ความคิดเห็นที่ 1 2 “นี่ เกิดอะไรขึ้นระหว่างเธอกับนัท บอกมาเดี๋ยวนี้นะ เค้ามานั่งหน้าเศร้าที่บ้านเรา” พี่สาวแสนดี โทรมาตามล่าหาความจริง “ถ้าจะมีใครที่นู่น ก็มีไปสิ ทางเมืองไทยก็เก็บไว้ด้วย อยู่กันคนละประเทศ ไม่เห็นแปลก” โอ้โห คิดได้นะ คุณพี่ ตั้งแต่ฉันกับพี่บอมบ์เริ่มคบกันแบบจริงจัง ฉันก็ไม่ค่อยได้รับโทรศัพท์จากนัท แฟนเก่าของฉันที่โทรมาหาจากเมืองไทย เพราะฉันอยากให้เราห่างกันไปเรื่อยๆ เมื่อเค้าทำใจได้ เค้าก็จะเดินออกไปเริ่มต้นใหม่กับคนอื่นเองในที่สุด แต่ฉันกลับลืมไปสนิทว่า นัทได้มาซูฮก ยกธงขาวกับพี่สาวฉันไว้ตั้งแต่แรก พี่สาวฉันใช้ให้ทำอะไร ก็ไม่เคยปริปากปฏิเสธ พี่สาวฉันจึงรักและเอ็นดูนัทมาก จนถึงวันที่เค้ากลุ้มที่ฉันไม่ติดต่อเค้ามาได้ซักพัก เค้าก็วิ่งหน้าเริ่ดมาฟ้องพี่สาวของฉัน ทำให้พี่สาวจอมจุ้นของฉันต้องเข้ามามีส่วนร่วมเหมือนพรรคการเมืองเล็ก ที่เปลี่ยนใจย้ายไปสนับสนุนฝ่ายค้านซะงั้น ฉันก็ได้แต่เซ็งที่เรื่องระหว่างฉันกับนัทไม่จบซะที ฉันตัดสินใจคุยเรื่องนี้กับพี่บอมบ์เพื่อให้เค้ารับรู้ปัญหาที่เกิดขึ้นกับฉัน ฉันไม่อยากให้เค้าไปรู้จากคนอื่น แล้วมาโกรธทีหลังว่าทำไมฉันไม่บอก ฉันเล่าให้เค้าฟังเพื่อให้เค้าได้มีโอกาสตัดสินใจว่าเค้าจะยังคงต้องการคบกับฉันต่อไปรึเปล่า ในตอนแรก พี่บอมบ์ก็พูดออกมาแบบไม่ต้องคิดเลยว่า เค้าไม่ต้องการได้ชื่อว่าแย่งแฟนใคร ฉันก็เข้าใจความรู้สึก ถ้าเลือกได้ คงไม่มีใครต้องการจะแย่งแฟนคนอื่น มันเป็นความรู้สึกตื่นเต้นก็จริง แต่สิ่งที่ได้ไม่ใช่แค่ความตื่นเต้น ความเสี่ยงต่างๆ ที่จะเกิดขึ้นตามมามีมากมาย จะใช้มือ (หรือเท้า) ก่ายหน้าผาก คำตอบก็คงจะไม่ต่างกัน ฉันจึงให้พี่บอมบ์เป็นคนเลือกที่จะตัดสินความสัมพันธ์ของเรา ถ้าเค้าต้องการจะหยุด ฉันก็ยินดีและยอมรับว่า ฉันยังไม่พร้อมที่จะมีใคร หลังจากที่เราคุยกันเสร็จ ฉันรู้สึกเครียดมาก รู้สึกเหมือนกำลังจะสูญเสียเค้าไป ช่วงเวลาดีๆ ของเราเพิ่งจะผ่านไปได้ไม่นาน ปัญหาก็เริ่มมีมาให้เราแก้ซะแล้ว จากคุณ : ND lover (ND lover) - [ 30 พ.