ความคิดเห็นที่ 1 รายละเอียดการเดินทาง ชื่อหนังสือ         ++ The Road to Nowhere : การเดินทางจุดหมายเพื่อลืมใครสักคน ประเภทหนังสือ    ++ ประสบการณ์ท่องเที่ยวสไตล์แบคแพค คำโปรย           ++ บางครั้งคนเราก็ออกเดินทางเพื่อกลับมาสู่จุดเริ่มต้นอีกครั้ง Description      ++ A trip to Central & Southern Vietnam and Cambodia all by myself ระยะเวลาเดินทาง ++ 15 วัน Date  December 9 - 26, 2006 เส้นทาง           ++ Bangkok - Lao Bao - Hue, Vietnam - Hoi An & Danang - Nha Trang – Dalat -  Ho Chi Minh City - Phnom Penh - Siem Reap -  Bangkok ระยะทางทั้งหมด   ++ 3200 กม. หมายเหตุ ... ปกติผมเป็นคนที่ลงรูปไม่ค่อยใส่ลายน้ำที่ชัดเจนเนื่องด้วยเหตุผลของความสวยงามของภาพนะครับ ท่านใดที่นิยมก๊อปรูปและเนื้อหากระทู้ไปเป็นบลอคของตัวเองเพื่อการพาณิชย์ ขอให้ได้ละเว้นการกระทำเหล่านั้นนะครับ เรื่องราว+ภาพในกระทู้ผมไม่ได้มีคุณค่าเพียงพอที่คุณจะเสียเวลาขโมยไปหรอกนะครับ ... เพราะสนพ. เขายังไม่ได้อยากได้เรื่องของผมไปตีพิมพ์เลย แต่ถ้าหากต้องการเก็บภาพไปเพื่อดู ชื่นชม ชอบส่วนตัวอันนี้เต็มที่ได้เลยครับ ผมยินดี ขอบคุณล่วงหน้าในความกรุณาครับ .... แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 13:12:20 แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 13:01:29 จากคุณ : friday:fineday - [ 21 ธ.ค. 51 12:59:18 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สารบัญ บทแรก               Bangkok //     Ready Leaving?       หน้า 3 Day 01               Lao Bao //     Mornin’ (มรณะนิ่ง ??) หน้า 7 Day 02 – 03         Hue, Vietnam //     Tomb Raider หน้า 12 Day 04 – 06        Hoi An & Danang //     ฮอยอัน ฉันรักเธอ, ดานัง ฉันก็รักเธอ(เหมือนกัน) หน้า 20 Day 07               Nha Trang //     แล้วฉันก็เดินมาสุดทาง ณ เส้นขอบฟ้า หน้า 29 Day 08 – 09        Dalat //     Le Petit Paris หน้า 33 Day 10 – 11        Ho Chi Minh City //     จนกว่าจะพบกันอีก หน้า 38 Day 12               Phnom Penh //     กัมพูชา...คราหนึ่ง หน้า 41 Day 13 – 15        Siem Reap //     ท้องฟ้าที่แคบลง หน้า 43 บทส่งท้าย            The Road to Nowhere //     โปสการ์ดเขียนถึงตัวเอง หน้า 50 จัดหน้ายากแฮะ .. T_T แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 13:22:54 แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 13:18:41 แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 13:17:46 แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 13:15:04 จากคุณ : friday:fineday - [ 21 ธ.ค. 51 13:07:02 ]

ความคิดเห็นที่ 3 บทแรก               Bangkok //     Ready Leaving?       หน้า 3 + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + (ขอไม่ทำประโยคเป็นย่อหน้าเหมือนในหนังสือเพื่อความสะดวกและสบายตาในการอ่านนะครับ) ..........ก่อนจะไปถึงเรื่องราวการผจญภัยของทริปนี้ ในบทแรกผมจะนำไปสู่การตระเตรียมข้าวของสัมภาระ ซึ่งผมทำเป็นเช็คลิสต์พร้อมใช้สำหรับแบ๊คแพคเกอร์อย่างเราๆ ทั้งหลาย เรื่องของเรื่องมันเริ่มมาจากว่าเพื่อนๆ ที่ออฟฟิศมักถามผมเสมอเกี่ยวกับข้อมูล การเตรียมตัวเดินทางท่องเที่ยว หรือแม้แต่ของที่ควรและไม่ควรนำไป อาจเป็นเพราะผมดูเป็นคนเดินทางบ่อยกว่าคนอื่นๆ ในออฟฟิศ ซึ่งที่จริงแล้วการจัดกระเป๋านั้นไม่ได้มีหลักเกณฑ์ตายตัวอะไรในการกำหนด นอกเสียจากถ้าแบกไหวก็เอาไปเถอะครับ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวเราทั้งสิ้น แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นผมได้ลองทำลิสต์ในการแพ็คสัมภาระให้เพื่อนๆ ที่ทำงานได้ใช้กันเพื่อลดเวลาในการเก็บข้าวของ ซึ่งก่อนเดินทางนั้นทุกคนต้องเคลียร์งานวุ่นวายอยู่แล้วจึงไม่มีเวลาในการจัดกระเป๋ามากนัก ลิสต์รายการเหล่านี้ถูกดัดแปลงมาจากหนังสือ LonelyPlanet เพื่อให้เข้ากับทริปเวียดนาม บางอย่างผมก็ไม่ได้เอาไปหรอกครับด้วยความขี้เกียจแบก แต่ก็ใส่เข้ามาเพราะแต่ละคนย่อมแตกต่างกัน เพื่อจะได้นำไปใช้ประโยชน์ได้จริงในการเดินทางของคุณๆ เอง แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 13:39:31 จากคุณ : friday:fineday - [ 21 ธ.ค. 51 13:36:45 ]

ความคิดเห็นที่ 4 1. สิ่งของจำเป็น >>> Passport & Visa สำหรับคนไทย ไม่ต้องมีวิซ่าเวียดนามสามารถอยู่ได้ 30 วัน ส่วนของเขมรต้องมีนะครับ ขอที่สถานฑูตกรุงเทพฯ ไปเลยก็ดีหรือจะไปขอที่ด่านก็ทำได้ครับ แต่ถ้าให้แนะนำผมว่าขอที่กรุงเทพฯ ไปเลยดีกว่าเลือกจ่ายเป็นเงินดอลล่าร์ จะได้เรทราคาที่ถูกกว่าเยอะ ตั้งแต่วันที่ 5 มค 2550 สถานทูตกัมพูชาย้ายสถานที่ทำการใหม่ขอวิซ่าใหม่ ไปที่ เลขที่ 518/4 ถ.ประชาอุทิศ (ซ.รามคำแหง39) แขวงวังทองหลาง กทม. 10310 แล้วนะครับ สามารถโทรสอบถามตามหมายเลขนี้เลย 02-957-5851-2 โทรสาร 02-957-5850 >>> Money อันนี้สำคัญเยี่ยงชีพ อย่าไปคิดเสมอว่าทุกๆ ที่ในโลกสามารถใช้บัตรเดบิต เครดิตได้ แม้ว่าโลกเราจะเจริญแล้วแค่ไหนก็ตาม แต่ยังไงๆ ผมยังเชื่อในระบบซื้อมา-จ่ายไป ยื่นหมู-ยื่นแมวเนี่ยหล่ะง่ายสุด เวลาเก็บเงินใช้แนวคิดแบบซื้อหุ้นนะครับ เราควรกระจายความเสี่ยงแบ่งเก็บไว้ 2 - 3 ที่ เผื่อหาย โดนขโมยยังได้มีสำรองไว้ใช้ อย่างผมส่วนหนึ่งเอาติดตัวไป อีกส่วนหนึ่งจำนวนไม่มาก ซ่อนไว้ในเป้ใหญ่เผื่อฉุกเฉิน >>> Traveler’s Checks/Bank cards แม้จะแนะนำให้พกเงินสดไปดีกว่า แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะประมาทนะครับ เพราะเราเป็นนักท่องเที่ยวหน้าตาดี (555) ซึ่งแน่นอนว่าย่อมเป็นจุดสนใจทั้งชาวบ้านตามหัวเมืองต่างๆ รวมไปถึงพวกมิจฉาชีพร้อยเล่ห์เพทุบาย แม้ว่าปกติเราต้องผจญเจ้าพวกคนไม่ดีเหล่านี้ในกรุงเทพฯ ที่มาหลากหลายรูปแบบแล้วก็ตาม จงท่องไว้เสมอว่า ที่ไหนเป็นเมืองท่องเที่ยวที่นั่นมีพวกฉกชิงวิ่งราวอยู่เสมอ ดังนั้นเพื่อเป็นการป้องกันไว้ก่อน แม้จะเป็นที่ปลายเหตุก็ตามแต่ยังดีกว่าไม่ได้กลับประเทศนะ 555 อีกอย่างเอาไว้สำรองสำหรับนักช๊อปด้วยไง   >>> Money belt กระเป๋าคาดพุง เอาไว้ใส่เงินทอง พาสปอร์ต ของสำคัญ รับรองว่าไม่หายแต่ผมไม่ถนัดใช้ผมเลยเอาถุงหูรูดใบใหญ่แทน >>> Hostelling card สำหรับเวียดนามผมไม่ได้ใช้อ่ะครับ เพราะไม่มี hostel ให้สถิตย์เรยย เหมือนมี 1-2 ที่นะ แต่ผมคิดว่าที่พักในเวียดนามไม่แพง อย่างห้องคู่แต่นอนคนเดียวจ่ายไป 5 เหรียญเอง >>> Health documentation นักท่องเที่ยวคนไทย มักมองข้ามเรื่องนี้ไปครับเราเป็นโรคอะไร แพ้ยาตัวไหน แพ้อะไร ควรมีเป็นเอกสารติดไว้ ถ้าเหตุการณ์ที่เราไม่คาดคิดเกิดขึ้น จะได้รักษาหรือปฐมพยาบาลเบื้องต้นได้ถูกอาการ อย่าคิดว่า แค่นี้เองไม่เป็นไรหรอก >>> Guidebooks & maps เห็นไหมครับว่ามีเติม s เป็นพหูพจน์ ผมเองติดไป 2 เล่ม ตบ lonelyplanet เพื่อนมา 1 เล่ม (ที่จริงยี่ห้อไหนก็ได้ตามแต่สะดวก) อีกเล่มนี่ไปรวบรวมข้อมูล รวมถึงตั้งกระทู้ถามตามเวปบอร์ดต่างๆ ไว้ แล้วปรินท์รวมกันมาเข้าเล่มขนาดพอกระทัดรัด รวมถึงรายละเอียดแผนเที่ยวเราเองเพื่อจะได้ไม่หลุดจากเส้นทางมากนัก เวลาพกก้อพกใส่กระเป๋าที่เราจะใช้สะพายเที่ยวในแต่ละวันด้วย จะได้หยิบดูได้บ่อยๆ >>> International Student Card คือ ไม่ได้เป็นนักเรียนแล้วหล่ะค๊าบบบ สูงอายุแล้ว แต่ในบางประเทศ บัตรนี้มีประโยชน์มากๆ เลยนะครับ อย่างตอนผมไปอเมริกาได้ลดค่าเข้าพิพิธภัณฑ์บางที่ แถมยังลดค่าที่พัก Hostel จากคืนละ 14 เหรียญว่าถูกแล้วในอเมริกาเหลือ 12 เหรียญ อยู่ไปนานๆ รวมๆ กันหลายๆ วันประหยัดเบี้ยได้หลายเลยนะครับ  แต่ที่เวียดนามไม่มีประโยชน์ครับ >>> Transportation tickets & passes ตั๋วเรือบิน รถไฟ ทั้งหลายนั่นหล่ะ เก็บรวมๆ กันไว้ที่เดียวกัน >>> Photocopies of all documentation ซีรอกเก็บไว้เลยครับ ไม่ว่าพาสปอร์ต วิซ่า ตั๋วเครื่องบิน ฯลฯ เผื่อเอกสารทั้งหลายเราลืม ทำหายหรือว่าโดนขโมย จะได้สะดวกกับการติดตามหา หรือยืนยันตัวเราเอง   >>> Photo สำหรับเขมรต้องนำรูปถ่ายที่ใช้ทำบัตรไปด้วยนะครับ ถ้าเราซื้อบัตรเข้าชมนครวัด นครธมแบบ 3 วันขึ้นไป แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 13:50:25 จากคุณ : friday:fineday - [ 21 ธ.ค. 51 13:46:50 ]

ความคิดเห็นที่ 5 2. จุกจิก จิปาถะ >>> กล้องและอุปกรณ์กล้อง จัดการใส่กระเป๋าแยกให้เรียบร้อย  ที่ชาร์ตแบต แบตเตอรี่ กล้องสำรอง(ถ้ามี) ขาตั้งกล้องสำหรับถ่ายกลางคืน/ถ่ายรูปตัวเอง แผ่นเมมโมรี่  นำไปให้พอ สำหรับเพื่อนๆ ที่เป็นลูกช่างถ่ายเหมือนผม แนะนำให้เชคให้ดีก่อนว่าเมืองที่ไปมีร้านไรท์ซีดี หรือดีวีดีไหม ค่าบริการแพงหรือเปล่า เผื่อถ่ายจนเต็มจะได้เอาลงแผ่นดีวีดี แล้วถ้าเป็นไปได้ให้เอา กล่องใส่ซีดีพกไปด้วย เพราะบางครั้งทางร้านใส่ซองพลาสติกธรรมดาให้ เราลืมใส่เก็บในกระเป๋า เดินทาง พอกลับมาเปิดดูอีกทีคอมอ่านรูปไม่ได้เพราะหลังแผ่นซีดีเป็นรอยขูดขีดเสียหายไปแล้ว เวลาถ่ายควรตั้งถ่ายที่ไฟล์ใหญ่สุดเท่าที่ทำได้ แม้จะบอกว่าเอามาใช้อัดแค่ขนาดจัมโบ้ แต่ยังไงเอาไฟล์ใหญ่มาอัดจัมโบ้ ผมว่าก็ยังสวยกว่าเอาขนาดพอดีมาอัดจัมโบ้นะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับความต้องการส่วนตัวเป็นหลักครับ ปกติผมมักพกเมมโมรี่การ์ดไปประมาณ 6-8 GB วันนึงใช้ไม่ถึงหรอกครับ แต่บางครั้งเราอาจไปเมืองที่ไม่มีร้านไรท์แผ่น ทำให้เรายังไม่พลาดโอกาส ในการเก็บภาพความประทับใจกลับมาครับ ผมทำรูปเสียบ่อยเลยนำประสบการณ์มาเล่าสู่กันฟัง ไม่อยากให้ใครเจออย่างผม เล่นเอาเซ็งไปหลายวันเลย สำหรับคนใช้กล้องฟิลม์ อย่าลืมฟิลม์นำไปด้วยนะครับ ซื้อต่างบ้านต่างเมือง นอกจากเสียเวลาหรือแพงแล้ว อาจจะได้ของที่ไม่คุ้นเคยมาใช้ เช่น 1 ม้วน มีแค่ 24 ภาพเป็นต้น ไม่เหมือนของบ้านเรา >>>  มีดพกอเนกประสงค์ คงเป็นแบบพับที่ขายกันตามตลาดนัดมั้ง เคยเห็นแว๊บๆ แต่ผมไม่เคยพกไปนะ แต่ถ้าใครพกไปแล้วเดินทางด้วยเครื่องบินกรุณาเอาโหลดลงใต้เครื่องนะครับ เพราะถ้าติดตัวไปด้วยมันจะโดนสัญญาณจากเครื่องตรวจโลหะ แล้วทางสายการบินจะขอให้เราทิ้งลงถังขยะ เพราะห้ามนำขึ้นเครื่อง >>> ไฟฉาย >>> นาฬิกาปลุก จะได้ไม่ตกรถ ตกเรือ >>> อุปกรณ์เย็บผ้าชุดเล็ก >>> ถุงซิบ เอาไว้ใส่ของจุกจิกรวมกันจะได้หาง่ายเวลาต้องการใช้งาน ยิ่งเป็นพลาสติกใส ยิ่งดีไม่ต้องเปิดเห็นได้รอบด้าน ก่อนหยิบของข้างใน >>> แว่นกันแดด จำเป็นมากเขมรนี่ของเขาแรงจริงๆ แดดแรงเผาซะกลายเป็นกุ้งปิ้งไปเลยเรา -_-“ >>> หมวก แบบเอากันแดดได้ ผมคว้าหมวกคาวบอยไปเลย อันเดียวอยู่ >>> นาฬิกาข้อมือ              >>> กล่องปฐมพยาบาลเบื้องต้น ใส่หยูกใส่ยา >>> ที่อุดหู ไปเมืองอื่นอาจจะเฉยๆ แต่ฮานอยนี่อุดไปเรย ไม่อุดมีหวังนอนไม่หลับ หูแตกตาย >>>  MP3 หรือ MP4 ตามงบละกัน ให้แนะนำก็เอาอันที่ใส่ถ่านไปดีกว่า   บางทีเดินทางข้ามคืนใช้เวลา 10 ชม ขึ้นไป ดูอีกที MP3 ช้านนแบตหมดอีกแล้ว จะหาชาร์ตที่ไหนก็ไม่ได้ ลำบากมากๆ เอาใช้ถ่านไปหล่ะ ซื้อตุนไว้ได้เลย ถ้าไม่พอ ก็หาแถวซื้อถ่านก้อนใหม่ ได้สบายๆ >>>  ปากกา ดินสอ มีสำรองไว้ด้วย ชุดนึงไว้ในกระเป๋าสะพายก็ได้ เผื่อคุยกับคนเวียด ไม่รู้เรื่องก็วาดรูปเหมือนเล่นเกมส์โชว์มาตามนัด ไม่ก็เอาไว้ต่อราคาเขียนลงสมุดโน๊ตเลย เกิดมีตุกติก โชว์ไปเลยว่าแกตกลงกับช้านนที่ราคานี้ไว้ อย่ามาทำมึน เดี๋ยวมีโบก เดี๋ยวปั้ดเหนี่ยว >>> สมุดโน๊ต แบบไม่ได้เอาไปเขียนกลอนหรือนิราศอะไรหรอก แต่เอาไปเขียนพวก ค่าใช้จ่าย งบประมาณ แผนเที่ยว จดบันทึก โน๊ตสำคัญ ต่อราคา เผื่อได้เพื่อนใหม่  ฉีกเขียนอีเมลล์ แจกกิ๊กใหม่(หรือใครเตรียมเป็นนามบัตรไว้แล้วก็ไม่ว่ากัน) ที่อยู่ของคนที่เราต้องส่งโปสการ์ดให้ รวมถึงเขียนหาตัวเองด้วย  ไว้จดราคาของที่ซื้อกลับมาจะได้เป็นวิทยาทานให้คนที่ไปในอนาคต   เขียนเบอร์โทรติดต่อของเราเองและ ของคนที่บ้านเราทางประเทศไทย(อย่าลืมรหัส เมืองไทย +66) เผื่อเรามีอะไรไม่คาดคิดเกิดขึ้น(ไม่ได้แช่งนะครับ เผื่อฉุกเฉิน) >>> ของเกี่ยวกับเมืองไทย อาจหนีบรูปหรือโปสการ์ดเมืองไทยติดไปด้วย หรือรูปคุณ เผื่อเจอเพื่อนใหม่ระหว่างทางถูกคอกันจะได้เอารูปเมืองไทยอวด หรือเป็นพวงกุญแจ ของเล็กๆ เผื่อเจอคนที่ช่วยเหลือเราระหว่างทางโดยที่เขาไม่ได้คาดหวังผลตอบแทน ของที่ระลึกเล็กๆ น้อยๆ จากบ้านเราอาจเป็นสิ่งแสดงน้ำใจที่สามารถสร้างความประทับใจให้กับตัวผู้ให้และผู้รับที่มีค่า มากกว่าการให้ในรูปของเงินนะครับ >>> ผงซักฟอกอัดเม็ด หรือ น้ำยาซักผ้าขวดเล็ก ถ้าต้องเดินทางหลายวันและต้องซักผ้า >>> ร่ม หรือ ชุดกันฝน จะได้ไม่เป็นลูกแมวตกน้ำ >>> รองเท้าผ้าใบ ใส่เดินทางเลยก็ได้ เผื่อบางสถานที่ต้องเดินเขา ปีนป่าย หรือต้องแต่งกายสุภาพรองเท้าหุ้มส้นจึงจำเป็น >>> หูหนีบ เอาไว้ใส่ตอนอาบน้ำ แต่คนไทยชอบลากแตะ อย่างผมไม่ว่าจะปีนเขาหรือเดินถนนฟิฟท์อะเวจี ผมก็ใส่แตะเดินครับ อย่าได้แคร์ๆ 555   ^_^" >>> ชุดว่ายน้ำ ไปเขมรคงไม่ต้องเอาไปมั้ง หุหุ แต่ไม่แน่เพื่อนผมบอกว่าตอนไป เมืองยาจาง ของเวียดนาม มีกิจกรรมลงทะเล เจ๊ก็หนีบทูพีซไป ผมอึ้ง “เจ๊ล่อทูพีซเลยเหรอ?” เจ๊ยิ้ม แล้วตอบว่า “ใช่ หมวกกับแว่นตาไง” เลยไม่แปลกใจว่าหลังจากนั้นพายุช้างสาร กับพายุทุเรียนขึ้น ฝั่งเวียดนามเลย 5555 อันนี้แล้วแต่นะ ผมเป็นโรคกลัวน้ำอ่ะ ไปทะเลก็ไม่เล่นน้ำ กลัว T_T แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 14:06:27 แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 14:04:23 จากคุณ : friday:fineday - [ 21 ธ.ค. 51 14:02:07 ]

