ความคิดเห็นที่ 1 กลอนเศร้าอีกแล้ว แต่รูปสวยมากนะคะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 15 ธ.ค. 51 20:08:35 ]

ความคิดเห็นที่ 2 มาจองค่ะ *** ฉันขอโทษ ที่เข้า ใจเธอผิด เผลอหลงคิด ว่ารัก สมัครสมาน เฝ้าลุ่มหลง ถึงเรา แห่งวันวาน จนวันปี เคลื่อนผ่าน ไม่ลืมเลือน ช่างโง่นัก ไม่รู้ เธอไม่ซึ้ง ไม่คำนึง ถึงกัน นั้นเชือดเฉือน มองสบตา ครั้งใด คอยย้ำเตือน ว่าเราเป็น เพียงเพื่อน เปื้อนน้ำตา แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 51 23:07:06 จากคุณ : teansri - [ 15 ธ.ค. 51 21:38:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เศร้าได้ใจจริงๆคะพี่สุนันยา พี่เเต่งกลอนทำร้ายจิตใจคนอ่านนะเนื่ย อยากแจมคะ แต่ตอนนี้คิดมะออก ติดไว้ก่อนนะคะ จากคุณ : nonglove (อาลีอา) - [ 15 ธ.ค. 51 21:54:22 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่มีเสียง...ตอบรับ...ของหัวใจ คนเคยใกล้... ดูเหมือนไกล... เกินใจฉัน เสียงจากใจ... ที่ส่งไป...ไม่ถึงกัน ที่เคยหวาน... กลับเมินหมาง... อย่างคนไกล... ไม่มีแล้ว...วี่แวว...ความอบอุ่น... หวานละมุน... อยู่เคียงข้าง... ห่างไปไหน คนที่เคย... ดูแล... เคยแน่ใจ จากนี้ไป.. ไม่มีกัน... ถึงวันลา... คุณสุคะ... ขอพื้นที่มาเศร้าด้วยคนค่ะ... ชอบมาก...จาก จากคุณ : auntiesai - [ 15 ธ.ค. 51 22:05:51 ]

ความคิดเห็นที่ 5 หวัดดีค่ะ คุณ ทิกิ อารมณ์กลอน อ่อนล้า พาความเศร้า มาเป็นเพื่อน คนเหงา คราวเหว่ว้า คิดได้แต่ เรื่องราว เก่าก่อนมา จึงรำพัน จำนรรจา ภาษากลอน/... ขอบคุณ ที่แวะมาเยือน เสมอๆนะคะ จากคุณ : สุนันยา - [ 16 ธ.ค. 51 08:06:03 ]

ความคิดเห็นที่ 6 น้องเทียนสี  สวัสดีค่ะ คำขอโทษ...กล่าวไป...ให้คนซึ้ง ที่ครั้งหนึ่ง...เคยบอกรัก...ฝากคำหวาน เพราะเราเอง...อ่อนไหว...ให้ร้าวราน เป็นคนพาล...ทำลายรัก...ให้จากไป สำนึกตัว...กลัวรักหาย...ไม่คืนกลับ ขอยอมรับ...ความผิด...คิดแก้ไข กล่าวขอโทษ...ด้วยหวัง...ทางเข้าใจ เริ่มต้นใหม่...ได้รักคืน...ชื่นภิรมย์/... จากคุณ : สุนันยา - [ 16 ธ.ค. 51 08:18:12 ]

ความคิดเห็นที่ 7 นอ้ง  อาลีอา หวัดดีจ้ะ หากทำร้าย...หัวใจ...ให้หม่นหมอง พี่นั้นต้อง...ขออภัย...อย่าถือสา เรื่องหัวใจ...ที่รักเลื่อน...เหมือนเลือนลา ทำให้พี่...สุนันยา...พาระทม จึงระบาย...ความเศร้า...ที่ร้าวฉาน เป็นผลงาน...ร้อยกรอง...จองขื่นขม ไม่ตั้งใจ...จะทำให้...ใครเศร้าซม อย่าตรอมตรม...เพราะกวี...ของพี่เลย/.. จากคุณ : สุนันยา - [ 16 ธ.ค. 51 08:25:00 ]

