สนาม ๒๐๐๘
๘ – ๒๔ สิงหา, โอลิมปิคครั้งที่ ๓๔ ที่ประเทศจีน
สนามกีฬา, ปักกิ่ง
พื้นที่กว้างแต่ไม่ว่างบนทางแข่งขัน
หวังประชันจะเอาเหรียญเพียรฝึกฝน
พร้อมพยายามความมีวินัยใจอดทน
จึงจะได้เป็นยอดคนบนหนทาง
๑๑ กันยา, นักวิทยาศาสตร์เพิ่มโปรตรอนในแล็บฯ นานาชาติ, สวิสเซอร์แลนด์
สนามวิชา, CERN
ยิงโปรตรอนเพิ่มประจุประทุท่อ
ร่วมมือต่อความรู้อนันต์เพื่อสรรค์สร้าง
ที่เคยเร้นอาจได้เห็นเป็นหลักวาง
ว่า จักรวาลกว้างแสนกว้างเกิดอย่างไร
๒๗ พฤศจิกา - . . . ?!?!?., พธม. เข้ายึดสนามบินสุวรรณภูมิ, ประเทศไทย
สนามบิน, กรุงเทพฯ
ร้อนเป็นเพลิงจนเหยิงยุ่งมุ่งอำนาจ
ออกฟันฟาดอนาถจนชาติหม่นไหม้
มองหลังเศร้า มองหน้าเหงา ไม่เห็นใคร
โอ้ละหนอ...เมืองไทย ร้าวใจตรม
ปั่นขัดแย้งแย่งมาได้หลายพื้นที่
ม็อบที่โน่น ยึดที่นี่ มีสั่งสม
ยิ่งเหิมเกริมเพิ่มวิธีที่โสมม
ตั้งใจถล่มข่มทั้งชาติปราศยางอาย
คุณรู้ไหม...สนามบิน มีไว้บิน
ไม่ใช่ถิ่นเล่นลิ้นยุทธ์เพื่อจุดหมาย
ไม่ใช่สนามที่รบกันเสี่ยงอันตราย
ไม่ใช่ที่ที่คุณจะทำร้าย. . .ประชาชน
ประชาชนคนหลายชาติถูกอาจอุก
เมื่อคุณบุกรุกตะโกนดั่งโจรปล้น
คุณรู้ไหม...ไทย เทศ นั้น นั่นก็คน
เขาต้องทนติดอยู่ข้างในด้วยเหตุใดกัน
เขาอยากกลับบ้าน ไปทำงาน หรือไปธุระ
ต้องมาปะกับเหตุร้ายให้ไหวหวั่น
สิ่งที่ฝันวันที่หมายหายไปพลัน
เป็นเสมือนตัวประกันเกมวันนี้
มีเที่ยวบินต้องขึ้นลงหลายร้อยเที่ยว
งานข้องเกี่ยวกับเศรษฐกิจต้องป่นปี้
คุณทำลายอนาคตไทยไม่เหลือชิ้นดี
คุณยังมีหน้าประกาศ “ม็อบกู้ชาติ” ไทย
อยากขอร้องทุกทุกท่านและกสม.
หยุดให้ท้าย พธม. จะได้ไหม
เพราะครั้งนี้เดิมพัน คือ ประเทศไทย
เฮ้อ . . . ประชาธิปไตย อยู่ไกลเหลือเกิน
จะใส่เสื้อสีอะไรก็แล้วแต่
ต้องร่วมแก้ หยุดคนบุก ดับฉุกเฉิน
ตั้งสติ ใช้ปัญญา หันหน้าเผชิญ
จับมือเดินตามกติกาประชาสากล!
ต้นจั่น เขียน, ๒๙ พ.ย. ๕๑
จากคุณ :
ต้นจั่น 
- [
1 ธ.ค. 51 15:37:43
]
บทกวี "สนามบิน ๒๐๐๘"
- [
1 ธ.ค. 51 19:04:21
]