เมื่อสักชั่วโมงที่แล้วกำลังเตรียมตัวปิดไฟนอน ตาเหลือบเห็นแมลงสาบเดินอยู่ข้างโต๊ะคอมพิวเตอร์ เลยนึกอะไรได้เรื่องหนึ่ง เป็นประวัติศาสตร์ของ Bestฯ กับแมลงสาบที่ต้องจารึกไว้จนวันสิ้นโลกเลยทีเดียว
แมลงสาบ ถึงใครจะบอกว่ามันเป็นสัตว์โบร่ำโบราณมีมาแต่ดึกดำบรรพ์ แต่ขอเป็นคนหนึ่งที่นั่งภาวนาว่าเอ็งจงอย่ามาเจอกันให้เกิดการตะบันขี้หน้ากันเลย
เกลียดมันมาก ไอ้แมลงสาบ!
มีเพื่อนอยู่คนหนึ่งทั้งเกลียดและกลัวแมลงสาบ เพื่อนผู้หญิงคนนี้รู้จักตอนเข้าเรียนวิศวกรรมศาสตร์ย่านบางเขนปีแรก รู้จักกันเพราะชื่อขึ้นต้นด้วยอักษรเดียวกัน มานั่งใกล้กันวันแรกๆ มันเป็นคนที่ดูออกจะลุยๆ ห้าวเล็กๆ เป็นปกติสาววิศวะรุ่นเก่า (เอ่อ... ออกตัวนิด ไม่ใช่แก่นะคะ) ไม่เหมือนสมัยนี้ที่สาวๆ วิศวะนี่ออกจะมีหลายแบบ ขาว สวย หมวย เอ็กซ์ เซ็กซี่ระเบิด ก็หาดูได้ตามร้านค้าทั่วไป (ร้านค้าข้างตึกคณะวิศวะอะค่ะ)
กลับมาที่แมลงสาบกันเถอะ เรื่องสาวขาวเซ็กซ์นั่นไว้ค่อยเล่าคราวหน้า
เพื่อนคนนี้ไม่มีบุคลิกลักษณะที่จะบ่งบอกได้ว่าเป็นสาวกรี๊ดกร๊าดแบบผู้ยิ้ง ผู้หญิงเขาเป็นกัน จนกระทั่งวันหนึ่ง ในห้องน้ำหญิงตึกคณะวิทยาศาสตร์
ไอ้เราก็เพิ่งเสร็จภารกิจการถ่ายน้ำมันเครื่องออกมาล้างมือล้างไม้ก่อน มันก็เข้าต่อจากเราไปเป็นคนที่สอง ประตูปิดปัง เสียงกลอนดังแกร๊ก นับถอยหลัง สี่ สาม สอง...
"กรี๊ดดดดดด!!!"
ปังงงงง!!!
คุณเพื่อนกรี๊ดสนั่นหวั่นไหวให้กลัวท่อห้องน้ำแตกด้วยพลังเสียงระดับโอเปร่า ตามด้วยเสียงประตูห้องน้ำกระแทกผนังดังมาก ขอย้ำว่าดังมากหน้าตาเพื่อนเราก็ดูหวาดกลัวสุดชีวิต เลยต้องวิ่งเข้าไปจับแขนถามว่าเป็นอะไร ปรากฏว่ามันทำหน้าหลอนมาก แล้วบอกว่า
"มะ แมลงสาบ"
ตอนนั้นเหวออยู่พัก แล้วก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง
คือแค่แมลงสาบตัวกระต๊อยเดียว กลัวอะไร กรี๊ดยังกับจะโดนข่มขืน เพราะ Bestฯ เป็นคนไม่กลัวแมลงสาบ ตอนอยู่บ้าน (อยู่บ้านตั้งแต่เล็กจนจบมัธยมปลาย มาอยู่หอพักตอนเรียนมหาวิทยาลัย) เวลาเจอแมลงสาบยังถือเป็นกีฬาอย่างหนึ่ง กีฬาการไล่จับหนวดแมลงสาบ ตอนนั้นเก่งมาก ถือว่าเป็นเทพเลย เซียนจับหนวดแมลงสาบด้วยมือเปล่า
