ความคิดเห็นที่ 1 Autumn Diary - ตอนที่ 14  12 วันของบันทึกการเดินตามรอยใบไม้เปลี่ยนสี ที่ญี่ปุ่น และ อีก 4 วัน สำหรับบันทึกการหาทางเข้าประเทศตัวเอง ยามสุวรรณภูมิถูกปิด                        ภาพและเรื่อง โดย ติวเตอร์ตู่ ************************************************ “เมื่อการเดินทางไปฝึกถ่ายรูปใบไม้เปลี่ยนสีที่ญี่ปุ่นครั้งนี้  มากมายไปด้วยหลายเหตุการณ์  .......โดนเปลี่ยนเครื่องขาไป ......ลืมแลกตั๋วรถไฟ JR ทำตั๋ว JR หล่น ......... ทำ กล้องตัวที่ 1 หายบนรถไฟ ....... ลืมกล้องตัวที่สองและมือถือไว้ที่สนามบิน ............  ขากลับบ้านลงสุวรรณภูมิไม่ได้  และต้องผจญภัยนอกตารางที่วางไว้  ......... ”   ************************************************                            เปิดไดอารี่ ครั้งนี้เป็นครั้งที่สามแล้วที่ผมไปญี่ปุ่น  แต่การเดินทางครั้งนี้ ได้บทเรียนมามากมาย ทั้งเกี่ยวข้องกับตัวเอง  และเรื่องของการเมือง .............. อีกทั้งป็นครั้งเดินทางที่ผมมีทั้งความสุข เศร้า บางครั้งถึงกับน้ำตาคลอเบ้า คละเคล้ากันไปตลอดทั้งทริป .... คุณผู้อ่านจะได้ซึมซับข้อมูลและ ความงดงาม ของ บรรยากาศใบไม้เปลี่ยนสี ของเมืองต่างๆ ในญี่ปุ่น ซึ่งความตั้งใจของผมสำหรับงานเขียนนี้ก็คือการเล่าเรื่องทั้งทุกข์และสุขแบบสบายๆ  สไตล์นักท่องเที่ยวบวกกับภาพสวยๆ ไปพร้อมๆกัน โดยเฉพาะ คุณผู้อ่านที่กำลังฝึกถ่ายรูปเหมือนผม แต่เมื่อการเมืองเมืองไทยเพิ่มดีกรีความดุเดือด ความตั้งใจแรกที่จะถ่ายทอดประสบการณ์ท่องเที่ยวที่ญี่ปุ่น  ก็ได้ยกระดับเป็นประสบการณ์ความเครียดและความลำบาก  เมื่อเครื่องบินขากลับของผมไม่สามารถลงสุวรรณภูมิได้  ผมเลยแถมมาประสบการณนี้มาให้ คุณผู้อ่านได้รับทราบถึงการที่ต้องเข้าประเทศไทยผ่านที่ฮ่องกงและมาเลเซีย   แต่ผมขอบอกคุณผู้อ่านสักนิดว่า งานเขียนนี้มิใช่เป็นคู่มือการท่องเที่ยวญี่ปุ่น  แต่เป็นงานเขียนที่ถ่ายทอดมุมมอง ความคิด และ รูปภาพ ในการเดินทางด้วยตัวคนเดียว ซึ่งอาจจะมีทั้งด้านบวกและลบไปพร้อมๆ กัน ส่วนที่ดี คุณผู้อ่านก็นำไปประยุกต์ใช้นะครับ ส่วนที่เป็นด้านลบ ก็ให้ถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ให้คุณผู้อ่านมีอรรถรสเพิ่มขึ้นละกัน ผมหวังว่าคุณผู้อ่านจะร่วมจินตนาการเดินทางไปพร้อมกับผม และ พร้อมชมภาพถ่ายฝีมือสมัครเล่นที่ผมได้นำมาให้ทุกท่านดื่มด่ำความงดงามของ ประเทศที่หลายๆคนอยากไปสัมผัสสักครั้งครับ ......... จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) - [ 3 ม.ค. 52 14:45:12 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อ่านย้อนหลังวันที่ 1 ได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7320703/W7320703.html วันที่ 2 ได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7321725/W7321725.html วันที่ 3 ได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7324125/W7324125.html วันที่ 4 ได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7326198/W7326198.html