ย. 51 09:57:55 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หลายวันต่อมา พี่บอมบ์โทรมาหาฉันเพื่อบอกว่า เค้าตัดสินใจที่จะคบกับฉันต่อ แต่ขอให้ฉันรีบเคลียร์ปัญหาให้จบ โดยเค้าจะไม่เข้ามาเกี่ยวข้องเรื่องนี้ ฉันดีใจมากที่อย่างน้อย เค้าก็ไม่เลือกที่จะตัดฉันออกไปจากชีวิตเค้า แต่ฉันก็ไม่เข้าใจว่าเค้าคิดอะไรอยู่ ถึงได้ตัดสินใจแบบนี้ อาจจะเป็นเพราะเรามีช่วงเวลาดีๆ ที่ผ่านมาด้วยกันละมั้ง ทำให้เค้ารู้สึกว่ายังไม่อยากจะเสียฉันไป ความคิดนี้แหละ ที่ทำให้บนหัวของฉันมีอวัยวะชิ้นที่ 33 มีลักษณะเป็นแท่งแหลมๆ 2 อันงอกออกมา ฉันไม่คิดเลยว่าความคิดนี้ จะผูกให้ฉันต้องอยู่ในวังวนของความทุกข์และอดทนกับผู้ชายคนนี้ถึงสองปีเต็ม โดยที่ตอนจบก็จบแบบไม่เหลืออะไรเลยจริงๆ ปลายอาทิตย์หลังจากที่ฉันกับพี่บอมบ์เคลียร์กันแล้ว เค้ามารับฉันไปทานข้าว แล้วก็ขับรถพาขึ้นไปดูวิวบนเขา บรรยากาศก็แสนจะโรแมนติก ลมเย็นๆ แสงไฟในเวลากลางคืน ทำให้เมืองทั้งเมืองดูสวยขึ้น ในช่วงเวลานั้น ฉันรู้สึกว่ามีแค่ฉันกับพี่บอมบ์เท่านั้น เหมือนกับไฟสปอตไลท์ที่ส่องมาในตอนจบของละครเวทีข้างหลังบี้ เอ้ย... ข้างหลังภาพ (คิดอะไรเนี่ย???) “เป็นแฟนกับพี่นะครับ ฝ้าย” พี่บอมบ์จับมือฉัน “อืม... แต่ฝ้ายยังแก้ปัญหาเรื่องนัทไม่ได้นะคะ” “เราจะช่วยกันแก้ไขนะ ฝ้าย” พี่บอมบ์กอดฉัน “ได้ค่ะ” ฉันตอบด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ ลึกๆ ฉันก็แอบลังเลเล็กน้อยว่า เราสองคนพร้อมแล้วเหรอที่จะเป็นแฟนกัน แต่ด้วยบรรยากาศโรแมนติกอย่างกับละครยามเมื่อลมพัดหวนขนาดนั้น เป็นใครก็ไม่กล้าปฏิเสธจริงมั้ยคะ ขืนปฏิเสธก็เสียมู้ดแย่ ว้า.... เซ็งเลย จากคุณ : ND lover (ND lover) - [ 30 พ.ย. 51 10:00:25 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คืนนั้น ฉันค้างที่บ้านพี่บอมบ์ เอาเป็นว่าไม่เอา ไม่พูดแล้วกันเนอะว่าเกิดอะไรขึ้น คุณผู้อ่านคิดว่ายังไงก็อย่างงั้นแหละ อิอิ พอฉันตื่นมาในตอนเช้า ฉันเห็นพี่บอมบ์นอนอยู่ข้างๆ ฉันรู้สึกแปลกๆ เหมือนไม่มั่นใจอะไรซักอย่าง ในตอนนั้น ความคิดหลายๆ อย่างเข้ามาในหัวของฉัน เค้าแค่ต้องการ One Night Stand รึเปล่า สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพราะเค้าต้องการความรู้สึกว่าตัวเองเจ๋งรึเปล่า ที่แย่งผู้หญิงคนหนึ่งมาได้ เค้าคบฉันแค่เพราะว่าเค้าเหงาเหรอ แล้วระหว่างฉันกับเค้าจะเป็นยังไงต่อไปล่ะ ฉันสับสนไปหมด จนกระทั่งพี่บอมบ์ตื่นขึ้นมา