PANTIP.COM : W7362941 นิราศดวงมาน [บทกวี]

นิราศดวงมาน

๑.

แม่มาจากอกไปอาลัยนัก

สุดจะหักห้ามจิตที่คิดถึง

เช้าสายบ่ายค่ำพี่คำนึง

เจ้าจะพึ่งอกใครในต่างแดน

๒.

คิดไม่ถึงซึ่งเจ้าหมายตายดาบหน้า

ไม่รู้เลยหรือว่าพี่ห่วงแสน

ทั้งทุกข์ยากไร้ญาติทั้งขาดแคลน

เจ้าจากแคว้นขวัญจะคว้างในต่างเมือง

๓.

ใช่ว่าอยู่เมืองไทยจะไร้ท่า

ใช่ว่าน้ำบ่อหน้าจะฟูเฟื่อง

ใช่ว่าอยู่บ้านเราจะเปล่าเปลือง

ใช่เงินทองนองเนืองนั้นสำคัญ

๔.

แล้วจะลืมก้อนดินลืมกลิ่นหญ้า

เมื่อไปอยู่เมืองฟ้าเมืองสวรรค์

แล้วจะลืมไร่นาลืมอารัญ

เมื่อไปอยู่เมืองฝันอันสวยงาม

๕.

หน้าต่างตาเปิดใจจะไม่เห็น

หน้าต่างใจซ่อนเร้นเพราะมองข้าม

หน้าต่างของชีวิตจะปิดตาม

หน้าต่างความเหว่ว้าจะตราตรึง

๖.

ต้องส่งความคิดถึงไปถึงไหน

ความรู้สึกจากใจจะไปถึง

ไม่มีถ้อยคำใดในคำนึง

จะเท่ากับก้นบึ้งของหัวใจ

(เพลงพื้นบ้าน)

๗.

ดอกเอ๋ยเจ้าดอกลีลาวดี

นิราศลาจากพี่จะไปไหน

ไปขายหยาดเหงื่อแรงงาน

เจ้าจะกลับบ้านเมื่อรวยหรือไง

๘.

ดอกเอ๋ยเจ้าดอกขจร

ใจพี่รุ่มร้อนราวกับเป็นไฟ

ห่วงเจ้าเท่าชีวี

คนเอ๋ยคนดีกลับมาไวไว

๙.

อยากให้เจ้ากลับบ้านนา

เก็บผักดั กปลาหาฟืนก่อไฟ

พลิกแผ่นดินเป็นแผ่นทอง

ปลาปูในหนองพอจับกินได้

๑๐.

อยู่กันอย่างเพียงพอ

ไม่ต้องรวยดอกหนอก็สุขได้

เจ้าอย่าหวังน้ำบ่อหน้า

อย่าบ้าตามกระแส

วิถีไทยเดิมแท้ปรับอยู่เย็นใจ

สวัสดีครับ

พนมวัลย์

จากคุณ : แงซายจอมจักรา - [ 26 ธ.ค. 51 21:45:12 ]