ความคิดเห็นที่ 1 ไม่ค่อยได้ทำอะไรให้ภูมิใจเท่าไหร่ ก้อมีเปิดบล็อคแล้วบันทึกเรื่องราว ประสบการณ์ บทเรียนทางวิชาชีพไว้ ให้คนรุ่นหลังได้อ่านสนุกๆ พอไม่ได้ทำอะไรมาก ก็เลยไม่ค่อยมีอะไรให้เสียใจมาก เดี๋ยวนึกออก ค่อยมาเขียนเพิ่มเติม คงไม่สายไปนะคร้าบ จากคุณ : กูรูขอบสนาม - [ 18 ธ.ค. 51 15:16:32 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ง่ะ! คุณเจียวต้ายจะชวนให้แฉตัวเองเหรอคะ กลัวพื้นที่กระทู้จะไม่พอให้เขียนเรื่องแย่ๆของตัวเองประจำปีนี้ ยาวเป็นหางว่าว เอาไว้รอฟังเรื่องดีๆของคนอื่นดีก่าเนอะ (จะแอบกลับไปพยายามสำนึกตัวเองอย่างเงียบๆค่ะ) จากคุณ : หมูอมโรค - [ 18 ธ.ค. 51 23:49:57 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ชอบ ประกาศว่าตัวเองโสดทั้งที่ไม่จริง(ผมโสดครับ) ใจร้อน หงุดหงิดง่าย ขาวีน นอนดึกตื่นสาย แอบต่อวายฟายข้างบ้าน ไม่ยอมต่อเนตของตัวเอง แม่ใช้ให้นวดก็ขี้เกียจ จริงเยอะนะ แต่คิดไม่ออกครับ จากคุณ : สานฝัน ป.อนุกูล - [ 19 ธ.ค. 51 11:51:44 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ที่ภูมิใจนะครับ ก็เรื่องงานครับ ผมเพิ่งออกจากออฟฟิศตอนตี 1 ที่ผ่านมานี้เอง เพื่อปิดเล่มหนังสือที่ผมดูแลอยู่ให้ได้ เพิ่งส่งไฟล์เข้าร้านเพจสดๆ ร้อนๆ เลยครับ ที่เสียใจก็งานหนังสือเล่มนี้อีกนั่นแหล่ะครับ เพราะผมใช้เวลากับมันมากไป (1 ปี) กว่าที่จะจบงานลงได้ แต่สิ่งที่ได้มานั้นคุ้มค่ามากครับ เพราะผมได้ทำเองแทบจะทุกขั้นตอน ตั้งแต่เขียน ทำภาพประกอบ จัดหน้า ออกแบบปก บลาๆๆๆ ส่วนะไรที่ยากมากๆ ก็ให้มืออาชีพมาช่วยแก้ไข ทำให้ผมรู้สึกว่าตนเองเติบโตขึ้นมากในถนนนักเขียนครับ ^^ จากคุณ : silverqueen - [ 20 ธ.ค. 51 02:49:02 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แสดงว่าคุณกูรูขอบสนาม ดำเนินชีวิตไปแบบเดิมที่ผ่านมา จึงไม่มีอะไรสดุดใจเลยหรือครับ คุณหมูฯ (ขออภัยผมไม่ชอบสร้อยชื่อของคุณเลย) ก็ไม่ได้ขอให้แฉอะไรหรอกครับ แค่สิ่งที่คิดว่าสมหวังหรือผิดหวังเท่านั้นครับเอง ที่คุณสานฝัน ป.อนุกูล บอกมาก็เป็นเรื่องธรรมดาอีกแหละครับ คุณซิลเวอร์ควีน มีเรื่องเกี่ยวกับหนังสือคล้ายกับผมมากครับ ปีนี้ผมหวังว่าจะได้พิมพ์หนังสืองานศพเป็นเล่มที่สอง แต่รอคอยความหวังจาก สนพ.แล้วก็ไม่สำเร็จ เรื่องสามก๊ก ก็ว่ามีมากมายแล้ว เรื่องชุดฉากชีวิต ก็ว่าเป็นส่วนตัวเกินไป เรื่องจีนเกี่ยวกับเปาบุ้นจิ้น ก็รอการพิจารณาเป็นแรมเดือนแล้วยังไม่ถึงคิวอ่านสักที แต่กลับได้รับเงินบำนาญดำรงชีพครั้งที่สอง เป็นจำนวนมากกว่าได้พิมพ์หนังสือสองเล่มเสียอีก เลยจัดการพิมพ์หนังสืองานศพได้สำเร็จครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 20 ธ.