถังน้ำที่ไม่กว้างมาก 1 ใบ, น้ำอุ่นขนาด 36 องศา และ ใจที่กล้า วิธีการ : เตรียมถัง+น้ำอุ่นให้พร้อม ใส่เสื้อชุดทหารเพื่อออกศึก จากนั้นทำทีเกาคางหยอกล้อให้ข้าศึกตายใจ อุ้มไปมา ครั้นข้าศึกเผลอตัวจับเข้าห้องน้ำยัดใส่ในถังที่เตรียมไว้ กดคอข้าศึกให้อยู่กับที่ ไม่ว่าเจ้าหล่อนจะทำมารยาใดๆ อย่าใจอ่อน อย่ายอมฟัง อ้อ ปิดประตูให้สนิทด้วย จากนั้นก็สู้กันสักตั้ง อาวุธสำคัญประจำกายพวกนี้คือ เล็บและเสียงคร่ำครวญ รีบจัดการลงแชมพูอย่างด่วน อย่าให้มีโอกาสประจันหน้า ต้องเข้าด้านหลังเพื่อลดความเสียหายฝ่ายเรา จากนั้นเปิดฝักบัวราดตัวหล่อนอีกทีเป็นอันเสร็จ ห่อตัวให้แน่นด้วยผ้าห่มหนาๆเพราะตอนนี้จะเป็นช่วงเวลาสำคัญในการเอาคืนของแมวที่นิสัยอันธพาล ไม่มีข้อยกเว้นแม้จะเป็นแมววววววววววววสตรี ห่อพร้อมปลอบโยนจนคิดว่าลำตัวหมาดแล้ว ถึงเวลาเผ่นของเรา เพราะมันจะวิ่งไล่กัด งานนี้หลบไม่ดี มีเลือด ถ้าทำความสะอาดทั่วไปก็แค่เช็ดตัว อาบน้ำนี่ต้องมีเวลาเรา เวลาเจ้าหล่อนและอารมณ์ประมาณ 2 วีคครั้งค่ะ จากคุณ : สาวช่างถาม - [ 26 พ.ย. 51 19:51:03 ]