อากาศอันหนาวเหน็บในตอนเช้าตรู่กลางฤดูหนาว ได้ปลุกให้ร่างน้อยๆ ที่ขดตัวอยู่ในผ้าห่มผืนหนาเริ่มขยับตัวไปมา เสียงไก่ขันดังแว่วเข้ามาทางหน้าต่างที่แง้มไว้เพียงเล็กน้อย
" มู่... " ร่างน้อย ๆ ส่งเสียงเรียกออกมาเบา ๆ ตาที่หรี่ปรือพยายามเขม้นมองไปยังหน้าต่าง
ฟ้ายังมืดอยู่... เธอคิดแล้วเบียดตัวขดกับที่นอน หูแว่วได้ยินเสียงไก่ขันอยู่ไกล ๆ พลันก็มีเสียงฝีเท้าย่ำเดินผ่านหน้าห้องนอนไป
สักพักก็มีเสียงเปิดและปิดน้ำและเสียงจานชามกระทบกันเบา ๆ
" มู่...ขะไจ๋ไปจ่วยแม่เต๊าะ วันนี้เวนไอ้ตั๋วบ่อไจ๊กา "
เสียงเธอกระซิบเบา ๆ กับร่างเล็ก ๆ ที่นอนเบียดอยู่ข้าง ๆ
" ตะวาเปิ้นก็ล้างจานแล้วลอ เวนตั๋วนั่นเน๊าะลุกไปจ้วยแม่ก่ะไป "
เจ้าของเสียงพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นๆ บวกกับงัวเงียที่ถูกปลุกให้ตื่นในเช้าที่อากาศหนาวน่านอนอย่างนี้ ว่าแล้วปันมู่ก็หันหลังแล้วขยับซุกตัวในผ้าห่ม
ใยบัวเด็กหญิงตัวน้อยอยากลุกไปช่วยแม่ที่เพิ่งกลับมาจากตลาดเช้าจัดเรียงอาหารใส่จาน แต่ด้วยความที่เมื่อคืนใยบัวและปันมู่พี่สาวต่างก็ตื่นเต้นกับการกลับมาของพี่ชายจากบางกอก สามคนพี่น้องจึงนั่งคุยกันจนค่ำมืดกว่าจะเข้านอนได้ ก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืน
ขณะที่ใยบัวกำลังนอนคิดชั่งใจอยู่ว่าจะลุกไปช่วยแม่ในครัว พลันก็ได้ยินเสียงของแม่และพี่ชาย พูดคุยกันเสียงเบาราวกับตั้งใจกระซิบกระซาบ
" สมัยบ่าเดี่ยว ไผเขาก็ตึงยะกั๋นจะอี้ "
เสียงของพี่ชายพูดเสียงกระซิบกระซาบ ใยบัวเผลอขมวดคิ้วและนิ่งฟังอย่างตั้งใจ
" แม่ฮู้ว่าตั๋วหวังดี แต่ว่าเฮาก็ต้องถามป้อผ่อว่าป้อจะหันตวยก่อ"
เสียงของแม่กระซิบกระซาบไม่แพ้กัน น้ำเสียงบ่งบอกว่าอึดอัดคับข้องใจ
ใยบัวเบ้ปากนิดๆ แล้วขยับซุกหน้าลงเบียดหมอน... ทำไมทุกครั้งที่พี่ชายกลับมาจากกรุงเทพ จะต้องมาพร้อมกับเรื่องราวต่าง ๆ ที่ทำให้แม่ต้องไม่สบายใจอยู่เสมอ ตั้งแต่พี่ชายไปเรียนที่กรุงเทพตั้งแต่ขึ้นมอ.4 ใยบัวก็คิดถึงพี่ชายตนเองอยู่ตลอดเสมอมา ทุกครั้งที่พี่กลับบ้านจะเต็มไปด้วยเรื่องเล่าตลกสนุกสนานมากมายและของเล่นของฝากที่พี่มักซื้อมาฝากใยบัวและปันมู่อยู่เสมอ แม่แต่ไอ้หมีสุนัขพันทางตัวเดียวของบ้านที่พ่อนำกลับมาจากบ้านย่า ก็ยังได้รับของฝากเป็นกระดูกเทียมชิ้นโตที่พี่ชายอุตส่าห์ซื้อมาฝากมันจากร้านสัตว์เลี้ยงในกรุงเทพ
มันคงจะดีมากกว่านี้ถ้าเกิดว่าทุกครั้งที่พี่กลับมาแล้วจะไม่มีเรื่องที่ทำให้แม่กังวลใจหรือครึ่นคิด อย่างเช่นเรื่องที่ใยบัวไม่อยากฟังไม่อยากรู้อยู่ขณะนี้
ใยบัวคิดอย่างเหนื่อยหน่ายแล้วก็เผลอหลับไป