คือเมื่อก่อน เวลาที่บ้านมีร่างดำๆ ขาหนามๆ หนวดยาวๆ กระดิกตลอดเวลานั้นมาคลานต้วมเตี้ยมเมื่อไหร่ล่ะก็ เจอ Bestฯ แน่ Bestฯ จะใช้ความเร็วการขยับมือและแขนที่ฝึกปรือจากการแหย่แมวเล่นทุกวันมาจก เอ๊ย! จับ คว้าเอาหนวดแมลงสาบอย่างแม่นยำ แล้วจับไปโยนออกนอกบ้านได้อย่างเป็นที่ชื่นชมของพ่อแม่ญาติพี่น้อง ถึงแม้จะถูกไล่ให้กลับมาล้างมือฟอกสบู่ให้สะอาดในภายหลังก็ตาม
เพราะฉะนั้น สำหรับ Bestฯ แมลงสาบนั้นเรื่องกี้ๆ ค่ะ
คิดอย่างนั้นมาตลอดจนกระทั่งวันหนึ่งที่เป็นช่วงมหาวิทยาลัยปิดเทอม Bestฯ ก็กลับบ้านมานอนห้องเดิมของตัวเองที่ปกติปิดเอาไว้ตลอดเวลา นานทีแม่ก็จะมาทำความสะอาดให้บ้าง
คืนนั้น ความสัมพันธ์ฉันเพื่อนเล่นระหว่าง Bestฯ กับแมลงสาบก็เปลี่ยนไป
ยังจำได้ติดตราตรึงใจเลย มันเป็นเสมือนรอยราคีที่ไม่มีวันลืมได้ลง จำได้กระทั่งชุดนอนที่ใส่นอน เป็นเสื้อเชิ้ตลายสีน้ำตาล กับกางเกงขายาวขอบยางยืดแบบเข้าชุดกัน ในระหว่างที่ Bestฯ นอนหลับอย่างมีความสุขบนเตียงนุ่ม สะอาดหอม ที่เพิ่งผ่านการซักและปูใหม่โดยคุณแม่ผู้น่ารัก (เพราะลูกมันไม่รู้จักทำเอง) ต่างจากฟูกเก่าๆ ผ้าปูหม่นๆ ที่หอพักโดยสิ้นเชิง
มีความรู้สึกเหมือนอะไรบางอย่างสะกิดที่ขายิบๆ !
ช่างมัน มารความสุขยามนอนหลับ สะบัดขาแล้วมันก็หยุดไป
เคลิ้มๆ ต่อไป กำลังจะฝันถึงแบรด พิทท์ต่อ เพราะเพิ่งดู Meet Joe Black จบไปเมื่อค่ำ เอาอีกแล้ว!
อะไรบางอย่างกำลังไล้ผิวบางๆ ที่แขนของเราอยู่ ไต่ขึ้นมาจากมือสูงขึ้นมาเรื่อยๆ !
ฮึ๊ย... คนจะนอน สะบัดแขนแรงๆ แล้วมันก็หยุดไป
ในขณะที่ห้วงนิทรามาเยือน แก้มนวลๆ (นั่น แก้มนวล... กล้าพูด) ก็เริ่มรู้สึกสากระคาย หืม? ฮื้อ... ใครมาแอบลักหลับฟระ เอามือปัดๆ ออกไป ขยับเปลี่ยนท่านอนมานอนตะแคงซุกหน้ากับหมอน ความรู้สึกสากระคายนั้นเปลี่ยนไปอยู่ที่แผ่นหลัง!
ให้ตาย แบรด พิทท์ลืมโกนหนวดแล้วมาไซ้ก็ไม่ใช่ ใครทะลึ่งมาเล้าโลมยามหลับก็ไม่มี ห้องนี้ข้านอนคนเดียว จังหวะที่สมองทำงานเชื่องช้าจากความงัวเงียและขี้เซาของเรานั้น อะไรที่ว่าก็ไต่ลงมาเรื่อยๆ ใต้ร่มผ้าจนอีกนิดจะมาถึงขอบเอวกางเกงยางยืด
เฮ้ย!!!!