ค. 51 09:18:17 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อ่า........................................... จะพยายามหาข้อดีข้อแก้ไขของตัวเอง แต่รู้สึกว่าข้อมูลมันโกลาหลอลหม่านตีกันยุ่งไปหมดเลยครับ แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 09:26:29 จากคุณ : GTW - [ 20 ธ.ค. 51 09:34:35 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่เป็นไรค่ะคุณเจียวต้าย ไม่ชอบก็ไม่ต้องเรียก ย่อสั้นๆก็ดีเหมือนกันค่ะ ยังไงก็ไม่ใช่ชื่อจริง เป็นเพียงล็อกอิน จริงๆคิดชื่อล็อกอินไม่ออก ใส่อะไรเข้าไปก็บอกว่าซ้ำแล้ว เลยนึกถึงชื่อที่เคยถูกเพื่อนเรียกตอนเด็กๆ เนื่องจากเป็นเด็กที่ไม่สบายง่ายมาก (จนถึงทุกวันนี้) โดนฝนหน่อย ลมแรงไป พัดลมเป่าเข้าหน้านานไป แดดร้อนไปหน่อย ฝุ่นเยอะไป ก็ไม่สบายแล้ว แถมยังเป็นทั้งไซนัส (ผ่าแล้วแต่ยังไม่หาย คิดว่าหมอคงหลอกผ่าเอาเงิน) เป็นทั้งหอบหืด แต่ดันเลี้ยงหมาสองตัวเป็นลูก (ไม่เจียม) ด้วยเหตุนี้เลยถูกเพื่อนเรียกอย่างหมั่นไส้ว่า 'หมูอมโรค' แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 51 19:45:22 จากคุณ : หมูอมโรค - [ 20 ธ.ค. 51 14:38:18 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แวะอ่านกระทุ้นี้ น่าสนใจดี กับ ถ้อยคำ ของ คุณ : หมูอมโรค เป็นความซื่อที่น่ารักดีค่ะ ขออนุญาตไม่แปะป้ายอะไรแถวนี้นะคิ คุณ เจียวต้ายคะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 20 ธ.ค. 51 14:53:42 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 51 19:46:51 จากคุณ : หมูอมโรค - [ 20 ธ.ค. 51 15:16:12 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เรื่องนามปากกา (หรือล็อคอิน) นี้ ของใคร ใครก็รัก เพราะอุตส่าห์คิดค้นหามาด้วยความยากลำบาก ผมเคยเสียเพื่อนไปคนหนึ่งจากถนนนักเขียนนี้เอง เธอเขียนเรื่องสั้นแล้วให้นางเอกมีชื่อเล่นที่ถูกใจผมมาก ชมเชยว่าเธอเขียนดีมาก แต่ชื่อล็อคอินสู้ชื่อนางเอกไม่ได้ เธอโกรธมากแม้จะขอโทษแล้วก็ไม่ยอมยกโทษให้ ผมจึงเสียใจอยู่ทุกวันนี้ เพราะตั้งปนิธานไว้ก่อนเข้ามาว่า จะไม่เขียนอะไรให้ใครโกรธหรือเกลียดชัง เป็นอันขาด ที่ผมกล้าเขียนตำหนิเธอครั้งนั้น ก็เพราะประมาทว่าเราคุ้นเคยกันดีแล้ว เขาถึงว่าโลกของอินเตอร์เนตไม่มีใครรู้ใจใคร เพราะไม่ได้ยินเสียงหรือเห็นสีหน้าท่าทาง คราวนี้ผมก็คิดเช่นนั้น