วันที่ 5 ได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7330145/W7330145.html วันที่ 6 ได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7338922/W7338922.html วันที่ 7 ได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7341234/W7341234.html วันที่ 8 ได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7343792/W7343792.html วันที่ 9 ได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7346640/W7346640.html วันที่ 10 ได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7367901/W7367901.html วันที่ 11 ได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7374656/W7374656.html วันที่ 12 ได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7376855/W7376855.html วันที่ 13 ได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7380828/W7380828.html จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) - [ 3 ม.ค. 52 14:46:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขอมาแวะชมด้วยคนครับ จากคุณ : OrganizerO - [ 3 ม.ค. 52 14:48:01 ]

ความคิดเห็นที่ 4 วันที่ 14 ** 27 พย. 51 ... 7.00 น. ตื่นเข้ามาดูข่าว เห็นทุกช่องมีแต่ข่าวระเบิดเต็มไปหมด นึกว่าประเทศไทย กลายเป็นอินเดีย ซึ่งกลบข่าวเรื่องการปิดสนามบินสุวรรณภูมิในไทยกลายเป็นข่าวจิ๊บๆไป ......... แต่มันเป็นภาระใหญ่อันคั่งแค้นมากสำหรับ่คนไทยที่ติดค้างอยู่ตามสนามบินและเมืองต่างๆ  ทั่วโลก 9.30 น. ลงมาเช็คเอาท์ แล้วฝากกระเป๋าไว้ที่เคาเตอร์เบลฯ  บอกว่าสักพักจะมาเอา ที่ต้องบอกเพราะมีคนฝากกระเป๋าไว้เยอะมาก .... โดยเฉพาะคนไทย   9.45 น. เดินไปดูสถานการณ์ที่เคาเตอร์ UA ... แล้วก็เป็นดังคาด ......                                       บินไปไม่ได้ ซึ่งทาง UA บอกว่าเขาคงรับภาระไม่ไหวแล้วสำหรับโรงแรม ถ้าพวกผมอยู่ต่อโรงแรมเดิมก็คืนละ 6-7 พัน ถ้าพักในเมืองถูกกว่านี้ ..... แล้วพวกเราจะวิ่งขนกระเป๋าไปมาระหว่างที่พักในเมืองกับดูความคืบหน้าที่สนามบินทุกวัน..ได้อย่างไร   ..... ดังนั้นพวกเราต้องออกจากฮ่องกงแล้วอะครับ แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 52 14:53:15 แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 52 14:52:06 จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) - [ 3 ม.ค. 52 14:48:56 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขณะยืนต่อแถวที่ เคาเตอร์ UA จะทำไงดี  จะไปไหนดี คิดแล้วปวดหัวใจจัง ว่าเป็นเวรกรรมหรือเปล่าหนอ ที่เกิดมาเป็นคนไทย ..... 10.15 น. ก็ถึงคิวผม ........ทาง UA  มีทางเลือกในบินการออกจากฮ่องกง 2 เมืองคือ KL และ Singapore   ซึ่งถ้าผมไม่เอา เดี่ยวตั๋วเต็มอีก  แล้วพรุ่งนี้บินไม่ได้อีก ค่าใช้จ่ายบานปลายแน่ ....... พอดีมีน้องๆ 2 สาว ที่คนหนึ่งเรียนหนังสือและอีกคนไปทำงานที่อเมริกา บอกว่า พี่ตู่ตัดสินใจเลย หนู่ไปด้วย ....... ผมก็บอกแบบมุขขำฝืดๆ ว่าไปกับผมลำบากนะ อาจจะหนึเข้าทางอ่าวเมาะตะมะ ข้ามแม่น้ำสาละวิน แล้วถึงประเทศไทย ...อะไรทำนองเนี้ย .... แต่ 2 สาวบอกว่า สู้ตายค่ะ ....... งั้น พี่ตู่ตัดสินใจเลือกลง KL นะ เพราะใกล้ไทยที่สุด .... แล้วอาจหารถบัส หรือ รถไฟเข้าหาดใหญ่ให้ได้ จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) - [ 3 ม.ค. 52 14:55:05 ]