ความคิดเห็นที่ 6 3. First-Aid Kit >>> ยาแก้ไข้จำพวก พารา               >>> ยาของคุณผู้หญิง >>> ยาทาแผล+สำลี                       >>> สเปรย์ฉีด/ทากันยุง >>> คาราไมน์แก้คัน                        >>> ฮีลรูดอยล์ นวดขา >>> ยาแก้ไอ แก้เจ็บคอ 4. ของใช้ในห้องน้ำ >>> ครีมกันแดด                              >>> ลิปมัน >>> มอยส์เจอร์ไรซ์เซอร์ >>> ทิชชู อันนี้จำเป็นมากๆ เผื่อเข้าห้องน้ำแล้ว น้ำในห้องน้ำบางสถานที่เห็นแล้วไม่อยากใช้ชำระล้างเลย ใช้ทิชชูทดแทนกันได้ >>> แปรงสีฟัน+ยาสีฟัน                    >>> ครีมอาบน้ำ >>> เสื้อผ้า ชุดชั้นใน >>> ผ้าบาติกแบบคอตต่อน เลือกแบบซับน้ำได้ครับ ไม่ต้องแบบบาติคแพงๆ สามารถนำมาใช้แทนผ้าขนหนู ข้อดีคือ แห้งไว ไม่เหม็นอับ ประหยัดที่ในกระเป๋าด้วย แล้วยังเอาไว้ห่มถ้าต้องนอนบนรถบัส หรือคลุมตัวเวลาเดินเล่นริมหาดที่มีลมทะเลแรงๆ >>> แว่นตา คอนแทคเลนส์ (พกไปสำรอง เผื่อทำตกหาย หรือคอนแทคฉีกขาด)   น้ำยาล้าง ตลับใส่(พกไป 2 อันสำรอง) ยาหยอดตา ฯลฯ >>> ไดร์เป่าผม (จะไม่เอาไปก็ได้ นอกจากใช้เป่าผมให้แห้ง โดยเฉพาะเขมร ออกไปแต่เช้า กลับมาอีกทีหัวแดงเพราะฝุ่นเกาะ ไม่ก็อาจไว้ใช้ เช่นกระเป๋าเปียก ก็เป่าแก้ขัดไปได้) >>> หวี กระจก กรรไกรตัดเล็บ >>> หนังสือเล่มโปรด เอาหล่ะ เก็บของพร้อมแล้วหรือยังครับ ถ้าพร้อมแล้วเชิญแบกเป้ตามผมไปเที่ยวเวียดนามกับเขมรได้เลยครับ  !!!! แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 15:45:24 แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 14:20:38 จากคุณ : friday:fineday - [ 21 ธ.ค. 51 14:19:27 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สะพายเป้เข้าหลัง เตรียมตัวไปเที่ยวเขมรค่ะ ^^V หนมจีนก็ชอบแบคแพคเหมือนกัน ดูรายการเตรียมตัวแล้ว โอ้โห ครบจริงๆด้วย ครบกว่าหนมจีนเยอะเลย ที่อุดหู จำเป็นจริงๆด้วย โดยเฉพาะที่จีน คราวที่แล้วไปหวงซัน ไม่มีไป mp3 ก็ไม่มี เกือบตายเพราะหูอื้อ ^^a ขาดอย่างเดียว ที่หนมจีนมีแต่ไม่อยู่ในลิสต์คุณเดียร์ คือ NDS ค่ะ แต่ก่อนพกหนักสือ แต่พกแล้วนัก เลยเปลี่ยนเป็นกระดาษปากกา กับเจ้านี่แทน ฆ่าเวลาได้ดีเชียว ^^V จากคุณ : หนมจีน - [ 21 ธ.ค. 51 15:06:26 A:58.41.36.250 X: TicketID:063710 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ^ ^ อันนี้ผมก็ลืมไปเลยครับ ... อาจจะเป็นเพราะผมชอบมองวิวทิวทัศน์ ไม่ก็สอดส่องชาวบ้านริมทาง พอดูจนเบื่อก็จะง่วงหลับไปเลยไม่ได้พกหนังสืออะไรติดมือไปด้วยเลยหล่ะครับ นอกจากหนังสือเที่ยว ก็อาจจะอ่านประวัติไว้ก่อนไปถึงที่นั่นจริงๆ จะไปโฟกัสกับที่เที่ยวได้เต็มที่มากกว่าเดินดูไป อ่านไปหน่ะครับ ยังไงติดตามกันต่อไปนะครับ ... บทแรกยังน่าเบื่ออยู่ ไม่ได้มีอะไรมากมาย แต่ผมมักจะมีของที่ไม่น่าจะนำไปด้วยติดไปเสมอนะครับ เช่น ++ ไปเนปาลเอาน้ำแดงเฮลบลูบอยแบ่งใส่ขวดเล็กๆ ไปราดกินกับหิมะ(ตกใหม่ๆ ด้วยนะ เน้นว่าตกใหม่ๆ 555) ++ ไปเวียดนามเอาหมวกเท็กซัสไป ++ ไปญี่ปุ่น เอาตุ๊กตาหมีสีชมพูช๊อคกิ้งพิงค์ ++ ไปเมกาเอาแต่ะไปเดิน 5th avenue ฯลฯ ไม่ได้มีเหตุผลอะไรมากมาย ... แค่อยากเอาไปแค่นั้น งั้นขอเพิ่มหนังสือเล่มโปรดเข้าไปอยู่ในรายการด้วยอีก 1 อย่างครับ ขอบคุณที่แนะนำมาครับ แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 15:44:51 จากคุณ : friday:fineday - [ 21 ธ.ค. 51 15:42:51 ]

ความคิดเห็นที่ 9 Day 01               Lao Bao //     Mornin’ (มรณะนิ่งๆ ??) หน้า 7 + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + การเดินทางไป Hue สำหรับหลายๆ คนเป็นเรื่องไม่ยากนัก ไม่ว่าจะด้วยเครื่องบิน หรือการเช่ารถตู้ไปเป็นหมู่คณะวิ่งยาวจากเมืองสะหวันนะเขต ฝั่งประเทศลาว ก็สามารถถึง Hue ได้ภายในค่ำของวันนั้นเลย แต่เรื่องที่ผมกำลังจะเล่าต่อไปนี้เป็นประสบการณ์ข้ามแดนอันระทึกขวัญ สั่นประสาท ตื่นตระหนกและพรั่นพรึงของผม(ขนาดนั้นเลย 555 ^_^ )   แม้ว่าชั่วโมงบินในการเดินทางต่างประเทศคนเดียวนั้นมากพอตัว แต่นับได้ว่าครั้งนี้น่ากลัวมากชนิดว่างวดหน้าถ้าจะไป Hue อีกรอบคงต้องวางแผนให้รอบคอบยิ่งกว่านี้ รับรองได้ว่านิยายเรื่องยาวเรื่องนี้สนุกไม่แพ้ Reality Game Show อย่าง Amazing Race + Survivor แน่นอน + + + ผมเลือกจับรถเที่ยวเช้าเพราะจะแวะเยี่ยมเพื่อนสนิทที่กาฬสินธุ์ก่อน 2 วัน ถ้าเป็นเที่ยวปกติรอบ 3-4 ทุ่ม จากหมอชิตวิ่งตรงถึงขนส่งมุกดาหารประมาณ 6 -7  โมงเช้า สำหรับวันนี้ทั้งวันคงต้องใช้เวลาไปกับการเดินทางข้ามชายแดนไทย(มุกดาหาร) ข้ามแม่น้ำโขง ไปฝั่ง สปป ลาว(สะหวันนะเขต) และนั่งรถบัสไปจนสุดฝั่งประเทศแล้วจึงข้ามด่านลาวบาว เพื่อเข้าสู่ประเทศเวียดนามให้ทันก่อนพลบค่ำ โดยปกติจะเป็นการสะดวกกว่าถ้าหลายๆ คนหารกัน เช่ารถตู้ยิงยาวถึง Hue ได้ภายในค่ำวันนั้นเลย แต่ถ้าบินเดี่ยวอย่างผมคงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากใช้บริการขนส่งรถบัสท้องถิ่น โดยมีระยะทางจากสะหวันนะเขตสู่ลาวบาวประมาณ 330 กิโลเมตร แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 15:57:56 จากคุณ : friday:fineday - [ 21 ธ.ค. 51 15:52:56 ]

ความคิดเห็นที่ 10 + + + หลังจากเยี่ยมเพื่อนแล้วเรียบร้อย วันรุ่งผมตั้งใจว่าจะตื่นไปจับรถที่วิ่งผ่านกาฬสินธุ์ไป มุกดาหารรอบ 6 โมงเช้า ซึ่งความโชคไม่ดี( หรือ “ความซวย” ในภาษาบ้านๆ ของผม) เริ่มต้น ตั้งแต่พระอาทิตย์ขึ้นยันเมื่อหัวถึงหมอนของวันนั้นเลยหล่ะครับ ทุกอย่างเริ่มต้นเพียงเพราะว่าผม ตื่นสายออกมาจับรถช้าไปเพียง 10 นาทีเท่านั้น ทำให้พลาดรถรอบ 6 โมงเช้าและต้องรอรอบถัดไป กว่าจะได้ขึ้นรถราวๆ 7 โมง รถวิ่งไปเรื่อยๆ ถึงมุกดาหาร 9 โมง คิดว่าถ้ารีบลงรถไปท่าเรือ เพื่อข้ามฝากไปสะหวันนะเขต รีบๆ วิ่งหน่อยคงพอทันลงเรือรอบ 9 โมง พอรถจอดปุ๊บด้วยความรู้งานเลยรีบวิ่งหางตั้ง เอ้ย หูตั้งหอบหิ้วสัมภาระเป้ใบใหญ่ใส่เสื้อผ้า กระเป๋าสะพายข้าง กระเป๋ากล้อง กระเป๋าใส่ขาตั้งกล้อง และถุงถั่วลิสงต้ม (จะบอกทำไม ???) ไปหน้าเคาทเตอร์ซื้อตั๋วเรือ แต่พบเพียงป้ายแจ้งว่าเรือข้ามฟากรอบ 9.00, 9.30, และ 10.00 โมง เต็มแล้วนะจ๊ะ เฮือกกกก แล้วผมจะทำยังไงเนี่ย วันนั้นเป็นวันจันทร์ด้วย ทำไมอยู่ๆ เกิดอยากมา ข้ามแดนพร้อมๆ กันวันนี้เนี่ย ...... T_T  ไม่เป็นไร ผมปลอบใจตัวเองว่าแล้วทุกอย่างจะเรียบร้อย เอง ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร + + + สุดท้ายได้ข้ามฝั่งตอน 10 โมงครึ่งพอดิบพอดี ถึงฝั่งลาวเกือบๆ 11 โมง เป็นอันว่าผม พลาดรถไปชายแดนเวียดนามรอบ 10 โมงแล้ว ระหว่างรอทำเรื่องข้ามแดนมีพี่ผู้ชายคนไทยมา กับแฟนและเพื่อนชาวต่างชาติซึ่งรู้ภายหลังว่าเป็นชาวเยอรมัน เข้ามาแนะนำตัวทำความรู้จัก และ แจ้งจุดประสงค์ว่ากำลังเดินทางไป Hue เลยชวนกันไปด้วยกัน ผมหน่ะไม่มีปัญหาอยู่แล้วมีเพื่อน ร่วมทางไปด้วยกันยิ่งดี เผื่อได้ช่วยเหลือกันหรือเช่ารถหารกันได้ เรารีบทำเรื่องข้ามแดนให้ เรียบร้อยต้องทำเวลาเพราะไม่แน่โชคดีอาจจะมีรถรอบ 11 โมง จากด่านไปสถานีขนส่งใช้เวลา ประมาณ 10 นาที แล้วจัดแจงซื้อตั๋ว มาทราบความว่า ทุกๆ วันมีรถรอบ 10 โมง, เที่ยง แล้วเป็น รอบ 4 ทุ่มเลย ซึ่งรอบ 4 ทุ่มมีความพิเศษตรงที่รถจะวิ่งยาวไปจอดตรงด่านรอเวลาด่านเปิด หลังจากทำเรื่องข้ามแดนทั้งฝั่งลาวและด่านเวียดนามเสร็จแล้วขึ้นรถคันเดิมต่อโดยเราจะเลือกลง ที่ Hue หรือ Danang ก็ได้ สำหรับผมและเพื่อนใหม่อีก 3 คนพูดตรงๆ ว่าตกรถรอบ 10 โมง เลย ต้องไปรอบเที่ยง ส่วนสภาพรถก็รถขนของดีๆ นี่เอง จะนั่ง จะนอน ลังกาหน้า เล่นยิมนาสติกคงไม่ได้ เพราะที่แคบเท่าแมวดิ้นตาย เพราะฉะนั้นคงต้องเตรียมใจและทำใจในเรื่องความไม่สะดวกสบายไว้ล่วงหน้าด้วย แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 17:40:36 จากคุณ : friday:fineday - [ 21 ธ.ค. 51 16:12:05 ]

