เพื่อนที่ไม่พึงปรารถนา..!!!
ราสส์ กิโลหก
อรทัยฯ สาวสวยและโสดอายุอานามได้ 35 ปี ในชุดพนักงานสีฟ้าสดใสของบริษัทหรือที่ชาวบ้านชอบเรียกว่า สาวออฟฟิศ หลังจากเลิกงานประจำวันที่บริษัทแล้ว ก่อนจะกลับเข้าบ้านเธอจะต้องแวะซื้อสิ่งของต่างๆที่พวกพ่อค้าแม่ค้านำมาตั้งขายที่บริเวณด้านหน้าหมู่บ้านที่เธออาศัยอยู่
ที่มือทั้งสองข้างหิ้วสิ่งของพะรุงพะรัง ส่วนใหญ่จะเป็นจำพวกของกินต่างๆทั้งกับข้าว ขนมหวานและผลไม้ รวมทั้งกระเป๋าถือประจำตัวสะพายอยู่ที่ไหล่ ท่าทางอิดโรยเพราะช่วงเช้าต้องรีบตื่นแต่เช้าออกไปทำงานพอ ตอนเย็นหลังเลิกงาน ก็รีบเดินทางกลับบ้าน ชีวิตช่างสับสนวุ่นวายแต่ก็ไม่มีทางเลือก
วันนี้เป็นวันสุดสัปดาห์คือวันศุกร์ วันถัดไปคือวันเสาร์และวันอาทิตย์คือวันหยุด เธอจึงซื้อของมากกว่าวันปกติ อรทัยใช้เวลาวันหยุดพักผ่อนอยู่กับบ้านไม่นิยมออกไปเที่ยวเตร่ที่ไหน เพราะเป็นการเปลืองเงินโดยใช่เหตุ พฤติกรรมชอบเก็บตัวอยู่กับบ้านแบบนี้ ทำให้เธอหาทางลงจากคานทองไม่ได้ แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร อยู่คนเดียวสบายใจสบายกายไม่มีเรื่องกวนตัวกวนใจ ให้ปวดสมอง
เดินหิ้วของจนไหล่เอียงมาถึงหน้ารั้วประตูบ้าน ควักกุญแจไขเข้าบ้านด้วยความเคยชิน ทำงานมาทั้งวัน ระยะทางจากบ้านถึงที่ทำงานก็ไม่ไกลมากนักแต่ การจราจรในกรุงเทพฯทำให้การเดินทางเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโต ใช้เวลาเดินทางเป็นชั่วโมงเสียดายเวลาที่เสียไปบนรถที่ติดอยู่ในถนนที่จอแจสับสนและวุ่นวาย
บ้านพักอาศัยของอรทัย เป็นทาวน์เฮ้าส์ชั้นเดียวตัวอาคารกว้าง 4 เมตรลึก 10 เมตรมีห้องนอน 1 ห้องแบบพอเพียง ดีที่เป็นห้องหัวมุมทำให้มีพื้นที่เพิ่มด้านข้างอีก 1 เมตรพร้อมทั้งมีหน้าต่างด้านข้างเพิ่มอีก 6 บานทำให้ดูโปร่งโล่งกว่าห้องอื้นๆที่ติดกันเป็นแถว แม้จะดูตับแคบไปบ้างแต่สำหรับคนโสดอย่างเธอ คิดว่าเหมาะสมแล้ว พอเข้าบ้านได้ความสุขส่วนตัวกลับมาเป็นของตัวเองอีกครั้ง ภารกิจอันแรกที่รีบทำก็คือ อาบน้ำชำระตัวให้สะอาดสดชื่น ตามมาด้วยอาหารและขนมที่อร่อยๆๆบนโต๊ะอาหารของตัวเอง นั่งจัดการกับอาหารการกินอย่างเดียวดายตามความเคยชิน กินไปนั่งคิดอะไรเพลินๆ จนอิ่มท้องในไม่ช้า พลางคิดว่าคนเราตอนที่มีความสุขที่สุดก็คือ ตอนที่อิ่มท้องนี่เอง !