คิดว่าคุณหมูกับผมพอจะคุ้นเคยกันแล้ว คงเข้าใจว่าผมหวังดีจริง ๆ เพราะชื่อ หมูอมโรค นี้ฟังแล้วหดหู่ ผมจึงเรียกว่า คุณหมูเฉย ๆ เช่นเดียวกับอีกหลายชื่อที่ผมตัดสั้นลง ขออภัยนะครับ กระทู้ของผมในกลุ่มนอกเรื่องนี้ ผมตั้งใจจะให้คุยกัน หรือแลกเปลี่ยนความคิดกันในเรื่องเบา ๆ ยังไม่มีใครเขียนมายาวเท่าคุณหมูเลยครับ น่าตกใจที่รักษาโรคเป็นเงินแสนแล้วยังไม่หาย ส่วนเรื่องหอบหึดหรือภูมิแพ้นั้น มียาไทยที่ร้านเจ้ากรมเป๋อ วัดสามปลื้ม ลองสอบถามดูครับถ้าสนใจ สำหรับเรื่องงานเขียนที่มีผู้สนใจหลายรายนั้น น่าจะดูชื่อ สนพ.ว่าชื่อไหนที่เก่ากว่า หรือมีผลงานออกมามากกว่า แล้วลองพูดคุยกันดูก่อนว่า เรามีความต้องการอย่างไร เขาจะรับได้หรือไม่ ขอให้โชคดีปีใหม่ ทั้งสุขภาพ และการงานนะครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 20 ธ.ค. 51 18:37:17 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อาจารย์จีคงมีเรื่องที่น่าสนใจมากมาย จนไม่รู้จะเอาเรื่องไหนมาเล่าดี ใช่ไหมครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 20 ธ.ค. 51 18:38:33 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ^^^ ไม่ใช่นามปากกาค่ะ เป็นแค่ล็อกอิน (ประชดที่ป่วยเก่งนัก) สมัครไว้ห้าปีได้แล้ว ไม่เคยคิดเขียนนิยายมาก่อนค่ะ แค่เคยคิดพล็อตไว้เล่นๆ นานมากแล้ว เพิ่งมาเริ่มเขียนตอนหลังผ่าไซนัส พักฟื้นที่บ้าน ไม่มีอะไรทำ เลยนั่งเขียนเล่นๆค่ะ ไม่กล้าให้ใครอ่าน เลยเอามาแปะในห้องถนนฯชิมลางดู ขอโทษนะคะถ้าเรื่องที่ตอบยาวไป เบี่ยงเบนประเด็นกระทู้จะได้กลับมาลบทิ้ง จากคุณ : หมูอมโรค - [ 20 ธ.ค. 51 19:43:08 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มีเยอะแยะเลยค่ะปู่ แต่ที่แน่ๆ คือเจอใครก็ชอบไปหมดปีนี้ อารมณ์ดี๊อารมณ์ดี แม้จะหงุดหงิดบางเวลา อีกอย่างหนึ่งที่รู้สึกเสียใจ หนูทำน้าวรุณหายไปได้ปีกว่าแล้วปู่ ตั้งแต่แว๊ดๆๆใส่แกไป แล้วก็หลังไมค์ครั้งสุดท้ายที่แกตอบมาตั้งแต่กันยาปีที่แล้ว ผ่านมาได้ปีหนึ่งน้าวรุณยังไม่รายงานตัวเลย ไม่รู้น้าแกน้อยใจอะไรยังไง หายจ้อยไปเลยหงิหงิ ส่วนปีนี้ยังไม่ได้แว๊ดใส่ใครยังไม่ได้ทำใครหายไปจากรายชื่อผู้ติดต่อ จากคุณ : sugarhut - [ 20 ธ.ค. 51 22:00:14 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คุณสีน้ำน้อยเป็นคนมีอารมณ์ดี มองโลกในแง่ดี คนอ่านเขาก็อาจจะล้อเล่นด้วย แต่ถ้าไม่ถูกใจเรา ก็บอกเขาดีดีก็ได้ครับ เรื่องคุณวรุณ ผมคิดในแง่ดีว่าแกคงไปเรียนต่อ หรือไปทำงานต่างประเทศมังครับ ผมชอบเรื่องนำเที่ยวของแก สำนวนแปลกดีครับ ขอให้โชคดีที่แว้ดใครแล้วเขาไม่โกรธ ตลอดปีใหม่ครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 21 ธ.