ความคิดเห็นที่ 11 + + + พอรถออกผมไม่สนใจอะไรแล้ว นอกจากนอนไปเลยดีกว่าตื่นมาถึงชายแดนเลยว่างั้น 2 ข้างทาง ตลอดไปจนถึงลาวบาว มีอยู่เพียง 3 อย่างหลักๆ คือ ทุ่งนา ฟ้าและควาย อย่างที่บอกไว้ข้างต้นนะครับว่าอุปสรรคหลักของการเดินทางไป Hue ไม่ได้อยู่ที่ระยะทางหรือสภาพถนน แต่อยู่ที่คุณพี่คนขับรถบัส ที่ประหนึ่งว่าเป็นผู้ว่าราชการประจำจังหวัด จอดแวะเยี่ยมเยียนไพร่ฟ้าหน้าใส บ่อยมากๆ ใจเย็นสุดๆ  ทุกๆ 5 กิโลเมตรเลยมั้ง เดี๋ยวก็แวะจอดเข้าห้องน้ำ ไม่ก็พักคุยกับชาวบ้านริมทาง จะว่าไปก็ดีตรงที่ปลอดภัยไว้ก่อน แรกๆ ยังไม่รู้สึกอะไรหรอกครับจนรู้สึกว่าทั้งนั่งก็แล้ว นอนหลายตื่นก็แล้ว หาของกินก็แล้ว ถ้าไม่เกรงใจนี่ก็จะบริหารร่างกายลังกาหน้า เล่นโยคะไปเลยยยยนะนั่น จนแล้วจนรอดยังไม่เห็นวี่แววตะเข็บชายแดนเลยซักเส้นเดียว ส่วนคุณพี่ขับก็ยังคงมุ่งมั่นปฏิบัติ ภารกิจเยี่ยมเยียนชาวบ้านประชาชนสองข้างทาง ถามสารทุกข์สุขดิบ ตามประสาคนรู้จักกันกันต่อไป พอฟ้าเริ่มค่ำ เพิ่งเร่งความเร็วตอนท้ายเป็นม้าตีนปลาย แต่ไม่ได้ช่วยแล้วหล่ะครับ รถเริ่มจอดบ่อยเข้าเลยทำให้รู้ว่าคงจะใกล้ถึงแล้วมั้งเพราะคนเริ่มลงตามจุดหมายปลายทางของแต่ละคน กว่าจะขนข้าวของลงจากรถอีก แล้วไม่ใช่รายเดียว นึกดูว่าเราต้องเสียเวลาอีกซักแค่ไหนกว่าจะถึงปลายทาง แนะนำกันตรงนี้เลยว่าพยายามอย่าพลาดรถรอบ 10 โมงเช้าเป็นดีที่สุด ถ้าต้องข้ามด่านค่ำ มันจะเป็นอะไรที่น่ากลัวมากๆ ไม่งั้นก็รถรอบ 4 ทุ่มเลยดีกว่า + + + สรุปว่า ณ วันนั้นมีเพียง 4 ผู้ท้าชิงต้องการข้ามแดนรอบสุดท้ายของวัน เพราะคนอื่นในรถ เป็นชาวลาวที่เดินทางไปมาเพื่อซื้อของประจำอยู่แล้ว เขาไม่เดือดร้อนอะไร แต่ 4 หน่อนี่สิ่ครับ อย่างกับองค์ประทับร่างอยู่กันอย่างไม่สุขเลย คนแรกคือข้าพเจ้า คนที่สอง และสามเป็นพี่คนไทย 2 คนและคนที่สี่เป็นเพื่อนของเพี่คนไทยสองคนนั้นเป็นชาวเยอรมัน สุดท้ายท่านผู้ว่าเนื้อหอมของเราก็ขับถึงชายแดนซัก  1 ทุ่มแล้วอยู่ๆ ก็ลงรถหายไปกับความมืด ไอ้เราก็คิดว่าลงไปคุยกับชาวบ้านนละแวกนั้นอีก จนบนรถเหลือเพียงเรา 4 คน คนอื่นลงไปหมดแล้ว มองหน้ากันเลิ่กลั่ก เหมือนรู้ว่าจะถามอะไร “พวกตรูถึงชายแดนแล้วใช่ไหม?” เพียงแต่ไม่มีใครพูดออกมา และแล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น อยู่ๆ มีคนนับสิบกรูเข้ามารุมพวกเราทั้ง 4 คน บนรถบัส !!! หากนึกภาพไม่ออกว่าเป็นเช่นใด คือ อารมณ์ออกแนวประหนึ่งว่าผมเป็นพี่เบิร์ด ธงไชย มาพร้อมกับ ทาทา ยัง แถมด้วยพี่แบงค์วงแคลช (ครบ 4 คนหรือยัง 5555) เอ้อพี่ฝรั่งอีกคน ให้เป็นใครดี พี่ร๊อบบี้ วิลเลี่ยมส์ละกัน ถูกแฟนคลับร่วมร้อยรอต้อนรับ และรุมขอลายเซ็นก็มิปาน เกิดมาดาราก็ไม่ใช่ เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ยที่มีคนมารุมเสนอให้แลกตังเยอะขนาดนี้ ถ้าคิดว่าอ่านผิด ไม่ผิดหรอกครับ เขาเหล่านั้นบุกขึ้นบนรถมานั่นเพื่อเสนออัตราแลกเปลี่ยนเงิน US Dollar กับ เงินด่องเวียดนามต่างหาก ชุลมุนอย่างมากนึกว่าเป็นตลาดค้าเงินขนาดย่อมๆ เลยทีเดียว แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 17:45:38 แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 16:34:25 แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 16:31:00 จากคุณ : friday:fineday - [ 21 ธ.ค. 51 16:22:56 ]

ความคิดเห็นที่ 12 + + + เรทที่พวกเราได้ดีที่สุดคือ USD 1 เท่ากับ VND 16000 (หรือประมาณ 37 บาทไทย) เลยแลกไปเล่นๆ 3 ล้านด่อง แหม ตั้งแต่คาบช้อนสังกะสีเกิดมาไม่เคยมีบุญได้จับเงินหลักล้านมาก่อนเล้ย แถมตั้งสามล้าน กลายเป็นเศรษฐีรายใหม่เลยเรา แต่ไม่มีเวลาชื่นชมกับมันมากเพราะด่านจะปิดรอมร่ออยู่แล้ว อ่ะจ๊ากกกกกก .....นี่ยังมีอีกหลายด่านที่เราต้องฝ่าไปอย่างน้อยก็เจ๊แม่ค้านับสิบ เอะอะจะให้แลกอยู่นั่นแหล่ะ ขนาดเราแลกไปแล้วเรียบร้อย แต่เจ๊ก็มั่นใจ ชั้นจะเสนอที่ 15000 ด่อง ทำไมเธอไม่แลกกับช้านนน เฮ้อ บลา บลาๆๆๆๆ แล้วผมจะทำแลกทำไมให้ขาดทุนหล่ะเนี่ย ในเอมื่ผมได้ที่ 16000 เดี๋ยวปั๊ดด่าเป็นภาษาฮิบรูเลย ...แค่ด่านแรกผมก็สติจะแตกแล้ววว   + + + เหมือนกำลังเล่น Reality Game Show อย่าง Amazing Race ที่ต้องแข่งขันเดินทางกันไปให้ถึงจุดหมาย โดยมีอุปสรรคเกี่ยวกับการเดินทางรายล้อมเป็นระยะ ใครไปถึงจุดหมายทีหลังตกรอบ โดยมีเราทั้ง 4 เป็นผู้เข้ารอบสุดท้ายชิงรางวัลสูงสุดยังไงยังงั้น  หลังจากจัดการเรื่องเงินเรื่องทอง และเฟดตัวออกมาจากกลุ่มแม่ค้าแลกตังได้สำเร็จ คิดว่าหมดเคราะห์กรรมแล้วเชียว   ที่ไหนได้มาดักรุมประมาณ 7-8 ราย คราวนี้เป็น Sale ตัวแทนจากทางโรงแรมมาเสนอห้องพักฝั่งลาวให้เรา (ฟังดูดีใช่ไหม หน้าที่หลักๆ อธิบายแบบบ้านๆ คือมีหน้าที่จิกเราไปพักโรงแรมเขาให้ได้ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม ทั้งยื้อ ยุดฉุด กระชาก วางยา หว่านล้อม ไม่เว้นแม้แต่คุณไสย เอากับเขาสิ่)   ไอ้เราจะข้ามด่าน ปฏิเสธแล้วปฏิเสธอีก แต่ไปไหนไม่ได้คนนึงดึงแขน คนนึงยึดกระเป๋าเราไว้ เป็นตัวประกันอีกคนจับแขนอีกข้าง สงสัยถ้ามีอีกคน คงเล่นท่าเดียวกับผีในเรื่อง เดอะ ชัตเตอร์ กดติดวิญญาญขึ้นขี่คอจับหัวไม่ให้ไปไหนเลย  และถ้าสามารถแยกร่างผม แบบหัวไปทาง ขาไปทาง แขนไปทาง ไปพักแต่ละที่ตามที่พี่ๆ ต้องการได้ ผมคงทำไปแล้ว แว๊กกกกกกกก ..... (เหตุการณ์เกิดพลบค่ำนะครับ กรุณาจินตนาการให้ดูน่ากลัวที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ) แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 16:43:44 จากคุณ : friday:fineday - [ 21 ธ.ค. 51 16:36:41 ]

ความคิดเห็นที่ 13 + + + ต้องชื่นชมว่านอกจากแต่ละคนมีจิตวิทยาสูงแล้ว การทำงานกันเป็นทีมอีก รู้จัก จังหวะรับส่งกันเป็นอย่างดี ทั้งๆ ที่มาจากคนละโรงแรม ต่างพยายามโน้มน้าวว่ามืดก็มืด ไกลก็ไกล ด่านปิดแล้ว ไปไม่ทันหรอก ลูกรับ ลูกคู่ประสานกันเป็นเสียงเดียวเลยว่านอนพักฝั่งลาวดีกว่า เขามีห้องราคาถูก สะอาด บรรยากาศดี จนเพื่อนร่วมทางอีก 2 คนเริ่มไขว้เขว ส่วนคุณพี่ร๊อบบี้วิลเลี่ยมส์(ชาวเยอรมัน) คงงงเป็นไก่ตาแตกเพราะฟังไม่ได้ศัพท์ ส่วนผมยังไงๆ ก็ต้องข้าม ถ้าด่านปิดต้องไปเห็นด้วยตาตัวเอง ไม่ใช่เพราะได้ฟังมาจากคนอื่น รวมถึงทำการบ้านมาดี ข้อมูลแน่น “ชั้นไม่เชื่อแกหรอก กำลังหลอกตรูหล่ะสิ่ 5555” ด่านปิด 2 ทุ่มเฟ้ยยยย ตอนนี้ทุ่มยี่สิบเอง วิ่งๆ หน่อย แบบแองเจลิน่า โจลี่ ใน Tomb Raider คงพอ ทำเรื่องข้ามแดนทัน ผมไม่นอนฝั่งลาวหรอกเพ่ พี่ที่เหลือตามใจผมครับ คงเห็นว่ามีประสบการณ์ เที่ยวสูง แต่ความจริงแค่ทำใจดีสู้เสือไปงั้นอ่ะ + + + สาเหตุสำคัญที่ทำให้ผมเลือกนอนฝั่งเวียดนามคืออยากทำเรื่องข้ามแดนให้เสร็จๆ ไปในตอนที่ไม่มีคนอยู่เยอะ อีกอย่างถ้านอนฝั่งนั้นเราสามารถเริ่มเดินทางไป Hue ในวันถัดไป ได้ตั้งแต่เวลา 6 โมงเช้า แต่ถ้านอนฝั่งลาวต้องตื่นมารอด่านเปิดประมาณ 7 โมงมั้ง ทำเรื่องข้าม แดนอีก หารถต่ออีก เสียเวลาเปล่าๆ + + + พอเห็นว่าไม่เวิร์คไม้ตายสุดท้ายที่บรรดาเซลล์มีคือใส่ร้ายเลยซะงั้น ว่าโรงแรมฝั่ง เวียดนามสกปรก แพงก็แพง อย่าไปอยู่เลย ท่าทางการสนทนาคงไม่จบลงง่ายๆ สถานการณ์วุ่นวาย มากเสียงคนเซ็งแซ่มาจากทุกสารทิศจนไม่รู้ว่าต้องฟังใครก่อนใคร ผมสติแตกทนไม่ไหวตะโกน ไปว่า "ผมจะไปไม่ทันด่านปิดก็เพราะพวกพี่มัวแต่ดึงตัวผมไว้อยู่นี่แหล่ะ" + + +ทุกคนเงียบกริบ....ความวุ่นวายเซ็งแซ่เหมือนนกแตกรังเมื่อครู่นี้ถูกพลิกสถานการณ์ ด้วยประโยคเด็ดของผมประโยคเดียว  สถานการณ์สงบแล้ว เย้ๆๆๆ ^_^ แต่มันมาคุๆ แฮะ หุหุ ...ก่อนที่ผมจะถูกฆาตกรรมหมกชายแดน ผมควรชิ่งดีกว่า เลยมุดหนีออกมาจากฝูงชนแฟนคลับ ของผมนับร้อยตรงนั้นทันที แต่พอแหวกออกไปได้ไม่ทันได้ตั้งสติ เจอกับด่านที่ 3 เป็นเด็กวัยรุ่น ขับมอเตอร์ไซด์รับจ้างพาข้ามแดน มันคงไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนอกจาก คนใช้บริการมีอยู่ 4 คน แต่คนขับมีอยู่ 10 กว่าคนโดยประมาณ เอาหล่ะซิ่ มานนนจะฆ่ากันแย่งลูกค้ามั้ยนี่ เหอเหอ .... งานนี้ใครคว้าอะไรได้คว้าไว้เลย  นึกภาพเหมือนเล่นชักเย่ออ่ะครับ ตัวเราเป็นเชือก คนขับสองคนคนละข้างเป็นคนดึง อ้าวววเวรรรรร สุดท้ายใครไม่รู้มือที่สามกระชากผมซ้อนรถไปเลยครับ น่ากัวสุดๆ ช่างเถอะแค่ข้ามด่านไปกับใครก็เหมือนกัน (ภาพประกอบจะไม่ตรงกับที่เล่านะครับ เพราะตอนนั้นวุ่นวายสุดพลัง กลัวก็กลัว เลยไม่ได้เก็บภาพมาด้วย ดูภาพสวยๆ ประกอบไปพลางๆ ก่อนแล้วกันครับ) จากคุณ : friday:fineday - [ 21 ธ.ค. 51 16:52:58 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผ่านมาอ่าน...   จากคุณ : ชายยอดนักทดลอง - [ 21 ธ.ค. 51 17:02:03 ]

ความคิดเห็นที่ 15 + + + คิดว่าวิบากกรรมในการข้ามแดนของผมหมดแค่นี้ใช่มั้ย ยังครับ ทีแรกคิดว่า ยังไงๆ เรามีอีก3 คนข้ามแดนไปด้วยกัน แถมเป็นคนไทยซะ 2 คน ยังไงก็อุ่นใจ แต่พอถึงด่าน คุณพี่ร๊อบบี้ไม่มีวิซ่าเข้าเวียดนามฮะ คุณพี่ก็มาแบบมึนๆ เหมือนโดนคนไทยวางยาหลอกพาไปขายตามชายแดนงี๊ ไม่หาข้อมูล ทำการบ้านมาก่อนล่วงหน้าเล้ยยย ไม่ไหวที่จะขุดภาษาอะไรออกมาด่าพี่ร๊อบบี้หล่ะ คุณพระช่วย !!!  แถมด่านตรงลาวบาวไม่มีอำนาจในการออก วิซ่าเข้าประเทศให้ชาวต่างชาติอีก จบข่าวไปเลยดีกว่า งานนี้คุณพี่เจ้าหน้าที่ทางสะหวันนะเขตรู้นะว่าพี่ร๊อบบี้จะไปเวียดนาม ยังให้ทำวิซ่าลาว แต่ไม่ยักกะแนะนำเพิ่มว่าต้องทำวิซ่าเวียดนามที่สะหวันนะเขตเท่านั้น สำหรับชาวต่างชาติ ??? เท่ากับนั่งรถทั้งวันนี่เสียเปล่าไปโดยปริยาย พอตาร๊อบบี้ชาวเยอรมันเข้าเวียดนามไม่ได้ สุดท้ายพี่คนไทยอีก 2 คนต้องกลับไปด้วยกัน งานเข้าระ...เหลือผมคนเดียวแล้วครับ T_T พี่ๆ เลยบอกลาผม จับมือแสดงความขอบคุณและยินดีที่ได้รู้จักเป็นเพื่อนร่วมทางแม้เป็น ระยะเวลาแค่สั้นๆ ขนาดชื่อพี่ๆ ผมยังไม่รู้จักเลยด้วยซ้ำ (ถ้าพี่ๆ มาอ่านและจำผมได้ ก็ขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะค๊าบบบ ข้าน้อยสมควรตาย T_T) น่าเสียดายที่เราไม่มีโอกาสเดินทางไปข้างหน้าต่อไปจนถึงจุดหมายปลายทางที่ Hue ตามที่ตั้งใจไว้ ภาพ: รอยยิ้มเด็กสาวชาวลาวคนนี้เป็นเพียงสิ่งดีสิ่งเดียวที่ผมได้พบ ณ วันข้ามแดนครับ T_T แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 17:08:09 จากคุณ : friday:fineday - [ 21 ธ.ค. 51 17:05:45 ]