มันเอาแน่แล้ว!
ชะรอยมันจะเป็นการไปกดปุ่มเปิดสวิทช์สมองและการประมวลผลสั่งการร่างกายของ Bestฯ เข้า มือขวา Bestฯ ตะปบหมับเข้าที่ด้านหลังทันที มันจะตัวอะไรก็ตามแต่ ล็อคเป้าไว้ เพราะไม่รู้ว่ามันมีความสามารถในการชอนไชแค่ไหน เกิดมันไหลเข้าใต้ขอบยางยืดขึ้นมาล่ะก็ ฉัน... จะเสียพรหมจรรย์กันก็งานเนี้ย
ทันทีที่สมองรันได้ถึง 90% ไอ้เราก็เด้งพรวดขึ้นมาจากเตียงทันทีวิ่งตรงไปกดสวิทช์ไฟฉับพลัน ระบบการรับกลิ่นคงเริ่มทำงานด้วย เพราะมันเริ่มได้กลิ่นอะไรบางอย่างติดจมูกขึ้นมาและทวีความรุนแรงอย่างรวดเร็ว
เกิดเอะใจ... เอาหลังมือข้างซ้ายถูที่แก้ม ค่อยๆ ลากมาแตะปลายจมูก ส่วนมือข้างขวายังล็อคเป้าไว้อยู่
แง่งเอ๊ย... เหม็นหน้าตัวเอง ship หาย!
ไอ้ตัวที่อยู่ในกำมือก็กำลังดิ้นรนหาอิสระ ยิ่งมันดิ้น ความรู้สึกระคายปนเจ็บจี๊ดๆ ที่ผิวหลังก็ขยับตามไปด้วย แน่แล้ว... มันจะเป็นอะไรไปไม่ได้ ภาพจำลองตัวในอุ้งมือค่อยๆ ชัดเจน ตัวดำๆ ทรงรี แบน หนวดยาวสองเส้น ขาหนามๆ หกขา อึ๊ย...
ไอ้แมลงสาบ!!!
สติและสัมปชัญญะกลับคืนมา มือที่ล็อคเป้าคลายออกทันทีพร้อมการสะบัดเสื้ออย่างคนบ้าคลั่ง มันก็ตกปุ๊ลงพื้นห้อง และก็ดูเหมือนว่ามันจะรู้ดีว่าทางรอดของมันคือการหนี มันวิ่งวนไปวนมาไม่คิดชีวิต แต่ให้มันตายเหอะ! มันดันวิ่งเข้าหาวัตถุกลางห้องที่ใกล้ที่สุดซึ่งก็คือ ขาของเรานี่แหล่ะ มันพยายามจะไต่ขึ้นสู่ที่สูงโดยอาศัยเท้าและขาเราเป็นเสาปีน บ้าเอ๊ย... อย่าหวังว่าจะได้ดอมดมดอกฟ้า Bestฯ สะบัดขาพามันไปกระแทกผนังแล้วมันก็ตกพื้นอีกที วิ่งวนรอบห้องหาทางรอด
เอาสิ!!! ไม่ตายไม่นอนเว้ยคืนนี้
กลายเป็นนังบ้า แค้นข้ามภพ กรอกสายตาไปรอบๆ ห้อง ปะเข้ากับกระดาษทิชชูกล่องหนึ่งบนโต๊ะข้างเตียง ดึงมันออกมาหลายแผ่นมาซ้อนๆ กันอย่างรวดเร็ว แล้ววางไว้บนมือ ตัวเองก็วิ่งไล่ล่าไอ้แมลงสาบนั้นไปรอบๆ ห้อง กระทั่งมันมาจนมุม
แกตาย!