พาตัวเองมานั่งที่โซฟาตัวใหญ่ ซึ่งตั้งอยู่ข้างผนังห้อง ใช้รีโมตฯเปิดดู ทีวี เครื่องใหญ่ตั้งอยู่ผนังด้านตรงข้ามกัน ผนังด้านที่ตั้ง ทีวี เป็นด้านข้างของทาวน์เฮ้าส์ซึ่งเป็นด้านที่มีหน้าต่าง ด้านเหนือที่วีขึ้นไป สูงเกือบถึงฝ้าเพดานเป็นที่ติดตั้งของแอร์แขวน ที่ทำหน้าที่ทำความเย็นให้กับบ้านหลังนี้
นั่งดูรายการ ทีวี ที่ชื่นชอบด้วยความสุข เป็นละครรักวัยรุ่นของพวก นิสิตนักศึกษาเนื้อหาเป็นเรื่องรักกุ๊กๆกิ๊กๆทั่วๆไป ดูๆไปทำให้หวนนึกถึงอดีตของตัวเอง ความคิดล่องลอยไปนึกถึงสมัยเรียนมหาวิทยาลัยเป็นชีวิตในวัยสาวและสดใส ก็มีเพื่อนชายที่เรียนอยู่ด้วยกันมาชอบมาจีบเหมือนกัน มันเป็นชีวิตของชายหนุ่มกับหญิงสาวทั่วไป แต่เธอก็ยังไม่ตกลงคบกับใครเป็นพิเศษคงเป็นเพราะความเป็นเด็กต่างจังหวัดและพ่อแม่มีฐานะยากจน จึงเจียมตัวและตั้งใจเล่าเรียนอย่างเดียว และไม่คาดติดว่าในอนาคตต่อมา กลายเป็นความโชคดีสำหรับเธอ เพราะทำให้เธอไม่มีใครเป็นพิเศษจนกระทั่งเล่าเรียนจนได้รับปริญญาสมความตั้งใจ
อรทัยได้เห็นพวกเพื่อนๆรุ่นเดียวกันที่ต่างแต่งงานมีครอบครัวไป เกือบทุกคนมีปัญหาที่แตกต่างกัน บางคนมีปัญหากับการมีชีวิตคู่ที่ไม่สามารถปรับตัวเข้ากันได้ บางคนมีปัญหากับญาติพี่น้องของคู่ชีวิต ประเภทแม่ยายกับลูกเขยหรือแม่ผัวกับลูกสะใภ้เหมือนนิยายน้ำเน่าไม่มีผิด บางคนตอนยังไม่แต่งงานรูปร่างหน้าตาสวยสดใส เวลานัดกันไปเที่ยวที่ไหนจะสนุกสนานเป็นตัวของตัวเอง แต่ไม่น่าเชื่อหลังจากแต่งงานไปแล้วไม่กี่ปี มาเจอหน้ากันตอนเลี้ยงรุ่นเห็นแล้วจำแทบไม่ได้ ทั้งอ้วนทั้งโทรมถามได้ความว่าทั้งเลี้ยงลูกและตามผัว...เวรกรรม !!
อรทัยคิดถูกที่ยังครองตัวเป็นโสด เป็นโชคดีจริงๆ อยู่คนเดียวมีอิสระทุกอย่าง นึกจะไปไหนก็ได้ไป ไม่มีภาระหรือความยุ่งยากมารบกวนชีวิตประจำวัน เงินทองเหลือกินเหลือใช้เพราะปากเดียวท้องเดียว ชีวิตสดใสเหมือนนกน้อยที่ บินถลาเที่ยวไปในท้องฟ้า
ดูรายการไปอ่านหนังสือไปเป็นการย่อยอาหาร พรุ่งนี้เป็นวันหยุดจึงปล่อยตัวได้เต็มที่ไม่ต้องห่วงว่าจะนอนดึก ดูรายการต่างๆจนเพลินเวลาดึกมากแล้วความง่วงมารุมเล้าเปลือกตาหนักเต็มที กดรีโมตฯ ปิดเครื่องฯ คิดว่าคงนอนที่โซฟานี่แหละ ! กำลังเคลิ้มๆ เอ๊ะ ! เสียงอะไร ? มันเป็นเสียงเหมือนมีอะไรไปติดอยู่ที่ช่องระบายความเย็นของตัวแอร์ เสียงก๊อกๆแก๊กๆ เหมือนมีสิ่งของบางอย่างไปปิดขวางช่องลมบางช่อง
ด้วยความสงสัยจึงไปลากเอาเก้าอี้นั่งจากโต๊ะอาหาร มาวางที่ตรงกับตัวแอร์ พาตัวไปยืนบนเก้าอี้เพื่อให้สามารถมองเข้าไปที่ช่องลมของตัวแอร์ เพราะอยากรู้สาเหตุที่มาของเสียง ตอนนี้หน้าของเธออยู่ห่างจากช่องลมแค่คืบกว่าๆสอดส่ายสายตาหาความผิดปกติ กำลังมองดูเพลินๆ ทันใดนั้นโดยที่ยังไม่ทันระวังตัว ปรากฏมีสิ่งหนึ่งโผล่มาจากช่องเล็กๆของช่องแอร์ มันคือสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งโผล่หัวออกมาพร้อมแลบลิ้นแฉกๆออกมาให้เห็นเต็มตา..