เค้าคงรับรู้ได้ถึงความรู้สึกสับสนของฉัน เค้าพูดให้ฉันสบายใจว่าความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับเค้าจะต้องไปได้ดี และมีอนาคตที่สดใส คำพูดของเค้าทำให้ฉันสบายใจขึ้นมาก ความรู้สึกรักและผูกพันของฉันที่มีต่อพี่บอมบ์ก็เกิดขึ้นมาในตอนนั้นเอง เพื่อนๆ ทั้งที่อยู่เมืองไทยและอยู่ในเมืองเดียวกับฉัน ต่างก็รู้ข่าวของเรา ทุกคนกระดี๊กระด๊าอิจฉาที่ฉันคว้าพุงปลาแซลมอนตัวโตๆ ไปกิน ฉันยิ่งภูมิใจในตัวพี่บอมบ์มากขึ้น บรรดาหนุ่มๆ ที่เคยมาขายขนมจีบให้ฉัน ก็ได้แห้วกลับไปกินกันอย่างอิ่มหนำ ฉันกับพี่บอมบ์แสดงออกถึงความรักกันอย่างเปิดเผยมากขึ้น ในขณะเดียวกัน เราก็แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของกันมากขึ้น มีฉันที่ไหน มีพี่บอมบ์ที่นั่น วันธรรมดาตอนเย็น บางวันพี่บอมบ์ก็มาหา แต่ศุกร์เย็นถึงวันอาทิตย์ไม่ต้องพูดถึง อยู่ด้วยกันตลอด 24 ชั่วโมง มือถือก็สลับกันใช้ เพราะพี่บอมบ์อยากรู้ว่านัทโทรมาหาฉันอีกรึเปล่า ซึ่งเค้าก็ได้คุยกับนัทไปหลายที (ไหนบอกว่าจะไม่ยุ่งไง งง...) จนในที่สุด นัทก็ไปจากฉันจริงๆ ลึกๆ ก็แอบขอบคุณเค้าเหมือนกัน จะได้จบๆ เรื่องไปซะที จากคุณ : ND lover (ND lover) - [ 30 พ.ย. 51 10:02:23 ]

ความคิดเห็นที่ 4 วันหนึ่ง เพื่อนโทรมานัดฉันไปทานข้าวเย็น แล้วก็ไปเที่ยวคลับกัน ฉันก็ตกลงกับเพื่อนไปเรียบร้อย เพราะไม่ได้เจอเพื่อนมาพักใหญ่ ฉันบอกพี่บอมบ์ว่าฉันจะไปเจอเพื่อนๆ พี่บอมบ์ตอบกลับมาแบบไม่ต้องคิดว่า “ไม่ให้ไป” ตึง!!! เสียงหงายหลังขาชี้ฟ้าของฉันดังขึ้น พร้อมกับอาการงงว่าทำไมถึงไม่ให้ไป เค้าให้เหตุผลว่าเค้าไม่สบาย เค้าต้องการให้ฉันอยู่เป็นเพื่อน ฉันเลยเสนอว่าฉันจะทำอาหาร ทานข้าวกับเค้า แล้วก็ดูแลเรื่องหยูกยาให้เรียบร้อยก่อน แล้วค่อยออกไป เดี๋ยวกลางคืนจะกลับมาค้างด้วย เค้าก็ยังไม่ยอมอีก ฉันเริ่มรู้สึกหงุดหงิดว่าทำไมฉันจะไปไม่ได้ ในเมื่อฉันไม่ได้เจอเพื่อนมาตั้งนานแล้ว เพราะฉันต้องอยู่กับเค้าตลอดในช่วงวันหยุด ฉันอยากจะหาเวลาไปเจอเพื่อนๆ บ้าง เค้าก็ยื่นคำขาดว่า ถ้าฉันเลือกที่จะไปกับเพื่อน ฉันกับเค้าก็จบกัน ตึง!!! ขาชี้ฟ้ารอบ 2 มันเกี่ยวอะไรกันเนี่ย ฉันเริ่มอึ้งไป เค้าก็ยังยืนยันคำเดิม ว่าไม่ให้ไป