ความคิดเห็นที่ 16 + + +และแล้วผมกลายเป็นผู้ชนะรายการ Amazing Race ของ season นั้น โฮ๊ะๆๆๆๆ ^_^ ที่สามารถเป็นเพียงคนเดียวที่ข้ามแดนไปได้ แต่กลับไม่รู้สึกดีใจเลยซักนิด ถนนมืดมิดข้างหน้า ผมคงต้องเดินฝ่าไปคนเดียว ตั้งแต่เดินทางมาหลายประเทศไม่เคยเจออะไรน่ากลัวขนาดนี้มาก่อน ยังงี้ใครจะไปควรตรวจเช็คเรื่องเวลา เผื่อเวลาไว้ให้ดี เพราะที่นั่นเค้าไม่ค่อยทำเวลากัน สิ่งสุดท้ายที่แสดงถึงน้ำใจกับผู้ร่วมทางทั้งสามที่ผมทำได้คือการยืนส่งพี่ๆ เดินกลับเข้าฝั่งลาวลับไปในความมืดจนสุดสายตา บางครั้งมันรู้สึกไม่แฟร์ยังไงไม่รู้ที่คนเราควรจะมีอิสระให้เลือก แต่กลับถูกกั้นขวางเพียงเพราะคำว่าเขตแดน แต่ถ้าคิดกลับกันก็รู้สึกขอบคุณที่ได้เกิดและเติบโตบนผืนแผ่นดินไทยอันสงบสุข แม้ว่าสถานการณ์เหล่านั้นในตอนนี้ถูกสั่นคลอนไปบ้าง ในใจลึกๆ ผมยังเชื่ออย่างเหลือเกิดว่า พวกเราคนไทยจะต้องสามารถฝ่าฟันและผ่านพ้นมันไปได้ และวันนั้นเราคงรู้สึกรักผืนแผ่นดินของเรา และเห็นค่าของคำว่าความสงบสุขมากขึ้นกว่าเดิมอย่างแน่นอน เอาหล่ะหลังจากพี่ๆ เหล่านั้นเดิน หายไปในความมืดที่ปกคลุมแล้วคงทำได้แต่เอาใจช่วยให้เดินทางกลับกันโดยสวัสดิภาพ ส่วนผมคงต้องลุยไปข้างหน้าตามหาจุดหมายของผมคนเดียวต่อไป แต่ต้องทำใจให้ได้เพราะมัน เป็นความจริงของชีวิตที่ทุกคนมีจุดมุ่งหมายของตัวเอง มีคนสำคัญของผมคนหนึ่งเคยบอกไว้ ก่อนเราเดินแยกจากกันไปตามทางของตัวเองว่า คนเรา “ พบเพื่อจาก” และเราได้จากกันไปหลายปีแล้ว แต่ถ้ามีโอกาสได้เจออีกครั้งผมคงตอบเขากลับไปว่า ถ้าเรา “ พบเพื่อจาก” แต่เราก็ “พรากเพื่อเจอ” กันอีกครั้งไม่ใช่หรือ? + + + อ่านแล้วอาจดูเหงา จะว่าเศร้าก็เศร้า แต่นี่ยังไม่ใช่ตอบจบเลยซักนิด หากแต่เป็นการเริ่มต้นของถนนที่นำผมไปสู่เส้นขอบฟ้าต่างหาก ภาพ: ภาพสุดท้ายของตอนและภาพเดียวที่เก็บมาได้ ณ วันที่เดินข้ามแดนไปเหยียบฝั่งเวียดนามแล้ว ... ผมต้องเดินฝ่าความมืดอย่างในภาพตามทางไปอีก 2 - 3 กม. โดยประมาณ ไปหาที่พักอ่ะครับ ... น่ากลัวได้โล่ห์มากๆ สงครามย่อยครั้งนี้ยังไม่จบนะครับ ติดตามต่อ ตอนที่ 2 ขอบคุณครับ จากคุณ : friday:fineday - [ 21 ธ.ค. 51 17:15:24 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เอารูปสวยๆ มาล่อไว้ก่อน จะได้ตามกันต่อไปนานๆ ^__^" จากคุณ : friday:fineday - [ 21 ธ.ค. 51 17:26:48 ]

ความคิดเห็นที่ 18 จิ้มจึ่กๆตามมา เม้นก่อนเด๋วเลื่อนขึ้นไปอ่่าน อิอิ ----------------------------------------++ ภาพสวยจังค่ะ ^^ เคยฝันอยากจะแบคแพคไปเที่ยวรอบโลกคนเดียวเหมือนกันนะคะ (ชอบเดินทางคนเดียว) แต่ตอนนี้คงแค่ฝันไว้ก่อนค่ะ แค่ไปไหนไกลๆตอนดึกๆแม่ก็จิกจะแย่อยู่แล้ว T T แต่ปีหน้ามีแผนไว้ว่าจะแอบหนีแม่ไปเที่ยว ตจว. ไกลๆ เที่ยวรอบประเทศให้เค้าชินชาซะก่อนแล้วค่อยแบกเป้ไปรอบโลก ยังไงตอนนี้ฝากคุณเที่ยวเผื่อไปก่อนแล้วกันค่ะ ^^ ps* น่าไปลงในห้อง BP นะคะ ท่าทางแฟนหนังสือจะเยอะน่าดูเชียว อิอิ แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 17:53:30 แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 17:51:18 จากคุณ : เซียนซากุระ - [ 21 ธ.ค. 51 17:31:25 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีครับคุณ วันศุกร์:วันสุข ^^ ตามมาอ่านครับ รูปสวย ถ่ายรูปเก่ง บรรยายดี อยากไปเที่ยว ๆๆ ต้นปีหน้าว่าจะไปเที่ยวลาว หลวงพระบาง ไปที่ไหนสุดท้ายที่ที่น่าเที่ยวที่สุดก็หัวใจตัวเองนี่ละฮะ รออ่านต่อด้วยครับ จากคุณ : h@-more - [ 21 ธ.ค. 51 17:35:16 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หวัดดีคะ คุณเดียร์ แวะมาอ่า่น ชอบรูป ชอบบรรยากาศ ไม่เคยได้มีโอกาสทำอะไรในแบบนี้ แต่แค่ได้อ่าน ก็รู้สึกว่า  ดีจังเลยนะ  ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ เป็นกำไรให้ชีัวิตโดยแท้ ชีวิตคือการเดินทาง แต่ถ้าการเดินทางสักครั้งในชีวิตเป็นไปในรูปแบบที่เรากำหนดขึ้นมาเองคงจะดีไม่น้อย เลยนะคะ ได้เห็น ได้พบเจอสถานที่แปลกๆคนแปลกๆ แถมน่ากลัวอีกด้วยเนี่ย อิอิ ขอบคุณสำหรับรูป และเรื่องเล่าคะ จะติดตามตอนต่อไปนะคะ จากคุณ : m_econ - [ 21 ธ.ค. 51 17:39:53 ]

ความคิดเห็นที่ 21 Dear คุณเดียร์ ตามมาอ่านครับ แต่ขออนุญาตลงชื่อก่อน แล้วค่อยย้อนไปอ่านจ้า หลังเที่ยงคืนจะโหวตให้นะครับ แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 51 17:50:55 จากคุณ : กะหล่ำปลีลวกกินกับขนมจีนน้ำยา - [ 21 ธ.ค. 51 17:49:42 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตามมาอ่านเช่นกันนะคะ^^ แต่ว่าโหวตให้ไม่ได้อ่า -*- จากคุณ : 169 degree BRIX - [ 21 ธ.ค. 51 17:57:59 ]

ความคิดเห็นที่ 23 แวป มาดูตามคำชวนของคุณเดียร์คะ ภาพสวยไม่ผิดหวังเลย ชอบๆ ^ ^ จากคุณ : r*u*a*n*g (เตาน้อยคาเมะ) - [ 21 ธ.ค. 51 18:09:27 ]

ความคิดเห็นที่ 24 มาจองที่นั่งอ่านด้วยคนคะ เป็นคนชอบเที่ยว แล้วก็บันทึกความทรงจำเป็นภาพถ่าย .. แต่ถ่ายไม่เก่ง อยากเก่งเหมือนคุณเดียร์จัง จากคุณ : mashimaro-25 - [ 21 ธ.ค. 51 18:19:32 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ตามมาอ่านจ้า......... จากคุณ : สาวดอกไม้ สายลมและความรัก - [ 21 ธ.ค. 51 18:21:11 ]

ความคิดเห็นที่ 26 สวัสดีค่ะ คุณเดียร์ ตามมาอ่าน ภาพสวยมากเลยค่ะ อยากไปเที่ยวอย่างงี้มั่ง ขอบคุณนะคะทีแบ่งปันประสบการณ์ จากคุณ : ENTER_EMMY - [ 21 ธ.ค. 51 19:06:27 ]

ความคิดเห็นที่ 27 สวัสดีค่ะคุณพี่เดียร์ ตามมาบอกว่าจะขอซุ่มอ่านแบบเงียบๆ นะคะ ปล. รูปสวยมากมาย เราก้อชอบถ่ายรูป แต่ไม่มีฝีมืออ่ะ ถ่ายออกมาไม่เคยสวยถูกใจซักที อยากส่งไปให้ติชมจัง (ที่จริงอยากฝากตัวเป็นศิษย์ 555) จากคุณ : c h mui - [ 21 ธ.ค. 51 19:14:26 A:218.102.102.182 X: TicketID:050112 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาอ่านค่ะ ขอชื่นชมนะคะ จากคุณ : teansri - [ 21 ธ.ค. 51 19:17:25 ]

ความคิดเห็นที่ 29 โห... แวะมาอีกที แฟนคลับมากันอื้อแล้วแฮะ เวลาเดินทาง หนมจีนมักมีหนังสือติดตัว เป็นนิสัยประจำแต่เด็กค่ะ (แม้เวลานี้ก็ยังสิงอยู่ห้องถนนนักเขียนแสดงนิสัยชัด อิอิ) ตอนเที่ยว ก็ชอบเดินทางตอนกลางคืน บนรถทัวร์ รถไฟ มองอะไรก็ไม่เห็น สุดท้ายก็ได้แต่พึ่งเจ้าหนังสือ กับเกมเพื่อนตายเนี่ยแหละ สารภาพตามตรงว่า นึกภาพที่ชายแดนออกเลยค่ะ เพราะที่นี่ เวลาเขาขายของ ก็ฮาร์ดเซลล์พอๆกัน ไปเที่ยวครั้งที่แล้ว เจอแจ๊คพ็อตเขาทำถนนพอดี แทนที่จะถึงสี่ห้าทุ่ม เล่นไปตีสอง ลงรถมาก็เจอกลุ่มคนมหาศาล ดักรอที่รถ เพื่อแย่งตัวลูกค้ากัน แต่คนที่ไม่ได้จองโรงแรมไว้ล่วงหน้า มีหนมจีนกับเพื่อนเท่านั้นเอง เอาละสิทีนี้... ผู้หญิงสองคนกับคนจีนเป็นสิบรุมเข้ามา คนโน้นพูดที คนนี้ยุดแขน พูดกันก็ไม่รู้เรื่อง สุดท้ายต้องตะโกนใส่ แล้ววิ่งหนี(จริงๆนะ) ตะโกนเสร็จยังคิดอยู่ว่าจะโดนเขารุมตีหัวเอามั้ยเนี่ย หลังจากงานนั้น เพื่อนหนมจีนก็บอกศาลา และไม่ยอมร่วมทริปทัวร์ตายดาบหน้ากับหนมจีนอีกเลย ^^a จากคุณ : หนมจีน - [ 21 ธ.ค. 51 19:24:00 A:124.76.37.174 X: TicketID:063710 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ตามมาแล้วจ้า ขออ่านก่อนนะคะ ข้อมูลมากมาย มีภาพปลากรอบด้วย คุณเดียร์เป็นช่างภาพด้วยรึเปล่าคะ ถ่ายภาพสวยๆทั้งน้านนนนนเลย จากคุณ : rosepinkbutterfly - [ 21 ธ.ค. 51 21:51:01 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เป็นกระทู้ที่น่าอ่านมากค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 ธ.ค. 51 23:12:27 ]

ความคิดเห็นที่ 32 โหวตแล้วจ้า จากคุณ : กะหล่ำปลีลวกกินกับขนมจีนน้ำยา - [ 22 ธ.ค. 51 01:08:56 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ตามมาค่ะๆ ขออนุญาตมาแปะโป้งไว้ก่อน ว่า สอบเสร็จแล้วจะมาตามอ่าน แน่น้อนนน =) จากคุณ : pipperse - [ 22 ธ.ค. 51 01:34:28 ]

ความคิดเห็นที่ 34 *18 ไว้จะไปลงเป้นลิงค์ที่บลูแพลเน็ทให้ตามมาอ่านที่นี่แล้วกันครับ .. คิดว่าที่นั่นจะเน้นแต่ข้อมูลเที่ยวซะอีก... *19 ไปสิ่ครับ หลวงพระบาง ไปขำๆ ค่าใช้จ่ายไม่แพงเลย ผมเคยไป 17 วัน ใช้ไป 6 พันบาท เอง รวมทุกอย่าง แถมเลี้ยงชาวบ้านอีก ... ถูกสุดพลัง ขอให้เที่ยวให้สนุกนะครับ เอาเสื้อกันหนาวเท่ห์ไปใส่ถ่ายรูปสวยๆ กลับมาอวดกันบ้างนะครับ *20 ผมโชคดีที่ได้เดินทาง และโชคดีกว่าที่ในการเดินทางทุกครั้งเจอแต่คนดีๆ ตลอดทางที่เราไป ช่วยเหลือโดยไม่หวังผลตอบแทบ "ถึงชีวิตจะพบความทุกข์มากมาย แต่ผมก็ยังรักในวิถีของโลกที่กำลังหมุนไปครับ" *21 ขอบคุณคุณกะหล่ำปลีลวกกินกับขนมจีนน้ำยา นะครับ ได้ลองกินแล้ว แต่มือก็พองด้วยเลย *23 ยินดีครับ ไว้ตามต่อๆ กันไปนะครับ ... อีกยาวมากเลย ยังไปไม่ถึงเมืองเว้เลยนะ *24 มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่ารูปเราสวยแค่ไหนหรอกครับ ... เพราในที่สุดไม่มีใครที่จะรู้ดีว่าทริปของเรานั้นสนุกแค่ไหน การถ่ายภาพก็เป็นเพียงแค่การ "จำลองของจริง" เท่านั้นหล่ะครับ แต่ไม่ว่ายังไงมันก็ไม่เหมือนของจริงที่เราประสบมาอยู่ดี *27 ผมสอนใครไม่ได้หรอกครับ ที่ถ่ายๆ มา 70% ใช้ออโต้หมดหล่ะครับ ง่ายๆ ไม่คิดมาก ถ่ายมาเลย อะไรแบบนี้ *29 มีคนผจญชะตากรรมเดียวกับผมอีก 1 คนแล้ว ... ชายแดนนี่น่ากลัวได้โล่ห์จริงๆ *30 ผมไม่ใช่ช่างภาพครับ ถ่ายเป็นงานอดิเรกเฉยๆ แค่อาจจะมีรับจ๊อบเล็กๆ พวกถ่ายรับปริญญาบ้างเท่านั้นหล่ะครับ ขอบคุณที่ชื่นชมครับ และความเห็นอื่นๆ ขอบคุณสำหรับโหวตและคำชื่นชมนะครับ .... การเดินทางครั้งนี้ยังอีกยาวไกลครับ ตามกันต่อไปนะครับ ขอบคุณครับ "A journey of a thousand miles begins with a single step" จากคุณ : passenger (friday:fineday) - [ 22 ธ.ค. 51 10:12:23 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เดี๋ยวค่อย ๆ อ่าน ตามมาทักทาย จขกท. ก่อน ขอบคุณล่วงหน้า สำหรับโปสการ์ด นะเดียร์ จากคุณ : zuluza - [ 22 ธ.ค. 51 12:56:46 ]

ความคิดเห็นที่ 36 อ่านครบแล้ว ต้องขอชมความกล้าหาญช่วงข้ามแดนมั๊กๆๆๆๆ เป็นแค่คนอ่านยังกลัวเลยอ่ะ แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 51 14:40:55 จากคุณ : สาวดอกไม้ สายลมและความรัก - [ 22 ธ.ค. 51 14:40:40 ]

ความคิดเห็นที่ 37 คุณเดียร์ ตามมาอ่านแล้วนะ รูปสวยมากค่ะ รอตอนต่อไป จากคุณ : beemanufan - [ 22 ธ.ค. 51 15:37:24 ]

ความคิดเห็นที่ 38 รูปสวยมากจริงๆ จากคุณ : BestChild - [ 22 ธ.ค. 51 17:00:44 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เข้ามาอ่าน เอิ่ม อ่านแล้วอยากไปบ้างไรบ้างงงงงงงงงง รูปสวยสุดยอด ประทับใจมากมายค่ะ จากคุณ : gracemeanlucky - [ 22 ธ.ค. 51 17:06:16 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านห้องสมุดหวินหนานอยู่ดีๆข้ามไปข้ามมากลายเป็นนั่งเกาะขอบกระทู้นี้ไปซะแล้ว... สนุกดีค่ะ...จะรอติดตามDay 12 Phnom Penh // กัมพูชา...คราหนึ่ง หน้า 41นะคะ...อยากรู้มากมายเพราะเราเคยไปช่วยธุรกิจของครอบครัวอยู่หลายปีแต่แบบไปๆมาอ่ะค่ะ... ไม่ค่อยจะมีคนเล่าอะไรเกี่ยวกับพนมเปญเท่าไหร่(หรือไม่ค่อยได้ขวนขวายจะอ่านไม่รู้แหะๆ) ขอชมรูปด้วยค่ะ...งาม... รอติดตามค่ะ จากคุณ : กิ๊ก (kkk_iii_kkk) - [ 22 ธ.ค. 51 17:14:24 ]

ความคิดเห็นที่ 41 NDS คืออะไรอะ ความรู้น้อย โห รูปสวยจัง โดยเฉพาะดอกไม้ สวยมากกกกกกกค่ะ รออ่านต่อว่าจะได้นอนที่ไหน :) จากคุณ : scottie - [ 22 ธ.ค. 51 17:20:45 ]

ความคิดเห็นที่ 42 Day 02 – 03         Hue, Vietnam //     Tomb Raider หน้า 12 + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + ลองหลับตานึกภาพตาม พอผมเดินพ้นจากด่านลาวบาวซัก 100 เมตร เบื้องหน้าคือไฟสีส้มบนเสาเรียงรายไปตามเส้นถนนสุดตรงที่ความมืดปกคลุม โดยมีแสงไฟจากบ้านเรือนผู้คนอยู่ไกลลิบๆ ยากเกินกว่าประมาณระยะทางได้ นี่เป็นสภาพที่ผมต้องเดินฝ่าไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเจอโรงแรม โดยไม่มีทางเลือก นอกจากคิดเพียงว่าคืนนี้จะซุกหัวนอนที่ไหน แล้วพรุ่งนี้จะไปต่อยังไง มืดแปดด้านจริงๆ   จะว่าไปผมอาจรู้สึกปลอดภัยมากกว่านี้ถ้าไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่เลยละแวกนั้นเลย พอเดินดุ่มๆ ไปได้ไม่เกิน 15 นาที พวกขับมอเตอร์ไซด์รับจ้าง(อีกแล้ว) ขับวนเวียนเช็คดูว่ามีนักท่องเที่ยวหลงเหลือหลุดรอดมาอีกมั้ย เข้ามาเลียบๆ เคียงๆ เสนอช่วยหาโรงแรมที่พักให้ ผมรู้สึกกลัวอย่างเป็นบ้าเป็นหลัง เพราะเราไม่รู้เลยว่า ** ประการแรก พี่ๆ มอเตอร์ไซด์เป็นโจรหรือเปล่า อาจพาออกนอกเส้นทางไปที่รกร้างห่าง จากชุมชนแล้วปล้นก็มีสิทธิ์เป็นไปได้ เราเองไม่รู้เส้นทางด้วยมาครั้งแรกแถมเป็นเวลายามวิกาลอีก ** ประการต่อมา ถ้าไม่ใช่พี่โจรแล้วแน่ใจได้อย่างไรว่าไม่ถูกขูดรีด กรรโชกทรัพย์ ชาร์ตราคาแพงๆ แต่อีกใจคิดว่าไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้แล้ว เวลา 2 ทุ่มครึ่ง ขณะนั้นควรเป็นเวลานอนพักผ่อนเก็บแรงไว้เดินทางต่อพรุ่งนี้อีกร่วม 4 ชั่วโมงกว่า จะถึงเมือง Hue ผมจึงได้ถามคนขับมอเตอร์ไซด์ไปว่าพี่ไม่ใช่โจรใช่ไหม??   (แล้วใครจะมาตอบผมหล่ะว่า พี่เป็นโจรรอดักปล้นนักท่องเที่ยวอยู่ 555 ถามไม่คิดเลยแฮะเรา) เลยตกลงซ้อนมอเตอร์ไซด์ไปด้วยอย่างน้อยไม่ต้องเดินหาโรงแรมเอง แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 51 18:25:38 จากคุณ : Day 02 - 03 (friday:fineday) - [ 22 ธ.ค. 51 18:04:29 ]