ความคิดเห็นที่ 8 หวัดดีค่ะ  คุณ ทราย คนใจร้าย...หายหน้าไป...ไม่มาตอบ อภัยมอบ...สักครา...ร้างลาหาย ปล่อยให้เรา...เฝ้าง้อ...รอเดียวดาย รักที่หมาย...คงหมด...รสน้ำตาล วาจาหวาน...ปานน้ำผึ้ง...เคยซึ้งอยู่ แล้วจู่จู่...คมเหมือนมีด...กรีดประหาร น้ำผึ้งขม...ข่มใจฝืน...กลืนร้าวราน คิดถึงรัก...เมื่อวันวาน...ปานสิ้นใจ/... ขอบคุณ ที่เศร้าเป็นเพื่อน นะคะ จากคุณ : สุนันยา - [ 16 ธ.ค. 51 08:36:18 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ทำไมเศร้าขนาดนี้อ่ะคะ T__T จากคุณ : คนเบื้องหลัง - [ 16 ธ.ค. 51 08:58:15 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ๐อ่านกลอนเศร้า น้ำตา พาลจะไหล เสียงหัวใจ สะอื้น กลืนความช้ำ อยากต่อว่า ใครนั้น ที่ใจดำ ที่มาทำ พี่ช้ำ ระกำใจ๐ ๐คงทำได้ เพียงแค่ รับรู้สึก เพลานึก ถึงหนา คราอ่อนไหว จงเข้มเเข็ง พี่หนา รักลาไกล ปล่อยคืนไป ความช้ำ ตอกย้ำทรวง๐ ++++++++++++++++++++++ ความสุขอยู่กับเราไม่นาน แต่ความทุกข์ก็ไม่ได้อยู่กับเราตลอดไป ขอเป็นกำลังใจให้พี่ สู้ต่อนะคะ ท้อได้ แต่อย่าถอยอิอิ จากคุณ : nonglove (อาลีอา) - [ 16 ธ.ค. 51 20:48:56 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณ ยินสำเนียง เสียงตอบรับ สดับว่า อย่าหายหน้าไปไหน บางใจโหย เคยเบิกบาน เริ่งร่า กลับลาโรย จากไปโดย ไม่ล่ำรา เหมือนว่าชัง ที่เคยรัก สมัครสมาน สนานสนุน ที่เคยสุข สนิทสนม และสมหวัง ที่เคยคู่ เขียนคำคง ทรงพลัง ที่เคยครั้ง คราวข้ามผ่าน สถานสมัย แต่แล้วกลับ ห่างหาย คล้ายเมินหมาง เหมือนติดกลาง ภวังค์ขัง ยังสงสัย รักในสิ่ง เดียวกัน อย่างมั่นใจ แล้วทำไม เลิกรา น่าชังนัก ขอบคุณ ที่มาถาม ด้วยความห่วง สมองกลวง เพราะการงาน รุกรานหนัก จนลิมเพียร เขียนกลอนกล ที่ตนรัก คำทายทัก เหมือนเปิดใจ ให้แจ้งจริง ว่าถึงแม้ แพ้พ่าย แทบตายจาก หนักหนามาก เพียงไหน ในทุกสิ่ง แต่ อย่าลืม สิ่งที่รัก เคยพักพิง อีกสักสิ่ง หลอมใจ ให้ผ้อนคลาย จึงกลับมา ตั้งใจว่า ตั้งหน้าเขียน กวีเวียน ในครรลอง สองสหาย สมองพัก ที่หนักนั้น พลันสบาย กลับมาว่าย เวียนจำนรรจ์ บรรณภพ จึงรู้สึก ขอบคุณ ที่จุนเจือ เป็นทางเมื่อ จมจุ่ม ในหลุมกลบ เป็นแสงส่อง นำทาง กลางพิภพ ได้ประสบ เพี่อนกวี ที่รู้ใจ แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 51 07:09:23 จากคุณ : greeny pony - [ 17 ธ.ค. 51 07:06:46 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ทำไมเศร้าขนาดนี้อ่ะคะ T__T จากคุณ : คนเบื้องหลัง ........................................ ก็เรื่องมันเศร้า ไงคะ หวัดดีค่ะ  คุณ คนเบื้องหลัง จากคุณ : สุนันยา - [ 17 ธ.ค. 51 08:25:27 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อย่าห่วงเลย น้องพี่ อาลีอา กาลเวลา จะพาให้ คลายโศกเศร้า แต่วันนี้ ภาพความหลัง ตามดั่งเหงา ความปวดร้าว มีบ้าง บางเวลา รับปากจ้ะ  จะเข้มแข็ง แม้แรงหมด จะทนอด กับความเหงา เศร้าเหว่หว้า จะไม่ร้อง คร่ำครวญ ทวนรักมา จะไม่มี แล้วน้ำตา มาหลั่งริน เมื่อเขาเอา ความรัก มาทำร้าย คือความหมาย รักสิ้นไป ไร้ถวิล ถึงอย่างไร เขาคงไม่ หมายยลยิน ด้วยเป็นรัก แค่ปลายลิ้น คงสิ้นกัน/..... หวัดดีจ้ะน้อง อาลีอา ขอบใจมากนะจ๊ะ จากคุณ : สุนันยา - [ 17 ธ.ค. 51 08:40:17 ]