ที่ห้องนั่งเล่นชั้นล่าง แม่เลี้ยงศรีนวลกำลังหยิบมีดมาฝานแตงกวาเป็นชิ้นลงไปในชามผัก ซึ่งมีผักวางอยู่นานาชนิด บนโต๊ะเบื้องหน้าเต็มไปด้วยกับข้าวหลายอย่างดูน่าทาน ส่งกลิ่นหอม ควันฉุยบ่งบอกว่ายังอุ่น ๆ ร้อน ๆ อยู่บนโต๊ะ
เอก ลูกชายคนโตของบ้านเดินถือห่อข้าวเหนียวร้อน ๆ อยู่ในห่อใบตองตึงและน้ำดื่มอีกขวดที่หยิบจากตู้เย็นมาวางไว้บนโต๊ะ
" แม่..กับเข้าสุกตี้กาดในเวียงบ่าเดี่ยวหยังมาน้อยจะอั้น เขาบ่อก้อยขายกับเข้าต๋อนเจ๊าแล้วกาคับ"
หนุ่มน้อยวัยรุ่นพูดคุยกับแม่เลี้ยงศรีนวลไปพลางหยิบรีโมททีวีกดปุ่มหาช่องรายการที่น่าสนใจไปพลาง
" ก็คนหนุ่มอย่างตั๋วนั้นน่ะก่ะ บ่อก้อยมีไผอยู่ตี้บ้านเฮาแล้ว แล้วเปิ้นจะยะกับเข้าสุกมาขายไผ..." แม่เลี้ยงศรีนวลตอบยิ้ม ๆ
เอกยิ้ม..ยกมือขึ้นเกาหัวท่าทางเหมือนเข้าใจในความหมายของแม่
เขากดรีโมทย้อนมาที่ช่องที่กำลังถ่ายทอดรายการข่าว
ในช่วงเช้าแบบนี้ เขารู้สึกสมองปลอดโปร่ง รวมทั้งอาหารที่คุ้นลิ้นวางอยู่บนโต๊ะตรงหน้ายิ่งทำให้เอกรู้สึกอารมณ์ดียิ่งขึ้น จึงคิดที่จะเลือกดูรายการข่าวเพราะอยากจะเอาใจแม่เพราะเขารู้ว่าแม่ชอบที่จะตื่นเช้า ๆ ขึ้นมาดูข่าวอยู่เสมอ
" ไส้อั่วนี้ลำดีขนาด แต่เอกว่าลู่จะเผ็ดกว่าตะก่อน "
หนุ่มน้อยทานข้าวอย่างเอร็ดอร่อย กับอาหารที่คุ้นเคยฝีมือของร้านกับข้าวเจ้าประจำในตลาดใหญ่ในตัวจังหวัดที่แม่อุตส่าห์ปลุกให้เขาตื่นแต่เช้าไปซื้อกลับมาทานที่บ้าน การไปตลาดตอนเช้าเป็นสิ่งที่แม่ของเอกทำเป็นประจำในยามที่เอกกลับมาบ้านและในช่วงที่มีเทศกาลแม่ของเอกก็ต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปจับจ่ายซื้อของมาทำอาหารและซื้อข้าวตอกดอกไม้ของจำเป็นอื่น ๆ มาจัดเตรียมเพื่อไปทำบุญที่วัด
แม่เลี้ยงศรีนวลลองชิมไส้อั่ว ในใจนึกขำคิดว่าลูกชายช่างลิ้นบางแท้ตั้งแต่ย้ายไปเรียนอยู่ในเมืองหลวง
" ก้อบ่อเผ็ดลอ...สงสัยเฮาบ่อก้อยได้กิ๋นเผ็ดก้า ..."
แม่หยอกเอกยิ้ม ๆ สายตาของแม่จับจ้องที่รายการข่าวในทีวี ภาพของรถรามากมายที่อยู่บนถนนยาวเหยียด ทำให้แม่เลี้ยงอดถอนหายใจไม่ได้ เมื่อนึกถึงที่ ๆ ลูกชายเพิ่งจากมา แล้วก็กำลัจะกลับไปยังที่นั่นอีกในไม่ช้า
" ปี๊กบ้านเตื้อนี้หยังมาอยู่กำเดียว.. เอกบ่ออยู่ต่อแห๋มสักสองสามวันกา "
แม่เลี้ยงพูดเสียงอ่อย แลตาดูลูกชาย เขาก้ได้แต่ก้มหน้าเคี้ยวตุ้ย ๆ ไม่รู้ว่ากำลังอร่อยกับอาหารจนไม่ได้ยิน หรือว่าแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินกันแน่
จากคุณ :
แมวโพงโหดบนดอย
- [
24 พ.ย. 51 23:56:37
A:115.129.25.155 X: TicketID:191501
]
ฝันร้ายและฝันดีของเด็กหญิงใยบัว/ไพลอท