ฉันตัดสินใจโทรไปยกเลิกนัดกับเพื่อน โดยไม่กล้าบอกสาเหตุให้เพื่อนรู้ แต่คำว่าเพื่อนเนี่ย ไม่ต้องพูดก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทุกคนก็ลงความเห็นเหมือนกันว่า เอาแต่ใจไปหน่อยมั้ยนะ?? ฉันพูดอะไรไม่ออก เริ่มคิดว่าทำไมฉันต้องทำตามที่เค้าพูด ทั้งๆ เรื่องที่ฉันทำก็ไม่ได้ผิดอะไรนี่นา เพื่อนกับแฟน ถึงแม้ว่าจะแทนกันไม่ได้ แต่ก็สามารถมีทั้งสองอย่างควบคู่กันไปได้ไม่ใช่เหรอ??? วันรุ่งขึ้น ฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ทำข้าวต้มให้พี่บอมบ์ทาน เพราะเค้าบ่นว่าเจ็บคอ หลังจากทำอาหารเสร็จ ปฏิบัติการทำความสะอาดห้องก็เริ่มขึ้น เพราะพี่บอมบ์ไม่สบาย คงจะไม่ออกไปไหน ฉันจัดการคัดแยกเสื้อผ้า ยกลงไปเข้าเครื่องซักผ้าหยอดเหรียญของอพาร์ตเมนท์ แล้วก็วิ่งกลับขึ้นมาดูว่าเค้าตื่นรึยัง เมื่อเห็นว่ายังไม่ตื่น จึงเริ่มล้างห้องน้ำต่อ ดูซิ อยู่บ้านตัวเองที่เมืองไทย ไม่เคยได้จับแปรงขัดโถส้วม มาอยู่เมืองนอกเนี่ย ได้ทำทุกอย่าง แถมทำให้คนอื่นอีก เศร้าจริงๆ พอล้างห้องน้ำเสร็จ พี่บอมบ์ตื่นพอดี ก็เตรียมจัดโต๊ะสำหรับอาหารเช้า พอทานข้าวเสร็จ ก็ต้องเก็บจานชามล้าง แล้ววิ่งลงไปอบผ้าต่อ สรุปว่าอาทิตย์นี้ นอกจากไม่ได้เที่ยวกับเพื่อนแล้ว ยังต้องทำหน้าที่สาวใช้คนใหม่ของพี่บอมบ์อีกต่างหาก จริงๆ ฉันไม่ได้มีปัญหากับการทำหน้าที่พวกนี้หรอก ฉันคิดว่ามันเป็นหน้าที่ของผู้หญิงที่ควรจะทำ แต่ฉันแค่ยังรู้สึกหงุดหงิดกับการกระทำของเค้าเมื่อคืนนี้ แล้วก็ต้องการจะรู้เหตุผลด้วย จากคุณ : ND lover (ND lover) - [ 30 พ.ย. 51 10:04:16 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ฉันลงไปเก็บผ้าที่อบเสร็จแล้วขึ้นมาพับ ในขณะที่พี่บอมบ์นอนดูหนัง ฉันเห็นเค้าอารมณ์ดี ก็เลยถามถึงเหตุผลเรื่องเมื่อคืน เค้าให้เหตุผลกับฉันว่า ฉันเป็นแฟนเค้า ฉันไม่ควรจะไปไหนโดยที่ไม่มีเค้าไปด้วย เค้าไม่รู้ว่าเพื่อนฉันจะพาฉันไปเจอคนอื่นรึเปล่า และเค้าก็ไม่สบาย ฉันมีหน้าที่ต้องดูแล แถมตอนจบ ยังพูดอีกว่า ถ้าฉันตัดสินใจไปกับเพื่อนเมื่อคืนนี้ เค้าก็คิดว่าฉันคงไม่ใช่คนๆ นั้นสำหรับเค้าแล้ว เพราะฉันทำอะไรเพื่อเค้าไม่ได้ โอ้โห... ทำไมการเป็นแฟนกับคนๆ หนึ่ง ต้องมีเงื่อนไขมากมายขนาดนี้เลยเหรอ  