ความคิดเห็นที่ 14 greeny pony  หวัดดีค่ะ   ดีใจจัง ที่ได้ เห็น บทกวีของคุณอีก วางกลอนเศร้าเล่าความถามหารัก ที่หาญหัก ห่างหาย ไม่มาหา ด้วยใจท้อ ขอโทษชาย ที่ไกลตา แต่ไร้ซึ้ง วาจา ว่าอภัย แต่เช้านี้ แสนยินดี เป็นยิ่งหนัก ได้ประจักษ์ เห็นเพื่อน มาเยือนไข- คมกวี ที่ผ่านถึง ซาบซึ้งใจ คารวะ คนไกล ที่มาเยือน ยังขอย้ำ  คำว่า อย่าห่างหาย มิตรรู้ใจ หายาก ใครจักเหมือน ห่างไปบ้าง แต่อย่านาน ปานลืมเลือน ฝากคำเตือน จากเพื่อนใจ สหายกวี คิดถึงนะ จากใจ ใช่เสแสร้ง คิดถึงนะ บทกลอนแต่ง กวีศรี คิดถึงนะ บทเรียงร้อย ถ้อยวลี คิดถึงนะ ร้อยวจี ที่มีมา เชิญมาร่วม ต่อกลอน อักษรสนุก เชิญท่านบุก ศาลา(คน)สวย ด้วยเถิดหนา เชิญท่านไป ร่วมแต่ง สักวา เชิญท่านช่วย นำพา มาเยี่ยมเยือน/... ไปร่วมสนุก กับพวกเรา ที่ศาลา คนสวย ด้วยนะคะ จากคุณ : สุนันยา - [ 17 ธ.ค. 51 09:04:49 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แอบมาขอแจม....นะคะพี่สุนันยา ยินเว้าวอนขอโทษ อย่าโกรธฉัน ด้วยรักมั่น หวั่นไหว ใจจึงเอ่ย ส่งสำเนียงเสียงไป ใยละเลย โอ้อกเอย เอ่ยรัก หวังพักพิง น้ำตาหยด รดไหล ถึงใครหนึ่ง เฝ้ารำพึง จึงเอ่ย เผยทุกสิ่ง อ่อนล้าเหลือ เจือเศร้า เฝ้าประวิง รอรักจริง จากใจ ให้กลับมา สิ้นสัญญาณ สารต่อ ท้อใจนัก ที่เคยรัก ผลักใส ไร้ห่วงหา ส่งความรัก ให้ไป ไร้ราคา หมดคุณค่าหรือไร ใจเจ้าเอย จากคุณ : nampikpatu - [ 17 ธ.ค. 51 11:57:20 ]

