ความคิดเห็นที่ 1 ผมกับเธอ เรารู้จักกันครั้งแรกเมื่อปลายปีที่แล้ว ผมจำได้ว่าตอนนั้นแม่ พาผมมาที่บ้านหลังหนึ่ง ดูจากท่าทางของคนในบ้านที่ให้การต้อนรับขับสู้ เป็นอย่างดีแล้วนั้น ผมรู้สึกว่าพวกเขาคงจะรู้จักและคุ้นเคยกับแม่ของผม พอสมควร ผมถูกปล่อยให้นั่งรออยู่คนเดียวในห้องรับแขกของบ้าน โดยมีพี่ที่เป็น แม่บ้าน ซึ่งผมมาทราบชื่อทีหลังว่าชื่อพี่ติ๋ม คอยหาน้ำ และขนม นมเนย มาเสิร์ฟผมอยู่ไม่ขาด ส่วนแม่น่ะเดินหายไปทางไหนแล้วไม่รู้ ผมนั่งเล่น มองดูอะไรเรื่อยเปื่อยไปสักพัก จนสายตาไปสะดุดอยู่ตรง ประตูทางเข้าบ้านที่กำลังถูกเปิดและมีใครคนหนึ่งก้าวเข้ามา เด็กสาว หน้าตาบ้องแบ๊ว ผมยาวดำเป็นเงาของเธอถูกมัดรวบตึงไว้ข้างหลังด้วย โบว์ผูกผมสีน้ำตาล เธอใส่ชุดมัธยมปลายเสื้อสีขาว เก็บชายเสื้อไว้ใน ขอบเอวกระโปรงสีดำยาวพอดีเข่า คาดทับด้วยเข็มขัดดูเรียบร้อย ถุงเท้า สีขาวพับพอดีข้อเท้าภายใต้รองเท้านักเรียนดำมัน มือข้างหนึ่งถือกระเป๋า หนังสือแบบหนังสีดำอย่างที่นัเรียนใช้กันทั่วไป อา...เธอช่างเป็นเด็กที่ถูกระเบียบไปทั้งตัวเสียนี่กระไร ผมมัวแต่มองดูเธอเสียเพลิน ไม่รู้ตัวเลยว่าเธอเดินเข้ามาใกล้ๆผมตั้งแต่ เมื่อไหร่ จนเมื่อเธอทรุดตัวลงข้างๆผมน่ะแหละ ผมถึงได้รู้สึกตัวยิ้มเก้อๆ ออกไป “สวัสดีจ้ะ...มานานแล้วเหรอ” น้ำเสียงสดใสของเธอทักผมด้วยท่าทีเป็นกันเองเหมือนคนที่รู้จักและ คุ้นเคยกันมานาน ทำให้ผมโล่งใจที่ไม่โดนเธอต่อว่า เรื่องที่ผมเผลอ เสียมารยาทจ้องมองเธออย่างนั้น แต่ไม่ทันที่ผมจะได้พูดได้ตอบอะไร ออกไป เธอก็หันไปถามพี่ติ๋มที่กำลังเดินเอาน้ำเข้ามาให้เธอว่า “แล้วนี่ทำไมปล่อยให้นั่งอยู่คนเดียว....อาพิมไปไหนล่ะพี่ติ๋ม” เธอหมาย ถึง แม่ของผมน่ะครับ “เห็นเธอเดินไปคุยโทรศัพท์อยู่ทางด้านโน้นน่ะค่ะ” พี่ติ๋มตอบ “คุณว่านมาก็ดีแล้ว ฝากทางนี้ด้วยแล้วกันนะคะ พี่จะไปดูในครัวเสียหน่อย” พี่ติ๋มพูดฝากก่อนเดินจากไป ทิ้งให้ผมอยู่กับเธอกันเพียงลำพัง เธอจะรู้ตัวมั้ยว่า เธอทำให้ผมรู้สึกประหม่า เขินอายอย่างที่ไม่เคยเกิดกับ ผมมาก่อน โดยเฉพาะเวลาที่เธอจ้องมองมา ดวงตากลมโตของเธอมันส่อง ประกายเหมือนมีดวงดาวระยิบระยับอยู่ในตาคู่นั้น และเมื่อเธอส่งยิ้มให้ หัวใจของผมก็บอกว่า ผมรับเธอเข้ามาอยู่ในนั้นเรียบร้อยแล้ว ................................................................. จากคุณ : ...ร้อยคำ... - [ 15 ธ.ค. 51 19:13:54 A:203.131.217.37 X: TicketID:195112 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “ว่าน” คือชื่อของเธอ ในวันนั้นเองที่ผมได้รู้ว่า ผมกับว่าน เราต้อง กลายมาเป็นครอบครัวเดียวกัน ด้วยเหตุที่แม่ของผมและพ่อของว่าน ตกลงจะแต่งงานใช้ชีวิตร่วมกัน หลังจากที่ท่านทั้งคู่สูญเสียคู่สมรสไป ซึ่งก็คือพ่อของผมและแม่ของว่านนั่นเอง ในเดือนถัดมา ผมกับแม่ได้ย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านเดียวกันกับว่านและพ่อ ของเธอ เรากลายเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์มีพ่อ แม่ ลูกอยู่กันพร้อมหน้า ......