ความคิดเห็นที่ 6 10.50 น. ผมรีบกลับไปเอากระเป๋าที่ฝากไว้ และพยายามหาคู่สามี ภรรยา ว่าอยู่แถว Lobby หรือเปล่า เพราะ ผมจำห้องพักน้องเขาไม่ได้ .......... ถ้าน้องสองคนมีโอกาสอ่านตรงนี้ ผมขอโทษด้วยนะครับ ที่ไม่สารถทำตามที่ได้รับปากไว้ ว่าจะอยู่และจะไปด้วยกัน ...... สติแตกแล้วครับ แล้วผมก็รีบโทรหาเพื่อนที่เมืองไทย ทั้งที่ทำงาน เพื่อให้บอกเจ้านายให้หน่อย และ เพื่อนซี้หาข้อมูลที่มาเลเซียให้ล่วงหน้าไว้ เพื่อจะได้เดินทางเข้าไทยต่อไป   กราบงามๆ กับทีมงาน UA Hongkong อีกครั้งครับ 10.45 น. แล้วเราก็ได้ ตั๋วไป KL โดย CX ออกเดินทาง 12.55 น. พวกเรา 3 คนก็รีบไปเช็คอินที่เคาเตอร์ CX ซึ่งน้องคนหนึ่งช่วยเหลือผมมาก ในการถ่ายสัมภาระจากของผมไปที่กระเป๋าเธอ เพราะว่าน้ำหนักกระเป๋าผมเกิน ผมก็ถ่ายเสื้อผ้า และหนังสือ เข้ากระเป๋าของน้อง แล้วพวกเขาก็ผ่านตม. เข้ามาภายในเพื่อหาข้าวกินกัน จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) - [ 3 ม.ค. 52 14:56:18 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ย้อนไปที่กระเป๋าผมหน่อย ......กระเป๋าของผมมีทั้งหมด 3 ใบ ใบใหญ่โหลดเข้าเครื่องไปแล้ว ส่วนที่อยู่กับผมจะเป็นเป้สองใบ คือใบที่ใส่ของจำเป็นเช่น พาสปอร์ต เอกสารต่างๆ กระเป๋าเงิน และกล้อง D60 ไว้ถ่ายยามฉุกเฉิน ฯ  ส่วนอีกใบจะเป็นกระเป๋าใส่กล้อง ภายในนั้นก็คือกล้องอินฟาเรด เลนส์  และโทรศัพท์มือถือที่ยืมมาจากเอไอเอส รวมมูลค่าแล้วก็ประมาณ 5 หมื่นบาท ถึงเวลาขึ้นเครื่อง  ก็รู้สึกดีใจว่าเข้าใกล้บ้านเข้าไปทุกทีแล้ว ........ แล้วก็พักผ่อน หลับบ้าง อ่านหนังสือบ้าง แล้วก็นั่งคิดอะไรไปเรื่อย ๆ แล้วก็นึกขึ้นได้ว่า ตอนขึ้นเครื่องมาทำไมตัวมันเบาๆๆๆๆๆๆ ด้วยอาการรีบร้อน สมองฝ่อ ความคิดไม่ทำงาน ร่างกายอ่อนเพลีย  ......งานเลยเข้าอีกรอบ ....... จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) - [ 3 ม.ค. 52 14:57:02 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ผมลืมกระเป๋ากล้อง ไว้ที่รถเข็นหน้าประตูเข้าเครื่องที่สนามบินฮ่องกง จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) - [ 3 ม.ค. 52 14:57:49 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แบบว่าลืมสนิทจริงๆ ครับ กว่าจะรู้ตัวก็เกือบถึง KL แล้ว  ................... อยากตายจริงๆๆๆๆ 15.55 น. (เวลามาเลเซีย) ใกล้ถึง KL ผมก็เลยเดินไปถามเจ้าหน้าที่ CX บนเครื่องว่าถ้าผมลืมของไว้ที่สนามบินต้องทำอย่างไรบ้าง  เธอก็บอกว่าให้ผมเขียนรายละเอียดว่าลืมอะไร ขณะที่ผมกำลังเขียนว่าลืมอะไรบ้างให้เธอดู  ก็เริ่มที่กระเป๋ากล้องสีเขียว ... ยังไม่ทันเขียนต่อ ............... เธอก็บอกผมว่า   ..