เมื่อฉันเลือกที่จะหยุดรัก
เมื่อคนนึงถูกปฏิเสธความรัก บางอย่างในชีวิตเค้าจะตาย สิ่งเดียวที่เค้าจะทำได้คือหนีไป
ไปหาคนที่เค้าจะรักได้เป็นครั้งที่สอง เว้นแต่คุณจะตามเค้ากลับมาให้ได้
ก่อนที่เค้าจะตัดใจ
วันนี้เป็นวันอาทิตย์ลูกค้าที่ร้านไม่ค่อยเยอะมากนัก ฉันเลยตื่นสายกว่าปกติ แต่งตัวมารอต้อนรับลูกค้า วันนี้อากาศเย็นกว่าเมื่อสองสามวันที่ผ่านมา พอหมดลูกค้าช่วงกลางวันฉันก็มานั่งหน้าจอทีวีเหมือนเคย ดูรายการต่างๆของทีวีฉันเปิดเห็นหนังไทยเรื่องขุนแผน ของช่องทรูเอเชีย ดนตรีประกอบหนังมันช่างหดหู่เหลือเกินขุนแผนกำลังแย่งชิงนางวันทองกับขุนช้าง นางวันทองนี่ช่างโชคดีนะมีคนที่รักนางถึงสองคน แต่นางวันทองบอกคนนึกนางได้รักแต่อีกคนดีกับนางเหลือเกิน นางวันทองไม่สามารถเลือกอยู่กับใครได้ ช่างแตกต่างจากตัวฉันเหลือเกิน ฉันไม่เหลือคนที่รักฉันอีกต่อไป ฉันเริ่มนึกถึงใครบางคน คนที่เพิ่งบอกกับฉันว่าเราเลิกกันเถอะ แล้วอวยพรให้ฉันได้เจอคนที่ดีๆ ฉันเดินทางมาไกลมาก มาเพื่อที่จะมาเจอหน้าเค้า แต่มันเป็นการมาเจอหน้าเพื่อให้เค้าบอกลา เค้าบอกจะไม่เจอหน้าฉันอีกต่อไป
แม่ฉันเดินถือถาดอาหารกลางวันมาที่โต๊ะ ฉันมองหน้าจอทีวีนางวันทองกำลังจะถูกตัดคอ แล้วฉันมองกลับมาดูหน้าแม่ที่นั่งกินข้าวอยู่ข้างๆ ฉันลูกขึ้นจากก้าวอี้ เดินไปเข้าห้องน้ำ ฉันกลั้นไม่ไหวจริงๆ น้ำตาฉันไหลอีกแล้ว ฉันกลั้นไม่อยู่อีกแล้ว ฉันกลั้นได้แต่เสียงสะอื้น เอามือปิดปากไว้ไม่ให้มันมีเสียง น้ำตาไหลผ่านมือหยดลงพื้นข้างล่าง
นี่เป็นวันที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ที่ฉันเป็นอย่างนี้ ฉันยังเสียใจฉันสิ้นหวัง ฉันอ่อนแอ ฉันหมดกำลังใจ ฉันไม่อยากแม้จะลุกขึ้นจากที่นอนเลยด้วยซ้ำ มันปวดใจเหลือเกิน ปวดมาก มากจนพร่ำพรรณนาออกมาไม่ให้ใครรู้ถึงความรู้สึกนี้ได้ ถ้าผู้นั้นไม่ประสบพบกับตัวของเค้าเอง เสียงแม่เรียกถามว่าไม่หิวข้าวหรือไง ฉันตอบออกไปเพียงเบาๆว่าไม่หิว ฉันกลัวแม่จะรู้ว่าฉันเป็นอะไรไป ฉันพยายามเข้มแข็งต่อหน้าแม่ ทำตัวเป็นปกติเหมือนที่เคยทำมา