ผมรู้สึกว่าแม่ของผมกับพ่อของว่านหวังไว้อย่างนั้นนะ... ซึ่งความหวังของท่านทั้งคู่ก็ดูจะอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม เราไม่มีปัญหาเรื่อง ระหว่างพ่อเลี้ยงลูกเลี้ยงเพราะพ่อของว่านซึ่งกลายมาเป็นพ่อของผมด้วย ในปัจจุบัน ท่านก็ดูรักและเอ็นดูผมมาก ไม่ต่างจากลูกแท้ๆของท่านเลย ส่วนแม่เลี้ยงและลูกเลี้ยงอย่างแม่กับว่านดูจะเข้ากันได้ดี อาจเป็นเพราะ ความที่เป็นผู้หญิงเหมือนกันกระมัง เพราะตัวว่านเองก็สูญเสียแม่ไปตั้งแต่ เธออายุได้ 10 ปีเท่านั้นเอง ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างลูกเลี้ยงของทั้งคู่อย่างผมกับว่าน ก็ไม่เคยมีปัญหา อะไร ออกจะดีเกินไปด้วยซ้ำ อาจจะด้วยความที่เราต่างก็เป็นลูกคนเดียว เหมือนกัน ทำให้เราเข้ากันง่าย อีกทั้งว่านเป็นคนน่ารัก จิตใจดี ขี้เล่น ช่าง เย้าแหย่ และช่างอ้อน ผมเชื่อว่าไม่มีใครที่จะไม่หลงรักเมื่อได้อยู่ใกล้เธอ จนผมไม่รู้ว่านี่เป็นโชคดีรึว่าโชคร้ายกันแน่ ที่ผมกับว่านเราต้องกลายมาเป็น พี่น้องกัน ผมพยายามเตือนตัวเองอยู่เสมอว่าผมกับว่าน ตอนนี้เราอยู่ในสถานะอะไร แต่กับตัวของว่านเองนั้น ผมไม่รู้ว่าใบหน้าที่ไร้เดียงสา ร่าเริงสดใสเป็นนิจ เวลาที่อยู่กับผม ในใจเธอนั้นคิดอะไรอยู่กันแน่ เพราะสิ่งที่เธอทำแต่ล่ะ อย่าง มันชวนให้หัวใจผมสั่นคลอนทุกที แม้ว่าผมจะพยายามควบคุมมัน แล้วก็ตาม ------------------------------------- จากคุณ : ...ร้อยคำ... - [ 15 ธ.ค. 51 19:21:57 A:203.131.217.37 X: TicketID:195112 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ด้วยความที่คุณพ่อเป็นนักธุรกิจจึงจำเป็นต้องงานสังคมบ่อยครั้งและ ก็ต้องพ่วงคุณแม่ไปด้วยในฐานะภรรยา จึงมีหลายครั้งหลายคราที่ผม กับว่านต้องอยู่กันตามลำพังสองคนในยามดึกดื่นค่ำคืน ไม่รู้ว่าควรจะ ปลอดโปร่งโล่งใจหรืออึดอัดลำบากใจดี ที่คุณพ่อคุณแม่ช่างไว้ใจปล่อย ให้เราอยู่กันตามลำพังอย่างนี้ แต่นั่นแหละครับ ......ความไว้ใจเป็นหนทางไปสู่การโดนหักหลังเสมอ.... อึม...ผมไม่ได้เผลอคิดอะไรที่ชั่วร้ายออกไปใช่ไหมครับ และวันนั้นก็เป็นอีกวันคุณพ่อคุณแม่ต้องไปงานเลี้ยงกลางคืนข้างนอกบ้าน กิจกรรมก่อนเข้านอนของผมกับว่านก็คือ ดูดีวีดีหนังเรื่องโปรดสักเรื่อง คราวนี้เป็นคิวของว่านที่ได้สิทธิเลือกว่าจะดูเรื่องไหน ซึ่งแน่นอนไม่พ้น เรื่องรักโรแมนติก ตามประสาสาววัยรุ่นนิยมกัน ขณะที่เราทั้งคู่กำลังลุ้นว่า นางเอกจะบอกรักพระเอกยังไง จู่ๆเสียงนุ่มๆจากร่างบางที่กึ่งนั่งกึ่งเอนอยู่ ข้างๆก็ถามผมขึ้นมาให้ตกใจว่า “รักว่านมั้ย...” บางทีอาการอินของภาพยนตร์เรื่องโปรดของเธอ ทำให้เธอถามอะไรออก มาโดยไม่ทันได้ไตร่ตรองเสียก่อนกระมัง..... เสียงในหัวมันกระซิบบอกผมอย่างนั้น แต่มันก็ยังทำให้ใจของผมพองฟูขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ ผมอยากจะหันไปบอกเธอว่า เรื่องระหว่างเรามันไม่ถูกต้อง แต่พอได้เห็นใบหน้าของเธอที่อยู่ห่างจากใบหน้าของผมไม่เกินคืบ เสียงในใจของผม ก็ร้องตะโกนออกมาว่า ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตามที่ว่าน ถามผมขึ้นมาแบบนั้น จะตั้งใจหรือไม่ หรือจะเป็นหลุมพรางที่เธอขุดล่อผมเพื่อหยอกเย้าเล่นอย่างที่เธอชอบทำก็ตาม ผมได้ก้าวข้ามผ่านประตูแห่งการทรยศที่เธอเป็นคนเปิดไว้เสียแล้ว อา...