ใช่กระเป๋าเขียวที่เป็นเป้หรือเปล่า  ..... ผมตอบว่าใช่ ........ เธอก็บอกว่า มีเจ้าหน้าที่ภาคพื้นดินเก็บได้และประกาศหาตั้ง 2 รอบ .. ไม่ได้ยินเหรอ ... ผมก็บอกว่าลืมครับ  และไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น เพราะการรับรู้มันไม่ทำงานแล้ว กราบขอบคุณทีมงานสายการบิน CX และสนามบินฮ่องกงด้วยนะครับ ...... (ขณะที่เขียนต้นฉบับนี้ ..... ผมได้รับของคืนเรียบร้อยแล้ว ติดตามรายละเอียดได้ในงานเขียนชิ้นต่อคือ Christmas Diary   ) แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 52 21:46:58 จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) - [ 3 ม.ค. 52 14:58:43 ]

ความคิดเห็นที่ 10 17.05 น. แล้วเราก็มาถึง  KL พวกเราที่มาจากฮ่องกงไม่มีข้อมูลอะไรเลย ........ เพราะเป็นการบินฉุกเฉิน ...... พวกเราไม่รู้ว่า - จะออกจากสนามบินอย่างไร - ด่านตม. จังโหลน/สะเดา ฝั่งไทย เปิดปิดกี่โมง (เพิ่งมาทราบจากเพื่อนตอนหลังว่าเปิด-ปิดประมาณ 7.00น-22.00 น. นะครับ ) - รถไฟไปบัตเตอร์เวอท ออกกี่โมง - ถ้าไปรถทัวร์ต้องทำอย่างไร - สนามบินห่างจากตัวเมือง KL  แค่ไหน .. ฯลฯ จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) - [ 3 ม.ค. 52 14:59:20 ]

ความคิดเห็นที่ 11 กำลังงงวยอยู่ พอดีมีคนไทยและลาวสัญชาติอเมริกาที่มาร่วมเดินทางมาสายการบินเดียวกัน  อีก 5 คน ก็เลยนั่งกับพื้นสนามบินประชุมกันว่าจะทำอย่างไรกันดี ..... เนื่องจากผมอาจจะดูอาวุโสและดูหน้าด้านดีที่สุด ทีมก็เลยยกให้เป็นผู้วางแผน .... ดังนั้นผมก็เลย วิ่งทั่วไปสนามบิน แต่ขอบอก ความช่วยเหลือที่ได้จ่าก ฮ่องกง เปรียบกับ  KL นั้น .......ผมขอไม่พูดดีกว่า แล้วนรกก็เริ่มขึ้น จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) - [ 3 ม.ค. 52 14:59:54 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ฝูงรถเช่า และแท๊กซี่ ก็เข้ามารุมทึ้ง .......เห็นพวกเราเหมือนเหยื่ออันโอชะ ที่จะบีบให้ตายเมื่อไหร่ก็ได้ ....... พวกเราก็ลน เพราะเย็นแล้ว กลัวตกค้างอีกที่ KL และเมื่อวิ่งไปหาข้อมูลการเดินทางออกจากสนามบินไม่ตรง และ ไม่นิ่ง สักคน  ...... ง่ายๆ .....           ไม่มีใครสนใจช่วย มีแต่จะมาหาประโยชน์จากพวกเรา มีคนมาเลย์คนนึงที่พูดไทยได้บ้าง ให้ข้อมูลว่า รถไฟจะออกตอน 20.00 น.... พวกเราก็ประชุมว่าต้องหลุดจากสนามบินให้ได้ เสียเงินเท่าไหร่ก็ต้องยอม ดังนั้น ก็เลยไปต่อรองกับแท๊กซี่ว่า ไปทั้งหมด 8 คน พร้อมกระเป๋าขนาดยักษ์อีกเป็นสิบใบ คิดเท่าไหร่ ....... พวกเราก็ต่อรองมาได้ คือ - ได้รถแวน 2 คัน - ต่อหัวคนละ 70 ริงกิต ก็คือ คนละ 700 บาท พวกเราก็โอเค ....... 18.10 น. ทีมเราชายหญิง 8 คน ก็ออกจากสนามบิน KL ด้วยรถแวน 2 คัน แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 52 15:05:18 แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 52 15:02:25 จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ - ceothai42 (CEOTHAI42) - [ 3 ม.