ความคิดเห็นที่ 43 + + + พอถึงโรงแรมก็อุ่นใจไปเปลาะนึงว่าไม่ถูกหลอกไปจี้แน่นอน แต่ยังวางใจไม่ได้จนกว่าหัวถึงหมอน ผมว่าเรายังคงต้องมีสงครามย่อยก่อนเข้านอน กับเจ้าของโรงแรมแน่ๆ แล้วจริงอย่างคาดทางเจ้าของโรงแรมไม่รอให้ผมถาม ตั้งราคาขู่มาก่อนเลย 10 เหรียญดอลล่าร์สหรัฐ ( ประมาณ 370 บาท ) พอมองสำรวจเข้าไปในห้องคิดในใจว่า “แหม เจ้าของโรงแรมนี่ใช้ก้านสมองซีกซ้ายหรือขวา คิดเนี่ยผมมาคนเดียว แต่ให้นอนห้องเตียงคู่แบบดีๆ เอาวะก่อนนอนก็ก่อนนอนฟระ แม่ให้รู้ฤทธิ์คนไทยซะมั่ง (ถ้ามีการจัดอันดับกันอย่างเป็นทางการ ชนชาติไทยต้องติดมือวางอันดับมือวางต้นๆ Top 5 เลยมั้งในเรื่องความเป็นมืออาชีพในการช๊อปปิ้งและต่อราคา) ที่จริงไอ้เราเตรียมใจไว้แล้วต้องโดนโกง เพราะมืดมากไม่อยากออกเดินไปบนถนนหาโรงแรมอีกแล้ว แต่ไหนๆ ถ้าต้องเสียตังขอลองวิชากันซักตั้ง เลยบอกไปว่าเห็นอยู่ว่ามาคนเดียว คงไม่นอนห้องเตียงคู่หรอก อีกอย่างเราเองก็ไม่ได้อยากพักหรอกนะ ตอนนี้ 2 ทุ่ม แล้ว รถพรุ่งนี้ออก 6 โมงเช้า อีกแค่ 10 ชั่วโมงเอง พูดง่ายๆ ว่าไม่เต็มวัน 10เหรียญนี่มากไปนิดนึง  แล้วเล่นละครนิดหน่อย ทำเป็นหันไปถามกับคนขับมอเตอร์ไซด์ เป็นภาษาอังกฤษช้าๆ เอาให้เจ้าของโรงแรมได้ยินว่า “ยูพอจะหาที่ถูกหว่านี้ให้ไอได้มั้ย?” ไอมีงบจำกัดจริงๆ อยากได้ถูกที่สุด พอนอนได้พอ เป็นไปอย่างที่ซ้อมมาก่อนเดินทางตามสเตปเด๊ะๆ เลย คราวนี้เจ้าของโรงแรมถามหยั่งเชิงเราว่า ยูเอาเท่าไหร่ ผมแสร้งทำหน้าสลดเล็กน้อยแล้วบอกไปว่า มีห้องราคา 4 เหรียญไหม(ตัดราคากันครึ่งๆ เลย 555) เล่นเอาเจ้าของโรงแรมอึ้งไปเล็กน้อย เขาเลยขอที่ 5 เหรียญ ผมไม่คิดว่าจะได้ราคานี้เลย เออ 5 ก็ 5 เหนื่อยมาทั้งวันแล้วอยากพักแล้ว อีก 1 เหรียญไม่ได้มากมายอะไรสำหรับผม แล้วให้คนขับมอเตอร์ไซด์ไป 5000 ด่องค่ารถขับมาส่ง แล้วก็ถามหารถไป Hue ต่อพรุ่งนี้ด้วย รู้ทั้งรู้ว่าโดนโกง เจ้านี่ต้องฟันราคาแหงๆ แต่ไม่อยากเสียเวลาเที่ยวแล้ว หลังจากการเดินทางวันแรกเพียงพลาดรถจากกาฬสินธุ์เพียง 10 นาที แผนเวลาทุกอย่างถูกกระทบมาเรื่อยๆ เหมือนโดมิโน่ล้ม จึงกลัวว่าจะเป็นแบบนั้นอีกเลยยอมจ่ายๆ ไป แต่เราต้องต่อราคาให้ได้มากที่สุด จ่ายค่ารถตู้จากลาวบาว ฝั่งเวียดนามไปปลายทางที่ Hue ราคา 130,000 ด่อง (ประมาณ 8 เหรียญดอลล่าร์กว่าๆ หรือ ประมาณ 300 บาท ถือว่าแพงมาก) คาดว่าคงเอาเงินไปแบ่งกันเอง หลังจากเมคชัวร์ว่าพรุ่งนี้ 6 โมงผมหลุดพ้นจากที่นี่ได้แล้ว (ไม่ชอบที่นี่เอามากๆ เลย) เสร็จสรรพรับกุญแจห้องมา ปิดห้องเตรียมจะนอนแล้ว นึกขึ้นได้รีบออกไปหาเจ้าของโรงแรมอีกครั้งแล้วบอกว่าขอรีโมทโทรทัศน์ (บางเค้าจะยึดไม่ให้รีโมทโทรทัศน์หรือแอร์ คอนดิชั่น เหมือนว่าราคาที่เราจ่ายไปไม่รวมทีวีกับแอร์ อะไรทำนองนี้ แหมทำไปได้นะลุง ...) เค้าเลยยื่นรีโมทมาให้ผมเลยพูดดักคอไปว่า ราคา 5 เหรียญเนี่ยรวม Tax แล้วนะ(บางคนตอนเช็คเอาท์ อยู่ๆ มีบวกค่า Tax ขึ้นมาอีก 1 เหรียญซะงั้น) เล่นเอาเจ้าของโรงแรมสังเกตได้จากสีหน้าว่าเหวอไปเลย... ให้รู้ซะบ้างว่าไผเป็นไผ โฮ๊ะๆๆๆๆ + + + เป็นไงบ้างครับแค่วันแรกของการเดินทางต้องใช้สมองอย่างหนักในการเที่ยวเวียดนาม ตั้งแต่พระอาทิตย์ขึ้นยันตกดินเลย สรุปว่าเราต้องกล้าเถียง ถ้ายอมถูกโกงแน่ๆ ส่วนเงินนี่อย่ายื่นให้ง่ายๆ เชียว อ้อยเข้าปากช้างแล้วมันไม่ได้คืนง่ายๆ ต้องใช้ระบบต่อรองให้ชัวร์ ของมา เงินไป ไม่หลงเชื่อใครง่ายๆ ... ได้รีโมทมาก็ไม่ได้ดูหรอกครับ พอหัวถึงหมอนก็ได้แต่มรณะนิ่งๆ สภาพไม่ต่างจากทหารเพิ่งผ่านสมรภูมิรบเดียนเบียนฟูมายังไงยังงั้นเลย เช้าวันแรกที่เวียดนามของข้าพเจ้าคงต้องพูดว่า มรณะนิ่งๆ ที่เวียดนาม แทนมอร์นิ่งเวียดนามแล้วหล่ะมั้ง สงสัย ... #?!!#!@!?? ภาพ: ดอกไม้สำหรับ คห 41 ครับ ยังมีอีกเยอะเลยครับ ไม่ทราบว่า NDS นี่อยู่ตรงไหนหรือครับ จากคุณ : friday:fineday - [ 22 ธ.ค. 51 18:12:59 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เราก็เพิ่งแบ็คแพ็คไปสิงค์โปร์มา แต่ที่น่าเขกหัวตัวเองมาก ๆ คือ ถ่ายรูปมาไม่ค่อยมีวิวเลย มีแต่ตัวเองกะเพื่อน ๆ น่านัก...ฮ่าๆๆๆ พอเห็นรูปถ่ายของคุณแล้ว..ทำให้ได้เรียนรู้ว่า คราวหน้า..ฉันจะต้องถ่ายรูปอย่างมีศิลปะ..และเก็บความงามตามธรรมชาติ มากกว่ารูปตัวเอง...ฮ่าๆๆ จากคุณ : pee_lee (จิตเดิม) - [ 22 ธ.ค. 51 21:24:44 ]

ความคิดเห็นที่ 45 หวัดดีคะคุณเดียร์ ไปต่างที่ต่างถิ่นคนเดียวถึงจะเป็นผู้ชายก็เหอะ น่ากลัวนะคะเนี่ยเกิดโดนลากไปทำไงเนี่ย แบบนี้แสดงว่าของเค้าแรง ปลอดภัยจากปากเหยี่ยวปากกามาได้ ไม่โดนฉุก ไปซะก่อน การเดินทางแบบนี้ต้องใช้ไหวพริบมากเลยนะคะ ถ้าแบบมือไว จ่ายง่ายเนี่ย คงเสียค่าโง่อีกจม พวกนี้จ้องจะล้วงตับนักท่องเที่ยวอยู่แล้วไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ต้องเจอคุณเดียร์ต่อราคาไปให้หน้าหงายเลย จัดไปซะ เยี่ยมมากๆคะ รูป 42 สวยมากๆคะ พระอาทิตย์กำลังตกใช่ป่ะคะเนี่ย ชอบจัง ขอบคุณนะคะ คุณเดียร์ จากคุณ : m_econ - [ 22 ธ.ค. 51 21:26:02 ]

ความคิดเห็นที่ 46 + + + + + + วันต่อมาตื่นเช้าเป็นพิเศษเพราะอยากไปจากที่นี่ให้เร็วสุดเท่าที่ทำได้ นั่งรถตู้คันเล็ก นิดสสสสส(ย้ำว่าเล็กอย่างแรง) เป็นปัญหามากๆ สำหรับคนช่วงขายาวอย่างผม ต้องนั่งขดเป็นกุ้งปิ้งตั้งกว่า 4 ชั่วโมง โชคดีมากๆ ผมเจอนักศึกษามหาวิทยาลัยด้านดนตรี ใน Ho Chi Minh City (หรือเรียกสั้นๆ ว่า Saigon คือที่เดียวกันนั่นเอง) นายคนนี้พอพูดภาษาอังกฤษได้แบบ fishๆ snakeๆ แต่เอาน่าดีกว่าพูดไม่ได้เลย เขาถามคำถามพื้นฐานว่ามาจากไหน จะไปไหน ทำอาชีพอะไรอยู่ ซักพักผู้ชมในห้องส่ง เอ่อ ผมหมายถึงคุณป้าคุณน้าชาวเวียดที่โดยสารมาด้วยกันนั่นหล่ะ ส่งคำถามผ่านล่ามแบบบังเอิญมาเป็นชุดๆ เช่น เป็นคนญี่ปุ่นหรือเปล่า หรือเป็นคนเวียด (แหม ป้าถามมาได้นะ ถ้าผมเป็นคนเวียด ผมคงสะปี๊คเวียตนามมีสส กับป้าไปแล้วหล่ะ 555) งั้นแสดงว่าหน้าผมเหมือนคนเวียดนาม ต่างตรงการแต่งตัว เลยเป็นที่สนใจของคนทั้งรถเลย เฮฮากันไปเรื่อย คุยรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างทำเนียนไป ยิ่งถ้าเราพยายามพูดประโยคพื้นๆ เป็นภาษาเวียดนามได้บ้างหล่ะก็จะดูเป็นที่น่ารักน่าเอ็นดูเป็นขวัญใจเหล่าสมาคมแม่บ้านทหารบกเลยทีเดียว ^_^ รูป 42 ฟระอาทิตย์กำลังตกดินครับ ท้องฟ้าสีชมพูด้วย .. สวยมาเลยครับ จากคุณ : friday:fineday - [ 22 ธ.ค. 51 22:35:13 ]

ความคิดเห็นที่ 47 + + + + + + พอถึงเมือง Dong Ha ผมจำเป็นต้องเปลี่ยนรถตู้ ส่วนนายนักศึกษาต้องแยกไป จับรถไฟลงไป Saigon แต่นายคนนี้จะมีบทบาทสำคัญอีกทีตอนผมลงไปถึง Saigon แล้ว เพราะเขาอาสาพาเที่ยว เลยให้เบอร์โทรศัพท์มือถือไว้ ผมเห็นว่าเป็นนักศึกษาคงไม่น่ามีอะไร อย่างน้อยนัดออกไปเลี้ยงข้าวซักมื้อในฐานะที่ช่วยจัดการเป็นล่ามเรื่องต่อรถให้ผม แล้วก็ล่ำรากันไปตามระเบียบ ผมเปลี่ยนรถตู้คันใหม่ นั่งไปหลับไปน้ำลายยืดไป ไม่นานมากตื่นอีกทีถึงท่าขนส่งเลยเดาได้ว่าคงถึง Hue แล้ว เวลาขณะนั้นประมาณ 10 โมงครึ่ง คราวนี้ภูมิต้านทานการขูดรีดทำงานอย่างอัติโนมัติแบบเต็มประสิทธิภาพ ลงรถมาโดนรุมเหมือนเดิม แต่คราวนี้ดูมีมารยาทกว่าตอนข้ามแดน เลยทำเป็นไม่สนใจ นั่งกางแผนที่สำรวจว่าเราอยู่บนพิกัดไหนบนแผนที่ของเมือง Hue พอดูแล้วตกใจ เพราะพบว่ามีสถานีขนส่งอยู่ 3 ที่ แล้วสถานีไหนคือที่ผมกำลังอยู่หล่ะเนี่ย เลยเดินไปถามคนขายตั๋ว ทุกคนส่ายหน้าอย่างหวาดกลัว แบบว่าอย่ามาพูดภาษาอังกฤษกับฉันนะ ฉันพูดไม่เป็น คราวนี้จะถามใครดีเนี่ย ถามพวกมอเตอร์ไซด์ก็พยักหน้าอย่างเดียว   ขนาดพยายามออกเสียงชื่อสถานี ชี้แผนที่ประกอบแล้ว แต่ไม่ช่วยเลย (อาจเป็นเพราะส่วนนึง ธรรมชาติของภาษาเวียดนามมีโทนสูงต่ำ อยู่ 6 แบบ คล้ายๆ วรรณยุกต์ไทยนั่นเอง คือคำๆ เดียวกันถ้าออกเสียงสูงต่ำแตกต่างกันมีผลให้เปลี่ยนความหมายด้วยเช่นกัน แต่ปัญหาหลักคือคนเวียตนามไม่ค่อยเข้าใจและไม่พยายามเดาความหมายของคำ แตกต่างจากคนไทยเวลาฝรั่งพูดไม่ชัดเราจะพยายามเดาว่าเขาพูดอะไร แต่ที่เวียดนามจะส่ายหน้าทันทีว่าไม่รู้จัก) ร้านขายคล้ายๆ ขนมจีนข้างทาง ถึงจะคุยกันไม่รู้เรื่องแต่ว่าอัธยาศัยแม่ค้าดีมากครับ จากคุณ : friday:fineday - [ 22 ธ.ค. 51 22:37:58 ]

ความคิดเห็นที่ 48 Dear คุณเดียร์ ตามมาอ่าน แบบติดขอบเลย (แม้จะ แสดงตัวช้าไปนิดดส์) ดีจังที่ได้ไปเที่ยว แค่ได้อ่านตามก้อมีความสุขแล้ว "เดินออกจากบ้านทีไร ยิ่งเข้าไปใกล้ใจตัวเอง" จากคุณ : เพื่อนหาว่าดื้อตาใส - [ 22 ธ.ค. 51 22:45:32 A:61.19.21.3 X: TicketID:198555 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ^ ^ ขอบคุณในความเมตตาครับ .. แค่มีคนอ่านแม้เพียง 5 คน 10 คน มันก็ไม่ได้สำคัญเลยแม้เพียงแต่น้อย เพราะการนำมาลงได้จนจบก็ถือว่าบรรลุวัตถุประสงค์ของตัวเองที่ได้ตั้งใจไว้แล้วครับ ติดตามกันต่อไปนะครับ .... มอบดอกไม้แทนคำขอบคุณครับ ... จากคุณ : friday:fineday - [ 22 ธ.ค. 51 22:55:34 ]