Bestฯ สำเร็จโทษแมลงสาบตัวนั้นด้วยวิธีที่โหดเหี้ยมเกินมนุษย์ หนวดเหนิดอะไรไม่จับไม่คว้ากันแล้วทีนี้ แค้นมาก บังอาจฉี่ใส่แก้มนุ่มๆ ของเราได้ มือทั้งมือที่มีกระดาษทิชชูปึกหนึ่งรองอยู่เข้าคว้าตัวมันไว้กลางอุ้งมืออย่างฉับไว แล้วก็รู้สึกถึงการดิ้นรนของมันในมือ
BestChild แค่นยิ้มที่มุมปากก่อนที่จะขยำมันจนเละคามือตอนนั้นเลย
ผลคือมันตาย ตายแน่นอน เพราะซากของเหลวในตัวมันซึมทะลุกระดาษทิชชูปึกนั้นมาลงฝ่ามือ Bestฯ ซะ ขอโทษทีนะ เหม็นชวนอ้วกไม่แพ้หน้า Bestฯ ตอนนั้นเลย นี่ติดว่าหันคอไปดมหลังตัวเองไม่ได้นะนี่ ไม่อย่างนั้นคงได้ทดลองกันมั่งอ่ะ
ทันทีที่กำจัดซากศพไอ้แมลงสาบสำเร็จโดยไม่ทิ้งหลักฐานใดๆ ไว้ให้ตำรวจสืบสาวราวเรื่องได้ สิ่งแรกที่ทำคือถอดเสื้อผ้าทุกชิ้นโยนลงตะกร้า โดดเข้าห้องน้ำ อาบน้ำสระผมใหม่หมดทั้งตัว ถูและขัดทุกส่วนของร่างกายอย่างบ้าคลั่ง สบู่ก็ฟอกกันจนจะหมดก้อน เล่นเอาออกมาตัวแสบตัวซีด
จากนั้นก็มาจัดการรื้อเครื่องนอนทั้งหมดเปลี่ยนใหม่
พอเหนื่อยก็นอนหลับไปอีกที... เฮ้อ
คราวนี้ไม่ลืมสำรวจทุกซอกทุกมุมของห้องและเตียงก่อนนอน ไม่หวังจะให้ประวัติศาสตร์มันซ้ำรอยในคืนเดียวหรอกนะ
จากวันนั้นเป็นต้นมา Bestฯ ก็เลิกเล่นเกมคว้าหนวดแมลงสาบอีกต่อไป และ Bestฯ ก็ฉลาดพอที่จะเรียนรู้จากความผิดพลาด กระดาษทุกชนิดที่น้ำซึมผ่านได้ก็จะไม่ถูกนำมาใช้เป็นเครื่องประหารเด็ดขาด ถุงพลาสติกขนาดเล็กถูกเลือกไว้แล้วสำหรับการนี้
เมื่อใดก็ตามที่ Bestฯ เห็นแมลงสาบมาเดินทาบรัศมีในระยะสามเมตร มันจะได้พบกับการขาดอากาศหายใจในถุงพลาสติกที่ Bestฯ จะเอามันมาสวมมือแล้วคว้าไว้ ตลบถุงกลับด้านแล้วผูกปมแน่น ยืนมองมันดิ้นอยู่ในนั้นจนสะใจแล้วโยนทิ้งลงถังไป...
ทุกวันนี้ ในห้องนอน Bestฯ จะมีหนึ่งอย่างที่ห้องนอนคนทั่วไปไม่น่าจะมีติดไว้ประจำห้องคือถุงพลาสติกหูหิ้วขนาดเล็ก ต้องมีไว้อย่างน้อยหนึ่งใบไว้อุ่นใจในยามศัตรูบุก
อย่างนี้เรียกว่า "เกลียด" ใช่ไหม?
ไอ้แมลงสาบ ฉันเกลียดแก!!!
แก้ไขเมื่อ 11 ธ.ค. 51 02:41:20
จากคุณ :
BestChild 
- [
11 ธ.ค. 51 01:36:04
]
ไอ้แมลงสาบ...ฉันเกลียดแก!
คุณส้ม(1) เอิ่ม... ที่ว่าน่ากลัวนั่น แมลงสาบ หรือแมลงสาบฮันเตอร์คะ?
สมๆ