พอเห็นภาพชัดเจน ว่าเป็นอะไร ? อรทัยร้องลั่นไม่เป็นภาษา ขยับตัวหนีด้วยความตกใจจนแทบตกจากเก้าอี้ ใจสั่นระรัวด้วยความตกใจสุดขีด ความขยะแขยงเกิดขึ้นกับตัวจนขนลุก เพราะเจ้าสิ่งที่น่าเกลียดน่ากลัวที่กำลังส่ายหัวชูคอออกมาจบเกือบถึงหน้า อรทัย มันคือ งู ชนิดหนึ่งขนาดประมาณนิ้วมือไม่รู้ว่ายาวขนาดไหนเพราะเห็นแค่หัว รีบกระโดดลงจากเก้าอี้ถอยกลับออกมา พอ หันกลับไปมองอีกครั้งมันยังทำท่าผลุบๆโผล่ๆ ตรงที่ช่องแอร์ สักพักก็หดหัวกลับเข้าไปจนมองไม่เห็น
อรทัย ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ปัญหาใหญ่เกิดขึ้นกับเธออย่างช่วยไม่ได้ เพราะมีสิ่งแปลกปลอมที่ไม่พึงปรารถนาเข้ามาอยู่ร่วมห้อง สำหรับความรู้สึกของ เธอ เจ้าสัตว์เลื้อยคลานตัวยาวนี้ มันน่าเกลียดและน่ากลัวจนขึ้นสมอง และคิดว่าตงไม่ใช่แต่เธอคนเดียว คนส่วนใหญ่ไม่ว่าผู้หญิงและผู้ชายบางคนก็คงคิดแบบเดียวกัน
พอเจอเหตุการณ์แบบนี้เข้า ความง่วงกระเจิงหายไปเปลือกตาแข็งเหมือนกินกาแฟเข้าไปซัก 10 แก้ว หัวใจเต้นโครมครามจนผิดจังหวะ วันนี้เป็นวันโลกาวินาศสำหรับหญิงโสดสวยคนนี้เสียแล้ว หันมองดูเวลาที่นาฬิกาเกือบ ตี 2 แล้ว จะไปเรียกใครที่ไหนมาช่วยดึกดื่นป่านนี้ คงต้องช่วยตัวเอง ไม่งั้นอยู่ไม่เป็นสุขแน่ !
ความคิดอันแรกคือ ต้องเอายาฉีดฆ่ายุงชนิดสะเปย์ฉีดเข้าไปเพื่อให้มันหนีออกมา ไวเท่าความคิดวิ่งไปที่เก็บของหลังบ้าน หยิบเอากระป๋องยาฆ่ายุงออกมา ลากเก้าอี้ติดมือออกมาด้วย ค่อยๆปีนขึ้นไป ยื่นมือที่ถือกระป๋องฉีดยา เล็งเป้าหมายไปที่ช่องเล็กๆมือสั่นเล็กน้อยเนื่องจากบังคับความตื่นเต้นไม่ได้ พอได้จังหวะหลับหูหลับตา ฉีด ปีดๆๆๆเข้าไปที่ช่องลมแอร์ตำแหน่งที่หัวเจ้าสัตว์ตัวยาวโผล่ออกมาเมื่อครู่..
กระโดดถอยออกมาดูผลงาน ซักพักใหญ่ๆฤทธิ์ของยาฉีดยุงก็เริ่มสัมฤทธิ์ผล เจ้าสัตว์น่าเกลียดตัวยาวคงโดนยาฉีดเข้าไปเต็มที่ เกิดอาการ เมายาฉีดยุง จึงค่อยๆม้วนตัวออกมาจากช่องแอร์จนเป็นก้อนกลม แล้วก็หล่น ตุ๊บลงมาที่พื้นบ้าน อรทัยดีใจสุดๆรีบวิ่งกลับไปที่หลังบ้านคว้าไม้กวาด หวังจะเอามาเขี่ยเจ้างูให้พ้นไปจากตัวบ้าน
พอกลับมาถึงจุดที่เจ้า งูตกลงมาเมื่อครู่ ปรากฏบริเวณนั้นว่างเปล่า ใจหายวาบออกอาการถอยหลังกรูด เนื่องจากพื้นในบ้านมีสิ่งของตั้งอยู่มากมาย เช่นโต๊ะทำงาน ตู้ใส่ของ ทั้งกองสิ่งของต่างๆอยู่เกือบเต็มพื้นที่ (มีต่อ)
แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 51 21:30:04
เพื่อนที่ไม่พึงปรารถนา !!!