ความคิดเห็นที่ 16 หวัดดีจ้ะ น้อง  nampikpatu คำขอโทษ จากใจ คนไร้ค่า มีเพียงคราบ น้ำตา มาปลอบขวัญ ไม่มีคำ ว่าอภัย ให้แก่กัน รักนี้ แสนสั้น พลันระทม คงจำต้อง ตัดใจ ให้ลืมรัก ด้วยความ ช้ำหนัก สุดขื่นขม ต้องประคอง หัวใจ ที่เศร้าซม รักไม่สม จำข่ม ให้ลบเลือน แม้นักโทษ ประหาร ที่ทำผิด ศาลท่านยัง พินิจ ให้คล้อยเคลื่อน ลดโทษให้ คลายคลอน ย้อนใจเตือน ไม่ร้ายเหมือน ใจที่ ไม่มีรัก/... ขอบใจ ที่แวะมานะจ๊ะ จากคุณ : สุนันยา - [ 17 ธ.ค. 51 16:21:49 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอโทษนะคนดีที่ยังดื้อ เพราะเธอคือดวงใจจึงไหวหวั่น อยากให้เธอบอกรักสักครานั้น จึงทำฉันลืมคิดเธอผิดใจ ขอโทษนะคนดีที่ยังรัก แม้เธอผลักพ้นทางห่างเพียงไหน ยังคงรอเธอมาคู่อยู่เรื่อยไป ยกโทษให้ลบเสียใจในวันวาน.. จากคุณ : คุณแม่ใจดี - [ 17 ธ.ค. 51 22:54:34 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แวะมาทักทายพี่สุนันยาครับ เรื่องกลอนแบบเป็นการเป็นงานผมแต่งไม่เป็นอะครับ  ผมเป็นแต่ลูกมั่ว อิอิ จากคุณ : เจ้าชายโดดเดี่ยว - [ 18 ธ.ค. 51 07:35:28 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คำขอโทษ จากหัวใจ ไร้ตอบกลับ เขาไม่รับ คำขอ ให้ท้อถอย รักที่ผ่าน คงเป็นชั้น วิมารลอย ใจดวงน้อย ช้ำหนัก รักลาไกล ไร้เหตุผล ใยทน ที่จะรัก ต้องอกหัก ตอกย้ำ ซ้ำเหลวไหล อยากตัดรัก ใยแสนยาก ลำบากใจ คุฯแม่ฯขา  จะทำไง ให้รักคืน?...(มีอ้อน ต่อท้าย ...) จากคุณ : สุนันยา - [ 18 ธ.ค. 51 09:31:39 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หวัดีจ้ะน้องแชมป์ แต่งแบบไม่ต้อง เป็น การ เป็นงาน ก็ได้นะ  อิอิ จากคุณ : สุนันยา - [ 18 ธ.ค. 51 09:33:15 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คำขอโทษโง่ๆจากชายเย็นชา บ่อยครั้งที่ฉันทำตัวแย่ๆ หลายคราที่ทำเหมือนไม่แคร์ไม่ห่างหา แต่รู้ไหมเพราะฉันไม่ชอบแสดงออกด้วยวาจา เพราะฉันเข้าใจเอาเองว่าแค่รักเธอก็พอ ลืมคิดไปว่าหัวใจลูกผู้หญิง นั้นมักจะมีบางสิ่งที่อ่อนไหว ลืมนึกไปว่าเธอเองก็มีหัวใจ จะสายไปไหม ถ้้าฉันจะพูดขอโทษอย่าโกรธเลย ช่วยรับฟังคำโง่ๆจากฉันหน่อย คำหวานๆที่มีไม่บ่อยแม้จะห่วงหา โปรคจ้องมองมายังที่นัยย์ตา แล้วเธอจะได้พบว่าฉันจริงใจ แค่อยากบอกให้รู้ ฉันรู้ผิด โปรดเห็นใจคนก้าวร้าวสักนิดจะได้ไหม ถึงดูเหมือนเป็นคนเย็นชาแต่ฉันก็มีหัวใจ และมีรักยิ่งใหญ่ให้เธอเพียงคนเดียว จากคุณ : กลมขึ้นทุกวัน - [ 20 ธ.ค. 51 12:56:48 ]

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดี่ค่ะ คุณ  กลมขึ้นทุกวัน ฉันพร้อม ที่อภัย ด้วยหัวใจ รักมั่น เสน่หา หากเธอนั้น จริงใจ ดังวาจา ที่กล่าวมา ให้รู้ว่า ยังรักกัน อย่ากล่าวโทษ ตัวเองเลยที่รัก ฉันตระหนัก รักได้ ไม่ไหวหวั่น เพียงคำรัก ที่มอบไว้ ยังผูกพัน รักนิรันดร์ จากใจ ยังให้เธอ ฉันเป็นเพียง หญิงคนหนึ่ง ยังคงรัก ซาบซึ้ง อยู่เสมอ ยังคงรัก ด้วยใจ ใฝ่ปรนเปรอ รักเสมอ เพียงเธอ แค่คนเดียว/... ขอบคุณ ที่มาร่วมแจมนะคะ จากคุณ : สุนันยา - [ 21 ธ.ค. 51 16:57:32 ]