ค. 52 15:00:35 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขณะเดิทางเข้า KL คนขับรถคันผม ก็เริ่มชวนคุยโน่นนี่ ...... สุดท้ายก็เสนอว่า .... - เหมาไหม คันละ 1200 ริงกิต ประมาณ 12000 ไปถึงด่านเลย - ไปรถไฟทำไม ....ทำไมไม่ไปรถทัวร์ง่ายกว่า  ฯ ผมก็บอกว่าข้อแรกคงไม่รับ เพราะเหมาไปด่านตม. ที่จังโหลน/สะเดาน่าจะปิดแล้ว ส่วนจะเปลี่ยนไปสถานีรถบัส ผมตอบไม่ได้ต้องคุยกันในทีมอีกคันก่อน เพราะตกลงว่าไปรถไฟ 19.15 น. พอดีรถติดมากเนื่องจากเป็นวันปิดเทอมของที่นั่นแถมฝนตกอีก ผมก็เลยบอกให้คนขับรถคันของผม โทรหาอีกคันนึง และ ขอคุยกับคนไทยในค้นนั้น ว่าเราจะไปรถบัสเข้าหาดใหญ่ เพราะรถไฟไม่ทัน 20.00 น. แน่ ตั๋วก็ไม่มี จองก็ไม่ได้จอง ..................ไปรถบัสยังมีลุ้นกว่า จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) - [ 3 ม.ค. 52 15:06:03 ]

ความคิดเห็นที่ 14 19.45  น.  แล้วรถแวนทั้งสองคัน ก็มาถึงหมอชิต KL - ชื่อว่า Puduraya คนขับของผมทำเป็นเจ้ากี้เจ้าการช่วยผมหาตั๋วรถให้ สิ่งที่ผมได้ความรู้มีดังต่อไปนี้ - ผมเดาว่า พวกเขาทำงานกันเป็นกลุ่ม จะบอกในทำนองว่า ตั๋วไม่มี เพื่อโก่งราคาตั๋ว - ราคาตั๋วไม่ระบุหน้าตั๋ว ขึ้นอยู่กับว่าโดนฟันไปเท่าไหร่ ....... พอไปถึงเคาท์เตอร์ขายตั๋วหนึ่ง ผมบอกว่าต้องการ 8 ที่นั่งมีไหม เขาบอกว่ามี คนขับรถผมบอกว่าวางเงินเลยสิ  ราคาคนละ 70 ริงกิต - 700 บาท .... ผมบอกว่าไม่ได้ ต้องไปบอกเพื่อนๆ คนอื่นที่เขารอข้างนอกก่อน ..... แต่เขาพยายามโน้มน้าวให้จ่ายเงินทันที เดี่ยวไม่มีที่นั่งนะ .....แต่ผมไม่กลัวไม่มีที่นั่ง กลัวมันมากกว่า  ผมก็เลยบอกว่าไม่ ผมเดินออกสถานีรถข้ามกลับไปหากลุ่มของผม  ผมก็บอกว่าให้ทุกคนเอากระเป๋าลงให้หมด เพราะคนขับสองคนนี้ไม่น่าไว้ใจ ......เราจะลุยกันที่ Puduraya นี่แหละ ไม่สนใจพวกมันแล้ว จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) - [ 3 ม.ค. 52 15:06:43 ]

ความคิดเห็นที่ 15 พวกมันถึงกับหน้าเสีย ....... พูดในทำนองว่าแล้วแต่ยูละกัน สุดท้ายหางก็โผล่มา ......ว่าขอทิปหน่อยสิ ......เซ็งเป็ด พวกเราก็รวบรวมเศษเงินให้พวกมันไป รอจนพวกมันไปหมดแล้ว ... ผมก็ชวนน้องผู้ชายคนนึง ผู้หญิงคนนึง รวม 3 คน ข้ามถนนกลับขี้นไปบนสถานีอีกรอบ และบอกที่เหลือให้เฝ้ากระเป๋าเอาไว้ให้ดี จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) - [ 3 ม.ค. 52 15:07:25 ]

ความคิดเห็นที่ 16 น้องผู้ชายในทีมของผมก็เข้าไปคุยคนขายตั๋วคนแรกก่อน ตอนแรกบอกว่าราคา 55 ริงกิต ต่อคน แต่ไม่มีที่ ..... แล้วเราก็หาใหม่ ก็ไปเจออีกช่องหนึ่ง บอกว่ามีที่ 60 ริงกิตต่อคน น้องเขาถามว่า ยูมีเอกสารอะไรออกให้ไหม ..... คนขายก็โชว์ตั๋วรถ.... พวกเราก็เลยจ่ายไปคนละ 60 ริงกิต ...... ไม่รู้ถูกหรือแพง แต่ถูกกว่า ที่คนขับรถสนามบินมันบอกพวกผม ตั๋วที่ได้ คือ รถออก 22.30 น. ถึงจังโหลน-สะเดาประมาณ 7 โมงเช้า ... 