ฉันเริ่มรู้สึกเหมือนตัวเองผิ๊ด ผิด กับการออกไปเจอกับเพื่อนๆ ฉันควรจะกระโดดตึกหนึ่งชั้นตายดีมั้ย หรือไปผูกคอตายใต้ต้นสตรอเบอร์รี่ดีเนี่ย หลังจากเกิดเรื่อง ฉันจึงเลือกที่จะติดต่อกับเพื่อนน้อยลง แม้แต่พี่ๆ ที่เรียนที่ U. ที่ช่วยเหลือฉันในช่วงแรกๆ ที่ฉันมาถึง ฉันก็เลือกที่จะไม่โทรหา เพราะขี้เกียจต้องมานั่งทะเลาะ ตั้งแต่นั้นมา ชีวิตและเวลาของฉันต้องมาอยู่กับเค้ามากขึ้น จากที่ปกติ เรียนหนังสือเสร็จก็กลับบ้าน กลายเป็นว่าต้องมานั่งรอพี่บอมบ์มารับ หน้าร้อนเนี่ยก็ไม่เท่าไหร่ แต่ได้ข่าวว่ามารักกันจัดๆ ตอนเข้าหน้าหนาว ทุกๆ วัน ที่หน้าตึกเรียน จะมีคนรูปร่างเหมือนหมี และกำลังจะกลายเป็น Snow woman เข้าไปทุกที นั่งรอแฟนมารับ ฟังดูก็เหมือนจะเลิ๊ฟ เลิฟกันเนอะ แต่สิ่งที่ทำเนี่ย เป็นแค่ความต้องการของพี่บอมบ์ฝ่ายเดียวเท่านั้น ฉันไม่ได้อยากให้เป็นอย่างนี้เลย ช่วงหลังๆ ฉันต้องไปค้างที่อพาร์ตเมนท์พี่บอมบ์บ่อยขึ้น เหตุก็เพราะต้องตื่นแต่เช้าพร้อมกัน เค้าจะต้องเป็นคนไปส่งที่โรงเรียน ตกเย็นก็ต้องเป็นเค้าที่มารับ วันหนึ่งคุณพ่อฉันโทรหาฉันที่บ้าน ไม่มีคนรับสาย เพราะฉันมานอนแอ้งแม้งอยู่อีกที่ จึงเกิดเรื่องใหญ่ พี่สาวจอมแสบก็เลยโทรมาอาละวาดแทน แถมตอนจบก็ต้องโดนคุณพ่อดุอีกยกใหญ่ เฮ้อ... กรรม... พอเล่าให้พี่บอมบ์ฟัง เค้าก็บอกว่า อืม ไม่เป็นไรหรอก ก็กลับบ้านบ้างก็ได้ แต่ในความเป็นจริง ชีวิตก็ไม่ได้ต่างไปจากเดิมอยู่ดี จากคุณ : ND lover (ND lover) - [ 30 พ.ย. 51 10:06:15 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ในช่วงระหว่างที่เรียนนี้ ฉันแอบปิ๊งหนุ่มคนอิสราเอลคนหนึ่งชื่อปีเตอร์ หน้าตาดี หุ่นดีมากถึงมากที่สุด เป็นนักกีฬาโปโลน้ำ ได้โควตามาเรียนที่ U. นี้ โดยที่ต้องเป็นนักกีฬาให้กับ U. ด้วย เราแอบปิ๊งกัน แล้วเหมือนทุกคนในห้องก็เชียร์ให้เราสองคนคบกันด้วย แต่ก็ไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น อาจเป็นเพราะฉันไม่ชอบมีแฟนเป็นคนต่างชาติ ขนาดคนไทยยังคุยกันให้เข้าใจยังยาก นับประสาอะไรไปคุยกับคนต่างชาติ อาจต้องใช้ทั้งภาษามือ บวกภาษาเท้าในบางทีแน่ๆ วันสุดท้ายของการเรียนภาษา ที่โรงเรียนมีการจัดงาน มีการแสดงของนักเรียนในกลุ่มต่างๆ มาร้องเพลงบ้าง