ขอโทษนะครับ คุณพ่อ คุณแม่ ผมจะพยายามดึงตัวเองกลับมาสู่ทาง ที่ถูกต้องให้ได้ในเร็ววัน ................................................................................... โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ... ^_^ **เป็นเรื่องสั้นเรื่องแรกที่ลองเขียนดู ยังไงก็ติ-ชม แนะนำกันได้นะคะ จะได้นำไปแก้ไข ปรับปรุง ในโอกาสต่อไป... ขอบคุณค่ะ .............................................................. จากคุณ : ...ร้อยคำ... - [ 15 ธ.ค. 51 19:35:13 A:203.131.217.37 X: TicketID:195112 ]

ความคิดเห็นที่ 4 นึกว่าเป็นหนุ่มน้อยแก้มใส อายุซัก 2 ขวบนะเนี่ย จากคุณ : scottie - [ 15 ธ.ค. 51 23:01:42 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เป็นกำลังใจให้ครับ... สู้เขา แล้วจะมาตามลุ้นต่อ จากคุณ : yuckyai - [ 16 ธ.ค. 51 01:49:52 ]

ความคิดเห็นที่ 6 น่าสนใจ มาติดตามค่ะ จากคุณ : Mnemosyne - [ 16 ธ.ค. 51 08:45:07 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ทิ้งท้ายอย่างนี้ต้องติดตามตอนต่อไปแน่ๆ จากคุณ : รสสภัน (Nrostahpan_My) - [ 16 ธ.ค. 51 09:05:09 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณ ทุกท่านที่เข้ามาอ่านและกรุณาติ-ชมค่ะ.. ^_^ จากคุณ : ...ร้อยคำ... - [ 17 ธ.ค. 51 09:14:11 A:203.131.217.37 X: TicketID:195112 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณ scottie : อิอิ อันนี้ต้องรอดูกันต่อไปค่ะ คุณ yuckyai : ขอบคุณค่ะ สำหรับกำลังใจ จะสู้ต่อไปค่ะ ^_^ คุณ Mnemosyne และ คุณ รสสภัน(Nrostahpan_My) : ขอบคุณมากๆค่ะ รับรองว่ารองไม่นานค่ะ ^()^ ................................... จากคุณ : ...ร้อยคำ... - [ 17 ธ.ค. 51 09:20:51 A:203.131.217.37 X: TicketID:195112 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มาติดตามด้วยคน น่าสนใจดี จากคุณ : ทราย (ลี้อาเฮง) - [ 17 ธ.ค. 51 16:16:22 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คุณ ทราย (ลี้อาเฮง) : ขอบคุณค่ะ ที่รอติดตาม..^_^ จากคุณ : ...ร้อยคำ... - [ 17 ธ.ค. 51 16:43:48 A:203.131.217.37 X: TicketID:195112 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาอ่านแล้วนะคะ          ชวนใจหายใจคว่ำจังค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 18 ธ.ค. 51 03:20:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ไม่เป็นไรค่ะ คุณtiki_ทิกิ เดี๋ยวจะจับใจหงายขึ้นให้ค่ะ อิอิ ^()^ จากคุณ : ...ร้อยคำ... - [ 18 ธ.ค. 51 10:55:26 A:203.131.217.37 X: TicketID:195112 ]