พอตัวเล็ก เปิดงาน อาหารเดินครบ
วีวี่ ขอตัวหลบ ไปเปลี่ยนเครื่อง
สะกิดเด็กเสิร์ฟ ชุบตัวใหม่ ให้มลังเมลือง
ตามท้องเรื่อง ให้ระยับ งามจับตา
ยัยขวัญรีบ เดินตาม หนู วีวี่
เข้าห้องน้ำ ทันที เปลี่ยนเสื้อผ้า
จากเครื่องแบบ ชุดที่ ยืมพี่เขามา
กลายมาเปน นางพญา สง่าจัง
จากเด็กเสิร์ฟ ปอน ปอน ตอนแรกเห็น
แปลงโฉมเปน นางฟ้า สาวสะพรั่ง
เสร็จสองสาว สุมศีรษะ ว่า เอาหรือยัง
วีวี่นั่ง โทรเจ๊ใหญ่ ให้ชัด ชัด
เพื่อปูทาง ไว้ก่อน ร่อนชะไร
เขาว่าเดิน ตามหลังผู้ใหญ่ หมาไม่กัด
หวังว่าเฮีย คงจะไม่ ไล่ตามฟัด
ด้วยระมัด ระวังตลอด เปนยอดดี
". . .จ้า. . ." คือเสียง สรุปสาย จากยาย ตัวเล็ก
หลังจากปั้น หน้าเก๊ก ตอนโทร ฯ นี่
หันมายิ้ม หวานกับเฮีย เสียเกินพอดี
ให้กระเถิบ เก้าอี้ ตัวต่อไป
เฮียว่า ". . .วี่ หายจ้อย ไม่คอยจ้อ
นานแล้วหนอ เข้าห้องน้ำ ฤๅไฉน
แล้วไล่พี่ กระเถิบมา จะทำอะไร. . ."
จึง เจ๊ใหญ่ ตอบความ ตามครรลอง
". . .เอ่อ. . .หนูวี่ ว่าจะมี เพื่อนมาเพิ่ม
ให้ขยับ เก้าอี้เติม เพิ่มอีกสอง "
" ใครอีกล่ะ บ๊ะแล้วไง ไม่มาจอง
แล้วอย่ามา คร่ำครวญร้อง ว่าแคบเกิน "
เจ๊ตัวเล็ก อมยิ้ม พระพริ้มพราย
แล้วบอกใบ้ ง่าย ง่าย ไม่ต้องเขิน
" เฮียก็ลอง จับตา เวลาเผชิญ
อาจต้องเมิน หลบเพื่อนหนู ลองดูซี. . ."
" ใครอีกเล่า จะมาโชว์ เกินโควต้า "
" คนที่ว่า น่ารักนัก จักมาที่นี่ "
" แล้วเปนใคร ไหนเฉลย เอ่ยสักที. . ."
" น้องขวัญซ่า ไงคะพี่ ที่มาไกล "
". . .เฮ้ย. . .ล้อเล่น พี่หรือเปล่า เล่าน้องเอ๋ย
ก็เห็นว่า แม่ทรามเชย อยู่เชียงใหม่. . ."
". . .ค่ะ. . .เธอมา กรุงเทพพลัน ในทันใด
เพื่อมิให้ พลาดมี้ตติ้ง จริง จริง นะ. . .เออ. . ."
เฮียวางช้อน เพื่อนั่ง ตั้งสติ
มีอะไร อีกแล้วสิ. . . อย่าพลั้งเผลอ
แล้วเมื่อหัน มาอีกทาง อย่างจังเบอร์
หมอก็เถอะ ถึงกะเหวอ เจอ จริง จริง
แม่สาวน้อย ที่เดินมา คุ้นหน้านัก
แสนน่ารัก จิ้มลิ้ม พระพริ้มยิ่ง
วีวี่พา มาแนะนำ ซ้ำ ซิงซิง
" หนูยินดี เปนอย่างยิ่ง เชิญพบกัน "
แล้วผายมือ ว่า ". . .นี่ พี่อริญชัย
พี่คะ จำ ได้ไหม. . .นี่. . .พี่ขวัญ "
ทั้งหมอ ทั้งเฮีย ตกตระลึง พรึงเพริศพลัน
ปากคอสั่น เซอร์ไพร์ส สุด แทบมุดดิน.
แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 51 08:49:37
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒ 
- [
26 ธ.ค. 51 04:22:38
]
แก๊งค์ป่วน ปะทะ ก๊วนเก๋า ( ฉบับคำกลอน ) บทที่ ๑๔
