ผมกำลังโดนจ้องมอง
ดวงตามากมายหลากหลายคู่กำลังมองมาที่ผม
มันทำให้ผมรู้สึกกังวลเป็นอย่างยิ่ง
ความกระวนกระวาย ความอึดอัดใจพลุ่งพล่านไปทั่วทั้งอก
คิดว่าคงเคยรู้สึกเช่นนี้เหมือนกัน เวลาที่โดนจ้องมอง
ผมไม่ชอบความรู้สึกนี้มาก ๆ
แต่ผมไม่สามารถหลบหนีมันได้
ไม่ว่าจะไปที่ไหน ไม่ว่าจะทำอะไร
ผมก็โดนจ้องมองตลอด
และผมโดนจ้องมองเช่นนี้มาเป็นเวลานานแล้ว
คิดว่าคงจะตลอดไป
ผมอยากหลุดพ้นจากมัน
ผมพยายามทำเป็นไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ
ก็ยังคงโดนจ้องมองอยู่
ผมพยายามหลบหนีไปที่ ๆ ยังไม่มีใครหรือผู้ใดมาเหยียบย่าง
ก็ยังโดนตามจ้องมองอยู่
ผมขดตัวซุกซ่อน ขังตัวเองไว้ในหีบ
ผมไม่เห็นดวงตาคู่ไหนอีก เพราะมันมืดสนิท
แต่ถึงยังงั้น ผมก็ยังไม่รู้สึกดีขึ้น
ยังคงรู้สึกว่าตัวเองกำลังโดนจ้องมองอยู่
และมันก็เป็นอย่างที่ผมคิด เมื่อผมแง้มหีบแอบมองออกมาข้างนอก
ดวงตามากมายยังคงจ้องมองมาที่ผมอยู่
ผมรู้สึกตัวแล้วว่าทุกสิ่งที่ทำไปช่างเปล่าประโยชน์ ไม่ได้ช่วยอะไรเลย
ผมอยากกลายเป็นอากาศจัง
ดวงตาทั้งหลายจะได้มองผ่านผมไป
ไม่เห็นไม่สนใจผมอีก
ผมอยากไม่มีตัวตน
แต่ตอนนี้ผมกลับรู้สึกปลอดโปล่งสบายใจ
แม้จะรู้สึกรำคาญใจอยู่บ้างที่ยังคงมีดวงตาบางคู่จ้องมองผมอยู่
แต่ผมก็รู้วิธีจัดการกับมัน
มันเป็นวิธีที่ผมค้บพบโดยบังเอิญและได้ผลดีเสียด้วย
แต่วิธีนี้ไม่สามารถกำจัดดวงตาเหล่านั้นได้
ทำได้แค่ให้มันหายไปชั่วคราว
สักพักใหญ่มันก็ยังกลับมามองผมอีก
แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ผมกลับพอใจมาก ๆ
อย่างน้อยผมก็ยังสามารถจัดการกับมัน
ผมยังมีความสามารถ ไม่ได้เปล่าประโยชน์
จากคุณ :
garnet19th
- [
23 ธ.ค. 51 21:14:02
]