ดอกไม้
รวยระรินกลิ่นไม้ หลากพรรณ
มวลหมู่ภมรมัน ชื่นชู้
ผกากิ่งแข็งขัน เริงรื่น
เชิดช่อรอรักรู้ คลั่งไคล้หลอกลวง
ขอมีใครหนึ่งนั้น เคียงกาย
โทษหยั่งลึกคมคาย เหนื่อยซ้ำ
จากรักเพื่อใครหลาย รออยู่
ใจนี่สุดเจ็บช้ำ อย่าได้คิดไกล
หัวใจ
สานสายใยอุ่นข้าง เอียงอาย
เลือดหล่อหลอมเวียนกาย ดั่งน้ำ
ชโลมฉ่ำจิตสาย เรืองรุ่ง
มิพล่านหวานกลืนกล้ำ ไป่ได้สุดใจ
ยากคิดรักไม่ให้ จบลง
คิดยิ่งกลับงวยงง อ่อนล้า
คนรักเหนื่อยใจคง กลับมั่น
รักกว่าใครไหนฟ้า อยู่ค้างเกินทน
สีเขียว
นานานับค่าได้ สะเทือน
ดุจดั่งสกาวเดือน ส่องหล้า
แสงนวลผ่องเสมือน อบอุ่น
เอมอิ่มมิตรภาพข้า สู่ฟ้าเทียมดิน
เข็นครกยากยิ่งขึ้น ภูเขา
สุดหยั่งลึกใจเรา จึ่งแจ้ง
คิดถึงแต่เพียงเขา คนหนึ่ง
เจ็บแต่กลับเสแสร้ง ว่าข้าสุขใจ
ห้องแห่งความทรงจำสีน้ำเงิน
หนาวเหน็บเจ็บจ่อขั้ว หัวใจ
โดดเดี่ยวกลางพงไพร ป่าช้า
เงียบงันหวั่นและไหว โอนอ่อน
เหงาเอ่ยทักทายหว้า อย่าทิ้งกันไกล
ดังคมมีดอยู่ข้าง กลางอก
จมดิ่งลงนรก สะท้าน
สาหัสแผ่คลุมปก กายร่าง
เหลือแต่เพียงใจกร้าน อย่างนี้อีกนาน
ฝากผลงานน้องใหม่ไว้ในถนนนักเขียนด้วยนะครับ
ดีไม่ดีช่วยติชมกันด้วยนะครับ
จากคุณ :
ฟันเหล็กเด็กแนว
- [
6 ธ.ค. 51 06:20:13
]