มาแสดงละครบ้าง แล้วเหมือนเพื่อนๆ กับคุณครูเป็นใจ ฉันต้องเล่นเป็นตัวละครคู่กับปีเตอร์ การแสดงในวันนั้น ทุกคนจึงถูกมดกัดกันไปถ้วนหน้า เพราะความหวานของเรา อิอิ แต่พอละครเลิก ฉันกับเค้าเดินออกมาข้างนอก หาอะไรทานกัน ในช่วงเวลานั้น ตัวโกง เอ้ย... พี่บอมบ์ แฟนตัวจริงก็โทรเข้ามา ฉันก็รับสาย เพราะช่วงนั้น ปีเตอร์เดินไปยกอาหาร พอเค้าเดินมา ก็ไม่ดูตาม้าตาเรือ แหกปากมาแต่ไกล พี่บอมบ์ก็เลยรู้ว่าฉันอยู่กับผู้ชายคนอื่น เอาแล้วไง... งานเข้าซะแล้ว ฉันพยายามจะอธิบายว่าไม่มีอะไร ฉันกับปีเตอร์เป็นเพื่อนกัน แล้วเดี๋ยวก็ไม่ได้เจอกันแล้ว พี่บอมบ์ก็ใส่ฉันแบบไม่ยั้งเหมือนกับว่าเห็นฉันเดินกับหนุ่มด้วยตาตัวเอง ถึงขั้นพูดว่า ถ้าเป็นแบบนี้ก็เก็บของออกไปจาก อพาร์ทเมนท์เค้าได้เลย เค้ารับไม่ได้ ฉันเริ่มจะโกรธ คำก็รับไม่ได้ สองคำก็ไล่ มันจะอะไรกันนักหนา ฉันเริ่มขึ้นเสียงกับพี่บอมบ์บ้าง เพราะฉันเองก็เริ่มรับนิสัยควบคุมชีวิตคนอื่นของเค้าไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ถึงแม้ว่าเค้าจะเป็นคนเก่งแค่ไหน ฉันก็คงรับไม่ได้กับคนที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันทำผิดในทุกๆ เรื่อง ฉันไม่สามารถตัดสินใจทำอะไรได้ด้วยตัวเองเลยซักอย่าง เค้าต้องการความรู้สึกว่าเค้าสามารถควบคุมทุกอย่างให้เป็นไปในแบบที่เค้าต้องการ การกระทำของเค้าเริ่มทำให้ฉันรู้สึกว่า ฉันเริ่มจะเป็นหุ่นยนต์เข้าไปทุกที แต่ฉันจะอดทนต่อไป เพราะว่าฉันกลัวความเหงา และพยายามคิดว่าทุกอย่างจะต้องดีขึ้น เราจะปรับตัวเข้าหากันได้ในที่สุด ความดีบ้าง (ไม่ดีบ้าง) ของฉันจะต้องชนะใจเค้าอย่างแน่นอน อืม... กล้าพูดเนอะ!!! จากคุณ : ND lover (ND lover) - [ 30 พ.ย. 51 10:08:26 ]

ความคิดเห็นที่ 7 โห เห็นแฟนเป็นคนบ้างมั้ยเนี่ย จากคุณ : scottie - [ 30 พ.ย. 51 20:58:10 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อย่างงี้แหละ ช่วงกำลังรักกำลังหลง หลงๆวนๆเวียนๆ จากคุณ : ความรักมีวันหมดอายุ - [ 30 พ.ย. 51 21:31:59 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อยากอ่านต่อจังค่ะ ^^~ เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะค้า จากคุณ : ฮานะจังแห่งPWC - [ 6 ม.ค. 52 10:45:32 ]