ความคิดเห็นที่ 42

๐ และแล้วคำตัดสินก็ยินทั่ว ครบ - แย้มหัว, คิ้วย่น, หน้าหม่นหมอง มีเหตุผลตื้นลึกให้ตรึกตรอง สร้างภาพให้จับจ้อง..เพ่งมองตาม
๐ บ้าง..งดงามเหมาะเช่นที่เห็นกัน บ้าง..เลศนัยไหวสั่น..ควรหยันหยาม ทุก..เผ่าพันธุ์ภาพพจน์-เคยงดงาม กลับ..เป็นภาพสุดทราม..ในยามนี้
๐ ถูกควันไฟรมสิ้น..จึงบินพล่าน เหล่าผึ้งงานทิ้งถิ่น..เริ่มบินปรี่ เผยเห็นตามลำดับ..ความ[^_^] เริ่มแผ่คลี่คลายหมดทุกบทตอน
๐ หุบปากสักนิดเถิด..อย่าเปิดนัก หยุดก่นด่าแช่งชัก..แล้วพักก่อน หยุดพ่นพล่ามสักครั้งแล้วฟังวอน เพื่อหัวใจรุ่มร้อนได้ผ่อนเพลา
๐ ยศอำนาจวาสนาที่ว่าแน่ เมื่อเปลี่ยนแปรยื้อได้อย่างไรเล่า แต่ครั้งยิ่งใหญ่อยู่..ย้อนดูเอา ว่าคนเขาสังเวชด้วยเหตุใด
๐ เมื่อวันนั้น..ไม่ยิน..ให้สิ้นก่อน คำจึงเฝ้าขอดค่อนเข้าย้อนใส่ ปากนั้นเวย..เก่งกล้ายิ่งกว่าใคร พ่นแผดไหม้หูหัว..ทุกตัวตน
๐ หอมคาวเลือดทุกหยาด..คือชาติปลิง และหอมยิ่งต่อโฉด..คือโภชน์ผล เหมือนหมูหมารุมกิน..เศษสินบน คือเผ่าพันธุ์ฉ้อฉล..ร่วมปล้นชิง
๐ เมื่อเกลื่อนกลาดทุจริต..คนคิดชั่ว ย่อมมืดทั่วทั้งชาติ..อนาถยิ่ง หลังเลือดโทรมซีดหนัก..กลางปลักปลิง จำเด็ดทิ้งชิงดึง..เพียงครึ่งทาง
๐ จึงได้มีวันนี้..ต้องลี้หลบ ตะลอนภพลำบาก, คนถากถาง นกขมิ้น..วเนจรปีกร่อนกาง ยังโบกโบยเล่ห์พราง..ทุกทางไป
๐ หลงสองตา..เมื่อมอง..ไม่ตรองตรึก พลอยชักเรือเข้าลึก..ชักศึกไส้ พาเข้าบ้านล้อมรุมช่วยสุมไฟ หวังเผาเมืองมอดไหม้ด้วยใจแค้น
๐ ชวนต่างชาติก้าวข้ามมาหยามเหยียด เหมือนโกรธเกลียดขุ่นขึ้งกันถึงแก่น จนเขายิ้มแย้มหัวไปทั่วแดน กับบทบาททดแทนคุณแผ่นดิน
๐ แท้..ธานินทร์อาภัพ..ช่างอับโชค จึงสบโศกกำสรดยากหมดสิ้น หลังฝูงห่าฝูงโหงรุมโกงกิน แล้วฝูงริ้นเหลือบเหา..ก็เข้าซ้ำ
๐ เท่าทันฤๅภาพพจน์..การมดเท็จ กรวดว่าเพชร..พลอยปรุงแสงรุ้งร่ำ แสง, สี, เสียง - ตาหู..ไม่รู้จำ มอง, ยิน, ซ้ำซ้ำรอบ...กลับชอบใจ !
๐ แยกแยะฤๅ - อวดโอ้, คำโป้ปด กระดูกงอ, ข้อคด, ม้วนขดไส้ เมื่อล้วนแต่ - เชื่องเชือ..จะเหลือใคร อาจพอไหวทันตัว.."ชาติชั่ว" นั้น ?
จากคุณ :
สดายุ...
- [
8 ม.ค. 52 11:15:44
]
|
|
|