ความคิดเห็นที่ 1 คิดดูซักป่านนี้              เป็นไง ในร่มข่มใจหมอง          กลิ่นแร้ง เมฆฝนดั่งภาพหลอน     เซ็งแด่ว อย่าบ่นเหนื่อยมากแล้ว  ปั่นแห้ง ละกัน จากคุณ : เด็กชายแอ็ปเปิ้ล - [ 23 ธ.ค. 51 18:48:49 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ล้างจานเสร็จซักผ้า..................กองโต เมียสั่งทำโมโห.......................บ่นอื้อ ตวาดกลับคำโต.......................เดี๋ยวถีบ! จักรยานไปซื้อ(แฟ้บ)................ที่ร้านปากซอย อิือิ จากคุณ : ลำน้ำ C - [ 23 ธ.ค. 51 20:14:28 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ปล่อยผ้าจนเปี่ยมล้น     ไม่ดี ขอพี่จงรีบที                อย่าช้า ผ้าล้นหม่นชีวี              เหม็นแย่ อย่าพร่ำจงหยิบผ้า        ปั่นเข้า ไวไว ..................... ไม่รู้คราวนี้มีผิดตรงไหนอีกป่าว เปิดโพยคุณทิกิเช็คดูสุดฤทธิ์แล้วนะคะ อ้อ! พอจะช่วยบอกด้วยได้ไหมคะว่าถ้าขึ้นบทสองต้องต่อสัมผัสกับบทหนึ่งยังไง บทสามบทสี่ด้วยนะคะ ยังหลักการเดิมอยู่หรือเปล่า (นรอนุบาลบ้านโคลงฯ) แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 51 20:17:10 จากคุณ : หมูอมโรค - [ 23 ธ.ค. 51 20:15:33 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไปอ่านเจอมาครับ http://www.thaimisc.com/freewebboard/php/vreply.php?user=lekpage&topic=5 การคล้องโคลง การคล้องโคลงนั้น ควรมีสัมผัสระหว่างบทด้วยนะครับ คือให้พยางค์สุดท้ายของบทแรกส่งสัมผัสไปยัง ... พยางค์ที่ ๑,๒ หรือ ๓ ของบาทแรก-วรรคแรกในบทถัดไป จะขอคัดลอกมาโคลงที่มีสัมผัสระหว่างบทให้ดู จะได้เห็นลักษณะของการ คล้องโคลง บางคนอาจเรียกว่า  ร้อยโคลง ก็ได้จ้ะ (แต่ความจริงถ้าไม่มีสัมผัสระหว่างบทก็ไม่ถือว่าผิด) ขอยกคำโคลงของท่านเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ จากโคลงเรื่อง ;ชักม้าชมเมือง ซึ่งท่านพาลูกไปชมศิลปวัตถุ ตลอดจนภาพจิตกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ที่วัดพระแก้ว เมื่อวันวิสาขบูชา ปี พ.ศ. ๒๕๒๐ ( โคลงบทที่ ๘๔-๘๗ ) ๏ ดำเนินเดินรูปเต้า........................ตำนาน เล็งเรื่องรามเกียรติ์ลาน................รอบกว้าง พระรามพระลักษณ์ทะยาน.........พยุงยก ธนูมิ่งโมรีขว้าง..............................ควั่งพื้นสุธา ไหว ๏ พระราม ไกว กวัดน้าว...............ธนูศิลป์ เสมอมั่นสมาธิผิน........................เฉพาะได้ สติสัมโภชฌงค์ชิน......................ชาญเชิด ยกสู่ปัญญาไซร้.........................ส่องแจ้งสัจ ธรรม ๏ นำ พระราเมศร์ได้....................สีดา เป็นปริศนาธรรมา......................นิมิตรผู้ สมมุติบุคคลสา-........................มารถสู่ พระนิพพานเพ่งรู้.......................ระงับได้โดย ตน ๏ ผล แห่งวิมุตินั้น.......................เนืองวิเวก รำงับดับหมดเมฆ......................หม่นร้าย สีดาพระรามเศก......................สมสนิท จึ่งยกพลผาดผ้าย....................ผ่านด้าวภูวดล ๚ *** ที่ขีดเส้นใต้นั้น คือสัมผัสระหว่างบทหรือการคล้องโคลง นั่นเอง แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 51 21:25:18 แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 51 21:20:13 จากคุณ : ลำน้ำ C - [ 23 ธ.ค. 51 21:09:05 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ^^^ ขอบคุณนะคะคุณลำนำ C มีประโยชน์มากๆ จากคุณ : หมูอมโรค - [ 23 ธ.ค. 51 21:36:34 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อ๊า~! เพิ่งรู้ว่าต่อโคลงควรมีสัมผัสเชื่อมด้วย -________- จากคุณ : สรพงษ์... - [ 23 ธ.ค. 51 21:38:24 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ : ลำน้ำ C  ยกมาตอบแล้วคุณ หมู อมโรค ก็เข้าใจแล้ว จะได้ไม่ต้องส่ง link ค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 23 ธ.ค. 51 21:58:43 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ^^^^ อ้าว! แล้วคุณครูไม่ตรวจการบ้านลูกศิษย์แล้วเหรอคะ (ขำๆ) จากคุณ : หมูอมโรค - [ 24 ธ.ค. 51 10:37:30 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ซักเถิดอย่าปล่อยไว้   นานนาน คนอื่นอาจรำคาญ      กลิ่นคลุ้ง เถอะนะอย่าอู้งาน      แหนงหน่าย ผ้าผ่อนจักหอมฟุ้ง     บ่ต้องโยนหนี แจมด้วยค่ะ ^^ จากคุณ : Life's for Rent - [ 24 ธ.ค. 51 21:15:02 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แอบเข้ามาอ่านค่ะ อ่านแล้วยิ้มได้ทันที .. สวัสดีปีใหม่ค่ะ จากคุณ : ladysamui - [ 27 ธ.ค. 51 16:49:26 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แวะมาอ่านคะ... อ่านแล้วให้คิดถึงใครบางคน ที่บ่นว่าเหนื่อยกับการซักผ้า.. จากคุณ : nonglove สมาชิก บ้านโคลงผวน (อาลีอา) - [ 29 ธ.ค. 51 09:16:47 ]