21.15 น. พวกเราแบ่งไปกันไปกินข้าว 2 ทีม โดยให้อีกทีมหนึ่งเฝ้ากระเป๋าที่แบกกันมาวางไว้ที่ริมถนน     นี่แหละคือภาพรอยยิ้มปลอบใจกันเอง....ของหนึ่งในกลุ่มคนส่วนน้อย จากทั่วโลก....ที่ไม่มีความผิดแต่อย่างใด ....แต่ต้องมาเสี่ยงตายแบบไม่มีใครรับผิดชอบ ......                    "เหมือนสุนัขจรจัดแปดตัวข้างถนน"  ขมขื่นเหลือเกิน แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 52 15:16:59 จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) - [ 3 ม.ค. 52 15:12:16 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขณะผมไปกินข้าวที่ร้านอยู่นั้น ก็เจอลุงเยอรมันคนหนึ่ง มีธุรกิจอยู่ที่พัทยา ....แกบอกว่าแกได้ตั๋วมา .... ราคา 150 ริงกิตครับท่าน...................... หรือ 1500 บาท ................... ของผมเพียง 600 บาท และช่วงที่รอขึ้นรถ จะมีพวกชายหน้าน่ากลัว ซึ่งเห็นพวกเราเป็นคนต่างถิ่น ก็ทำ จะเข้ามาคุยกับพวกเราบ้าง มองๆ การแต่งตัวและกระเป๋าพวกเราบ้าง .... ผมสั่งน้องๆว่า ระวังกระเป๋ากันให้ดี มองรอบๆตัว อย่าทำตัวเป็นสนิทสนมกับพวกมันเวลามันชวนคุย 22.00 น. รถบัสมาถึง 23.05 น. พวกเราเดินทางกลับประเทศ.......ไปยังหาดใหญ่ .. นี่หรือชีวิตคนไทย ที่อยากกลับบ้านเกิดของตน ....... ผมทุเรศกับตัวเองสิ้นดี เหมือนพม่า กระเหรี่ยงหนีภัยสงตรามหลบหนีเข้าเมือง .....แต่เนี่ย มันเมืองพ่อเมืองแม่ตัวเอง......................... เขียนไปอารมณ์ขึ้นไปทุกวินาที .....งั้น คุณผู้อ่านเรามาพบกันพรุ่งนี้เช้าต่อดีกว่านะครับ .... จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) - [ 3 ม.ค. 52 15:15:11 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เอาใจช่วยน่ะครับ ประสบการณ์ชีวิตที่ยากจะลืมเลือน จากคุณ : Thonnam = ต้นน้ำ - [ 4 ม.ค. 52 10:36:53 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ตามมาอ่านครับ อ่านแล้วเหนื่อยแทน ถ้าเป็นผมไม่รู้ว่าจะทำอะไรถูกหรือเปล่า แต่ก็ยิ้มสู้ผ่านกันมาได้นะครับ ส่วนเรื่องปิดสนามบินก็ได้แต่หวังว่าจะไม่มีอีก เศร้าแทนประเทศไทยครับ จากคุณ : Mr.Learning - [ 4 ม.ค. 52 12:18:18 ]

ความคิดเห็นที่ 20 KL น่ากลัวจัง ทั้งเหนื่อย ทั้งล้า ... และน่าเศร้า รอตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : แพรวดาว - [ 4 ม.ค. 52 20:00:14 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านแล้วแอบช่วยอารมณ์ขึ้น ตอนแรกเราก็จะกลับไทยช่วงนั้น พอดีอาจารย์มีงานด่วน...เลยอด ถ้าอิฉันเกิดกลับอย่างที่วางแผนตอนแรกก็ต้องไปติดตามสนามบินดิ ไม่สนุกเลยขอบอกคนอยากกลับบ้านอ่ะ บ้านฉันๆๆๆๆๆๆ(เฟ้ย) โกรธนะนั่น จากคุณ : ความรักมีวันหมดอายุ - [ 6 ม.ค. 52 00:49:16 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตามมาอ่านครับ ^^ จากคุณ : เอสซึ... - [ 6 ม.ค. 52 19:48:56 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 14 ม.ค. 52 21:20:28 ]