ค. 51 06:40:16 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เรียนคุณหมูอมโรค ผมก็คงโชคร้ายอีกครั้งหนึ่ง ที่แกว่งปาก(กา) ไปหาเรื่อง ผมยินดีที่มีผู้เข้ามาคุยด้วยอย่างยาว และเล่าเรื่องราวในชีวิตให้อ่าน ผมก็อุตส่าห์ตอบด้วยความหวังดีจากใจจริงตาม คห.๑๐ แต่ก็ถูกเมินถึงขั้นลบ คห.นั้นทิ้งไป ผมก็ต้องขอโทษที่ทำให้คุณขัดเคืองขุ่นข้องหมองใจ แม้จะไม่เจตนาก็ตาม ขอรับผิดทุกประการ โปรดยกโทษให้ผมด้วยครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 21 ธ.ค. 51 06:47:44 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ^^^^ คุณเจียวต้ายเข้าใจผิดแล้วค่ะ แอนนี่เป็นคนมันส์ๆ ไม่ใช่คนเสียเซล์ฟ โมโหง่ายด้วยเรื่องอย่างนี้หรอกค่ะ ค่อนข้างรำคาญคนที่เซนซิทีฟจ๋า อ่อนไหวไปซะทุกเรื่องด้วยซ้ำ (อยู่ด้วยหรือคุยด้วยมันน่ารำคาญจริงๆนะคะ) ที่เข้ามาลบเพราะใจหนึ่งก็รู้สึกเผลอพูดเรื่องตัวเองมากไป ในเน็ตเราไม่รู้ว่ามีใครอ่านบ้าง ก็เกิดกังวล ไม่ได้คิดว่าคุณเจียวต้ายว่าด้วยซ้ำ แค่เหมือนทักว่าเออ! เราตอบยาว แต่ชอบไม่ชอบบอกไม่ได้ค่ะ เป็นคนเรดาร์ด้านความรู้สึกคนอื่นแย่มาก อีกอย่าง read between the lines ไม่ค่อยเป็นด้วย แต่คิดว่าคุณเจียวต้ายคงไม่มีเจตนาอะไร หรือถ้ามีเราไม่คิดอะไร ก็ไม่เป็นอะไร สบายใจ จริงไหมคะ อย่าคิดมากนะคะ รับรองได้ว่าไม่ได้ขุ่นข้องหมองใจแต่อย่างใด I mean it! I'm cool! แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 12:56:27 จากคุณ : หมูอมโรค - [ 21 ธ.ค. 51 12:53:45 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณที่ไม่ถือโทษโกรธขึ้งครับ ผมก็โล่งใจไปอีกเปลาะหนึ่งครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 21 ธ.ค. 51 14:40:23 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ^^^ คริ คริ คุณเจียวต้ายเลยมีเรื่องให้กลับไปทบทวนตัวเองได้อีกหนึ่งเรื่องแล้ว คริ คริ (แอบขโมยเสียงหัวเราะคุณพีทมา ห้ามทวงค่าลิขสิทธิ์ด้วย) แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 15:41:11 จากคุณ : หมูอมโรค - [ 21 ธ.ค. 51 15:40:39 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ...^____________________________________________^..... จากคุณ : Psycho man - [ 21 ธ.