ความคิดเห็นที่ 50 + + + + + + ผมท่องไว้ในใจเสมอว่า “ยังไงๆ ตรูไม่หลงกลคนเวียดหรอก” แค่เมื่อวานเกินพอแล้ว เลยแกล้งถามไปว่าจากที่นี่ไปดาวนทาวน์ไกลมากไหม ทุกคนพูดเหมือนกันว่าไกล!! แต่คิดเหรอว่าผมจะเชื่อ ว่าแล้วก็แบกเป้ฝ่าวงล้อมวิ่งหนีออกไปเลย ตั้งเป้าว่าจะเดินเข้าเมืองเอง ในความทรงจำ จำได้ว่าหลักกิโลเมตรแรกที่เห็นคือ 8 กิโลเมตรถึง Hue City เอาหล่ะ คิดในใจ แปดก็แปด คงไม่เกินความพยายาม เดินไป ถ่ายรูปไปจากกิโลเมตรที่ 8 จนมาถึงครึ่งทาง กิโลเมตรที่ 4 เฮ้ยยย ทำไมไม่ถึงซะทีเนี่ย แล้วไม่รู้ว่าที่เดินมามันถูกทางไหม พอเริ่มเหนื่อยเลยแวะพักกินบุ๋น(ขนมจีน)ริมทาง สุดท้ายตัดใจขึ้นมอเตอร์ไซด์ เสนอราคามา 16000 ด่อง ผมต่อเหลือ 10000 (เพราะแอบเดินมาครึ่งทางแล้ว เหลืออีกแค่ 4 กิโลเมตรเอง) โอเค ตกลงกันได้เป็นที่เรียบร้อยขึ้นมอเตอร์ไซด์วิ่งไปจน กิโลเมตรที่ 1 สรุปว่าไอ้เจ้าหลักกิโลเมตรที่ 1 คือแค่ขอบเมือง ส่วน Hue City เนี่ย ต้องวิ่งเข้าต่อไปอีกประมาณ 3-4 กิโลเมตรมั้ง ถ้ายังมั่นใจเดินต่อมีหวังถึงโรงแรมนอนหลับ ไม่ต้องออกไปเที่ยวไหนเลยดีกว่า แถวๆ ถนน Le Loi เป็นแหล่งโรงแรมราคาถูกสำหรับแบกแพคเกอร์ ก็จัดการเช็คอินได้ราคา 5 เหรียญ (ไม่ลืมถามให้ชัวร์อีกรอบว่าราคานี้รวมภาษีแล้วนะจ๊ะ)   ส่วนมอเตอร์ไซด์ ผมแอบรู้สึกผิดที่คุณลุงขับรถมาไกลพอสมควรเลยให้แกไป 16000 ด่อง ต้องบอกก่อนว่าผมไม่ได้มีความตั้งใจที่จะไปเอาเปรียบเขาแต่อย่างใด อะไรที่เห็นว่า มันสมควรเราก็ให้เขาไปแพงนิดแพงหน่อยไม่เป็นไร เพราะคนที่นั่นทำงานกันหนักมากซึ่ง แปรผกผันกับรายได้ที่เขาควรได้รับ อย่างมอเตอร์ไซด์ที่ขับมาตอนแรกเราไม่รู้ว่าไกลแค่ไหน ก็นึกว่าจะมาหลอกอย่างที่เจอ แต่พอดูแล้วว่ามันสมควรก็ให้เขาไป สรุปว่างานนี้ผมวิตกจริตมากเกินไป คิดว่าทุกคนจะต้องหลอกนักท่องเที่ยว เป็นยังไงหล่ะ เดินจนน่องโป่งไปเลย สาวน้อยน่ารักชาวเวียดที่ร้านบุ๋น ผมเจอระหว่างแวะพักข้างทางครับ จากคุณ : friday:fineday - [ 22 ธ.ค. 51 22:59:22 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ตามมาอ่านของคุณเดียร์ค่ะ   ขอชมว่าภาพสวยมากๆๆ ได้ความรุ้เยอะเลย เห็นแล้วอยากไปเที่ยวบ้าง จากคุณ : รวิษฎา - [ 23 ธ.ค. 51 00:45:18 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เป็นขวัญใจเหล่าแม่บ้านเนี่ย น่ารักดีคะ คือแบบว่าเราๆจะติดอ่ะนะทำให้คนอื่นเอ็นดูไว้ไม่เสียหลาย ออกแนวสร้างมิตรดีกว่าสร้างศัตรูอ่ะเนอะ ชอบนะนิสัยขั้นพื้นๆของเพื่อนบ้านเราคงไม่แตกต่างจากคนไทยมากหรอกเนอะออกแนวเอ็นดูคนต่างถิ่นง่ายๆ ถ้าลองพูดคำว่า "สวัสดี" เนี่ย คงลากเข้าไปกินข้าวที่บ้านด้วยเลย  พี่ไทยใจดี >//< สาวน้อยคนนั้นกินอะไรอ่ะ หิวนะ ขอบคุณนะคะคุณเดียร์  จะแวะมาถี่ๆ ลืมสังเกต คห. 2  บรรยากาศของรูปทั้งสวยและดูสงบมากคะ ชอบความรู้สึกตอนเย็นๆ กำลังโพ้เพล้ (สะกดถูกป่าวเนี่ย) สีท้องฟ้าจะสวยแตกต่างกันไปในแต่ละวัน แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 51 03:50:03 จากคุณ : m_econ - [ 23 ธ.ค. 51 03:38:47 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ตามมาอ่านค่ะ..คุณเดียร์ ภาพสวยมากกกก....   บรรยายได้ดีมากเช่นกันค่ะ... อ่านแล้วอยากตามไปเที่ยวด้วยยยย.... รออ่านต่อนะคะ จากคุณ : อันซีน (neverseen) - [ 23 ธ.ค. 51 09:09:40 ]

ความคิดเห็นที่ 54 สวัสดีจ้ะ..ป้าก่ เป็นแฟนเก่าแก่ของแชมป์ เลยขอตามมาอ่านด้วย.. น่าสนุกนะ.. แต่การเที่ยวแบบนี้ ป้าไม่เคยคิดลอง.. กลัว.. จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) - [ 23 ธ.ค. 51 12:45:28 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ขอบอกว่าคุณเดียร์กล้ามาก แบคแพคเกอร์ เดินทางคนเดียว สุดยอดค่ะ แต่รูปสวยมากจริงๆ จากคุณ : beemanufan - [ 23 ธ.ค. 51 15:31:20 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ยังไม่อ่านนะคะ แต่ขอลงไว้ก่อน.........กลัวลืม จากคุณ : ความรู้ยังน้อย - [ 23 ธ.ค. 51 15:58:37 ]

ความคิดเห็นที่ 57 สวยมากๆๆค่ะ เรื่องราวน่าติดตามสุดๆ จากคุณ : รักได้ทีละคน - [ 23 ธ.ค. 51 22:33:24 ]

ความคิดเห็นที่ 58 เอ..จะขึ้นกระทู้ใหม่หรือป่าวจ้ะ.. รออ่านจ้า... จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) - [ 24 ธ.ค. 51 13:02:50 ]

ความคิดเห็นที่ 59 + + + + + +เรื่องโรงแรมผมเลือกอาศัยบริเวณถนน Le Loi เป็นแหล่งที่พักราคาถูก แถมยังอยู่ในเมืองอีก เดินเลือกเอาได้เลย บอกเขาได้เลยว่าอยากได้ราคาเท่าไหร่ ผมโอเคกับราคาประมาณ 5 เหรียญ เขามักชักชวนให้เราเข้าไปดูก่อน ถ้าไม่โอเค ลองหาที่ใหม่ได้ แค่ต้องถามให้แน่ใจเหมือนเดิมว่าราคานี้เสร็จสรรพแล้วจะไม่มี บวกภาษีเพิ่มอีกนะ + + + + + + ผมไม่รอเวลาให้เสียเปล่า ระหว่างอยู่บนรถเช็คมาแล้วว่าอยากไปไหนบ้าง เลยรีบอาบน้ำอุ่น(หลังจากไม่ได้อาบมา 1 วันเต็ม กลิ่นเริ่มตุๆ) เปลี่ยนเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ออกเที่ยวตามแพลนแบบนี้คือ ครึ่งบ่ายที่เหลือของวันนี้จะจ้างมอเตอร์ไซด์ ไปตะเวนเก็บสุสานรอบนอกของเมือง คงเลือกที่ๆ ขึ้นชื่อในความสวยงามก่อน เพราะราคาค่าเข้าชมไม่แพงมาก แต่หลายๆ ที่รวมกันหลายบาทเลยอยู่นะ เมืองเว้มีสุสานของกษัตริย์และเชื้อพระวงศ์เยอะมาก เช่น Tomb of Tu Duc, Tomb of Khai Dinh และสัญลักษณ์สำคัญอย่างหนึ่งของเว้ คือ Thien Mu Pagoda รวมๆ แล้วผมเหมาจ่ายไป 6 ดอลล่าร์ สำหรับครึ่งบ่าย มอเตอร์ไซด์หาไม่ยากมีทุกหัวมุมถนน หาคนน่าพอไว้ใจได้ ต่อรองราคากันเรียบร้อยก็ไปเลยจะได้ไม่เสียเวลาแล้วพรุ่งนี้ ครึ่งเช้าผมเก็บไว้เที่ยวในเมืองไปดู Hue Imperial City (The Citadel), ส่วนล่องเรือแม่น้ำหอมพร้อมฟังการเห่เรือ ผมคงบอกผ่านเพราะไม่ค่อยชอบแนวนี้เท่าไหร่ ชอบแนวดูวัด โบสถ์ เดินตลาดมากกว่า แต่ใครจะไปดูไม่เสียหายอะไร ได้รสชาติอีกแบบนึง จากคุณ : friday:fineday - [ 24 ธ.ค. 51 13:47:37 ]

ความคิดเห็นที่ 60 + + + + + + ความสำคัญและความเป็นมาของเว้(ตามสำเนียงเวียดนาม คำที่ออกเสียง ใกล้เคียงควรเป็น “เหขว๋”) ในครั้งอดีตเคยเป็นราชธานีของเวียดนามช่วงราชวงศ์ Nguyen ปกครองแผ่นดินในช่วง คศ 1802 - 1945 ถือได้ว่าเป็นศูนย์กลางของ ความเจริญรุ่งเรืองในด้านประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม รวมไปถึงงานสถาปัตยกรรมต่างๆ โดยเห็นเด่นชัดจากการสร้างสุสานของพระจักรพรรดินั่นเอง ดังนั้นสิ่งปลูกสร้าง ที่หลงเหลือรอยแห่งอารยธรรมจนมาถึงปัจจุบันของเว้มักเป็นพระราชวังและสุสาน เสียเป็นส่วนใหญ่ การเที่ยวเว้เราจึงควรสวมบทบาทเป็น Tomb Raider เพราะว่าเมืองนี้สุสานเยอะจริงๆ จากคุณ : friday:fineday - [ 24 ธ.ค. 51 14:03:37 ]

ความคิดเห็นที่ 61 และเพื่อให้เข้าใจภาพกว้างๆ อย่างง่ายๆ ต่อความเข้าใจ ผมจึงขอลงลำดับการปกครองเวียดนามในสมัยราชวงศ์ Nguyen ดังต่อไปนี้ Nguyen Dynasty Emperors (คศ 1802 – 1945) Gia Long 1802 -1819 Minh Mang 1820 - 1840 Thieu Tri 1841 – 1847 Tu Duc 1847 – 1883 Duc Duc            1883 Hiep Hoa            1883 Kien Phuc 1883 – 1884 Ham Nghi 1884 – 1885 Dong Khanh 1885 – 1889 Thanh Thai 1889 – 1907 Duy Tan 1907 – 1916 Khai Dinh 1916 – 1925 Bao Dai 1925 - 1945 จากคุณ : friday:fineday - [ 24 ธ.ค. 51 14:08:05 ]

ความคิดเห็นที่ 62 + + + + + + งานสถาปัตยกรรมงานศิลป์ของเว้ แม้มีความคล้ายคลึงไปทางจีนมากหน่อย แต่แตกต่างกันในลายละเอียดปลีกย่อยที่ยังคงแสดงออกถึงความเป็นเวียตนามอยู่มาก แต่ที่น่าสนใจและประหลาดใจคือสุสานต่างเหล่านี้ถูกก่อสร้างขึ้นในสมัยองค์จักรพรรดิครองราชย์อยู่ หรือพูดกันให้ง่ายๆ  คือ มีการสร้างสุสานในช่วงที่พระจักรพรรดิยังพระชนมชีพอยู่ ปกติถ้าเป็นที่อื่นหรืออย่างในบ้านเรา คนไทยถือว่าเป็นสิ่งไม่มงคลหากมีการสร้าง สุสานไว้ล่วงหน้าขณะที่เจ้าของยังคงมีชีวิตอยู่ และกลับแปลกใจมากขึ้นไปอีก เมื่อผมพบว่า แต่ละพระองค์องต่างมีส่วนในการเลือกแบบ ดีไซน์ รวมไปถึงควบคุม การก่อสร้างสุสานของพระองค์เองให้ตรงกับพระประสงค์ส่วนพระองค์เองอีกด้วย ผมเลยไปค้นคว้าข้อมูลในอินเทอร์เน็ต และในที่สุดก็ได้คำตอบเพียงหนึ่งเดียวมา ตอบคำถามว่าทำไมพระจักรพรรดิราชวงศ์ Nguyen จึงต้องมีการสร้างสุสานไว้เพื่อตัวเอง นั่นเป็นเพราะความเชื่อในเรื่องชีวิตหลังความตาย จึงมีการเตรียมการล่วงหน้าเพื่อ ความสะดวกสบายในชีวิตชาติภพถัดไปนั่นเอง จากคุณ : friday:fineday - [ 24 ธ.ค. 51 14:41:54 ]

ความคิดเห็นที่ 63 Tomb of Tu Duc + + + + + + สำหรับสุสานแห่งนี้ตั้งอยู่แถบหมู่บ้าน Thuong Ba  เป็นที่พำนักสุดท้าย ขององค์จักรพรรดิ Nguyen  พระนาม King Tu Duc ถูกก่อสร้างในปี คศ 1864 และ เสร็จสิ้นในปี คศ 1867 ประกอบไปด้วยตึกน้อยใหญ่ สวนและสระน้ำรายรอบอยู่   บนเนื้อที่ประมาณ 12 เอเคอร์ โดยแบ่งพื้นที่หลัก 2 ส่วน คือส่วนบริเวณสุสาน และส่วนบริเวณวัด (ที่เวียดนามนี่บางทีเขาเรียกวัดว่า Pagoda เพราะฉะนั้นถ้าเจอก็ไม่ ต้องเป็นงง ว่าทำไมไม่มีเจดีย์อย่างในความหมายที่เราๆ ท่านๆ เข้าใจกัน) จากคุณ : friday:fineday - [ 24 ธ.ค. 51 15:12:24 ]

ความคิดเห็นที่ 64 บริเวณวัด พอผมเดินผ่านประตูหลังจากซื้อบัตรเข้าชมเข้ามาด้านในจะพบทะเลสาบ ขนาดย่อมๆ โดยมีอาคารที่สร้างล้ำเข้ามาในน้ำคือ Xung Khiem Pavillion และ Du Khiem Pavillion เป็นที่ที่พระจักรพรรดิเสด็จทอดพระเนตรชมดอกไม้ ต้นไม้ พักผ่อน บ้างก็ใช้เวลาทำงานศิลปะต่างๆ อาทิ แต่งโคลงฉันท์ กาพย์กลอน รวมไปถึง อ่านหนังสือ เป็นต้น พอเดินไปเรื่อยๆ ทางซ้ายมือ เราจะพบกับประตูทางเข้าชื่อ Khiem Cung ซึ่งนำเราไปสู่พระราชวัง Hoa Khiem  ซึ่งเคยถูกใช้เป็นสถานที่ทรง งานของพระองค์ ด้านซ้ายและขวาของพระราชวังเป็นที่พักของผู้รับใช้เบื้อง พระบาท ทหาร และ เจ้าขุนมูลนายเป็นต้น ส่วนทางด้านหลังพระราชวังเป็นที่พำนัก พักผ่อนห้องบรรทมของพระองค์และพระราชินี แต่ภายหลังถูกเปลี่ยนใช้เป็น สถานที่รำลึกถึงพระมารดาขององค์พระจักรพรรดิ จากคุณ : friday:fineday - [ 24 ธ.ค. 51 15:23:51 ]

ความคิดเห็นที่ 65 บริเวณสุสาน   . เมื่อหันหน้าเข้าสุสานของพระจักรพรรดิ Tu Duc ด้านซ้ายมือจะเป็นสุสานของ พระราชินีของพระองค์ พระนาม Le Thien Anh และพระโอรส Kien Phuc ต้องบอกเลยว่าถ้ามาเที่ยว Hue ควรต้องมาร์ค Tomb of Tu Duc ไว้บนลิสต์ของคุณด้วยเลย ไม่ควรพลาด ด้วยตัวเนื้องานสมบูรณ์ สวยงามมากๆ แห่งหนึ่งในผลงานสถาปัตยกรรมของ Hue ในสมัยราชวงศ์  Nguyen  เลยทีเดียว ราคาค่าเข้าชม 55,000 ด่อง จากคุณ : friday:fineday - [ 24 ธ.ค. 51 15:29:44 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ขอปาดนะ รูปสวยโคตรๆ อยากไปเที่ยว รายละเอียดเยอะมากเลยค่ะ เป็นข้อมูลนำเที่ยวคนที่อยากจะไปได้เลยนะเนี่ย จากคุณ : beemanufan - [ 24 ธ.ค. 51 16:11:58 ]

ความคิดเห็นที่ 67 นับถือแบคแพคเกอร์ที่เดินทางไปตปท. คนเดียวจริง ๆ ไม่อยากบอกว่านี่เป็นความฝันอันนึงของผมเหมือนกัน แต่ยิ่งแก่ตัวก็ยิ่งริบหรี่ ๆ ลงทุกที สุดท้ายก็คงได้แต่นั่งชื่นชมคนอื่นอยู่แบบนี้แหละนะ เปลี่ยนเรื่อง ชอบสุสานจักรพรรดิ์ตื่อดึ๊กจริง ๆ เลย มันช่างกว้างใหญ่ไพศาล เก่าแก่ สวย และสงบ อะไรเยี่ยงนี้ วันที่ไปไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยว ตอนเดินอยู่ข้าง ๆ สระน้ำ รู้สึกสงบอย่างบอกไม่ถูกเลย มุมให้ถ่ายรูปก็เยอะเนอะ ว่ามั้ย รอสุสานไข่ดินสุดอลัง แล้วจะตามไปเที่ยวนครวัดต่อนะ จากคุณ : supertarokung - [ 24 ธ.ค. 51 16:30:09 ]