นี่มันครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่ฉันต้องเจ็บปวดกับเรื่องของความรัก ฉันไม่ได้เข้มแข็งอย่างที่ฉันแสดงออกต่อหน้าผู้คนทั่วไปหรอกนะ ฉันอ่อนแอ ฉันขาดหาย ฉันอยากได้มันมาครอบครองและอยู่กับตัวฉันตลอดไป แต่ไม่เคยเลยสักครั้งเดียวที่มันจะอยู่กับฉันอย่างยาวนาน เพราะอะไรใครก็ได้ช่วยบอกฉันที หรือจะจริงอย่างที่ทุกคนบอกฉัน ฉันถูกสาป สาปที่ให้เกิดมามีรักแต่ได้พบกับความผิดหวัง แล้วฉันจะหยุดไม่ให้รักใครสักคนได้อย่างไร ฉันเหงา ฉันโหยหา ฉันขาดหาย ฉันสูญเสีย ฉันปวดใจ
ฉันเป็นใครตอนนี้ ฉันอายุยี่สิบแปดปีแล้ว ไม่มีงานไม่มีเงินมีเพียงร้านอาหารเล็กของแม่ ที่มันไม่ได้เกิดจากน้ำพักน้ำแรงของฉัน แต่มันเป็นที่เดียวที่ฉันอยากจะกลับมาเวลาที่ฉันสิ้นหวัง มาพักเพื่อให้ฉับมีกำลังใจให้ฉันกลับไปสู้กับโลกภายนอกได้อีกครั้ง
เมื่อสามเดือนที่แล้วฉันได้พบกับผู้ชายคนหนึ่ง ผู้ชายธรรมดาที่ทำให้ฉันประทำใจได้เพียงแค่รู้จักกันได้แค่สามวัน ผู้ชายที่ทำให้ฉันห่วงใยในระยะเวลาสั้นๆ เวลาผ่านไปหลังจากรู้จักกันครั้งแรกแค่ไม่กี่วัน ความรู้สึกแบบนี้มันไม่ได้เกิดขึ้นกับฉันมานาน และฉันก็กลัว กลัวที่มันจะเป็นเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ฉันถามว่ามีใครสักคนหรือยังและรู้สึกดีเหมือนกับที่ฉันรู้สึกให้หรือเปล่า เป็นไปไหมที่เราสองคนจะสานความสัมพันธ์ให้มันมากว่าเดิม ชายคนนี้อยู่ต่างจังหวัดเค้ามาหาฉันทุกวันหยุดเสาร์อาทิตย์ ฉันตั้งหน้าตั้งตารอวันที่จะได้อยู่ด้วยกันทุกครั้งที่เราจะต้องจากกันเป็นอย่างนี้เรื่อยมา ฉันกอดเค้าอย่างสุขใจ ทุกครั้งที่เค้าหอมแก้มริมฝีปากบางๆที่สัมผัสหน้าฉันมันซาบซึ้งเข้าไปในหัวใจของฉัน มันพองโตมันเต้นเหมือนรักครั้งแรกที่ฉันได้พบ ความรู้สึกแบบมันทำให้ฉันอยากกลับไปทำงานอีกครั้ง ความคิดต่างๆของฉันมันประกายออกมาเหมือนเมื่อครั้งที่ฉันประสบความสำเร็จตอนอยู่ที่กรุงเทพ ฉันเริ่มวางแผนที่อยากจะเริ่มสร้างอนาคตด้วยการกลับไปทำงานและจะได้มีเงิน เพื่อจะได้เริ่มทำธุรกิจของตัวเอง
สองคนเราเจริญเติบโตในสามปีแรกของชีวิต แต่ความรักของชัยเติบโตในชิวิตก็ตอนได้รู้จักปลาไง
จากคุณ :
charmmower 
- [
1 ธ.ค. 51 16:28:15
]
เมื่อฉันเลือกที่จะหยุดรัก ตอนที่1
- [
1 ธ.ค. 51 19:58:43
]