ค. 51 16:31:55 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เป็นการคุยกันที่ดีค่ะ คุณ หมู ไม่ต้องกังวลดอกค่ะ แต่ละชื่อที่คุณเห็นอยู่นี่ รับรองว่า อารมณ์ไม่วูบวาบแน่ ๆ  คุณสบายใจเถอะค่ะ ไม่ค่อยถืออะไรกันดอกค่ะ อยากคุย คุยมาเลยค่ะ คนชอบอ่านอย่างข้าพเจ้าก็มีเยอะค่ะ สนุกดีด้วย เอ๊ะ คุณ เจียวต้าย คิดเหมือนกันหรือเปล่าคะ ? เอาแล้วสิ มาแย่งซีน จขกท อีกแล้ว อิ๊ อิ๊ อย่าถือกันนะ คุณ เจียวต้ายค้า จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 ธ.ค. 51 23:23:46 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณคุณทิกิที่เข้าใจผม เหมือนเปิดหนังสืออ่านเลยครับ สำหรับกระทู้นี้ ผมได้ทบทวนตนเองแล้วครับ และแก้ไขแล้วครับ ขอบคุณทุกท่านครับ. แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 51 08:19:22 จากคุณ : เจียวต้าย - [ 22 ธ.ค. 51 05:44:04 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ไม่ได้ตอบกระทู้คุณปู่เจียวต้ายเสียนานเลย...จำกันได้หรือเปล่าคะ กระทู้นี้ดีค่ะ กำลังจะปล่อยเวลาให้ผ่านไปอีกปีอยู่พอดีเชียว มีคนมากระตุกให้คิด เรื่องที่ภูมิใจสำหรับปีนี้...คิดว่าน่าจะเป็นเรื่องเปลี่ยนงานนะคะ เปลี่ยนจากอยู่โรงพยาบาล ต้องดูแลลูกน้องเป็นร้อย กำลังจะไปเป็นครู (ชอบคำนี้มากกว่าอาจารย์ แต่ไม่รู้ว่าผิดไหมที่บังอาจใช้) ซึ่งได้แต่ภาวนาให้มีกำลังใจกำลังกายทำให้ดีเท่ากับอาชีพเก่าที่เคยทำมาถึงจะเงินเดือนน้อยกว่าหลายเท่าก็เถอะ ส่วนเรื่องดีใจกับเสียใจ โดยรวมๆ แล้วไม่มีค่ะ ทุกอย่างเกิดขึ้นมาแล้วก็...เฉยๆ สงสัยจะเพราะแก่แล้ว อะไรๆ มันก็เลยพานธรรมดาไปหมดเลย ไม่เหมือนสมัยวัยรุ่น ดีใจก็สุดๆ เสียใจก็สุดๆ รักก็สุดๆ โกรธก็สุดๆ ตอนนี้ขนาดคนที่เคยทำให้เจ็บช้ำน้ำใจขนาดหนัก ยังรู้สึกว่า ให้อภัยเขาดีกว่า เพราะว่า ไม่อยากเก็บความขัดเคืองไว้ให้ใจขุ่น ไม่ได้ปฏิบัติธรรมจนจิตใจดีงามนะคะ แต่แค่รู้สึกว่าให้อภัยคนอื่นแล้วโล่ง ให้อภัยตัวเองก็ยิ่งโล่งขึ้นอีก ไม่มีใครอยากทำผิด แล้วก็ไม่มีใครไม่เคยทำผิดค่ะ ทุกคนทำผิดด้วยกันทั้งนั้น ปีนี้ก็เลยเป็นปีแห่งการให้อภัย ว่าจะตอบสั้น ดันยาวอีกแล้ว เฮ้อ... จากคุณ : หมอ-ยา-ผู้-น่า-รัก (หมอ-ยา-ผู้-น่า-รัก) - [ 23 ธ.ค. 51 16:40:40 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ขอให้คุณหมอฯผู้น่ารัก มีความสุขกับการทำหน้าที่ใหม่ และเจริญก้าวหน้ายิ่งกว่าหน้าที่เดิม ท่านว่าการให้อะไรก็ไม่ชื่นใจผู้รับ เท่ากับการให้อภัยครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 24 ธ.ค. 51 08:47:08 ]