ความคิดเห็นที่ 68 หวัดดีค่ะ ชอบรูป 62 เห็นสถาปัตยกรรมในสมัยๆก่อน ต้องมีน้ำเป็นหนึ่งในการก่อสร้างด้วย ชอบจััง มองภาพนี้แล้วรู้สึกสงบดีจังคะ  ถึงจะเป็นสุสานที่มีความขลังในตัวเองแต่พอล้อมรอบด้วยสระน้ำ ทำให้ความรู้สึกวังเวง หดหู่หายไป แต่แทนที่ด้วยความรู้สึกนิ่ง สงบ แล้วก็เย็นๆยังไงบอกไม่ถูก แต่ดูแล้วสวยดีคะ ขอบคุณคะคุณเดียร์ จากคุณ : m_econ - [ 24 ธ.ค. 51 22:26:32 ]

ความคิดเห็นที่ 69 สวยทั้งภาพทั้งคำเลยเดียร์ จากคุณ : แพนด้ามหาภัย - [ 24 ธ.ค. 51 22:34:39 ]

ความคิดเห็นที่ 70 อยากไปด้วยยยยยยยยยยย ><" จากคุณ : ชญาลี - [ 26 ธ.ค. 51 08:35:01 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ภาพเพิ่มเติมของ The Tomb of Tu Duc ครับ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 12:37:18 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ภาพเพิ่มเติมของ The Tomb of Tu Duc ครับ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 12:39:29 ]

ความคิดเห็นที่ 73 Tomb of Khai Dinh + + + + + + อยู่ออกไปจากตัวเมืองอีกกว่า 10 กม ถูกสร้างในช่วงระหว่างปี คศ 1920- 1932 สุสานพระจักรพรรดิพระองค์สุดท้ายของราชวงศ์ Nguyen (อ่านออกเสียงว่า “เหวงี่ยน” จะอ่านกันได้มั้ยเนี่ย...555) ถูกสร้างขึ้นบนภูเขา Chau ซึ่งเต็มไปด้วยป่าอ้อยและต้นสน ข้างล่างด้านขวามือมีจุดจำหน่ายบัตรเข้าชม แล้วเราต้องเดินขึ้นบันไดไปอีก 127 ขั้น (ผมไม่ได้นับเองหรอกครับ แอบได้ยินไกด์ กลุ่มทัวร์ข้างๆ บรรยาย แค่เดินขึ้นก็เหนื่อยแล้ว) บนชั้นสองพบลานกว้างเหมือน สุสานอื่นๆ มีรูปปั้นเหล่าบริวารและม้า ซึ่งแสดงถึงพระบารมีของพระองค์ อีกทั้ง รูปปั้นเหล่านี้ยังคงคอยดูแลปกปักษ์รักษาสุสานอีกด้วย  ขึ้นไปอีกชั้นบนสุด ภายในตัวอาคารมีอนุสรณ์รูปปั้นของพระจักรพรรดิ Khai Dinh นั่งอยู่บนบัลลังก์ ความพิเศษอีกอย่างของสุสาน(แอบฟังจากไกด์กลุ่มข้างๆ อีกแล้วครับท่าน หุหุ) ถ้าสังเกตภาพวาดเหล่ามังกรบนเพดานแล้ว ภาพนั้นถูกวาดด้วยเท้าคีบพู่กันครับ โดยที่จิตรกรต้องขึ้นไปบนตั่งแล้วนอนหงายวาดรูปด้วยเท้า จะจริงเท็จอย่างไร หรือทำไมต้องใช้เท้าวาด อันนี้ยังไม่ได้รับการพิสูจน์ว่าจริงเท็จประการใด ได้แต่ฟังหูแล้วไว้อีกหู ดีที่สุด  ส่วนที่แจ่มอีกอย่างเป็นผนังรอบๆ แลดูเผินๆ เหมือน. หินอ่อน แต่จริงๆ แล้วเป็นซีเมนต์ธรรมดาที่ถูกเพนท์ลายให้ละม้ายคล้ายหินอ่อน นั่นเอง ตัวสุสานทั้งหมดใช้เวลาก่อสร้างรวมแล้ว 11 ปี โดยได้รับอิทธิพลจากการ ก่อสร้างแบบยุโรปอีกด้วย ค่าเข้าชม 55,000 ด่อง จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 12:47:24 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ภาพเพิ่มเติมของ The Tomb of Khai Dinh ครับ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 12:48:59 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ภาพเพิ่มเติมของ The Tomb of Khai Dinh ครับ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 12:54:10 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ภาพเพิ่มเติมของ The Tomb of Khai Dinh ครับ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 12:55:11 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ภาพเพิ่มเติมของ The Tomb of Khai Dinh ครับ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 12:56:05 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ภาพเพิ่มเติมของ The Tomb of Khai Dinh ครับ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 12:58:15 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ภาพเพิ่มเติมของ The Tomb of Khai Dinh ครับ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 13:05:54 ]

ความคิดเห็นที่ 80 Thien Mu Pagoda + + + + + + วัด Thien Mu โปรแกรมสุดท้ายของวัน เพราะเป็นทางผ่าน กลับเว้พอดี วัดนี้ไม่เสียค่าเข้า อีกหนึ่งสัญลักษณ์สำคัญของเมือง แบบว่าใครมาเว้ ต้องมีในแผนเที่ยว ตั้งอยู่ฝั่งซ้ายของลำน้ำหอม (Perfume River) ประมาณ 5 กิโลเมตรจากตัวเมือง สร้างขึ้นในปี คศ 1601 ตอนนี้ก็น่าอายุประมาณ 400 กว่าปี แล้วเก่าแก่มากๆ ตัวเจดีย์จากพื้นถึงยอดประกอบด้วยหลังคาซ้อนกันแบบจีนทั้งหมด 7 ชั้น สูง 21 เมตร ค่าเข้าชม ฟรี จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 19:27:06 ]

ความคิดเห็นที่ 81 หลังจากตระเวณไล่ล่าสุสานสำคัญๆ เก็บบริเวณรอบนอกแล้ว พลบค่ำพอดี เลยให้คุณพี่คนขับมอเตอร์ไซด์พาไปบริษัท Sinh Café เขามีแพกเกจตั๋วรถบัส เจ๋งสุดๆ ช่วยทำให้การเที่ยวเวียดนามสะดวกมากๆ บริษัทมีออฟฟิศตามเมืองหลัก ต่างๆ เช่น Hanoi, Hue, Hoi An, Nha Thrang, Dalat, Mui Ne, Ho Chi Minh City ฯลฯ แพกเกจที่ว่าไว้เป็นตั๋วโดยสารลงตามเมืองต่างๆ โดยจ่ายแค่ครั้งเดียว ผมเลือกเส้นทาง ตามที่แพลนไว้ คือ Hue, Hoi An, Nha Thrang, Dalat, Ho Chi Minh City จ่ายไป ประมาณ 16 ดอลล่าร์ เขาจะให้ตั๋วมา 6 ใบ ใส่เล่มเหมือนตั๋วเครื่องบิน อันนี้สำคัญมากๆ ห้ามทำหายให้รักษาเยี่ยงชีพ เราสามารถเที่ยวเมืองนึงกี่วันก็ได้ตามใจ  ถ้าจะเดินทางต่อ วันไหนให้แจ้งก่อนล่วงหน้า 1 วัน เพื่อจองที่นั่งไว้ให้เรา แล้ววันถัดไปก็เดินทางได้ทันที และถ้าเกิดอะไรฉุกละหุกสมารถแคนเซิ่ลได้ด้วย แถมเวลาของเที่ยวรถยังเอื้อต่อ การท่องเที่ยวมากๆ ยกตัวอย่าง เช่น จากเมือง Hoi An ไปเมือง Nha Trang ใช้เวลาเดินทาง ประมาณ 10 ชม ถ้าเราเดินทางกลางวันทำให้เสียเวลาเที่ยวอย่างมาก เขาเลยจัดรถรอบกลางคืน สรุปหลังชำระเงินเรียบร้อยผมเลยยืนยันการเดินทางไปฮอยอัน พรุ่งนี้ตอนบ่าย 2 ส่วนช่วงเช้ายังมีเวลาแวะชมบริเวณพระราชวัง (Imperial City) ช่วงเย็นและค่ำ ที่เหลือผมเลือกเดินดูเมือง ตลาด ย่านผู้คนจอแจ หาของกินตามข้างถนนไปเรื่อยๆ ไม่เร่งรีบอะไร ก่อนนอนเข้าร้านเนทซะหน่อย เพื่อส่งเมลลไปบ่นให้เพื่อนๆ ทาง เมืองไทยฟังว่า 2 วันที่ผ่านมาเจออะไรมาบ้าง จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 19:28:36 ]

ความคิดเห็นที่ 82 + + + + + + วันถัดตื่นสายเกือบ 8 โมงเช้าด้วยความคิดว่ากลัวถึงพระราชวังสาย เพราะยิ่งสายหมายถึงคนยิ่งเยอะ ทำให้การจัดมุมกล้องถ่ายภาพลำบากเลยต้องรีบไป ตั้งแต่คนแรกๆ เลยยอมควักเงินจ้างมอเตอร์ไซด์ไปส่งที่พระราชวัง วันนี้สภาพฟ้าฝนไม่เป็นใจ ครึ้มทั้งวันฝนตกปรอยๆ ข้อดีคือไม่มีคนผมถึงที่นั่น 8โมงนิดๆ แต่เป็นชาวต่างชาติคนแรกของวัน ที่ซื้อตั๋ว งานนี้ถ่ายรูปได้เต็มที่เพราะเงียบมากไม่มีนักท่องเที่ยวเลยจริงๆ จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 19:42:30 ]

ความคิดเห็นที่ 83 The Imperial City at Hue + + + + + + Imperial City การวางผังคล้ายคลึงกับพระราชวังต้องห้ามในกรุงปักกิ่งของประเทศจีน สร้างขึ้นในปี คศ 1804 ภายในประกอบด้วย พระราชวัง ที่พำนักของพระจักรพรรดิ พระราชินีและพระเครือญาติ ที่ปรึกษาส่วนพระองศ์ คนสนิท องครักษ์และบ่าวไพร่ มีการเกณฑ์คนงาน 20,000 คนสำหรับก่อสร้างกำแพงล้อมรอบเมือง พอผมเข้าไปข้างใน ผิดหวังเล็กน้อยครับเหมือนไม่มีอะไรนอกจากที่โล่งว่างเปล่า แต่ภายหลังผมหาอ่านจากหนังสือ จึงทำให้ทราบว่าที่จริงมีการก่อสร้างหมู่ตึกอาคารมากกว่านี้ แต่โชคไม่ดีเมืองย่อมๆ แห่งนี้ ถูกทำลายจนเกิดความเสียหายอย่างมากจากภัยสงคราม รวมไปถึงอุทกภัยทางธรรมชาติ ในช่วงกลางของศตวรรษ 19 ทำให้ Imperial City จมอยู่ในน้ำหลายเมตรเลยทีเดียว จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 19:44:12 ]

ความคิดเห็นที่ 84 + + + + + +ว่ากันว่าอีกภายในประมาณ 5 ปีมั้ง มีการสร้างพระราชวังใหม่ โดยอิงจากของเดิมขึ้นให้คืนชีพขึ้นมาอีกครั้ง ผมอยากเห็นของจริงเร็วๆ แล้วสิ่ว่า จะอลังการยิ่งใหญ่ซักเพียงไหน จะส่งใจช่วยและรอคอยวันที่สร้างเสร็จนะค๊าบบบ สู้ๆ ทุกคน ทางเข้าหลักของพระราชวังที่สวยงามที่สุดอยู่ทางด้านหน้า ตรงข้ามกับเสาธงชาติ- เวียดนามสีแดงผืนใหญ่มีรูปดาว 5 แฉกสีเหลืองอยู่ตรงกลางอันโดดเด่น ประตูที่ว่านี้ ชื่อ Ngo Mon สร้างในปี 1833 ช่วงการขึ้นครองราชย์ของพระจักพรรดิ Minh Mang ที่จริงในอดีตประตูนี้เปิดให้สำหรับพระจักรพรรดิเข้าออกเท่านั้น พอเราเดินผ่านเข้าไป ด้านในจะพบกับสะพานชื่อ Golden Water Bridge ทอดข้ามอ่างน้ำ 2 ฝั่ง นำเราเข้าไป สู่ท้องพระโรงและที่พำนักของพระจักรพรรดิและเชื้อพระวงศ์ด้านหลัง ที่เหลือในปัจจุบัน มีวัด แล้วก็วิทยาลัยศิลปกรรมศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยเว้ตั้งอยู่ทางด้านซ้าย ตึกเรียนเก่ามากออกไปในทางน่ากลัวๆ สีเหลืองอย่างที่ชาวเวียดนามนิยมทาบ้านกัน แต่ดูๆ แล้วก็ขลัง และศักดิ์สิทธิ์อยู่เหมือนกัน ค่าเข้าชม 55,000 ด่อง จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 19:46:01 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ภาพเพิ่มเติมของ The Imperial City at Hue ครับ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 19:46:58 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ภาพเพิ่มเติมของ The Imperial City at Hue ครับ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 19:47:59 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ภาพเพิ่มเติมของ The Imperial City at Hue ครับ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 19:48:32 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ภาพเพิ่มเติมของ The Imperial City at Hue ครับ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 19:48:58 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ภาพเพิ่มเติมของ The Univ of Hue, School of Fine Arts ครับ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 19:50:38 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ภาพเพิ่มเติมของ The Imperial City at Hue ครับ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 19:51:50 ]

ความคิดเห็นที่ 91 + + + + + + หลังจากนั้นสบายๆ แล้วครับ ใครอยากช๊อปปิ้งอาจเดินไปที่ตลาด Dong Ba ที่นี่มีสินค้ามากมายตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันเรือรบลองไปเลียบๆ เคียงๆ ดูได้ครับ ส่วนผมเลือกกลับโรงแรมไปนั่งเขียนโปสการ์ดระหว่างรอรถบัส Sinh Café มีบริการรับถึงหน้าโรงแรมราวๆบ่ายสอง ไม่ต้องเสียตังค่ารถไปส่งท่ารถ ถ้าโรงแรมเราอยู่ในละแวกรถบริษัทวิ่งผ่าน ซึ่งหมายความเราสามารถซื้อตั๋วรถบัสแพกเกจ ที่ผมแนะนำไว้ข้างต้นได้กับทางเคาทเตอร์โรงแรมให้ช่วยติดต่อได้เลย โดยมีบวกราคา เพิ่มเข้าไปอีกนิดหน่อยอาจจะ 1-2 เหรียญถือเป็นค่าบริการไม่แพง กรณีที่ท่านมีเวลาจำกัด ไม่อยากต้องเสียเวลาออกไปหาออฟฟิศของ Sinh Café เอง ประมาณบ่าย 2 นิดๆ ผมขึ้นไปอยู่บนรถและบอกลาเมืองเว้ มุ่งหน้าสู่ดานังและไปฮอยอันต่อไป จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 19:53:37 ]

ความคิดเห็นที่ 92 Day 04 – 06        Hoi An & Danang //     ฮอยอัน ฉันรักเธอ, ดานัง ฉันก็รักเธอ(เหมือนกัน) หน้า 20 + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + วิวสองข้างทางระหว่างเมืองเว้ไปเมืองดานัง เป็นอีกหนึ่งแนะนำว่าไม่ควรพลาด ด้วยประการทั้งปวง ในใจผมคิดว่าเป็นเส้นทางสุดคลาสสิคแห่งหนึ่งของการเดินทางเลาะเส้นขอบฟ้า ไปตามแผ่นดินฝั่งทะเลจีนใต้เลยก็ว่าได้ สิ่งต้องทำไม่มีอะไรมากแค่ตอนเลือกที่นั่ง เราต้องตะครุบเบาะติดริมหน้าต่างห่างไกลพวกที่มาเป็นกลุ่มคุยกันเสียงดังโหวกเหวก หรือหลีกเลี่ยงแหล่งชุมนุมบริเวณเบาะหลัง ซึ่งผมวางแผนแล้วว่าจะไม่ให้ใครหน้าไหน มาทำลายการนั่งชมวิวอันแสนสุดโรแมนติคครั้งนี้ได้ ผมเล็งแล้วว่าเบาะหลังสุด มีกลุ่มชนชาติญาติฝ่ายเดียวกับผมคือชาวจีนนั่งอยู่ข้างหลังรถจั่วไพ่กันเมามันส์ แบบลงเสียงในฟิลม์เลยเชียว(ไม่มีซับไตเติลด้วย)  ผมเลี่ยงมานั่งตรงกลางฝั่งไหนจำไม่ได้แล้ว รู้แต่ว่าวิวข้างทางเฉลี่ยๆ กันสวยทั้งสองฝั่งจนต้องคอยชะเง้อเสนอหน้าประหนึ่งคอกระเหรี่ยงคอยาว เป็นระยะๆทุกครั้งทิวทัศน์เปลี่ยนไป จากนั้นให้เอา MP 3 ยัดหูเอาเพลงโปรดนะ แล้วพยายามนึกว่าเรากำลังถ่ายทำมิวสิควีดีโออะไรซักอย่าง โหยยยย มีความสุขมาก ครบทุกรถชาดเดี๋ยววิ่งเลียบทะเล ตัดทางรถไฟ ผ่านไร่นาเทือกสวน ขึ้นเขา เข้าเขตก่อสร้าง ผ่านหมู่บ้านชาวประมง มุดอุโมงค์ทะลุภูเขา แหม...ทำเอานึกว่านั่งรถนำเที่ยวอยู่ในสวนสนุกยังไงยังงั้นเลย พอผ่านไปได้กว่าครึ่งทาง รถจอดแวะให้เข้าห้องน้ำเบรกดูชายหาดทะเล ช่วงที่ผมไปนั้นเป็นเดือนธันวาคม ตาคนขับจัดแจงบอกผู้โดยสารให้ลงไปแวะดูหาด จากระเบียงของโรงแรมที่จอดรอนักท่องเที่ยวแวะเข้าห้องน้ำ เขาแนะนำเลยว่า หาดเวียดนามนี่แหล่ะสวยจริงๆ เสร็จสรรพทุกคนลงรถ เมื่อ 5 นาทีตะกี๊แดดยังเปรี้ยงๆ อยู่ๆ เมฆครึ้มมาไกลเชียว ทะเลอะไรเนี่ยเมฆเต็มไปหมด ลมแรงมากแถมคลื่นน้ำทะเลซัด ประหนึ่งว่าลูกๆ ซึนามิซะขนาดนั้น เกิดใครลงไปเดินเปรี้ยวอยู่ริมทะเลมีหวังโดนคลื่นซัด ออกอ่าวออกทะเลจีนใต้หายสาบสูญไปแหงๆ อืมม สวยจริงๆ แฮะหาดที่นี่ระทึกสุดๆ เลย ยังไม่หายผวาจากพายุช้างสารกับทุเรียนเลย ถ้ามาช่วงนั้นมีหวัง เหอเหอ... พอซัก 2 ชม เศษๆ ผ่านไปเดาว่ารถคงวิ่งเข้าเมืองแล้วแน่ๆ สังเกตได้จากความเจริญ ตึกรามบ้านช่องหลายชั้นมากมาย ผมเดาว่าต้องเป็นดานังแน่ๆ รถบัสเขาก็ดีวิ่งผ่าน จุดสำคัญของเมืองหลายที่ไม่ว่าจะเป็นย่านช๊อปปิ้ง ตลาดสด มหาวิทยาลัย โรงเรียน มัธยม ริมแม่น้ำ ฯลฯ แต่สิ่งที่สะดุดตาและสะดุดใจมากที่สุดในตอนนั้นคือโบสถ์คริสต์สีชมพูอ่อน จากนั้นผมไม่คิดแล้วว่าดานังเป็นแค่เพียงทางผ่านให้ผมไปฮอยอันแค่เพียงเท่านั้น รถบัสของผมก็วิ่งเลยออกนอกเมืองไปสู่ฮอยอัน แต่พรุ่งนี้ผมจะกลับมาอีกครั้ง การเจอกันครั้งแรกของผมกับดานังไม่รู้เรียกได้ไหมว่าเป็นรักแรกพบ ที่แน่ๆ ท่าทางผมคงตกหลุมรักดานังเข้าให้แล้ว จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 20:52:44 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ... จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 20:55:55 ]

ความคิดเห็นที่ 94 + + + + + +เวลาราวๆ 5โมงเกือบ 6 โมงเย็น ในที่สุดรถทัวร์นำผมและนักท่องเที่ยว หลายเชื้อชาติถึงฮอยอัน แต่ภาพภายนอกรถบัสทำไมมันช่างดูห่างไกลจากภาพในใจ เมื่อครั้งฝังใจกับละครเรื่อง “ฮอยอัน ฉันรักเธอ” มากขนาดนี้ จนผมคิดในใจว่าผมมา ผิดเมืองเหรือเปล่า แล้วงี๊ยูริคจะได้เจอเฮืองมายไหมเนี่ยย... แบบนี้คงเรียกว่าอินละครจนกู่ไม่กลับแล้วมั้ง ผมเลยโชว์แมนด้วยการไม่พักโรงแรมนั้นเพราะมันไม่ได้อารมณ์เมืองโบราณฮอยอัน มาถึงฮอยอันทั้งทีต้องได้พักเรือนพักแบบคนจีนคนเวียดแท้ๆ ถึงจะเร้าใจกว่า ผมจึงต้องเดินไปไกลถึงไกลมาก เพราะเกสท์เฮาส์ที่ได้รับการแนะนำมาจาก นักเดินทางคนไทยในเวปไซต์อยู่ใกล้ๆ สะพานญี่ปุ่น ผมยอมไม่ขึ้นมอเตอร์ไซด์ด้วย ยังคงคอนเซปท์ประหยัดอยู่(ผมมาพบความจริงภายหลังว่ารถบัสคันนั้นยังไงๆ ต้อง กลับมาออฟฟิศ Sinh Café แต่เขาทำธุรกิจร่วมกันกับโรงแรมเลยแวะพาคนไปลงที่นั่นก่อน แล้วเจ้าออฟฟิศที่ว่าใกล้กับสะพานญี่ปุ่นเดินไปไม่เกิน 10 นาที) หลอกให้ผมเดินจนขาขวิดฟรีๆ เลย แต่ตอนนั้นมันไม่รู้เลยได้แต่เดินดุ่มๆ ไปกับเสียงท้องร้องให้จังหวะว่าถ้าแก (หมายถึงผม)ไม่หาอะไรฟาดปากเป็นอาหารเย็นภายใน 5 นาที ฉัน(กระเพราะ) จะปล่อยน้ำย่อยออกมาย่อยแกไม่ให้เหลือซากแน่ๆ 55555 .... ทำไงดีโรงแรมยังหาไม่เจอ ท้องก็ร้องแล้วร้องอีก แต่เหมือนสวรรค์โปรดคนดีเยี่ยงผมเสมอ ในบัดดลท่านได้ประทาน แม่ค้าขายหมูปิ้งกับหาบอยู่ตรงหัวมุมถนน รอยหยักที่ 25 บนก้านสมองของผมเริ่ม ดึงความทรงจำที่เคยอ่านข้อมูลเที่ยวมาก่อนหน้านี้ว่า มาฮอยอันต้องได้รูดหมูเสียบไม้ปิ้งกินให้ได้ ไม่งั้นเหมือนมาไม่ถึง นอกจากนี้ยังมีเมนูเด็ดร้อยกว่าปี เรียกว่า เกาเลา(ก๊วยเตี๋ยวหมูน้ำแบบขลุกขลิก), White Rose(คล้ายข้าวเกรียบปากหม้อไส้กุ้งโรยหน้าด้วยหอมเจียว ราดด้วยน้ำจิ้มรสชาติคล้ายๆ อาจาดป้านเรา ), ตอนนี้เจ้าหมูปิ้งนี่ก่อนแล้วกัน ไม่สนใจใครหล่ะกองข้าวของสัมภาระข้างๆ แม่ค้าแล้ว สั่งกินไปรวมๆ 10 ไม้ได้ ไม้ละ 2000 ด่อง ไม่รู้ว่าแพงไปไหม แล้วก็ไม่รู้อีกด้วยว่าที่อร่อย เพราะหิวหรือเพราะรสชาติจริงๆ แต่ที่แน่ๆ นั่งจุ้มปุ๊กอยู่ตรงนั้นไปนานเกือบครึ่งชั่วโมง เพราะอิ่มจนลุกเดินไม่ไหว กลายเป็นชูชกท้องแตกตายคาสี่แยกตรงนั้นเลย + + + + + + ซักพักผมคลำทางต่อไปจนถึงสะพานญี่ปุ่นจนได้ใช้เวลานานอยู่ แต่อย่าได้ไปหวังถามชาวบ้านชาวเรือนแถวนั้น ถามมาตลอดทางว่ายูรู้ไหมว่า Japanese Bridge อยู่ไหน ไม่มีคนรู้จักซักคน คนที่เราเข้าไปถามพอพูดภาษาปะกิตได้ ไอ้เราพยายามออกสำเนียงแบบฝาหรั่งแบบมั่วๆ ก็แล้ว สำเนียงไทยก็ลองแล้ว ไม่เวิร์คเล้ยยยครูเคทช่วยผมด้วยค๊าบบบบ + + + + + +หลังกลับจากทริป ผมนำความข้องใจนี้ไปเล่ากึ่งบ่นให้อาจารย์พี่เดือน (ตอนนี้กลาย Talking Dic ภาษาเวียตนาม ของผมส่วนตัวไปโดยปริยายแล้วครับ โทรไปกวนบ่อยมากๆ 555) ได้ความมาว่าคนที่นั่นเขาไม่เรียกว่าตรงนั้นว่า Japanese Bridge เพราะถ้าแปลตามคำศัพท์ท้องถิ่นภาษาเวียด เขาใช้คำว่า Chùa cầu แปลตรงตามตัวแบบบ้านๆ เลยครับ Chùa อ่านว่า จั่ว แปลว่า วัด และ cầu อ่านว่า เกิ่ว แปลว่า สะพาน พอเอามารวมกัน Chùa cầu แปลว่า วัดสะพาน ง่ายๆ กันแบบนี้เลย ถ้าท่านไม่เคยไปคงนึกภาพไม่ออก แต่ถ้าท่านที่เคยไปแล้วคงร้องอ๋อกันเป็นแถวว่า เออ จริงแฮะ สะพานญี่ปุ่นอันนั้นมีวัดอยู่ข้างในจริงๆ งั้นหากใครมีโอกาสไปฮอยอัน ช่วยไปล้างแค้นให้ผมด้วยครับลองแกล้งถามดูว่ารู้จัก Chùa cầu ไหม แล้วกลับมาเล่าให้ผมฟังบ้างนะครับว่าสัมฤทธิ์ผมไหม หรือยังคงคลำทางหาไม่เจออย่างผมกันต่อไป.... แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 51 21:29:13 แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 51 21:10:45 จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 20:57:57 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ... จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 21:00:42 ]

ความคิดเห็นที่ 96 + + + + + + ถึงที่ผมเดินทะลุสะพานไปทางซ้ายมือเจอเกสต์เฮาส์ Sanh Hien ตามที่ผมได้ชื่อมาตั้งแต่เมืองไทยเป็นบ้านของป้าสองคนพี่น้องกัน เปิดบ้าน เป็นเกสท์บนจุดยุทธศาสตร์ที่ดีที่สุดของเมืองห่างจากสะพานญี่ปุ่น ผมหมายถึงวัดสะพาน (ฟังดูคุ้นเคยกว่าเนอะ ชื่อเหมือนวัดแถวๆ ตลิ่งชันเลย) เพียงแค่ 10 ก้าว หรืออาจไม่ถึง 10 ก้าว สำหลับคนที่เลือกกลิ้งลงมาจากสะพานอย่างผม 555 ผมได้ห้องพักในราคา 6 เหรียญ บรรยากาศห้องถูกใจมากอย่างกับบ้านคนจีนโบราณแท้ๆ เลย หลอนนิดหน่อย แต่ได้อารมณ์เมืองเก่าเมืองโบราณอย่างฮอยอันมากๆ แล้วถ้าได้ไปซื้อ หมวกแก๊ปสีเขียวแบบทหารปักดาวสีแดงตรงกลาง ทรงหมวกที่ไม่ว่าใครๆ เห็นต้องบอกว่าน่ารัก และต้องติดไม้ติดมือกลับมา ถือเป็นของฝากประจำอย่างนึงของฮอยอัน เอามาใส่ถ่ายรูปในห้องพักของเกสท์เฮาส์ Sanh Hien และออกไปถ่ายกับสะพานญี่ปุ่น ดูรูปตัวเองแล้วตกกะใจนึกว่าเป็นทหารเวียดกลับชาติมาเกิดยังไงยังงั้น จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 21:01:44 ]

ความคิดเห็นที่ 97 .. จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 21:02:22 ]

ความคิดเห็นที่ 98 + + + + + +โอเคหล่ะ หลังจากเก็บข้าวเก็บของทิ้งไว้ในห้องพัก ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล หมูสะเต๊ะที่ฟาดไป 10 ไม้เมื่อกี๊เป็นแค่อาหารว่าง ของจริงยังมีอีก 2 เมนูท้องถิ่น ที่เรียกว่า เกาเลา(ก๊วยเตี๋ยวหมูน้ำแบบขลุกขลิก) กับ White Roses(คล้ายข้าวเกรียบปากหม้อไส้กุ้ง) ในค่ำวันนั้นในขณะที่ผมกำลัง เดินหลงทางในฮอยอัน ผมเดินเข้าไปถามทางไปร้านอาหารดังๆ ที่มีเกาเลาขาย แล้วเค้าก็บอกว่า “คุณต้องไปจงบั๊ค จงบั๊คและจงบั๊ค” พร้อมทั้งชี้นิ้วไปข้างหน้าไม่เกิน 100 เมตร ผมเจอร้านที่มีป้ายว่า Trung Bac ตกแต่งมีโคมไฟจีนแขวนอยู่เปิดไฟแดงสลัวๆ คิดในใจเอ่อนี่มันร้านขายเกาเลาหรือโรงเตี๊ยมกันแน่ พอเข้าไปรู้เลยว่าไม่ผิดที่คิดฝากท้องไว้ร้านนี้ เพราะผนังสองฝั่งของร้านมีกระดาษแปะให้ผู้มาเยือนเขียน guestbook ให้กับทางร้าน แหม เจ้าของร้านนี้ฉลาดมีหัวทางการตลาดจริงๆ คนไทยเขียนตูมเลย ผมเลยไม่พลาดที่จะเขียนบ้าง ว่าแล้วก็สั่งเกาเลา 1 ชาม (ตอนนั้นจ่ายไป 8000 ด่อง) กับ White Roses (จานใหญ่ไม่ใหญ่เท่าไหร่ ราคา 20000 ด่อง อันนี้คงทำยากกว่า เพราะมีขั้นตอนม้วนใส่ไส้ คงเหมือนข้าวเกรียบปากหม้อบ้านเรา) ผมอยู่ฮอยอัน 3 คืน ผมไปทานร้านนี้ 3 มื้อแหน่ะ ของเขาดีจริงๆ เกาเลานี่มีมากว่า 100 ปีแล้ว ใครไม่ได้ชิมเสียดายแย่ แล้วถ้าอยากรู้ว่าผมเขียนอะไรไว้บนกำแพงก็ตามไปอ่านได้ ที่ร้าน Trung Bac ถ้าเขายังไม่แงะออกไปก่อนนะ เพราะแทบหาพื้นที่เขียน ไม่พอ คราวหน้าถ้าไปอีกจะหนีบกระดาษ A3 ส่วนตัวพร้อมปากกาสีเขียนไปแปะเองเลยดีกว่า + + + + + + หลังจากอิ่มหนำสำราญใจแล้วไหนๆ ใกล้ตลาดเลยแฉลบไปซื้อหมวก แก๊ปสไตล์ฮอยอัน กับเสื้อสีแดงสดลายดาวสีเหลืองตรงกลางตัวเสื้อเสียหน่อย แถวนั้นมีให้เลือกหลายร้านมากมายๆ ราคามาตรฐานควรจะอยู่ที่หมวกใบละ 16000 ด่อง แล้วเสื้อก็ 20000  ด่อง อีกอย่างที่น่าซื้อเป็นพวกโคมไฟกิ๊บเก๋มากมีหลายสี หลายขนาดให้เลือกตามความชอบส่วนบุคคล ผมเองซื้อมากไม่ได้เพราะว่ายังต้องเดินทางอีกไกล และยังไม่ถึงครึ่งทางของทริปเลยต้องตัดใจ แต่อดใจไม่ไหวแอบหนีบกลับมา 2-3 อันจนได้ จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 21:03:40 ]

ความคิดเห็นที่ 99 .. จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 21:04:13 ]

ความคิดเห็นที่ 100 . จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 21:04:39 ]

ความคิดเห็นที่ 101 .. จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 21:06:00 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ไว้มาต่อใหม่หลังปีใหม่ ขอบคุณที่ติดตาม HAPPY NEW YEAR ค่าบทุกท่าน จากคุณ : friday:fineday - [ 26 ธ.ค. 51 21:07:21 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ^ ^ ^ ปีใหม่ไปเที่ยวไหนครับ จากคุณ : กะหล่ำปลีลวกกินกับขนมจีนน้ำยา - [ 26 ธ.ค. 51 21:10:22 ]

ความคิดเห็นที่ 104 เก่งนะเนี่ย คุยไปอัพไป รอต่อหลังปีใหม่ จะพยายามตามโหวตให้นะ (ขี้เกียจเลื่อนลงไปหา เผื่อตกหน้าไปแล้วอีก) นี่ยังไม่ถึงครึ่งทริปเลย กว่าจะจบนี่จะถึงสงกรานต์มั้ยอ่ะ ย้อเย่นนนน จากคุณ : supertarokung - [ 26 ธ.ค. 51 21:24:14 ]

ความคิดเห็นที่ 105 สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าจ้า คุณเดียร์ ชอบมากๆเลย อ่านไป หัวเราะไป งกเอาการนะคะเนี่ย ไม่ยอมขึ้นรถ เดินเอาดีกว่า 5555 รูปสวยเหมือนเดิม เห็นแล้วอยากไปเที่ยวมั่ง จากคุณ : beemanufan - [ 27 ธ.ค. 51 10:50:13 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ภาพสวยมากครับ เหนรูปคุณแล้วเล่นเอาผมอายเลยทีเดียว  อิอิ จากคุณ : เจ้าชายโดดเดี่ยว - [ 27 ธ.ค. 51 10:54:23 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ขอแปะโป้งไว้ก่อนคับ ช่วงวันหยุดจะมาอ่าน จากคุณ : โก้ (เซโก้4) - [ 27 ธ.ค. 51 13:13:40 ]

ความคิดเห็นที่ 108 NDS จากความเห็น 7 ของคุณหนมจีนค่ะ ภาพสวยดี เสียดายไม่มีรูปประกอบแบบอื่น อย่างพูดถึงเกาเลา อยากเห็นมั่งค่ะ :) (เป็นตัวเอง ได้โรงแรมคืนละ 370 บาทก็เอาแล้วค่ะ เหนื่อยแฮกอย่างนั้น ราคาอยู่ในวิสัยจ่ายได้) จากคุณ : scottie - [ 27 ธ.ค. 51 17:11:50 ]

ความคิดเห็นที่ 109 งืม... ภาพถ่ายอลังการ สุดยอดๆๆ ชอบภาพดอกไม้จัง ขอเก็บไว้ดูส่วนตัวไปนาน ๆ นะค้าบ จากคุณ : X RoBiN - [ 27 ธ.ค. 51 22:00:34 ]

ความคิดเห็นที่ 110 สวัสดีปีใหม่ค่ะ จากคุณ : beemanufan - [ วันปีใหม่ 14:59:35 ]